[RPG] Old friends || Hogwarts {1} - Speeltopics

Het rollentopic

Deze RPG gaat over de verleden tijd. Toen James Potter en zijn vrienden de school nog onveilig maakten. Toen Voldemort nog niet aan de macht was. Toen Severus Sneep al verliefd was op Lily Evers. Kortom: het leven vóór Harry Potter.

Goed: de rollen. Je mag maximaal vier rollen hebben. Dit mogen bestaande personages zijn, maar ook verzonnen personages. Je mag ook alvast personages reserveren, als je later pas de rol aanmaakt.

EEN RESERVERING DUURT EEN WEEK. DAARNA VERVALT DE RESERVERING EN IS DE ROL WEER BESCHIKBAAR VOOR IEDEREEN! JE KAN DAARNA DEZE ROL NIET OPNIEUW RESERVEREN!

Dit is het vierde jaar van deze bestaande leerlingpersonages!
De rollen:
Bestaande personages:
-James Potter: xLaughingGryffindor
-Remus Lupos: BADTranslate Gryffindor
-Sirius Zwarts: Inkheart Gryffindor
-Peter Pippeling: Gryffindor
-Lily Evers: Flavius Gryffindor
-Severus Sneep: Slytherin
-Narcissa Zwarts: Chemist Slytherin
-Nymphadora Tops: Chemist Hufflepuff
- [Ben ik iemand vergeten? Zet het even in een reactie.]

Zelfverzonnen personages:
-Maitresse: Brandy Pandora McAllister Slytherin
-xEmmaWatsonx: Katheryn Madison Lynx Slytherin
-BADTranslate: Samira Evelina Caisse Slytherin
-RoozPotter: Emma Marylyn Waters Gryffindor
-xSomewhere: Evana Lexie Morson Gryffindor
-LuLuLovegood: Gabrielle Winona Monroe Gryffindor
-Chemist: Emmeline Elisabeth Ebbers Ravenclaw
-

Leraren:
-Schoolhoofd: Armando Wafelaar (BADTranslate)
-Leraar Gedaanteverwisselingen (Perkamentus):
-Lerares Bezweringen: Amber Uitmunto Wafelaar Hoofd Slytherin (LovePringles)
-

Anders:
-

[ bericht aangepast op 27 dec 2011 - 18:10 ]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

[Goed^^ Heeft Rem wat te knabbelen^^]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

BADTranslate schreef:
[Goed^^ Heeft Rem wat te knabbelen^^]

living la dolce vita

BADTranslate schreef:
[Goed^^ Heeft Rem wat te knabbelen^^]

Tijd voor koffie.

[Lisanne, schrijf jij even een stukje?]

living la dolce vita

Gabrielle Winona Monroe

Met mijn toverstok voor me uitgestoken loop ik het Verboden Bos binnen. Iets verderop zie ik Nymphadora Tops staan. Voorzichtig loop ik naar haar toe terwijl ik uitkijk om niet over de uitstekende boomwortels te struikelen of uit te glijden over de modder. Als ik even naar links kijk, zie ik een gedaante achter een steen staan. 'Hallo?' Vraag ik zacht terwijl ik naar de steen toeloop. Tops had me blijkbaar gehoord want ik hoorde haar omdraaien en mijn naam roepen. 'Gabs?' Ze ging naast me staan en ik wees naar de steen. 'Er zit iemand achter.' Fluisterde ik.

[ bericht aangepast op 21 dec 2011 - 2:01 ]

(Nymphadora) Tops.

'Wingardium leviosa!' zei ik en tilde de steen moeiteloos op, wie - of beter gezegd: wat - erachter zat deed me denken aan een lang, slungelig, wolf-achtig wezen. Hij piepte, en even wist ik zeker dat het Remus was. Weer piepte het wezen en ik kwam dichterbij. 'R-Remus?' zei ik en keek naar hem. Ergens leek hij zijn naam te herkennen, maar tegelijkertijd leek hij niet te beseffen wie hij was. 'Ik ben het... Tops...' zei ik en ik wilde mijn hand op zijn hoofd leggen. Gabriëlle trok me terug en precies op dat moment haalde de wolf uit naar zowel mij als Gabriëlle, en krabde ons beiden. "RENNEN GABS, RENNEN!"

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Pandora McAllister

Ik bleef de twee meiden volgen en hoe meer de tijd verstreek, hoe meer ik de adrenaline door mijn lijf voelde gieren.
Ik hoorde het tweetal opgewonden tegen elkaar praten en toen wist ik zeker dat één van de twee meiden Samira was.
"Wat zouden ze hier doen?" Fluisterde ik tegen mezelf.
Ik keek even op vanuit mijn beschutte schuilplaats en was opgelucht dat ze nog steeds niets door hadden.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Samira

Ik blijf lopen, en dan komen we bij het Verboden Bos.
'Best wel griezelig, eigenlijk, toch?'
Ik wil niet zeggen: 'ik ben bang, laten we teruggaan.'
Dan weet ik zeker dat ik laf gevonden zou worden.
Weer kijk ik even achterom, en ik weet zeker dat ik iets zie bewegen.
'Wacht, ik ga kijken.'
Ik loop trillend met mijn toverstok voor me uitgestrekt, klaar om aan te vallen naar de plek waar ik iets zag.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Evana Lexie Morson
Hadden ze me gezien? Nee dat kon niet. Ik zat veilig verborgen achter een steen. Ik moest het zekere voor het onzekere nemen. Langzaam sloop ik naar het bos, maar toen ze zich omdraaide werd ik pas echt bang. "Straks zien ze me..." en ik begon te rennen. Recht het verboden bos in. Uiteindelijk kwam ik bij een open plek, ik hijgde heel hard. Ik had ze in ieder geval afgeschud.

Een takje knapte. Snel kwam ik overeind. "H-Hallo?" zei ik bang. Ik doe een stap achteruit. Nog een takje knapt. "K-kom tevoorschijn... Het is niet gr-grappig..." zei ik. Nog een stap achteruit. 'Het' kwam achter de bomen vandaan. Mijn mond ging open. Het was iets... een wolf, of een mens. Nee absoluut een wolf. Ik begon te rennen, maar ik was te laat. De wolf sprong op me...

Tijd voor koffie.

[*hap* Nee, vanaaf schrijf ik weer stukje, nu bio leren...]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Pandora McAllister

Ik zag Samira mijn kant opkomen en kon niets bedenken om weg te raken.
Ik vloekte binnensmonds toen ik haar op me neer zag kijken.
"Pandora?" Zei ze verbaasd. "Wat doe jij hier?"
Een grijns speelde op mijn lippen. "Ik had wat frisse lucht nodig."
Ik wist zelf ook wel dat ze het niet geloofde, maar ze ging er niet op in aangezien ik redelijk bekend stond om mijn bitchy kantje.
"Wat doen jullie hier trouwens?" Vroeg ik toen het tweede gedaante er ook bij kwam staan.
Pas nu herkende ik haar, het was Katheryn.
Nu wist ik zeker dat ik niets moest vrezen aangezien ze beiden in mijn afdeling zaten.
Het was een gouden regel dat we afdelingsgenoten nooit aangeven, dus was ik het ook niet van plan.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Gabrielle Winona Monroe

We renden dieper het bos in, vluchtend voor de wolf. Ik keek achterom om te kijken of de wolf ons nog achtervolgde, maar die was verdwenen. Ik stopte met rennen waarna Tops hetzelfde deed. 'Waarom noemde je die wolf Remus?' Vroeg ik aan Tops na dat we even waren uitgepuft. 'H-hij is toch geen w-weerwolf?' Vervolgde ik onzeker maar net toen Tops haar mond open deed om wat te zeggen hoorden we gegil. 'Het kwam daar vandaan.' Zei Tops en ze wees in de richting van de het gegil. We renden zo hard als we konden en kwamen uiteindelijk in een open plek uit waar in het midden de wolf iemand aanviel. 'Alerte Ascendare!' Riep ik en de wolf vloog van het meisje af, landde iets verderop met een plof op op de grond en rende weg. 'Het is Evana' Riep Tops en we renden naar haar toe.

[ bericht aangepast op 22 dec 2011 - 3:08 ]

Evana Lexie Morson
Ik gilde zo hard als ik kon. Zou iemand me kunnen horen? Ik voelde de tanden zich door mijn lichaam boren. Waar de koele tanden zich door mijn huid boorde, voelde het alsof ik vanbinnen verbrande. Ik wou overeind krabbelen, maar de wolf was te sterk, en ik voelde het bloed letterlijk uit mijn lijf stromen. Ik gilde nog een keer keihard. Zwarte vlekken verschenen voor mijn ogen. Ineens was de druk van mijn lichaam af en ik voelde een lichte schok. Ik hoorde een grommende wolf, die een beetje jankte.. Ik hief mijn hoofd op en ik zag Tops en een ander meisje die Gabrielle heette. Daarna werd het pas echt zwart...

Ik droomde van zwarte bossen. Vijfhonderd weerwolven die me besprongen. Die me opaten, terwijl ik ernaast stond. Ik zag mezelf veranderen in een wolf. De wolf met de gele ogen keek me aan, en ik wist dat ik het was. Ik zou zo worden. Ik was gebeten door een wolf.
Langzaam maar zeker werd ik wakker...

[ bericht aangepast op 22 dec 2011 - 18:33 ]

Tijd voor koffie.

[Ik weet niks. Had vandaag de kerstmusical.:'D]

living la dolce vita

Oke ik ga eindelijk schrijven ik moest alles lezen vond ik om iedereen te zien schrijven ]]

James Potter
Hij was in een diepe slaap, maar werd plots wakker van een hard geluid. James keek om zich heen en zag dat zijn mantel was gekreukeld en trok hem maar toch aan.
Toen hij uit de poort liep zag hij een paar mensen lopen. 'Hallo?!' zei hij en zag dat ze naar hem keken en liepen naar zijn richting.

[het is een beetje kort maar ik wilde het maar niet al te ingewikkeld maken ]

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.