• RULES
    - Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel allemaal met het originele verhaal kloppen.
    - Het speelt af in de tijd dat Harry ook op Hogwarts zit.
    - Je mag max. 3 personages.
    - Alleen zelf verzonnen personages.
    Vragen mogen altijd gesteld worden. :)


    ROLLEN
    Gryffindor
    - Kyndall Seinga (Maysilee)
    - Zoey Sijnders (Buddy)
    - Valery Diamond (dandelion)
    - Alison Dallas (Clove)
    - Amelia Campell (twilight132)
    - Matthew Donalds (Gnome)
    - Sam Waters (Harrison)
    - Daman Adams (BeyondOurOwn

    Slytherin
    - Alexandria Yasea (Pariah)
    - Raven Wall (Scissorhands)
    - Jeanne Racium (Pariah)
    - Anthony Fernandez (Maitresse)
    - Arlené Seinga (Maysilee)
    -


    Ravenclaw
    - Reachell Stone (RainbowDay)
    - Katherine Bright (LiveToday)
    - Dana Robinla (Buddy)
    - Ryan Newman (Gnome)
    - Alec Sadler (LiveToday)
    -

    Hufflepuff
    - Delilah Morgan (Harrison)
    - Rae Rowles (Anhysbys)
    - Gwendolyn Black (LoveLost)
    - Miley Donalds (Maysilee)
    -

    [ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 20:39 ]


    There's power in the words you whisper.

    Laastste bericht:

    Sam Waters
    Ik grinnikte en deed voor de grap een stap terug, de kast in. "Straight again."


    There's power in the words you whisper.

    Alison Dallas
    Spencer geeft me een stuk perkament, een veer en een potje inkt. Ik doop de punt van de veer in de inkt en begin te schrijven op het stuk perkament.
    Hey, Zoey.
    Sinds je weg bent is er best veel gebeurdt. Hoe is het daar in Amerika? Vast is alles daar hyper modern en anders dan hier waar Hogwarts is. Tegen de tijd dat je dit leest bent ik vast nog in het ziekenhuis. Maak je maar geen zorgen alles is prima.

    -Alison
    PS. Degene die deze brief leest terwijl Zoey niet meer thuis is kan die dan zo vriendelijk zijn om de brief naar Zoey te sturen?

    Spencer geeft me een envelop en ik doe de brief erin. Op de achterkant van de enevelop schrijf ik het adres van Zoey's huis op en geef hem aan Spencer.
    'Spence kan je ervoor zorgen dat die brief bij Zoey's huis aankomt?' vraag ik.
    Spencer knikt en loopt de ziekenzaal uit. Een paar minuten later is ze weer terug en glinlacht ze.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Daman Adams
    Ik grinnik wanneer hij een stap achteruit doet.
    "Nou, bye. Ik zie jullie nog wel eens." Ik loop lachend weg. Ik liep door de gangen en keek echt overal. En als ik zeg overal dan bedoel ik overal. Ik keek in iedere gang, ieder verlaten lokaal. Ik betrapte nog enkele koppeltjes. En Katherine zei dat ze een plek had waar niemand haar stoorde in het kasteel. Dan wou ik wel eens zien waar. Ik liep een trap af en ging plots met mijn voet door een trede.
    "Verdomme." Die valse treden. Iemand had me hierover verteld. Ik probeerde mijn been eruit te wringen, maar ik zat echt vast. Het begon echt pijn te doen, maar dat negeerde ik. Ik trok en wrong, maar wat ik ook deed mijn voet kwam niet los.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alison Dallas
    De buisjes die aan mijn arm vastzitten maak ik los en hinkend loop ik naar de plek waar ik geluid hoorde. Het is een jongen, ik herken hem vaag. Misschien gezien op de gangen.
    'Gaat het?' vraag ik.
    Spencer komt naast me staan en doet mijn arm weer over haar hoofd zodat ik op haar kan steunen.
    'Kom toch niet de hele tijd uit dat bed,' zegt Spencer.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Daman Adams
    "Accendio." mompelde ik. Ik schoot omhoog en mijn been raakte eindelijk los, maar daarna stoot ik mijn hoofd tegen het plafond en viel ik weer naar beneden. Recht op de trap af. Ik kwam met enkele koprollen en vloeken de trap afgerold. Onder aan de trap was er een wandtapijt en ik vloog gewoon door de deuropening. Ik viel hard midden in de gang. Ik ging snel rechtstaan en was blij te merken dat de gang leeg was.

    was dat naar mij?
    want ik kan je eventjes niet volgen;)

    [ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 16:13 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dat was naar Daman. Haha srry dat het onduidelijk is, maar wegens het ongeluk heeft ze een beetje last van geheugenverlies dus is het niet precies duidelijk tegen wie ze het heeft. Ze herrinert zich sommige personen gewoon niet.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Daman Adams
    Ik wankelde even. Mijn hoofd. Auwtsh! Was ik nu eigenlijk echt van de trap gedonderd? Komaan, ik ben militair! Ik hoor niet van de trap te vallen. Ik zuchtte en dat deed een pijnscheut in mijn zij ontstaan. Ik nam de schade op. Ribben gekneusd, misschien gebroken. Pols? Ik kneep even in mijn pols en zette mijn tanden op elkaar. Waarschijnlijk gebroken. Mijn voet deed ook veel pijn, maar ik dacht niet dat hij gebroken was. Ik kon de wond op mijn hoofd natuurlijk niet zien, maar toen ik mijn hand ernaar uitstak, kleefde er bloed op. En dan nog een hoop toekomstige blauwe plekken. Wauw! Ik ben hier twee dagen! dacht ik en ik moet al naar de ziekenzaal.

    ik snap vooral het gedeelte niet dat ze je daar weghaalt, heeft zij mij dan niet gezien?;)

    [ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 16:22 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Spencer did not take away Alison, she just said that she not have to come out bed anymore.
    Is dat het stuk dat je bedoelde?


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Clove schreef:
    Spencer did not take away Alison, she just said that she not have to come out bed anymore.
    Is dat het stuk dat je bedoelde?

    jup
    weet je ik zal gwn naar de ziekenzaal hinken
    ik zie je daar wel
    ké?


    “To live will be an awfully big adventure.”

    BeyondOurOwn schreef:
    (...)
    jup
    weet je ik zal gwn naar de ziekenzaal hinken
    ik zie je daar wel
    ké?



    Okay


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Waar is Dana nu ergens?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alison Dallas
    Ik hink weer naar de ziekenzaal en ga liggen op mijn bed. Spencer geeft me een spiegel en ik kijk naar mijn gezicht. Een hechting bij mijn wang, wenkbrauw en voorhoofd. Als ik genezen ben zie je die littekens van de hechtingen niet meer eens.
    'Ali en nu blijf je liggen,' zegt Spencer streng.
    Als het oom verplegen gaat dan is Spencer zeker weten de strengste.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Buddy schreef:
    Waar is Dana nu ergens?

    Ze staat nog met Sam bij de kast. Ze zijn bevrijd door Daman.


    There's power in the words you whisper.

    Daman Adams
    Katherine zal niet blij zijn, dacht ik. Terwijl ik naar de ziekenzaal hinkte duwde ik mijn pols tegen mijn borst. Ik kwam niemand tegen, want de les was ondertussen al begonnen. Toen ik de ziekenzaal binnenkwam liep de verpleegster in paniek op me af.
    "Is het zover?!" schreeuwde ze. Ze wist net als de leerkrachten waarom ik hier was.
    "Nee, gewoon van de trap gevallen. Die met die valse trede." zei ik. Ze zweeg meteen. Ik hoopte maar dat Alison geen vragen zou stellen bij haar uitroep van daarnet. Ik ging in het bed naast haar liggen.
    "En, hoe gaat het?" vroeg ik bezorgd. Ik kreunde terwijl ik ging liggen. Die ribben zouden nog even nodig hebben voor ze genezen waren, bedacht ik. Ik zwaaide ook even naar het meisje bij Alison.

    even Spencer erbij betrokkenxD

    [ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 16:34 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Ehm, misschien is het een idee dat we naar de grote zaal gaan?' Ik had vreselijke honger.


    "Ignite, my love. Ignite."