• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory





    Dulcis
    Rizardo (Maeleena)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)

    Sirene
    Michael (Maeleena)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    -

    Vedran
    Ik pakte een sigaret, de zoveelste van vandaag en stak hem met een snel gebaar op, zonder dat ik het eigenlijk doorhad. Het was automatisme geworden.
    "Je bent heel moeilijk te doorgronden, wist je dat?" zei ik geamuseerd.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Iris
    Sneeuw viel langzaam naar beneden.Ik keek omhoog. De wolken waren grijs zoals altijd.Ik hoorde iets aan komen vliegen en keek naar rechts. Een zwaluw vloog over.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Silvano Vito
    Geinteresseerd bleef hij op dezelfde plek staan, het meisje volgend met zijn grijsblauwe ogen. Het kon niet anders dan dat ze dit veel vaker had gedaan.
    Haar bewegingen waren sierlijk, gracieus. Hij sloeg langzaam zijn armen over elkaar, voelde zichzelf wat weg glijden en verstevigde zijn grip op het ijs.


    -

    Charis Athena
    Ik besloot naar de zee te gaan, waar altijd meer kans was op gebroken stukken met echt vloeibaar waren in plaats van ijs.
    Mijn vleugels spreidden zich uit en ik steeg op, hoog boven de bomen.
    Op het strand landde ik weer en liet mijn ogen over de uitgestrekte zee glijden, op zoek naar een gat in het ijs.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Michael Ren
    Mijn oog viel op het lekkerste, simpelste ding op de kaart.
    'Warme chocomelk,' antwoord ik met een grijns. Hoewel ik goed tegen de kou kon, was warmte altijd welkom.
    'Al een keuze gemaakt?' vroeg ik aan Rosaline, die met haar neus nog ind e menukaart zat.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    Haar ogen volgden zijn bewegingen, ze wapperde even met haar hand toen de rook haar richting op dreef. Een keer had ze gerookt, wat had geeindigd in een rampzalige hoestbui. Ze was toen vijftien geweest, had het gedaan om te vieren dat ze een jaar geleden door haar moeder het huis uit was geschopt.
    Haar mondhoeken krulden omhoog in een glimlach, haar stem klonk helder en zoet. 'Dat zou kunnen.'


    -

    Alissa
    Auw dat deed echt pijn dacht ik terwijl ik over mijn voet vreef . Dankje arlene zei ik met een klein glimlachje. Opeens overviel de vlaag van honger me mijn gezicht werd vlak en donker terwijl ik dacht niet aan haar geur te denken. het mocht niet ! Het mocht niet! Het ging tegen mijn instinct in.ik ging voorzichtig op mijn ene voet staan en daarna op mijn andere. Het lukte gelukkig! " arlene het spijt me echt en dit meen ik wat erg knap van mij is maar ik moet echt gaan" ."Het spijt me" fluisterde ik zacht terwijl ik snel wegliep.


    On wednesdays we wear black

    Raveny
    Eenmaal aangekomen in het dorp landde ik op het plein, hipte nog heel even verder en stond toen stil. Mijn kopje bewoog schichtig heen en weer, bekeek de omgeving. Het was hier nog steeds verdomd koud, maar dat zou het nog wel even blijven. Altijd winter. Verdomme.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Zahira Briiori
    'Zo ben ik gewoon,' sneerde ze, zonder hem nog een blik waardig te gunnen.
    Met een zucht leunde ze tegn de boomstam, liet haar blik over het gebied glijden alsof ze de sneeuw zo kon laten smelten.


    -

    Vedran
    Ik hield de sigaret op een armlengte afstand toen ik zag dat ze de rook weg wapperde. Ze rookte dus ook niet. Zeker wel onschuldig.
    "Geef me eens een hint. Wat voor dier ben je?" spoorde ik aan.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Alissa
    Ik rende snel naar het einde van het dorpplein af naar het bos.
    Waar ik mijn prooi zou kunnen vangen.


    On wednesdays we wear black

    Rizardo Elliot
    'Van nature geïrriteerd?' vraag ik met een ogpetrokken wenkbrauw. Haar felle ogen staarde naar de sneeuw, die alleen maar harder naar beneden viel. Ik weet zeker als het neit genseeuwd had, dat ze was weggevlogen.
    'Of vind je mij gewoon irritant?'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    Haar goudbruine ogen gingen weer over zijn gezicht, bedenkelijk beet ze op haar onderlip. Uiteindelijk liet ze een zucht ontsnappen.
    'Oke,' mompelde ze, waarna de glimlach op haar gezicht duidelijker werd. 'Wit, met zwart.' Hij had er vrijwel niks aan, maar dat maakte niet uit.


    -

    Miorynn
    Als vanzelf begon ze weer te neuriën terwijl ze danste; het neuriën ging langzaam over in een lied. Ze was nu ergens op het centrum van het ijs en zong zo hard dat het zelfs aan de waterkant nog te horen zou zijn als een soort ijl geschreeuw, hoewel het zeker niet vals was... zó hard dat ze niet hoorde hoe het ijs steeds luider begon te kraken.
    Ze had het pas door toen het al te laat was. Haar gezang sloeg over in een gil toen het brak.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    ( oke even een vraagje: de sangius hoe jagen die?)


    On wednesdays we wear black