[RPG] Geen weg meer terug [12] - Speeltopics

Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz .

Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

Nummer 11: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]

No growth of the heart is ever a waste

Naar Fjodors HQ of zo?

Frankly my dear, I don't give a damn.

Zo iets moet je mij niet vragen...

Do it scared, but do it anyway.

Perhaps die loods waar hij eerder was met Odile?
Of een of ander verlaten industrieterein?

Zoiets? x]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Oke, zal ze wel naar een flat in een of ander buitenwijkje laten brengen :] Dat ze daar in de kelder verblijven .

No growth of the heart is ever a waste

C18 schreef:
Oke, zal ze wel naar een flat in een of ander buitenwijkje laten brengen :] Dat ze daar in de kelder verblijven .

Oké, ik zie wel waar we belanden

Do it scared, but do it anyway.

Ik zie het ook wel ^-^

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
ik pak haar hand steviger vast. Ik heb het gevoel dat ze het zelfde voelt als ik, we zijn bang, bang voor waar we heen gaan. Maar ook een beetje opgelucht, opgelucht dat we tenminste samen met iemand zijn. Elkaar vast houden geeft veel steun. We veranderen ineens van richting. Odile Heeft de leiding. Het bos veranderd, maar ik weet niet waarin. Nu pas besef ik wat ik gedaan heb. De mensen die van me hielden heb ik teleur gesteld. Ik ben weg gegaan zonder iets te zeggen. Er mijn ogen stromen langzaam vol met tranen. Met mijn hand knijp ik een beetje in die van Aimeé, met de andere veeg ik bitter mijn tranen weg. Ik kan hier niet weg, ik kan niet nog eens iemand in de steek laten. Ik moet leren leven met de fouten die ik gemaakt heb, en met de fouten die ik nog ga maken.

Do it scared, but do it anyway.

Odile - Goede vampier.

Ik laat Fjodor achter me en loop gauw richting de groep.
'Ben je in orde?' vraag ik aan Aimee, maar een vampier snijdt me opnieuw de pas af. 'Luister, grote klootzak, laat me erlangs of je krijgt er eentje,' sis ik tegen hem. 'Laat me niet lachen,' grinnikt hij. Ik snuif even pissig, scan de groep af en schiet zo gauw als ik kan onder de kleerkast zijn arm door.
'Probeer rustig te blijven, je lichaam heeft tijd nodig om zich te herstellen. Je zult niet sterven. Niemand zal sterven. Blijf die doek tegen je wond houden, voor ze je grijpen.' Ik zeg maar niet welk offer ik heb gebracht om ze in leven te houden. 'Waar gaan ze heen?' vraag ik aan de voorste vampier, Zachar. Die draait zich om en glimlacht even. 'Naar een plaats waar jij niet heen gaat.' 'Ik ga en sta waar ik wil,' zeg ik fel. Ik glimlach kort om mijn binnenpretje en de ironie dat ik vijftig jaar terug exact hetzelfde heb gezegd. Ik werp een blik op die nieuwe die een praatje aangaat met Aimee en ga bij Lew lopen. Zwijgend pak ik zijn hand vast en trek hem tegen me aan. Veel kans heb ik niet om bij hem te lopen. Nu word ik bij een arm beetgepakt en uit de groep getrokken.
'Blijf godverd-' Nog net op tijd weet ik de vampier zijn vuistslag af te wenden. 'Boris! Je blijft van haar af,' hoor ik Fjodor waarschuwend zeggen. 'Ik vraag me af wat hij ooit in jou heeft gezien. Je bent een lastig rotwijf met een grote bek,' fluistert hij tegen me. 'Maar dat weet Fjodor wel te verhelpen.' 'Binnenkort mag iemand jou verhelpen. Of wat er nog van je over is,' sis ik nijdig. Boris draait zich grinnikend om en loopt weer bij de rest. Ik hoor het geluid van een auto en besef dan dat we dichtbij een stad komen. En ineens slaan we rechtsaf, de autoweg over, waarna we in een rustige straat komen. Het doet me denken aan de studentenwijk waar ik vijftig jaar terug voor het eerst Fjodor ontmoette.
'Wat een mazzel, vrijwel alle vampiers zijn buiten. Leid ze naar de kelder,' hoor ik Fjodor zeggen als we bij een flat aankomen. 'De kelder?' vraag ik verbaasd. 'Maak je geen zorgen, onze kelders zijn royaal genoeg om in te verblijven. Ze zullen een slaapplaats hebben en warmte.' Ik werp nog een blik op Lew als ze naar binnen worden gebracht. Nu sta ik buiten, alleen met Fjodor.

No growth of the heart is ever a waste

Aimeé
Ze kijkt opzij naat Quinton. ''Niet huilen. Ik zou graag met je meedoen.. Maar als er één ding is dat ik heb geleerd is dat wel niet te gaan huilen. Denk gewoon vooruit of.. Of aan nu. Maar niet aan het verleden. Want geloof me, dan kan ik ook nog wel een potje gaan janken.'' Zegt ze zachtjes, en kijkt dan weer wat naar de grond. Eigenlijk is ze helemaal niet zo dapper of zoiets, maar dit.. Dit kwam gewoon zomaar in haar op. Ergens is ze ook nog wel nieuwsgierig van waar ze naartoe gaan. Maar aan de andere kant..

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'oké dankje voor het advies,' zeg ik, 'maar wat is er nu met je?' we lopen ondertussen richting een flat gebouw. 'ja ik weet dat ik erg nieuwsgierig ben' fluister ik naar haar. We worden door de groep die de leiding hebben naar de kelder gebracht. Het is niet veel. De aangename warmte geeft me weer wat hoop. We lopen nog steeds hand in hand. Eenmaal in de kelder zie ik genoeg geïmproviseerde bedden staan voor ons allen. De rest van de groep kijkt me nog steeds een beetje argwanend aan, maar daar geef ik niks meer om. Ik heb iemand gevonden, en ben gelukkiger dan ooit.

Do it scared, but do it anyway.

Aimeé
''Mijn vader was verschrikkelijk. Hij.. hij.. Hij heeft me mishandeld en misbruikt, verkracht en ontelbaar andere dingen. En toen ben ik gevlucht. Toen kwam ik hier en nu.. Ik voel me gebroken. Punt.'' Ze snikt inmiddels. Het kan haar allemaal geen fuck meer schelen. Ze laat Quint los en gaat opgerolt op een van de bedden liggen. Haar lichaam trilt als een rietje en ondanks de warmte voelt ze ijs-ijskoud aan. De tranen diggelen achter elkaar over haar wangen. Zichzelf nu bij elkaar rapen heeft geen zin. Ze heeft een veilige plek nodig. Troostende armen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Hij schaamde zich kapot. Bovendien was hij uitzinnig op zichzelf. Hij was een zwakkeling. Iemand die niet in staat was om zichzelf en zijn geliefden te beschermen. Moet je nou eens naar jezelf kijken, snauwde hij zichzelf toe. Odile doet haar uiterste best om jullie in leven te houden en jij staat er verdomme wat bij te gapen als een of ander achterlijk konijn. Hij wilde dat hij iets kon doen, maar hij was te bang. Niet voor zijn eigen leven, maar bang dat hij iets zou doen dat Odile opnieuw mijn zou bezorgen al zou ze er nooit een blijvend letsel aan overhouden, bang om iets te doen waar Yue, Dewi, Aimée en de nieuwe jongen voor zouden boeten. Hij zat als een rat in de val en kon alleen maar lijdzaam toezien hoe alles waar hij om gaf langzaam maar zeker in de duisternis verdween. Hij schrok op toen hij een koele hand in de zijne voelde glijden. Odile, die eerst had staan roepen tegen alle mogelijke vampiers en van hot naar her rende in de hoop iets te kunnen veranderen, was terug naast hem komen lopen. Het feit dat ze al het andere opgaf en nu bij hem liep, was geen al te best teken, besefte hij. Laten we genieten van wat we hebben, want binnenkort is het gedaan, dat wisten ze allebei. 'Ik h-' begon hij opnieuw, maar ze werd bruusk bij hem weggetrokken. 'Ik hou van je,' Hij dacht niet dat ze het hoorde, ze stond ondertussen al weer tegen een ander te snauwen. Hij glimlachte zacht. Typisch Odile. Niet lang daarna stak de groep een autobaan over, wat een menselijke samenleving in de buurt verried. Ze werden op een stevig maar kalm tempo een rustige straat in geleid en Fjodor zei iets over kelders. De vampiers die hen bewaakten, dwongen hen naar binnen te gaan, waardoor hij niet de kans had om nog iets tegen haar te zeggen. In plaats daarvan probeerde hij langs al het volk heen te gluren om een glimps van haar op te vangen. Haar grijze ogen ontmoetten de zijne even en dan werd de deur dicht gegooid. Lew's beste vriend Zachar greep hem bij zijn nek om ervoor te zorgen dat hij niks probeerde en duwde hem bruut van de trap af, zodat ze in een lange, maar slecht verlichte gang kwamen. Het had meer weg van een kerker dan van een kelder, met aan weerszijden van de muur twee zware deuren waar verscheidene stevig uitziende sloten op gemonteerd waren. Het groepje werd zonder een woord in de rechtse kamer geduwd, waarna de deur zonder meer werd toegeslagen. Lewis hoorde hoe iemand enkele seconden bezig was met alle sloten vast te maken en liet zijn blik ondertussen om zich heen dwalen. Ze bevonden zich in een soort zaaltje, dat veel weg had van de barakken waarin hij tijdens zijn training voor de oorlog zat. Het zaaltje was kaal, met enkele net opgemaakte stapelbedden en één enkel tafeltje en een stoel. Het werd verlicht door een witte TL-buis en het was het warm te zien aan het feit dat het kippenvel van de mensen in geen tijd was verdwenen. Lewis vroeg zich af hoe het nu moest. Dadelijk kwamen ze hem en Yue geen voedsel brengen en stortten ze zich uitzinnig van de honger op Dewi, Yue, Aimée en de jongen. Dat zou wreed zijn. Hij grinnikte levenloos tegen zichzelf. Fjodor wàs wreed. Anders zou hij hier niet zitten.

Frankly my dear, I don't give a damn.

-Quint-
'sorry dat ik het vroeg, ik kon mezelf niet weerhouden.' zeg ik geschokt. 'ze ligt daar te bibberen van de kou en verdriet. Doe dan iets stomkop, je hebt er zelf voor gezorgd.' denk ik kwaad bij mezelf. Ik pak een deken en leg hem over haar heen. Het help weinig. 'een deken! Kun je niks beters verzinnen?' denk ik nog kwader. Ik loop de drie stappen die ik van haar bed verwijderd ben. Nu sta ik bij haar bed. Haar kou slaat op mij over en de rillingen lopen me over de rug. Ik til de deken een klein beetje van haar rug af omhoog. Haar houding is mooi om tegen aan te liggen. ik ga precies passend tegen haar aan liggen en leg de deken over mijn rug. Mijn arm glijd zacht onder mijn windjack door over haar vest. Het kan me op het moment niks schelen wat andere denken. Langzaam maar zeker word ik moe en val tegen haar aan in slaap.

Do it scared, but do it anyway.