[RPG] Geen weg meer terug [12] - Speeltopics

Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz .

Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

Nummer 11: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

is verrampeneren een nederlands woord??

---

Do it scared, but do it anyway.

I dunno, actually.

---

No growth of the heart is ever a waste

C18 schreef:
Denk dat ze bedoelt dat Dewi effekes de bitch gaat spelen/ de boel gaat verrampeneren en/of drama veroorzaken :'D
Oh dan zal Nana wel de nodige dosis drama in zich hebben ;o

Heb het maar beperkt gelaten, het komt nog wel. :']

En inderdaad, Nana heeft een hoge dosis drama. In het begin nog niet.. maar vanaf epsiode 10 ofzo komt dat allemaal in eens in gang. Vette players, dikke drama, vette creeps en evil mensen :']

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

ik d8 dat er meer bedden in de kamer stonden, maar ik bemoei me er ff niet mee, moet nog leren voor school

---

Do it scared, but do it anyway.

Ik wilde Dewi even meer reden geven om de rest te haten -gayhandje-
Ze vind te veel mensen aardig naar mijn zin x]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

oke, mij best. haat me maar ik kan er mee leven.

---

Do it scared, but do it anyway.

Volgens mij is rampeneren wel een echt woord hoor :0
Het komt in ieder geval voor in zo'n liedje van Ali B -.-'
Dat draaiden ze vroeger bij van die kinderdisco's altijd en nu heb ik het in m'n hoofd door dit gesprek
Ahum.. Hoe dan ook.
Ik zal eens even kijken wat ik kan doen voor een extra dosis drama..

oke gezellig, ik kon het woord niet niet voor vandaag.

---

Do it scared, but do it anyway.

'Lewis,' antwoordde hij kort, toen de jongen zich de volgende morgen aan hem voorstelde. Hij vond het vreemd dat Quinten zoals hij blijkbaar heette, niet helemaal panikeerde over de situatie waarin hij zat. Granted; hij wist nog niks over het hele vampier gebeuren, maar erg normaal was dit niet, zelfs niet voor mensen. De jongen had blijkbaar vriendschap gesloten met het andere nieuwe meisje, waaruit Lewis opmaakte dat Quinten graag voor anderen zorgde en zich snel alleen voelde. Hijzelf zou in zijn situatie helemaal paranoïde worden en niemand voor een haar vertrouwen. Maar goed, de jongen was amper vijftien en bovendien opgegroeid in een volledig andere tijd dan hem, dus het zou daar wel aan liggen. Lewis wendde zijn blik af en staarde strak naar het tralietje in de deur. Hij had geen behoefte aan communicatie met anderen. Bovendien gaf hij hen de schuld van het feit dat ze hier zaten. Als zij niet zo achterlijk waren geweest om binnen te dringen in eigendomme die duidelijk afgesloten waren, dan zouden ze hier niet zitten. Hij besefte ergens wel dat zijn beschuldigingen oneerlijk waren, maar op dit moment was he zoveel makkelijker om iemand anders de schuld te geven van zijn eigen onkunde. Opnieuw dreven zijn gedachten weer naar Odile en haar gezicht en hoe het alles verried wat ze dacht of voelde, hoe erg ze het soms ook probeerde te verstoppen. Je zou moeten hopen dat ze verliefd op hem wordt, mompelde een stemmetje dat niet eens zo kwaadaardig klonk in zijn hoofd. Dan zal ze gelukkig zijn en kan je verder met je leven. Hard beet hij op zijn tanden en kramde zijn vingers tot een vuist. Ze mocht niet gelukkig zijn zonder hem. Hij wilde onmisbaar zijn in haar leven. Hij snoof om zijn egoïsme. Laat een man niet met zijn gedachten alleen, dacht hij bedroefd. Want ze zullen hem veranderen en uiteindelijk verteren.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

-Quint-
'Dan niet,' zeg ik. ik draai mijn stoel een beetje dat ik met mijn rug naar Lewis, zo hete de jongen schijnbaar, gedraaid zat. Uit mijn tas haal ik een kladblok, het TL-licht geeft een mooie schijn over de treurige mensen. Natuurlijk had ik weer geen idee waar het gaat en waarom we hier zijn, maar ik bespaar me de schaamte om het te vragen. Ondertussen heb ik ook mijn potloden uit mijn tas gehaald en begin ik te tekenen. Aimeé die voor zich uit kijkt staat in no time op papier, ook andere meisje begint al ergens op te lijken in de tekening. Ze zit in elkaar gedoken op de vloer, een mooie houding om iemand in te tekenen. ik begin steeds meer honger te krijgen, maar het lijkt er niet op dat veel mensen aandacht aan elkaar besteden. Na de tekening ingekleurd te hebben stop ik alles weer terug in mijn tas. Natuurlijk ben ik zo stom geweest om geen eten mee te nemen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Yue
Voordat we opgesloten worden probeer ik nog een glimp van Odile op te vangen, maar ze is al meegenomen door Fjodor. Terwijl ik probeer niet te huilen ga ik bij Lew en Dewi op de grond zitten. Aimeé en de nieuwe jongen hebben zich het gemakkelijk gemaakt in het bed. Zouden ze elkaar soms al kennen? Zo blijven we vrijwel de hele nacht zitten. Er verstrijken uren, maar omdat er geen klok in het kamertje hangt begin ik mijn tijdsbesef te verliezen. Als Dewi opstaat en ik iets van haar geur opvang dringt ineens de ernst van de situatie tot me door. "Lew.. Wat als we niets te drinken krijgen?" vraag ik zachtjes, terwijl ik hem bang aankijk. Als de mensen honger krijgen is dat verschrikkelijk, maar als ik me niet meer in kan houden en iemand wat aan doe zou ik mezelf niet kunnen vergeven. Dan, plotseling, staat de nieuwe jongen op en stelt zich voor aan Lew. Ik wil me ook voorstellen als hij zich ineens omdraait en begint te schetsen. Moe laat ik me tegen de muur achter me zakken en kijk naar de verslagen gezichten om me heen.

Savoy
Snel loop ik naar mijn kamer, gooi een set nieuwe kleren en een mes in mijn tas en cross dan naar buiten. Het clubje is al vertrokken, al vang ik hun geuren nog vaag op. Even blijf ik staan. Een nieuw mens? Is dit toeval, of heeft die clan die meegebracht? Twijfelend blijf ik even staan, maar omdat het me vreemd genoeg geen goed idee lijkt nu de benen te nemen volg ik de sporen van de groep. Niet veel later zie ik een klein stadje en een aantal flats in de verte. De geuren vermengen zich met allerlei andere shit, maar uiteindelijk lukt hem me toch een flatgebouw te vinden waarvan ik vrij zeker weet dat tenminste een deel van de groep er in zit. Ik open een deur naar de hal, en meteen voel ik een sterke hand die me vastgrijpt in mijn kraag. Kak, ik was zo gefocust op de geuren dat ik hem even niet had opgemerkt. "Sorry, ik was verdwaald, ik moest ik de flat hier naast zijn." Ik grijns even verontschuldigend, maar de man bromt alleen maar en tilt me, nog steeds aan mijn nekvel, naar beneden. Daar opent hij een deur en smijt me een kamer in, waarna hij de deur weer dicht doet. Ik sta op en kijk om me heen. "Ah, daar zijn jullie weer. Lang niet gezien." Ik grijns naar Dewi, Aimeé en Lew, die er alledrie niet al te happy uitzien. Er is ook een nieuwe jongen bij, die eenzaam zit te tekenen. "Dus, hoe is de service hier? Is het voedsel goed?"

Aimeé
''Heeft iemand water? Of een paracetamol?'' Zegt ze zacht. Ze heeft haar ogen gesloten. Enige duizeligheid draait al snel rondjes in haar hoofd, waardoor ze op de grond gaat zitten, en een paar keer knippert met haar groene ogen. En nu? Geen water, geen medicijnen.. Geen grotere ruimte. Ze wil het niet, maar toch bonst haar hart al flink wat harder, en ook haar ademhaling lijkt meer op hyperventileren. Fijn.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Odile - Goede vampier.

'Waar is hier de keuken? Ik heb eten nodig en schone kleding.' Ik neem niet de minste moeite om aardig te klinken als ik voor Fjodor uit de flat in loop. 'Volg mij.' Ik loop achter Fjodor aan, de keuken in. Gauw ga ik op zoek naar wat eetbaars. Tot mijn verbazing hebben ze brood in huis, en melk en beleg. Slechts ham en kaas, maar het is iets. Ik trek de kasten open op zoek naar bestek en borden. Als ik het spul bij elkaar heb zet ik het op een groot dienblad en wandel de keuken uit.
'Waar is de kelder?' vraag ik Fjodor. Deze gaat mij voor een gang in. Dan stopt hij. 'Ik heb één eis, Odile. En neem me hierin heel serieus. Je kan niet zonder begeleiding bij de kelder komen. Ik ben nu erg sympathiek tegen je omdat ik je situatie begrijp. Ik begrijp hoe ellendig je je voelt en ik doe er alles aan om ervoor te zorgen dat het niet nog erger wordt. Maar er zijn bepaalde regels waar je je aan zal moeten houden. Als je zonder begeleiding van mij, Boris of Zachar bij de kelders komt, dan is het bezoekprivilege voorbij voor onbepaalde tijd.' Ik wil mijn mond open doen om wat venijnigs terug te zeggen, wanneer Fjodor zich alweer omdraait en de trappen af loopt. Hij opent een deur die naar de ruimte van de kelder leidt. Gauw snel ik de kelder door en kom uit een deur. Geschokt kijk ik door het deurgat van de ruimte waar iedereen in zit. Onmiddellijk kruist mijn blik die van Lew.
'Ben je helemaal gek geworden! Ze hebben geen stromend water, noch een douche. En vertel jij mij eens hoe ze ooit met vijf man dat ene bed moeten delen?' schreeuw ik kwaad tegen Fjodor. Maar in plaats dat Fjodor mijn kant op kijkt, zie ik hem met een eveneens verbaasde blik naar binnen gluren. 'Waar hebben die idioten ze heen gebracht? Dit is niet de bedoeling.' Hij loopt van de deur af en knipt het licht aan.
'Deze kamer was voor hen bestemd.' Hij opent de deur van de andere kamer en knipt het licht aan. Mijn mondhoeken zakken open. Het is een weliswaar luxe kamer, inclusief vloedbedekking, een slaapkamer, banken en een tafel. Er is zelfs een klein keukentje bij. Het is kleurrijk ingericht en op tafel staat een heuse lavalamp. Hij gaat me voor en demonstreert de kraan. 'Zie je. Alles werkt. Inclusief de douche. Ik zal ze onmiddellijk overplaatsen naar een beter verblijf.'
Hij opent de deur van het kale vertrek waar Lew en de rest zitten en ik glip langs Fjodor heen naar binnen. 'Ik heb eten meegebracht. Is iedereen in orde?' Het doet me pijn iedereen zo in gevangenschap te zien, als gekooide dieren. Wacht.. is dat.. Savoy! Wat doet hij hier? Ik werp hem een pissige blik toe en focus me op Lewis. Ik val Lewis om de hals en trek hem tegen me aan. 'Jullie gaan naar een betere kamer. Ik hou van je, Lewis.' Ik begin hem als een bezetene te zoenen. Eén nacht zonder zijn stem te horen, zonder hem aan te kunnen raken. 'Odile.' Fjodor's stem stoort ons en ik laat hem los. 'Wat,' sis ik.
'Ik heb veel voor je over, maar ik zou het op prijs stellen dat je die activiteiten achterwege laat.' 'Oh werkelijk? Je denkt toch niet echt dat-' Hij wijst dreigend met zijn vinger.
'Ik bevind me nu in de positie om over leven en dood te beslissen. Maar jij ook. Welke keus wordt het?' Van hem kijk ik medelevend in Lewis' ogen. Ik aai nog eenmaal langs zijn wang en neem dan afstand van hem met pijn in mijn hart. 'Volg mij naar een betere kamer,' hoor ik Fjodor tegen de rest zeggen. Zijn ogen staan kil, zoals gewoonlijk. 'Heb je het koud?' vraag ik aan het meisje met een deken om zich heen. Ik glimlach kort en moeizaam en doe mijn jas uit.
'Gebruik dit. Het zal voldoende warmte bieden. Nu sta ik in mijn lichtblauwe top in een ijskoude kelder. Ik voel Fjodor's ogen bijna letterlijk over mijn lijf glijden. Ik ga wel ergens nieuwe kleding jatten. 'Wat doe jij hier?' vraag ik minachtend aan Savoy. Kan die clan nou niks goeds doen en hem op z'n minst om zeep helpen?

[ bericht aangepast op 19 sep 2011 - 22:19 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Wow wat schrijft iedereen lappen tekst :o kom ik aan met mijn mini stukjes:$.

-Quint-
Op het moment dat ik mijn spullen opberg komt het meisje dat bij mijn aankomst mijn leven heeft gered naar binnen samen met de lange man. Ze loopt gelijk naar Lewis en begroet hem liefdevol, waar de lange man erg veel bezwaar tegen heeft. Als ze klaar is bied ze Aimeé en mij haar jas aan. 'dankje' zeg ik. Ik neem de jas aan en hang hem over Aimeé haar rug. We worden naar een andere kamer gebracht. Ik zie dat Aimeé duizelt en ondersteun haar. De nieuwe kamer is een heel stuk beter en warmer. Ook heeft het meisje, dat nu in haar blauwe topje staat, eten mee gebracht. Mijn honger is als sneeuw voor de zon verdwenen na het nemen van een hap van het opgedeelde brood. De rest van mijn stuk geeft ik aan de rest. Ik loop naar een hoekje van de kamer en ga daar op de bank zitten, kijkend naar de anderen. Mijn hand gaat eerst over mijn ketting, en dan onder mijn t- shirt naar mijn rechter boven arm. Ik zak even in elkaar door de flashback die ik krijg. Hij gaat over mijn ouders, over hoe ze mij vast hielden toen ik pijn had. Hoe het apparaat mijn boven arm raakte en een hartje tekende, hoe hij de pijl er door zetten. Ik kwam weer bij zinnen en zat nog steeds op dezelfde bank.

---

Do it scared, but do it anyway.

Ik ook hoor x]

Aimeé
Ze kijkt Odile dankbaar aan. Dan loopt ze naderhand weer even naar Quint. ''Is eh.. Is deze plek nog vrij?'' Vraagt ze zachtjes. Ergens alleen zitten gaat nu niet lukken. Ook heeft ze nog geen hap door haar keel gekregen. Ze wil gewoon een beetje veiligheid. meer niet. Haar ogen staan twijfelachtig. Ach. Dit was wel beter.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.