• Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz (krul).

    Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

    Nummer 11: Blub.

    Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?

    Kijk hier!
    Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

    People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

    Het verhaal
    Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
    Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

    Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
    Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
    Slechte vampier: Faith - Savoy
    Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

    Weetjes over vampiers
    - Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
    - Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
    - Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
    - Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
    - Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
    - En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

    lijstje met ideeën.
    Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
    Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
    Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
    Dingen verplaatsen zonder aan te raken
    Hypnose
    Iemand in slaap kunnen laten vallen
    Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
    Ogen verkleuren naar je emotie
    Gedachten kunnen 'verzenden'
    Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
    Dromen manipuleren
    Genezen
    Emoties aanvoelen
    Weten of iemand de waarheid spreekt
    Visioenen
    En ga zo maar door.

    HAVE FUN :'D


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Aimeé
    Ze is ook moe. Eerder uitgeput, kun je het stellen. Ze tilt haar hand wat op en legt die over die van hem. Het is warmer nu. Ook haar kon het geen zak meer schelen wat al die andere pietlutten dachten, ze was nu even veilig en.. Bijna zorgeloos. Ze sluit haar ogen en ademt rustig in en uit. Ook Quint lijkt in slaap te zijn gevallen. Na een paar seconden valt ook zij in slaap.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    -Quint-
    De nacht gaat snel voor bij. 'S morgens heeft hij nog steeds het gevoel dat hij er goed aan heeft gedaan om bij Aimeé te gaan liggen. Hij kijkt de kamer rond, de witte TL-buis schijnt of hetzelfde gister avond. Aimeé ligt nog heerlijk schattig te slapen in zijn armen. Sommige kijken hem raar aan, het lijkt alsof de meerderheid niet heeft geslapen. Langzaam haalt hij haar hand van de Zijn en stapt uit het bed. De deken stopt hij nu lekker tegen haar rug en hij maakt eens een rondje door de kamer. Een van de jongens die duidelijk niet hadden geslapen keek bezorgt, alsof hij bang was dat er iets mis ging. Ik loop naar hem toe en pak de stoel om bij hem te gaan zitten. Op het moment leek hij de enigste die hij nog een klein beetje kon vertrouwen. Hij keek op zijn horloge, het was net half 7 in de ochtend. Zijn maag knorde, hij had al Sins gister het middageten niet meer gegeten. De jongen keek nog steeds bezorgd voor zich uit. 'hoi, ik ben Quinten.' zeg ik, dat leek me het beste om e doen.


    Do it scared, but do it anyway.

    Aimeé
    Ze heeft niet erg lang geslapen. Hooguit een paar uurtjes. Ze merkt het dan ook wel weer als Quinten weggaat. Ze zucht zachtjes maar blijft gewoon zo liggen. Uiteindelijk draait ze zich wel wat om en kijkt ze wat naar de muur. Ook schieten haar groene ogen even een moment naar Lew en Quint. Ze gaat even rechtop zitten en haalt een hand door haar haren. Ook zij heeft wel honger, maar vooral dorst. Is er geen water ergens? Haar ogen glijden een kort moment door de slechtbelichte kelder. Nee.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Odile - Goede vampier.

    'En hoe zit het met een wc, douche, eten en drinken? Ever thought about that?' sis ik hem toe als ze al zijn verdwenen. Hij zwijgt. Natuurlijk. Ik had het kunnen weten. Fjodor's clan neemt geen gevangenen. Daarom weten ze ook niet hoe ze ze moeten behandelen. 'Ik zal ze morgenochtend wat te eten laten brengen. En schoon water. Beloofd.' Ik kijk van hem naar de flat.
    'Kom, laten we een wandeling gaan maken.' Ik slaak een korte zucht. Wat viel er ook beter te doen? Ik voel er niet veel voor om in de flat lastig gevallen te worden door vampiers. Ik ben ervan overtuigd dat ze staan te popelen om me hetzelfde warme welkom te geven als vijftig jaar geleden. Dus ik loop met Fjodor mee, de straat uit, richting het stadscentrum. Het is verbazingwekkend rustig. Ik merk dat Fjodor zo nu en dan een blik op me werpt, maar mijn gedachten zitten heel ergens anders dan met hem een gesprek aan te knopen. Hoe ik ze hieruit kan halen bijvoorbeeld. Ik zal het goed aan moeten pakken. Fjodor kan verledens lezen en als ik zo mijn voorbereiding blootgeef kan ik 't schudden. En ik niet alleen.
    Ineens voel ik een hand op mijn schouder. Ruw draai ik me van hem weg. 'Wat,' sis ik. 'Heb je al nagedacht over een jurk voor het huwelijk? Dit schijnt een goede zaak te zijn. Veel keus en goede service, is me verteld.' Hij zet een stap opzij zodat ik door de etalage van een bruidsboetiek kan kijken. Ik trek een walgend gezicht. Niet zo zeer bij het zien van de jurken, maar wel bij het beeld van mij in zo'n jurk naast Fjodor. Trouwen was iets waar ik vroeger wel eens aan had gedacht. Ik had me voorgesteld om met Mark te trouwen. Om samen gelukkig en oud te worden. Maar het lot had wat anders voor me in petto. Het lot is een vuile sadist.
    'Mijn nederig advies, ik denk dat een jurk die je schouders niet bedekt erg mooi uit zou komen. Maar ik heb niet veel verstand van deze zaken, daarvoor moet je bij Hester zijn.' 'Hester?' 'Ja, een erg vriendelijke vampier. Zij zal je klaarmaken voor de bruiloft.' Oh fijn. Hier zat ik echt op te wachten.
    'En wanneer had je die bruiloft dan in gedachten?' vraag ik met de armen over elkaar geslagen. 'We zullen niet veel meer nodig hebben dan een week, hooguit twee. Het is verwonderlijk hoe snel vampiers een feest kunnen organiseren.' Een week. De woorden slaan in als een bom. 'Je kunt jouw familie ook uitnodigen. Net zoals de mijne aanwezig zal zijn.' Mijn ogen schieten open en ik zie nu al de pijn in Lewis' ogen als hij me daar ziet met Fjodor. Een dolk snijdt door mijn hart. Dat plezier gun ik je niet, vuile klootzak. Ik bal de vuisten. Fjodor draait zich van de jurken naar mij om en draait kort met zijn vinger in een pijpenkrul.
    'Krullen staan je goed. Erg schattig,' glimlacht hij. Ik kan hem wel wat aandoen. Kennelijk is mijn haar weer opgekruld door alle spanning. En erger nog, ik ben vergeten de stijltang mee te nemen van thuis. Zijn koele lippen op mijn wang schrikken me wakker. In een reflex haal ik uit, maar zonder moeite weet Fjodor mijn pols vast te grijpen. Ik kijk hem nijdig aan. 'Blijf godverdomme van me af of je krijgt er één. Laat me los.' Hij laat de pols los en neemt mijn gezicht tussen beide handen.
    'Je bent prachtig, Odile,' zegt hij zacht. Ik bevrijd mijn gezicht en draai me om. 'Waar ga je heen?' 'Naar de flat. Ik heb nu wel genoeg tijd met je doorgebracht.'
    'Laten we samen gaan. De zon komt bijna op.' Zonder op hem te wachten loop ik terug.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik zit even op school en boem. -gayhandje-
    Korte samenvatting voor ik alles precies teruglees zodat ik gauw even korte reactie kan droppen?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jullie zitten gevangen in de kelder van een flat, de uitvalsbasis van Fjodor's clan (baby). En jullie hebben geen water en voedsel, which sucks ;o


    No growth of the heart is ever a waste

    hahahha, nu moet ik wel even teruglezen :Y)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Waar the fuck zijn Quint en Aimée? Eene bed? Een deken? En is het alweer ochtend? o_o

    [ bericht aangepast op 19 sep 2011 - 19:08 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ja klopt, tis kennelijk weer ochtend :]
    Quint en Aimeé delen een deken in de kelder :]


    No growth of the heart is ever a waste

    ja tuurlijk doen we dat, moet wel een beetje gezellig blijven. voor de reden waarom moet je terug lezen. en ik vond het vanmorge om 7 een mooie tijd om het hier ochtend te laten worden. ik verveel de me

    [ bericht aangepast op 19 sep 2011 - 19:18 ]


    Do it scared, but do it anyway.

    Okay, dan gaat Dewi even de sfeer verpesten denk ik :'D Maar begreep het even niet. Weet je, ik heb echt medelijden met Odile. Ik kijk anime, Nana, en daar zit zo'n soortgelijk verhaal in over verplicht van iemand moeten hoduen en shizzle.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Okay, dan gaat Dewi even de sfeer verpesten denk ik :'D Maar begreep het even niet. Weet je, ik heb echt medelijden met Odile. Ik kijk anime, Nana, en daar zit zo'n soortgelijk verhaal in over verplicht van iemand moeten hoduen en shizzle.


    Hoe bedoel je sfeer verpesten? ;p


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    gezellig, ken ik eindelijk een iemand, komt de andere het fijn verpesten :P


    Do it scared, but do it anyway.

    Denk dat ze bedoelt dat Dewi effekes de bitch gaat spelen/ de boel gaat verrampeneren en/of drama veroorzaken :'D
    Oh dan zal Nana wel de nodige dosis drama in zich hebben ;o

    [ bericht aangepast op 19 sep 2011 - 19:26 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Dewi
    De hele tijd had ik gezwegen, ik had alles proberen te verwerken maar alles was nog te vaag en er leek wel een grijze mist in mijn hoofd te hangen die mijn hoofd verbood alles op een rijtje te krijgen. Ik wist dat er problemen waren, ik was niet dom, maar wat er precies gaande was geweest toen wij binnen waren was nog één groot raadsel. De nieuwe jongen kende ik ook niet, maar hij zat wel in de nesten, wat hij al snel leek door te hebben omdat ik toch echt tranen zag biggelen. Huilen had geen zin, ik zou er verder niks mee bereiken dus ik hield me verbazingwekkend kalm. Ik stak mijn handen in mijn zakken en liep mee, het idee om te ontsnappen kwam niet eens in mijn op, ze zouden me toch alweer te pakken hebben voordat ik pas echt weg was. Na een poos lopen kwamen we in een gebouw uit dat een akelige sfeer bij zich droeg, er liep kippenvel over mijn rug en ik voelde me nu allerminst op mijn gemak. Het bleven vampieren en ik voelde me gevangen hierbinnen, minder dan dat ik me ooit had gevoeld in de villa. Het was trouwens vreemd geweest daar weg te gaan, te lopen door het bos, de stad. En ik had er geen eens van genoten! Ik zat ergens anders met mijn hoofd en had het geen eens door gehad, wat stom van mezelf. Ik zuchtte zachtjes en beet vervolgens zachtjes op mijn onderlip. We werden in een kamer gestopt waar één bed stond en één deken was. Gek genoeg namen Aimée en de vreemde jongen die al meteen in beslag zonder ook maar naar ons om te kijken. Ik keek chagerijnig naar de twee die samen in bed lagen, het was nou niet het juiste moment om klef te gaan doen, we hadden wel grotere problemen. Ik keek de kamer rond, behalve de TL-lampen was er geen licht, er waren namelijk geen eens ramen. De kamer was verder ook leek, echt een soort cel. Lang bleef ik ijsberen met mijn handen in mijn zakken, me afvragend of we hier weg konden komen, of Lew en Yue nog wel gedronken hadden, of we wel eten zouden krijgen en nog een hoop. Na een poos werd ik vreselijk moe en liet ik me op de koude grond zakken, het voelde alsof mijn kont vastvroor. Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen er omheen, mijn favoriete houding. Zachtjes begon ik te neuriën om de stilte teniet te doen. Uiteindelijk voelde ik mijn oogleden zwaarder worden, alsof iemand er gewichtjes aan mijn wimpers had gehangen en uiteindelijk kon ik dan ook niks anders doen dan toe te staan dat ze dichtvielen en ik in een droomloze slaap sukkelde. Gek genoeg sliep ik goed en lang, zelfs toen de ochtend leek aan te breken en de vogels weer opgewekt begonnen te kwetteren sliep ik nog.

    Hoppa. Beter iets dan niets [:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.