[RPG] Geen weg meer terug [12] - Speeltopics

Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz .

Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

Nummer 11: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

oke, ik ben benieuwd

---

Do it scared, but do it anyway.

Odile - Goede vampier.

Ik haal een krullende lok haar uit mijn gezicht en neem een paar stappen afstand van hem.
'Vergeet het. Bespaar jezelf de moeite, vuile hond. Jij en je 'plichten' kunnen me naar de hel lopen.' Ik draai me om naar Lewis, die gelukkig nog in orde is, tot Fjodor's grote spijt. Hij pakt mijn hand en ik stap naar achteren, zijn kant op. 'Altijd zo rebels. Nu weet ik wat jullie in elkaar zagen: een deel van jullie zelf.' 'Look who's talking,' vuur ik terug. Hij glimlacht.
'Daar heb je een punt.' 'Ik laat me niet weer manipuleren door jou. Niet zoals vijftig jaar terug. Bijna, verdomme bijna was ik erin getrapt. Dat gaat nu niet gebeuren!' Ik zie hem me onderzoekend in zich opnemen met zijn ijsblauwe ogen.
'Wanneer ga je nu geloven wat ik je zeg? Odile, liefje, ik wilde je geen pijn doen. Echt niet. Ik zal het je laten zien, als we alleen zijn en het spijt me dat het op deze manier moet, maar ik heb geen keus. Jouw plaats.. is al lang geleden vastgesteld. Ik maak je er alleen maar opnieuw van bewust.' Hij maakt me zo kwaad. Zo nijdig. Gelooft hij nu echt wat hij zegt? Als je je leugens maar vaak genoeg vertelt, ga je ze zelf nog geloven ook. 'Je bent blind. Blind voor de werkelijkheid. Denk je hiermee mijn hart te kunnen winnen? Mijn plaats is naast Lewis. En dat zal niet veranderen door een betekenisloos huwelijk. Een verbond dat me helemaal niks waard is! Ik zal nooit van je houden. Nooit. Je ben even ziek en meedogenloos als Leonid Kazinsky. Is het niet ironisch dat jullie twee hetzelfde spelletje spelen?' Nog net heb ik mijn mondhoek om weten te krullen als uiting van puur sarcasme, tot een harde vuistslag in mijn maag de wereld doet vervagen. Opnieuw wankel ik trillend op mijn benen en weet me nog net overeind te houden. Ik staar in Fjodor's vernietigende ogen, die ineens een zachtere uitdrukking krijgen wanneer hij zich beseft wat hij heeft gedaan.
'Odile..' fluistert hij. 'Ik wilde niet..' Ik grijns alleen maar. 'Tot zover de meester van controle. Heb ik nu al het bloed onder je nagels vandaan gehaald? Fysieke gevechten zijn een uiting van wanhoop, het laatste redmiddel wanneer woorden niet volstaan.' Hij wil me vastpakken en overeind helpen, maar besluit dan afstand te nemen. Hij kan me alleen geschokt aankijken. Even ben ik van de wijs gebracht door de spijt die zijn ogen uitstralen. Gauw wendt hij zich weer tot de villa, om zijn zojuist verraden menselijke uitdrukking te verbergen. Ik pak Lew's hand weer vast en trek hem tegen me aan. Zo onopvallend mogelijk glipt mijn hand langs zijn rug en zij onder zijn shirt, voelt de koelte van zijn huid en glijdt langs de zachte donzige rugharen. Ik wil hem vasthouden, aanraken nu het nog kan.

[ bericht aangepast op 11 sep 2011 - 21:28 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Yay, het is gevonden.

Dewi
Nadat ik uit het zwembad was gesprongen, klaar om me te verzetten of te vluchten als het nodig was, hadden ze me al te pakken. Het was vrij logisch, Aimée en ik maakten geen kans tegenover deze wonderbaarlijke wezens. Ik was gewoon compleet kansloos, toch stribbelde ik tegen toen ze me mee sleurde. Wat waren ze in godsnaam van plan? Als ze ons dood wilden hadden ze dat allang gedaan, toch..? Even keek ik naar Yue, maar die leek ook geen flauw idee te hebben wat ze met ons gingen doen en zij was ook te zwak om ons te kunnen redden. Even stonden de vampieren stil en toen ze door wilden lopen bleef ik koppig staan. Ik wilde niet mee, verdomme! Wie waren ze überhaupt? Mijn vragen bleven echter onbeantwoord en ik werd gedwongen mee te lopen. We liepen de trappen op en uiteindelijk de villa uit, verbaasd keek ik naar de rest. Wat was er in godsnaam gebeurd? Er hing een vreemde, gespannen sfeer en ik had geen flauw idee wat er gaande was. Twijfelend beet ik op mijn onderlip en opneiuw zocht ik Yue's blik.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

kort, maar beter iets dan niets en mijn zus komt weer naast me --''

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

-Quint-
Ik was boos, boos op mijn ouders, op mijn vrienden, op iedereen. Niemand leek mij te begrijpen. Niemand leek mij te willen. Vanmiddag had ik mijn belangrijkste spullen gepakt en ben ik gaan lopen. Ik was onderweg maar een keer gestopt voor een kleine pauze. Mijn iPod was het belangrijkste wat ik bij had. Die had ik in mijn oren en de muziek galmde door mijn hoofd. Muziek was het enigste dat me leek te begrijpen. Ik liep door een bos, na de hele middag gelopen te hebben was ik al een heel eind gekomen. Het was nog mooi weer. In de verte zag ik iets uit het niets omhoog torenen. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een grote villa was, met en groot hek erom heen. Al mate ik dichterbij kwam werd het hek groter voor mijn ogen, een groot ijzeren hek. Een beetje verroest was het wel. Ik stond nu voor de grote poort. Ik keek door de tralies, er was geen leven in de villa te bekennen. Al had ik wel het gevoel dat er iemand binnen was. Ik duwde tegen de poort om te kijken of hij op slot was. Voor zo'n grote poort was hij niet zwaar. De poort ging gemakkelijk open. Ik liep naar binnen om te kijken of ik er kon overnachten. De poort viel achter mij dicht.
(Ik hoop dat het een beetje goed is)

---

Do it scared, but do it anyway.

Lewis had zijn vuisten al gebald om Fjodor een klap te verkopen-ondanks Odiles woorden en Fjodors niet te missen uitdrukking- toen hij Odiles hand onder zijn shirt voelde glippen en haar slanke vingers over zijn rugspieren voelde glijden. Het aangename, kriebel gevoel verspreidde zich opnieuw snel door zijn lichaam en hij kon een glimlach niet van zijn gezicht bannen. Snel controleerde hij of Fjodor nog steeds met zijn rug naar hen toestond, legde zijn hand op haar kont toen hij merkte dat dat nog steeds zo was en duwde stil en teder zijn lippen tegen de hare. Op een manier was dit stiekeme erg aangenaam en maakte het elke liefkozing nog intenser, waardoor hij blij was dat zijn hart niet meer klopte, anders zouden zelfs de vampiers in het huis het kunnen horen. Hij glimlachte liefjes naar haar. Hoe kon hij haar nu missen? Hoe zou hij haar ooit kunnen missen? Op dat moment schrok een geluid hen op. Er was een nieuw iemand. Een mens. Hij keek Odile geschrokken aan. Niet nog één...

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Terwijl ik naar buiten word gedragen probeer ik machteloos te kijken naar het gezelschap dat zich rond Odile en Lew heeft verzameld, maar ik zie niets, omdat de man die me draagt mijn zicht blokeert. Ineens word ik op de grond gegooid en ik zie twee zwarte schoenen. "Dit is alles, Fjodor. Twee mensen en een of ander zielig bloedzuigertje. Niet veel bijzonders dus." Ik kijk naar de man die bij de schoenen hoort en slik. Dit is dus Fjodor, de enige vampier die Odile bang kan maken. Hij ziet er eigenlijk precies zo uit als vampiers in films: Lang, slank, zwarte kleren waaronder een onmisbare lange zwarte jas en een mysterieuze blik. Ik ril als hij even een blik op me werpt en zich daarna met een ruk omdraait. Ik richt me ook op en ruik wat alle vampiers ruiken. Een nieuw mens. Ik zie Lew en Odile bezorgd naar elkaar kijken, en tuur richting de poort, waar de geur vandaan komt.

Savoy
Als ik merk dat het clubje naar buiten verkast loop ik de trap af en kijk, nog steeds op mijn hoede, door het raam. Een lichtblonde, lange man staat met Odile en Lew te praten, en vanuit mijn ooghoeken zie ik een of andere kleerkast het huis naderen. Ik vernauw mijn ogen. Wat komt hij hier doen? Vast niet veel goeds, en ik denk al helemaal niet dat ik erbij betrokken wil worden. Snel schiet ik een halletje in en besluit dat dit huis niet veilig meer is nu er een vampierclan is geweest. Ik kan maar beter maken dat ik weg kom.

Odile - Goede vampier.

Verdomme, ze zijn gevonden. Ik bal de vuisten en kijk vol afschuw toe hoe Yue, Dewi en Aimeé naar buiten worden gedragen.
"Dit is alles, Fjodor. Twee mensen en één of ander zielig bloedzuigertje." Ik zie hem Yue in zich opnemen, waarna hij knikt naar het groepje vampiers. 'Ik dank jullie voor de assistentie.' En dan, ineens, hoor ik het gepiep van de poort. 'Nee,' zeg ik hardop. Nog een mens. Ook Fjodor kijkt op en ik zie oprechte verbazing in zijn ogen. Ik laat Lew los en onze blikken kruisen elkaar.
'Ik heb er kennelijk eentje gemist,' hoor ik Fjodor mompelen. 'Nee!' schreeuw ik. 'Hij heeft niks te maken met ons. Ik ken hem niet eens.' Mijn blik kruist die van de jongen. Ik doe m'n best om je verdomde leven te sparen, idioot, schiet er door me heen.
'Mag ik hem hebben?' hoor ik ineens Zachar vragen. 'Ik sterf van de dorst met al die mensen hier.' 'Ga je gang. Hij is immers toch van geen belang voor ons,' zegt Fjodor koel en stapt opzij, zodat Zachar de jongen kan grijpen.
Ik schiet zo snel ik kan naar voren en blokkeer de weg.
'Als je het waagt,' waarschuw ik. Hij grijnst. 'Het kostte me weinig moeite om dat zielige vriendje van je onder controle te houden. Hij gaf me niet eens de uitdaging die ik had gehoopt te vinden. En dan wil jij beweren dat je me tegen kan houden? Niemand komt tussen mij en mijn voedsel. Dus aan de kant, schatje, of ik kan niet instaan voor de gevolgen.'
'Of Zachar mag hem hier hebben, of we nemen hem mee. Jouw keus, Odile,' hoor ik Fjodor zeggen. 'Neem hem maar mee. Voor hem geldt dezelfde regel als voor de rest.' 'Een vrouw met eisen,' glimlacht Fjodor, waarop Zachar de jongen grijpt en bij de rest gooit. Het verbaast me dat hij zijn tanden nog niet in zijn nek heeft gezet.
'Ik neem aan dat dit alles is. Dan kunnen we gaan.' Hij draagt de zes vampiers op om met de rest voorop te lopen, het bos in. Ik loop achter Lew aan, maar een vampier snijdt me de pas af en dwingt me afstand te nemen. 'Odile, je moet je wat meer ontspannen. Er is - zelfs tot mijn verbazing - geen dode gevallen.' Ik gooi Fjodor een kwade blik toe. 'En hoe lang zal dat duren? Die apen zijn getraind om te vechten, niet om van mensenbloed af te blijven.' 'Ze zullen geen druppel van hun bloed drinken, maak je geen zorgen. Wij hebben belangrijker zaken om ons zorgen over te maken, zoals de voorbereidingen voor het huwelijk.' Hij aait met zijn duim langs mijn wang, die ik gauw afwend.
'Blijf met je gore poten van me af.' 'Ik zal me meer moeten bewijzen voor ik je hart verdien. Dat waardeer ik wel, een vrouw waarvoor ik moeite moet doen.' Geloof je het zelf, idioot. Ik doe alsof hij lucht is en loop gauw door, achter de rest aan. 'Ik heb alle tijd van de wereld. De vraag is alleen: hoe lang hebben zij?' Mijn ogen schieten zijn kant op. 'Ik heb je immers gezegd dat ze hun vrijheid pas terugkrijgen als jij hebt laten zien dat jouw loyaliteit hier ligt.' 'Loop, naar de hel,' sis ik.

---

No growth of the heart is ever a waste

-Quint-
Ik loop een stukje van de poort vandaan en zie ineens allemaal mensen voor me staan.
De meeste kikken me nijdig aan en sommige hoopvol, alsof ze wat van me willen.
Een lange man lijkt een druk gesprek te hebben met een meisje.
Hij wenkt een andere man en die loopt snel naar me toe, totdat het meisje voor me gaat staan.
'dank je' stamel ik. Nu kom die man toch naar me toe gelopen, op goedkeuring van het meisje. Zijn grote handen rijken naar mij. Ik duik ineen, ik voel dat de handen me oppakken en bij de rest van de groep gooien. De lange man kijkt niet blij en draagt ons op om te gaan lopen. Ik probeer een. Gesprek aan te knopen, maar iedereen lijkt nog steeds boos op me. Hier is ook niemand blij met me. Ik hoor dus blijkbaar nergens thuis. Ik heb het gevoel dat ik hier niet meer weg kan. Ik doe mijn iPod weer in en loop stil met de groep mee naar een bos.

---

Do it scared, but do it anyway.

En het is weer dood hiero. En niet alleen hier ;o Wth is er aan de hand in RPG-land tegenwoordig?

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:17 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

C18 schreef:
En het is weer dood hiero. En niet alleen hier ;o Wth is er aan de hand in RPG-land tegenwoordig?

Dunno. Mensen stoppen zomaar, wat ik trouwens ziek lullig vind..
Maar Marleen opent misschien nieuwe RPG, miss dat het dan weer wat
tot leven komt..

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
(...)

Dunno. Mensen stoppen zomaar, wat ik trouwens ziek lullig vind..
Maar Marleen opent misschien nieuwe RPG, miss dat het dan weer wat
tot leven komt..

toen ik hier het eerst op deze rpg kwam, kwam ik met de gedachten misschien komt er wat nieuw leven in met nieuwe mensen. Dat blijkt dus minder waar te zijn

---

Do it scared, but do it anyway.

Endure schreef:
(...)

Dunno. Mensen stoppen zomaar, wat ik trouwens ziek lullig vind..
Maar Marleen opent misschien nieuwe RPG, miss dat het dan weer wat
tot leven komt..

Y'mean zonder te zeggen dat ze eruit gaan. Ja, da's best annoying. Ik zal 't effe in de beginpost zetten. Xannon oid zei een tijdje terug ook dat ze ging posten, maar het is er kennelijk nog niet van gekomen. Same goes for degene die Scott speelt. Oh en voor Northman en Bear.
Ik zou best een post willen neerpleuren bij Pirates, maar heb gewoon nul inspiratie. Maar dan ook echt nul -.-

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:43 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

en wat gaat er nu gebeuren?? ik vind het een beetje verwarrend:S

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:54 ]

---

Do it scared, but do it anyway.

C18 schreef:
(...)
Y'mean zonder te zeggen dat ze eruit gaan. Ja, da's best annoying. Ik zal 't effe in de beginpost zetten. Xannon oid zei een tijdje terug ook dat ze ging posten, maar het is er kennelijk nog niet van gekomen. Same goes for degene die Scott speelt. Oh en voor Northman en Bear.
Ik zou best een post willen neerpleuren bij Pirates, maar heb gewoon nul inspiratie. Maar dan ook echt nul -.-

Ja idd, voor hen allen ;o En bij pirates, ik zal even tinne gb'en, kan ze Nate Felix laten vermoorden en wie weet kunnen we nog nieuwe mensen rekruteren.. ^o) Aangezien er nu een makkelijk inspringpunt is. Geld ook voor deze RPG.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.