• oke hier kan je dus je geestenverhalen en gebeurtenissen droppen {ik ben nu zo erg in de stemming om enge verhalen te lezen}
    oke ik heb er zelf ook één:

    vroeger toen ik nog klein was lag ik in bed gewoon rustg te slapen en ik was een jaar of 5, 6. en toen werd ik opeens midden in de nacht wakker gewoon zomaar. en toen stond er naast m'n bed een man die ik helemaal niet kende en als ik kind van 5 of 6 jaar schrik je daar natuurlijk van! dus k probeerde weer gewoon verder te slapen, k heb het eigenlijk toen aan niemand verteld. maar zijn gezicht en alles zit gewoon nog in m'n geheugen gegrift! dus een paar jaar later toen ik 11 12 was toen had ik het toch aan m'n moeder verteld en ze vroeg hoe die eruit zag enzo dus ik beschreef hem en toen zei ze:'dat is m'n opa' en ik kende haar opa helemaal niet dus ik kan het ook niet verzonnen hebben, want hij was al overledn toen ik geboren werd!

    en ook zo eng he elke avond als ik in bed lig hoor ik iemand m'n naam roepen! aan et begin vond ik et doodeng maar nu ben ik er gelukkig aan gewend maar ik wil toch wel weten wat die van me wilt!

    okee dus nu jullie(:
    drop it!


    Enjoy the little things of life, one day you look back and realize they were the big thing

    ... Ik liep over de camping met een vriendin, en eht was tegen 11 uur 's nachts. Iedereen was in de kantine want het was feest, en plots zagen wij een soort lichtflits en het silhouet van een persoon. We schrokken ons allebei dood.

    Het was best vaag, maar eng :'D (ik was 8)


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Ik heb een verhaal over een clowntje. Ik was 13:

    Ik ging bij mijn vriendin Jenna op de zolder spelen want daar stond hun pingpongtafel. Op een schap op zolder stonden twee clowntjes. Het waren van die poppen met ogen die net echt waren. Ik vond ze meteen al een beetje eng. Jenna zei dat de poppen van haar overleden oma waren geweest, en dat de linker het niet meer deed en de rechter wel. Dus ze zette de rechter aan en hij maakte een deuntje. Toen hij klaar was met zijn liedje gingen we pingpongen. Na een kwartier hoorde we opeens weer het liedje. Maar we zaten allebei niet aan de clowntjes. En het was de LINKER clown.... Die had het al jaren niet meer gedaan zei Jenna. Hij was kapot. Ik rende echt gillend naar beneden naar haar ouders. Ik was zo bang.

    Mijn grootste angst naast spinnen, zijn dus clowns. En voornamelijk door dit voorval vindt ik ze supereng.

    [ bericht aangepast op 26 juli 2011 - 15:41 ]


    Here & Now

    Veel te veel. Maar dat komt omdat ik ook al véél te véél geesten heb opgeroepen.


    Life begins at the end of your comfort zone

    Georgina schreef:
    Veel te veel. Maar dat komt omdat ik ook al véél te véél geesten heb opgeroepen.


    Vertel aub! Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar vind het zo interessant! ;o


    I can't do everything, but I'll do anything for you.

    Ik kan heel soms gedachtenlezen en dan hoor ik rare stemmejtes, geluidjes uit de muren, mijn naam uit te verte, of de stem van iemand die ik niet eens ken maar heel bekend voor komt.., heel weird. Ik kan mensen hun gevoelsn voelen, weird... Euhm, ik kan soms geesten zien... Ik droom over de toekomst, en dan gebeurd er 2 weken later. En heel soms is het handig.. Weten wanneer iemand kan zeggen, en dan is het niet een voorspelbaar moment maar gewoon uit het niets. Ik kan ook dingen laten verdwijnen maar het is geen goocheltruk ofzo.. en dan vind ik die dingen dan later altijd in mijn kamer terug...

    Ik geloof niet in zulke dingen en dat soort dingen zijn ook nog nooit bij mij gebeurd. (:


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Ik ging een keer geesten op roepen met een paar vriendinnen, maar niet met glaasjedraaien of zo, gewoon met een kettinkje. Dus wij zo vragen of we die geest kennen, zegt die nee, of hij al lang daar is is het ja, dus ik wist toevallig dat er in de tweedewereldoorlog een soldaat voor mijn huis is neer geschoten, een paar uur voordat de oorlog 'voorbij' was, dus wij vragen of hij het is, klopt het!


    "Longbottom, if brains were gold, you'd be poorer than Weasley, and that's saying something." - Draco Malfoy

    Vroeger toen ik een jaar of zeven was, zat ik met mijn tante en oma in de woonkamer. En tegenover ons heb je gewoon een deur waar je dan naar de keuken kon lopen, en die was dus open. Opeens zag ik bij de wasmachine een man en een vrouw staan, die me heel glazig aankeken en daarna naar me glimlachten. Dus ik schrok me rot. Toen ik weer keek, waren ze weg. Ik durfde daar niet meer te lopen. En nu, hoe zeg je dat... Bijvoorbeeld als ik alleen thuis ben, gaan de deuren soms vanzelf open of hoor ik iemand lopen, ofzo. Maar het voelt totaal niet gevaarlijk, waarom weet ik ook niet. Yah, I know, ik ben raar. :3


    "I'm a loser, that means I've been lost before."

    Is een keer, toen ik jaar of 4 à 5 jaar was, werd ik 's nachts wakker. Toen zag ik een oude vrouw met een zwarte cape en rood gloeiende ogen in mijn deuropenening. Mijn moeder beweerd dat het haar oma was die mij 's nachts bewaakt :')
    En ook toen ik iets ouder was, 6 ofseu, lag ik bij mn moeder in bed naast haar. Iedereen was al boven, maar toen zag ik beneden het licht aan en uit knipperen. En mijn vader zei steeds dat het lampje dan wel kapot zou zijn, maar hoe kan een lampje uit zichzelf aangaan als dat ding kapot is O.o.


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Beatles schreef:
    (...)

    Vertel aub! Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar vind het zo interessant! ;o

    Haha, ok ;p Eén van de eerste keren dat ik geesten had opgeroepen was het in mijn kamer, en die hing helemaal vol met posters van Tokio Hotel. Tijdens dat we het deden zagen we beiden een rare schim op één van de posters. Die avond viel net dié poster van mijn muur. Dan een andere keer riepen we ook geesten op in mijn andere kamer. Toen begon opeens zo een kleine radio te spelen met een cello, weet je wel van die klassieke muziek. Wij schroken ons dus kapot en het uitzetten werkte niet. We moesten écht de batterijen eruithalen voor ie stopte. Wij dus verdergaan, en we hadden er eentje te pakken. Hem helemaal uithoren. En opeens kregen we het allemaal echt barkoud, namen we donsdekens, echt niet uit te houden. Bleek dat die entiteit van siberië was..


    Life begins at the end of your comfort zone

    Ik geloof niet in geesten maar 1 keer zag ik wel een schim aan mijn kast op m'n kamer. Ik denk nog altijd dat het verbeelding was maar het leek zo echt ;s


    You better put a condom on, if you're gonna act like a dick you need to dress like one.

    Ik heb vaak dromen die uitkomen, en dromen over mensen die ik niet eens heb gekend.
    Ik droomde bijvoorbeeld een keer over een ietwat tengere, lange vrouw met een hele lange vlecht en een soort zwarte jurk (jww, 18e eeuw) en ze keek me heel vriendelijk aan. Ze had een groot huis en ook allerlei planten in potten. Ze deed even later iets met een soort plant en smeerde het op mijn been (ik was gevallen en had hem gekneusd) en toen ik wakker werd was de pijn weg.
    Waar ben ik nu achter gekomen: Mijn bet-bet-overgrootmoeder was een medicijnenvrouw, en een van de allereerste vrouwen die überhaupt een baan hadden naast het werk van een huisvrouw. Ik heb het opgezocht in mijn familiestamboom-boek, en weet het van mijn oma. Die zei dat haar oma zo was.
    Nu hoor ik steeds vaker iemand neuriën in de keuken en gebeuren er vaak dingen die me heel goed uitkomen. Zoals dat ik nét iets terug vind wat ik al heel lang kwijt was en ik denk dat zij dat doet.


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    grapefruit schreef:
    Ik heb vaak dromen die uitkomen, en dromen over mensen die ik niet eens heb gekend.
    Ik droomde bijvoorbeeld een keer over een ietwat tengere, lange vrouw met een hele lange vlecht en een soort zwarte jurk (jww, 18e eeuw) en ze keek me heel vriendelijk aan. Ze had een groot huis en ook allerlei planten in potten. Ze deed even later iets met een soort plant en smeerde het op mijn been (ik was gevallen en had hem gekneusd) en toen ik wakker werd was de pijn weg.
    Waar ben ik nu achter gekomen: Mijn bet-bet-overgrootmoeder was een medicijnenvrouw, en een van de allereerste vrouwen die überhaupt een baan hadden naast het werk van een huisvrouw. Ik heb het opgezocht in mijn familiestamboom-boek, en weet het van mijn oma. Die zei dat haar oma zo was.
    Nu hoor ik steeds vaker iemand neuriën in de keuken en gebeuren er vaak dingen die me heel goed uitkomen. Zoals dat ik nét iets terug vind wat ik al heel lang kwijt was en ik denk dat zij dat doet.

    Wow, that's really awesome
    Omdat het echt over een persoon gaat die lang geleden geleefd heeft

    [ bericht aangepast op 26 juli 2011 - 17:51 ]


    Here & Now

    Ik had zoiets zoals jou toen ik 8 was en ik vertelde het laatst aan mam en mijn zus, maar de enige reactie die ik kreeg was: "Hahaha, dat bestaat toch niet." -.-


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    -

    [ bericht aangepast op 26 juli 2011 - 18:00 ]


    Save me from myself.