Hey,
Ik heb een gedicht voor mijn opa's begrafenis die dinsdag plaatsvindt. Nu wil ik alleen weten wat jullie ervan vinden. Laat me weten wat er anders moet, wat je goed vind. Alles mag. ik hoop op jullie steun, ik heb het nodig.
Het gedicht:
Lieve Opa,
De strijd is over, we hebben het laten gaan, we hebben gestreden.
Maar mijn waardevolle herinneringen aan jou, die blijven geen verleden.
Ik kon veel genieten van de momenten waarop we hebben gelachen, gehuild, gepraat.
Voor mijn problemen stond jij altijd paraat.
Ik zal je herinneren op je fijnste momenten, die mij dierbaar zullen zijn.
Dingen die ik nooit vergeten zal, ook al was ik nog zo klein.
Ik kon genieten van de donderdagen dat ik bij jou en oma was.
Ik speelde in de tuin, dat ik roodkapje was, rook het versgemaaide gras.
Jij slingerde mij door de lucht, zo hoog dat ik de wolken (volgens mijzelf) bijna aan kon raken.
Dat zijn momenten die mij gelukkig maken.
Op donderdagavond, de lekkere spaghetti van oma, dat blijft mij bij.
We waren gelukkig, we waren blij.
Ik zal nooit vergeten wat jij voor mij gedaan hebt, te veel om te zeggen.
Het doet me heel veel pijn om me bij jou overlijden neer te leggen.
Het is iets dat heel snel aan mijn neus voorbij is gegaan.
Iets waar ik niet de tijd voor had om bij stil te staan.
Ik heb gelukkig nog afscheid van je kunnen nemen en dat deed me goed.
Ik weet alleen niet hoe het nu verder moet.
Jij hebt voor mij een leegte achtergelaten die niet op te vullen is.
Jij bent een belangrijk persoon in mij leven, die ik nu al vreselijk mis.
Ik heb nu geen opa of oma van mijn vaders kant.
Ik mis, datgene wat ik als klein meisje met jou en oma had, onze bijzondere band.
Ik kan je nog niet laten gaan, ik vind het te vroeg.
Jij had nog een deel van je leven voor de boeg.
Tot aan je ziektebed was je altijd humoristisch.
Maar toch, diep van binnen realistisch.
Je zou niet meer beter worden, dat wisten we diep van binnen allemaal.
Wij genoten van jou laatste momenten, woorden, alles optimaal.
Een waardig afscheid, dat is zeker gepast.
Want onze herinneringen zijn niet aangetast.
Deze kerk is gevuld met mensen die jou in de hemel het allerbeste wensen.
Die jou samen met oma, een verder mooi leven toewensen.
Waar je dan nu ook mag zijn, je moet weten dat ik aan je denk.
Dat ik jou je rust schenk.
Voor mij blijf jij altijd bij mij.
Je hoeft alleen nog maar te genieten jij bent vrij.
Als laatste wil ik je zeggen dat je echt een topper was in alle opzichten.
Ze mogen jouw plekje in de hemel extra belichten.
Ik ga je missen en zal je niet vergeten.
Anders zou ik niet voor niets ‘Julie-Anne Johanna Adriana heten’.
Het ga je goed, ik denk aan jou.
Lieve opa, ik houd zielsveel van jou.
De strijd is over, we hebben het laten gaan, we hebben gestreden.
Maar mijn waardevolle herinneringen aan jou, die blijven geen verleden.
Ik kon veel genieten van de momenten waarop we hebben gelachen, gehuild, gepraat.
Voor mijn problemen stond jij altijd paraat.
Ik zal je herinneren op je fijnste momenten, die mij dierbaar zullen zijn.
Dingen die ik nooit vergeten zal, ook al was ik nog zo klein.
Ik kon genieten van de donderdagen dat ik bij jou en oma was.
Ik speelde in de tuin, dat ik roodkapje was, rook het versgemaaide gras.
Jij slingerde mij door de lucht, zo hoog dat ik de wolken (volgens mijzelf) bijna aan kon raken.
Dat zijn momenten die mij gelukkig maken.
Op donderdagavond, de lekkere spaghetti van oma, dat blijft mij bij.
We waren gelukkig, we waren blij.
Ik zal nooit vergeten wat jij voor mij gedaan hebt, te veel om te zeggen.
Het doet me heel veel pijn om me bij jou overlijden neer te leggen.
Het is iets dat heel snel aan mijn neus voorbij is gegaan.
Iets waar ik niet de tijd voor had om bij stil te staan.
Ik heb gelukkig nog afscheid van je kunnen nemen en dat deed me goed.
Ik weet alleen niet hoe het nu verder moet.
Jij hebt voor mij een leegte achtergelaten die niet op te vullen is.
Jij bent een belangrijk persoon in mij leven, die ik nu al vreselijk mis.
Ik heb nu geen opa of oma van mijn vaders kant.
Ik mis, datgene wat ik als klein meisje met jou en oma had, onze bijzondere band.
Ik kan je nog niet laten gaan, ik vind het te vroeg.
Jij had nog een deel van je leven voor de boeg.
Tot aan je ziektebed was je altijd humoristisch.
Maar toch, diep van binnen realistisch.
Je zou niet meer beter worden, dat wisten we diep van binnen allemaal.
Wij genoten van jou laatste momenten, woorden, alles optimaal.
Een waardig afscheid, dat is zeker gepast.
Want onze herinneringen zijn niet aangetast.
Deze kerk is gevuld met mensen die jou in de hemel het allerbeste wensen.
Die jou samen met oma, een verder mooi leven toewensen.
Waar je dan nu ook mag zijn, je moet weten dat ik aan je denk.
Dat ik jou je rust schenk.
Voor mij blijf jij altijd bij mij.
Je hoeft alleen nog maar te genieten jij bent vrij.
Als laatste wil ik je zeggen dat je echt een topper was in alle opzichten.
Ze mogen jouw plekje in de hemel extra belichten.
Ik ga je missen en zal je niet vergeten.
Anders zou ik niet voor niets ‘Julie-Anne Johanna Adriana heten’.
Het ga je goed, ik denk aan jou.
Lieve opa, ik houd zielsveel van jou.
Everybody wants happiness without pain, but you can't have a rainbow without rain
