We hadden vandaag het laatste uur opvang van Natuurkunde, om wat vage redenen. We zouden dus met de hele klas niet gaan, op een paar mensen na. Ik wilde zelf ook gaan niet samen met wat meer mensen, maar drie jongens uit onze klas zaten ons allemaal op te naaien. Zo van: ''Ja kom gewoon, we gaan met z'n allen''. En dan helemaal flippen als je niet meewilde.
Ik fietste samen met iemand langs de AH naar huis en ze stonden daar dus met z'n drieën. Ze vroegen of iedereen was gegaan, dus wij zeiden ja. Zeggen ze dat ze naar huis gaan, krijgen we een kwartier later een smsje dat ze gewoon in de les zitten. Nou is de rest er dus gewoon echt bij, heel hard ook.
Ik ga dus morgen met dat meisje hun vernaaien. Wij gaan naar onze coördinator en we gaan zeggen dat zij ons op hadden genaaid, en dan zelf wel waren gegaan.
Ja sorry hoor, maar ik ben zo boos! 
Big girls cry when their hearts are breaking
Verhaaltje gesloten.
Jeez. Ten eerste vraagt ze niet wie de schuldige is, maar ze deelt gewoon even mede dat het een naaierstreek is, wat 't ook is. 