Het valt me op ... - Stamcafé

Dat hedendaagse christelijke (en natuurlijk andere gelovige, maar in mijn klas zijn het meest de christelijken) kinderen geen waarde meer hechten aan hun geloof. Ik heb al eens in mijn klas horen zeggen dat het enige dat aan het christendom leuk is, is de comunnie -of hoe je het ook schrijft- en het feit dat je in de kerk kan trouwen zoals in die films enzo. En andere leuke dingen. Begrijpen ze het doel van religie dan niet? Ze zeggen dat ze wel in God en Jezus enzo geloven, maar gewoon omdat hun ouders dat ook zijn en ze leuke plechtigheden hebben zo. Ik ken maar één iemand die het vormsel -of iets anders, weet niet meer wat- afgewezen had omdat die er oprecht niet in geloofde. Maar ergens anders snap ik het wel. Je ouders willen waarschijnlijk dat je je geloof houdt, zelfs al geloof je er amper in. Of je bent nog jong, en moet je de echte waarde van geloof nog leren. Ach ja. Dat was mijn mening, weer.

Wat vinden jullie als iemand zijn religie beoefend terwijl die er niet oprecht in gelooft?

---

We love because he loved us first - John 4:19

Major schreef:
Als je twaalf bent heb je volgens mij nog te weinig levenskennis om te beslissen of je een christene wil zijn of niet.

Een twaalfjarige weet toch wel wat christen zijn inhoudt? Geloven. En als die er niet in gelooft ... dan is dat toch obvious.

---

We love because he loved us first - John 4:19

Het maakt mij eigenlijk niet zoveel uit. Ik ben niet gelovig, maar die mensen moeten het dan zelf weten.

---

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Ik ben gedoopt en ben Christenen maar ik geloof geen shit van heel dat God en Jezus gedoe, gewoon stom bij geloof, is mijn mening. Gewoon om iets te hebben om 'naar te leven'.

---

"You move me, Kurt." ~ Blaine Anderson

Rooftops schreef:
Ik ben gedoopt en ben Christenen maar ik geloof geen shit van heel dat God en Jezus gedoe, gewoon stom bij geloof, is mijn mening. Gewoon om iets te hebben om 'naar te leven'.

Als je niet in God gelooft of in Jezus, dan ben je van uiterlijk alleen christen, niet van innerlijk.

---

We love because he loved us first - John 4:19

In mijn klas zeggen ze niet eens meer dat ze in God geloven, maar ze doen wel hun communie. Maar de meeste zeggen dan ook dat dat gewoon 'normaal' is, niet eens omdat hun ouders het belangrijk vinden.
Ik heb mijn communie ook gedaan en dat was inderdaad ook vooral omdat het normaal was. Nu zou ik het niet meer gedaan hebben, maar toen dacht ik er niet echt bij na. Ik bedoel, ik was 12. En al mijn vriendinnen deden het -buiten degene die mosim waren- dus dan leek het mij ook wel leuk, zeker?

Maar ik snap wel dat je gelooft, hoor. Het is niet dat ik het allemaal bijgeloof vind, zoals iemand anders hierboven zei. Ik denk echt dat geloof belangrijk kan zijn voor iemand, alleen is dat dat voor mij niet.

[ bericht aangepast op 28 jan 2011 - 21:59 ]

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Caitriona schreef:
(...)

Een twaalfjarige weet toch wel wat christen zijn inhoudt? Geloven. En als die er niet in gelooft ... dan is dat toch obvious.

Ja, maar als je twaalf bent hou je je daar niet mee bezig. Dan ben je gewend dat je ouders belangrijke beslissingen voor je makenn

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ik ben christelijk, maar ik maak nog steeds wel grappen om het geloof. We moeten niet alles zo serieus nemen, als je maar in je hart weet wat je gelooft. Dan kun je vast wel een keer een grap over je geloof/religie maken. Natuurlijk is echt schelden. Zoals 'God Verdom Me.' niet echt acceptabel. En voor al die keren dat ik dat heb gezegt :'D tjah, im sorry. Iedereen zondigt wel eens in zijn of haar geloof.

ik ben gedoopt, ik ben gelovig.

maar ik geloof niet in al die shit van naar de kerk gaan, en zo. -
ik heb nooit de keuze gehad moet te kiezen, en ik heb geen comunnie gedaan. -mijn moeder wel, gaat altijd naar kerk -
maar ik vind dat je zonder de kerk er ook in kunt geloven, net zoals de arme die elke dag bidden.

---

They fell in love, didn't they?

Major schreef:
(...)
Ja, maar als je twaalf bent hou je je daar niet mee bezig. Dan ben je gewend dat je ouders belangrijke beslissingen voor je makenn

Bij mij vroegen ze wel of ik het wou doen, maar ik heb gewoon ja gezegd. Ik was niet echt bezig met 'Geloof ik wel genoeg om mijn communie te doen?'

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Major schreef:
(...)
Ja, maar als je twaalf bent hou je je daar niet mee bezig. Dan ben je gewend dat je ouders belangrijke beslissingen voor je makenn

Ik had het niet alleen over twaalfjarigen, je ziet het nog bij ouderen. En het vormsel krijg je bij ons op je twaalfde, en dan mag je kiezen, toch?

---

We love because he loved us first - John 4:19

PEDOpas schreef:
Ik ben christelijk, maar ik maak nog steeds wel grappen om het geloof. We moeten niet alles zo serieus nemen, als je maar in je hart weet wat je gelooft. Dan kun je vast wel een keer een grap over je geloof/religie maken. Natuurlijk is echt schelden. Zoals 'God Verdom Me.' niet echt acceptabel. En voor al die keren dat ik dat heb gezegt :'D tjah, im sorry. Iedereen zondigt wel eens in zijn of haar geloof.

Dat bedoel ik niet. Ik bedoel het feit als je níét gelooft maar er wel aan meedoet.

---

We love because he loved us first - John 4:19

Caitriona schreef:
(...)

Ik had het niet alleen over twaalfjarigen, je ziet het nog bij ouderen. En het vormsel krijg je bij ons op je twaalfde, en dan mag je kiezen, toch?

Over ouderen kan ik niet spreken, die moeten het zelf maar weten. maar ik vind persoonlijk dat een twaalfjarig kind niet klaar is om te beslissen of hij of zij al dan niet een deel wilt uitmaken van een geloof. Als je twaalf bent ben je eerder geneigd om 'ja' te zeggen, gewoon omdat je ouders het zeggen, omdat het je niet kan schelen, uit traditie etc. Het lijkt me eerder zeldzaam dat een twaalfjarige nadenkt als hij instemt met zijn of haar vormsel. Het is normaal, iedereen doet het en ik weet niet hoe dat bij jou was, maar iedereen die bij ons zijn vormsel niet deed werd als 'raar en crapuul' beschouwd (;

---

Frankly my dear, I don't give a damn.