[RPG] Another Dimension - Speeltopics

Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen Maar zet het er dan ook even bij.

Informatie over de Schaduwen:
Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

Rollen:
Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
Slechte schaduwen: Darko, Vivian
Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford


Nog mensen gezocht! Je kan makkelijk overal erin springen (:

RPG begint echt op pagina 3.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 11:39 ]

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren

Ik glimlachte en gaf Ann een beker met water.
'Hoelang ben je al in deze wereld?' vroeg ik.

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Pfoeh." Zei ik nadenkend terwij ik het water aannam en ervan dronk. "Lang, vind ik. Misschien 3 weken, of langer."Ik had niet echt meer besef van tijd gehad. "Weet jij het nog?"

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Niet precies,' gaf ik toe. 'Maar ongeveer 5 jaar.' Ik werd gelijk weer verdrietig

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Dat is enorm lang." Ik dronk de rest op. "Van zulke dagen word je wel moe zeg." Ik rekte me even uit en gaapte.

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Je mag slapen als je wilt,' zei ik.

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Hmm." Ik keek vaag naar de bedden. "Ja, maar echt slapen doe ik toch nooit."

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Waarom niet?' vroeg ik.

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Het is nooit echt veilig." Antwoordde ik. "Zeker niet als je alleen bent."

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Ik heb elke nacht gewoon geslapen. Maar als je wilt, ga ik wel op de wacht staan,' stelde ik voor. Ik pakte mijn pijl en boog al.

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Nee!" Het kwam snel uit mijn mond gerold. "Nee, dat hoeft echt niet." Mensen in onze wereld waren over het algemeen niet eens zo behulpzaam.

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Ik kan heus wel zonder slaap,' zei ik. 'En ik zou je heus niet vermoorden in je slaap. Als ik je dood zou willen hebben, had ik dat toe net wel gedaan toen je net mijn tunnel binnen kwam vallen.'

"Ignite, my love. Ignite."

Alice May Moors, een van de jongeren

Ik liep wat naar beneden voor zover het kon. Af en toe stopte ik even. Ik merkte dat het al best donker was en dat ik toch maar een schuilplaats moest vinden. Ik keek even rond en ergens in de rotsen zag ik een inham. Ik twijfelde geen moment en liep ernaartoe. De inham, die een grot bleek te zijn, was prima. Ik liep wat verder naar achter, maar hoe verder ik ging hoe donkerder het werd.

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

Ann Sully, een van de jongeren

"Dat denk ik niet." Glimlachte ik. "Maar als jij dat wilt."

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Ga maar gewoon slapen,' lachte ik. 'Ik ben buiten op de wacht. Ohja nog een tip: Ga niet deze ruimte uit want je verdwaalt hier als je de weg niet weet.' Met die woorden klom ik mijn grot uit.

"Ignite, my love. Ignite."

Alice May Moors, een van de jongeren

Het werd echt te donker en ik kon niks meer zien. Ik liep weer terug en keek even naar buiten. Onder me zag ik een groot bos liggen. Daar zou ik vast wel hout kunnen vinden dat brand. Dacht ik bij mezelf en ik liep richting het bos.

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na