• Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
    Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen =3 Maar zet het er dan ook even bij.

    Informatie over de Schaduwen:
    Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

    Rollen:
    Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
    Slechte schaduwen: Darko, Vivian
    Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford


    Nog mensen gezocht! Je kan makkelijk overal erin springen (:

    RPG begint echt op pagina 3.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 11:39 ]


    Your make-up is terrible

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik kreunde even, dit soort dingen overkwamen alleen mij. Ik probeerde mijn ledematen te bewegen om te kijken of ze er allemaal nog aanzaten, gelukkig voelde ik ze allemaal. Langzaam veegde ik wat troep van mijn gezicht en opende voorzichtig mijn ogen.


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren
    'Wie is daar?' vroeg ik dapper. Ik hield de pees scherp. Een verkeerde beweging en ze schoot.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik hield mezelf weer stil, durfde niet te bewegen. Een flauw schijnsel kwam van mijn linkerkant. "Uhm." Klonk het roestig uit mijn keel. Ik praatte niet veel in deze tijd van eenzaamheid, alleen tegen mezelf, als ik het gevoel had langzaam gek te worden. Ik wist eigenlijk niet goed wat ik moest zeggen dus zei ik mijn naam maar. "Ann Sully." Ik kuchte even door het stof wat mee naar beneden was komen zetten.


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren
    Ik deed een stap dichterbij.
    'Maar jij bent een mens!' riep ik uit.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik durfde nog niet te bewegen en berekende mijn kansen om te ontsnappen, die niet erg groot leken. "Ja." Antwoordde ik.


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren
    Ik liet de boog ietjes vallen.
    'Ik ook,' zei ik alleen maar.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik richtte mijn hoofd iets op, alsnog bang voor een hinderlaag. Ik zag daar inderdaad de omtrek van een mens staan. Ik ging overeind zitten terwijl er wat aarde van me af viel. "Wat is jou naam?"


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren
    'Sarita Schneider,' zei ik terwijl ik besloot om niet mijn hele naam te zeggen. 'Ik dacht dat ik het enigste mens was.' Ik deed een paar stappen achter uit en deed licht aan. Daar zag ik een meisje zitten van ongeveer 18.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    "Dat dacht ik ook!" Diep van binnen voelde ik me opgelaten. Ik ging staan zodat de restjes aarde van me af vielen. "Hoe kom jij in deze godverlaten wereld?"


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider

    'Ik was als klein meisje in een put gevallen. Toen kwam ik hier. En hoe kom jij dan hier?' vroeg Sarita. Ze voelde stiekem vreugde, ze was niet het enige mens!


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    "Geen idee." Loog ik. "Ik droomde dat ik kon vliegen en toen was ik ineens hier." Dat was bijna de waarheid. Ik droomde niet dat ik kon vliegen, ik sprong gewoon van een flat af. "Maar ik wil hier zo snel mogelijk weer weg."


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider, een van je jongeren
    'Ik ook,' zuchte ik. 'Maar ik heb alles al geprobeert.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    "We zijn hier gekomen, dus we kunnen hier ook weer weg." Zei ik vastbesloten. Ik zat hier veel korter en had nog goede moed. "Maar niet nu." Ik zag dat het buiten ging schemeren. "Het is niet meer veilig."


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider
    'Als je wilt mag je hier blijven,' stelde ik voor. 'Ik heb eten zat.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik keek haar dankbaar aan. "Graag. Ik ben ook zo hulpeloos." Ik lachte mezelf uit. "Ik kan niet eens mijn eigen schuilplaats vinden."


    Your make-up is terrible