• Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
    Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen =3 Maar zet het er dan ook even bij.

    Informatie over de Schaduwen:
    Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

    Rollen:
    Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
    Slechte schaduwen: Darko, Vivian
    Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford


    Nog mensen gezocht! Je kan makkelijk overal erin springen (:

    RPG begint echt op pagina 3.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 11:39 ]


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider
    'Kan jij beter richten dan!' gilde ik terug. Ik hield mijn pijl en boog nog steeds gericht op mijn doel maar deed een stap naar voren. In het maanlicht zag ik een meisje staan. 'Wie ben je?' vroeg ik op een stuk vriendelijkere toon.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alice May Moors, een van de jongeren

    "Ik ben Alice, wie ben jij en waar zijn we?" Vroeg ik nu ook vriendelijker. Ik wou graag weten wat dit alles was, maar ik wou ook zo snel mogelijk weer naar huis.

    [ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 16:33 ]


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Sarita Tricia Schneider, een van de jongeren
    'Alles goed!' gilde ik terug naar Ann. 'Wie ben je?'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alice May Moors, een van de jongeren

    "Alice, zoals ik al zei. Wie ben jij?" Vroeg ik weer.


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik klom omhoog uit de schuilplaats en nam plaats naast Sarita. In het maanlicht stond een meisje.


    Your make-up is terrible

    Sarita Tricia Schneider
    'Sarita,' zei ik. Ik liet mijn pijl ietsjes zakken en liep toen naar Alice toe.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ann Sully, een van de jongeren

    "It's my lucky day." Bromde ik en liep met Sarita mee. "Ik ben Ann."


    Your make-up is terrible

    Alice May Moors, een van de jongeren

    "En weet je toevallig waar we zijn?" Vroeg ik wachtend op uitleg van het hele gebeuren.


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Sarita Tricia Schneider
    'In een andere dimensie,' zei ik. Ik wist dat we hier niet veilig. 'Misschien kunnen we beter naar binnen gaan, waar we wel veilig zijn. JIj bent hier zeker nog niet zolang?'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alice May Moors, een van de jongeren

    "Een uurtje schat ik zo. Sorry dat ik zo uitviel, ik was gewoon erg in de war." Zei ik en ik glimlachte even.


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Ann Sully, een van de jongeren

    Ik ging weer terug naar binnen, bijna even onhandig als de eerste keer. "Kon je geen trap maken?" Vroeg ik an Sarita.


    Your make-up is terrible

    Alice May Moors, een van de jongeren

    Ik liep achter de andere de grot in en keek even rond. Het leek bijna een echt huis. "Dus, hoelang zitten jullie al hier?" Vroeg ik aarzelend.


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Ann Sully, een van de jongeren

    "Ik nog niet zo lang, maar wel langer dan jij, een aantal weken. Sarita is echt al thuis hier, zolang." Antwoordde ik. Ik was blij dat ik eindelijk kon praten.


    Your make-up is terrible

    Alice May Moors, een van de jongeren

    "Wow." Kwam er alleen maar uit mijn mond. Ik keek nog eens goed rond. "En die schaduwen, jullie jagen erop toch?" Vroeg ik.


    De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

    Ann Sully, een van de jongeren

    "Alleen als ze in de buurt komen. We proberen ze zoveel mogelijk te ontwijken." Gaf ik toe. "Ze zijn te gevaarlijk."


    Your make-up is terrible