• Een paar dagen geleden was ik bij mijn oma, die dement aan het worden is. Ze vergeet heel veel, terwijl ze nog niet zo oud is. Haar moeder had dat ook en is er aan gestorven.
    Dus toen ik bij haar was, had ze een paar notitieboekjes liggen. Ze vroeg of ik eentje wilde hebben, maar ik weigerde eerst omdat ze nogal ouderwets zijn. Toen ik wegging die avond, heb ik er dan toch twee meegenomen. Niet omdat ik ze mooi vond, maar omdat ik iets wil hebben als herinnering voor als mijn oma zou sterven.
    En nu vind ik me echt raar, want ze is best wel nog gezond en nu heb ik het gevoel dat ik haar dwing om te sterven of zo, maar dat wil ik dus totaal niet.
    En nu vraag ik me af of het normaal is dat ik iets wil als herinnering van haar terwijl ze nog gezond is?

    [ bericht aangepast op 6 jan 2011 - 19:47 ]


    Never run out of reasons to smile...

    Ik vind het normaal. Zo heb je alvast iets wat je aan haar herinnerd voor wanneer ze er niet meer is. Ik vind het juist lief van je


    -

    Ik denk dat het normaal is.


    Vallen is niet moeilijk, het opstaan wel

    mijn oma heeft alzheimer, maar heeft pilletjes om de snelheid te remmen ook al werkt et niet zo goed. maar ik begrijp het, ik heb ook van die kleine dingetjes van mijn oma.


    They fell in love, didn't they?

    Nee, ik heb zo'n super mooie, dure modelauto die mijn opa vroeger spaarde toen hij nog leefde. Ik vind het gewoon fijn om iets te hebben wat me aan hem doet denken (:


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Normaal.
    Ik had iemand in mijn familie die langzaam aan het aftakelen was. De laatste drie keer dat ik daar wegging, heb ik gedacht: "Onthou dit moment goed, het kan wel eens de laatste keer zijn."


    Has no one told you she's not breathing?

    Dat heb ik nog nooit gehad nee :)
    Maar ik vind de trouwfoto van mijn oma erg mooi...
    Ook al is die foto zwart wit, mijn opa en oma staan er echt klassevol op
    En mijn oma weet dat ik die foto mooi vind
    Ze zei dat als ze er niet meer was, ik die foto mocht hebben, aangezien mijn opa er niet meer is.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Dat is volkomen normaal (:
    Ik wilde dat ik ook zoiets had, iets van toen mijn oma nog leefde en wat ik toen heb meegenomen of zoiets. In ieder geval, niet dat van nu, alleen de herinneringen en de spullen juist omdat ze er niet meer is.
    Maar heel veel sterkte!(flower)
    want een demente oma [of ander familielid] is geen pretje en dat kan af en toe best zenuwslopend en/of vervelend zijn ;x. mijn oma was ook dement, vandaar.


    Never look back, don't doubt tomorrow.

    Normaal. Mijn grootouders hebben vorig jaar aan alle kinderen en kleinkinderen al een groot deel van hun erfenis gegeven, omdat (op één na)alle broers en zussen van mijn oma zijn gestorven aan kankers. Op een keer was ik bij mijn oma, met zo'n heiligenarmbandje aan. En toen zei ze: 'Vind je dat mooi? Wacht even.' Kwam ze terug met een paternoster. Ik heb nee gezegd en toen stak ze hem weer weg, maar daar heb ik nu best spijt van. Want stel dat ze vandaag of morgen doodgaat, heb ik zo goed als geen herinneringen aan haar.
    Nog veel sterkte, ik hoop dat mijn grootouders of ouders nooit gaan dementeren.

    [ bericht aangepast op 6 jan 2011 - 19:58 ]


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Phoe, relax, je doet niets abnormaals ofzo. Ik herken me dit keer wel in je, want zoiets zou ik ook makkenlijk kunnen doen. (:


    I'm a hero, and I'm super. I guess I'm a SUPERHERO

    Genius schreef:
    Ik vind het normaal. Zo heb je alvast iets wat je aan haar herinnerd voor wanneer ze er niet meer is. Ik vind het juist lief van je


    Ja inderdaad.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik heb mijn oma's luchtje wat ik echt heel fijn vind, want als ik daar aan ruik, ruik ik haar zeg maar. Alleen jammer dat make-up niet oneindig houdbaar is.


    it's so empty living behind these castle walls

    Normaal meid ;) Dat heb ik ook.. Ik heb een armbandje die mijn oma had gekregen toen van haar moeder, en toen heb ik dat gekregen van der toen ze slecht lag. En als ik het armbandje moet ik altijd aan me oma denken, maar normaal denk ik nog vaak aan mijn oma.. :)


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Genius schreef:
    Ik vind het normaal. Zo heb je alvast iets wat je aan haar herinnerd voor wanneer ze er niet meer is. Ik vind het juist lief van je

    Ik heb al jaren een zakhorloge van mijn opa, ook als aandenken voor als hij er niet meer is. Terwijl dat nog heel lang kan duren. Het is volstrekt normaal dat je nu al dingen van ze aan het verzamelen bent, als aandenken aan hen.


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    PurpleCow schreef:
    Normaal.
    Ik had iemand in mijn familie die langzaam aan het aftakelen was. De laatste drie keer dat ik daar wegging, heb ik gedacht: "Onthou dit moment goed, het kan wel eens de laatste keer zijn."

    Zoiets had ik ook (:


    effort never betrays you