• Ja, daar zat ik toen net aan te denken, niet omdat ik het zelf wil doen maar door gisteren. Weet je, ik weet eigenlijk niet wat ik moet vinden van mensen die zelfmoord plegen. De mensen vechten er juist tegen om het niet te doen maar uiteindelijk word het gewoon allemaal te veel een keer. Ik weet ook niet of ik het juist dapper moet vinden omdat ik er zelf nooit de moed voor zou hebben.. Wat vinden jullie ervan? En nu niet gelijk zeggen van 'die mensen zijn gestoort' als je er nog nooit zelf over na hebt gedacht(ik ben er van overtuigt dat bijna iedereen wel eens aan zelfmoord heeft gedacht namelijk).
    Dus; Wat vinden jullie van zelfmoord en de mensen die er vele pogingen tot gedaan hebben?

    Jullie hoeven er natuurlijk verder niks over te zeggen, want iedereen heeft wel af en toe problemen, de ene erger dan de anderen en daar hoeft natuurlijk niet iedereen van af te weten als je het privé wilt houden. (:

    Let op: Dit moet géén aansporingstopic worden anders laat ik het sluiten. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen na aanleiding van dit topic hen juist 'moed geeft' om het te volbrengen.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2010 - 15:55 ]


    your eyes are like stars in the night.

    Pickwick schreef:
    (...)

    Dat snap ik volkomen, als je die pillen slikt heb je ook niet bepaald een andere optie..


    Jammer genoeg niet. Maar soms, héél soms, is er één iemand/iets die je hoop geeft. Als de berg niet naar Mohammed komt, gaat Mohammed naar de berg.


    Whosoever chooses to follow guidance, follows it for his own good; whosoever goes astray, goes astray to his own loss.

    Seel schreef:
    (...)dat kan toch niet? het leven is gewoon niet makkelijk , ik heb het ook vaak heel moeilijk , maar daarom ga ik niet direct zeggen : hey , nu ga ik me even van het leven beroven?
    Mensen met zelfmoordneigingen denken gewoon niet aan de anderen , geloof me, ik heb er ervaring mee. je kan gerust zeggen dat ik iemand gered heb van de dood gewoon door er te zijn :/

    oke, ik wil hier eigelijk niet op in gaan, maar wat jij zegt vind ik eigelijk wel heel erg, ja tuurlijk heb je het vaak moeilijk, maar sommige mensen hebben het echt wel moeilijker.. ik bedoel komop, dat wwanneer jij het moeilijk hebt sommige mensen al zelfmoord willen plegen ? die mensen zijn radeloos, en die hebben het moeilijk, die mensen die zelfmoord hebben gepleegd / willen plegen denken er echt wel over na,
    ik zelf zal het lef niet hebben.. maar je moet niet denken dat jij de gene bent die het af en toe het moeilijkst heeft.
    -no offenses-


    Life is a beautiful struggle

    Seel schreef:
    (...)nou zelfs dan is er nog een oplossing, antidepressiva , klinkt misschien wel grof maar ja..
    Ik denk idd positief , andere mensen zouden dat ook meer moeten doen!


    Mijn vader was manisch-depressief, slikte één van de zwaarste soorten pillen én ging naar de psychiater en toch heeft hij zichzelf opgehangen. Hoezo een oplossing?


    If you don't stand for something, you'll fall for anything.

    Ik heb ook wel eens aan zelfmoord gedacht, maar het is gewoon geen oplossing. Het enige wat je er volgens mij mee bereikt is dat je je nabestaanden onwijs veel verdriet geeft en ik geloof niet dat dat goed is.
    Nog steeds respecteer ik deze mensen om hun keuze, maar zelf zou ik op aarde blijven om mijn problemen, zorgen en ongelukkigheid op te lossen. Het kan namelijk in de meeste gevallen nog goedkomen.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Ik zit nu zelf in een enorme kutperiode. Heb bijna niemand meer. Maar ik zou mezelf nooit van het leven beroven, daar ben ik echt te laf voor.En daarvoor heb ik te veel liefde in me voor mijn familie en de vriendinnen die ik nog over heb.


    Just because something isn't happening for you right now, doesn't mean that it will never happen.

    Ik heb er zo vaak over na gedacht dat ik niet eens meer weet wanneer voor het eerst,ergens op de basisschool. En nu denk ik er ook nog wel aan(ik zit nu in de 5e dus ik zou er wel een kleine 10 jaar aan danken),om persoonlijke redenen. Vroeger vroeg ik me altijd af hoe ik het zou moeten doen,wat doet het min pijn,ik denk pillen, maar ja hoe kom je er aan? Niet echt goed voor een kind, niet?
    Iedereen zegt wel dat ze het niet kunnen omdat ze de mensen van wie ze houden/wie van hen houden niet achter kunnen laten maar daar heb ik helemaal geen las van. Ik heb het niet gedaan omdat het me pijn lijkt doen en ik wil mijn dromen uit laten komen. Ik wil niet zomaar verdwijnen zonder iets gedaan te hebben.

    Ik vind het altijd zo erg als mensen zeggen dat die mensen die zelfmoord plegen laf zijn en zo,die weten niet wat ze zeggen. Dat zei mijn vader ook toen Antonie Kramerling zelfmoord pleegde, dat hij een zak was om zijn vrouw en kinderen achter te laten. Dat deed echt pijn toen hij dat zei, ik was toen ook bijna tegen hem uit gevallen.
    Echt dat soort mensen haat ik,dat zij nou een perfect leven hebben betekent niet dat iedereen dat heeft. Je moet zwijgen over dingen waar je geen weet van heb.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall