Over dramatische relaties, die veels te ingewikkeld zijn voor mij. Ik vind het allemaal nogal heel moeilijk, aangezien ik nog nooit echt verliefd ben geweest. Als ik verliefd was, duurde dat meestal een maandje of 2 en dan was het over. Maar dat voelde ook niet vreemd. Maar nu ik een paar weken, bijna een maand volgens mij een jongen 'ken' voel ik mij anders. Ik voel mij blij, en geliefd enzo. Ik weet niet of dat normaal is. Maar zo voel ik mij. Het nadeel is dat ik verliefd ben op iemand die ik op internet heb ontmoet, en dat hij in Alaska woont. Geweldig toch?! De eerste keer dat wij elkaar hadden ontmoet was op één of andere chatsite en wij hadden volgens mij 3 uur ofzo gepraat, het was daar langzamerhand al 7 uur in de ochtend, maar goed, ik ging naar huis en we hadden email adressen uitgewisseld. Dus nu mailen wij elke dag.
Dat is natuurlijk heel gezellig, maar hij is ook echt heel erg lief voor mij enzo. Hij laat mij speciaal voelen. Ik heb hem ook al vele dingen gevraagd, over wat hij dood, en waar hij woont en ik heb zijn telefoonnummer langzamerhand. Als het ooit wat wil gaan worden vind ik dat we elkaar moeten vertrouwen. Ik heb hem gevraagd of hij rookt: nee. Drugs: nee. Andere dingen: nee.
Maar nu vraag ik mij af of hij echt is. Hij lijk zo verschrikkelijk perfect in mijn ogen. Maar hij heeft natuurlijk wel flaws, maar die zie ik niet, op een vage manier. Ik heb hem gezegd dat hij gewoon perfect leek, maar hij zei hetzelfde tegen mij. Ik snap die dingen niet. Is hij wel te vertrouwen?
Ok, ik kan begrijpen dat jullie dat ook niet zo 1,2,3 weten.
Note: Ik weet dat het ook niks gaat worden. Het kan zijn dat hij zich heel anders voordoet dan hij werkelijk is. Hij laat zichzelf misschien wel perfect lijken, terwijl hij dat helemaal niet is. Dus wat heeft het nut. Ik blijf wel gewoon vrienden. Bedankt voor jullie reacties btw.
[ bericht aangepast op 9 nov 2010 - 8:31 ]
Nothing lasts forever, for all good things it's true. I'd rather trade it all, while somehow saving you.
