Ik word gek!
Ik vond een jongen al vanaf februari leuk en was echt super verliefd. Net in deze vakantie dacht ik dat ik over hem heen was en heb er anderhalve maand niet zoveel aandacht aan besteed en het ging goed enzo tot ik hem van de week weer heb gezien…
In 1 klap was ik weer helemaal van de wereld! Hij is zo leuk en lief, kortom ik ben weer net zo head over heels in love als voorheen! Ik ken hem nu al 2 jaar en heb hem 5 keer ontmoet, allemaal heel leuk en aardig zou je denken nou zo leuk is het niet vind ik… Hij is zo onbereikbaar dat het gewoon nooit wat kan worden!
Ik weet ook wel dat het niks word, maar ik krijg hem niet uit mijn hoofd… Echt NIET! Hij betekend zoveel voor me! Hij, zijn broer en vrienden hebben me echt dingen in laten zien die ik eerder nooit zag (positieve dingen over het leven, mezelf etc.), hij heeft me door een enorme rottijd gesleept en hij heeft zelfs dingen door via bepaalde berichtjes op Facebook waardoor die zich zorgen over me ging maken en van de week vroeg of het echt wel goed ging en allemaal knuffels ging geven om me beter te laten voelen, terwijl die mij niet eens zo goed kent. Dat zijn nog maar 3 voorbeelden…
Het voelt zo goed en tegelijkertijd zo enorm kut! Hij is zo leuk, lief, aardig, grappig en nog veel meer maar zo enorm onbereikbaar! En al zou die dat niet zijn dan was het nog wanhopig want hij heeft amper een serieuze relatie gehad, hij heeft in elk stadje wel een ander schatje om het zo maar te zeggen en wil nu niet aan iets vast zitten. Jep hij is 6 jaar ouder dan mij dus no way dat hij mij ziet staan als die niet zo onbereikbaar was.
Bluuh ik zit hier zo hard weer mee… Elke dag, elk uur, elke minuut denk ik aan hem of iets wat met hem te maken heeft! Het voelt fijn, maar tegelijkertijd zo kut! Sinds dat ik hem van de week weer heb gezien loop ik elke dag met een vest aan waar zijn geur nog in hangt, ik slaap er zelfs mee… Ik heb tijden gehad dat ik mezelf in slaap huilde om hem en die tijd zit er nu weer aan te komen vrees ik... Ik kan hem niet vergeten en ik wil hem niet vergeten want daar betekend hij veel te veel voor...
Praten met hem erover gaat ook niet. Ik kan het niet en schaam me dood en kan hem nooit meer aankijken omdat die mij toch niet leuk vind en het gewoon onmogelijk is. Via MSN, sms, mail etc. gaat ook niet omdat ik dat van hem niet heb, alleen privé berichten op Facebook, maar no way dat ik dat ga doen...
Maar om zo een vervangende jongen te vinden dat lukt niet, ik heb geprobeerd een ander leuk te vinden die ik toch ook wel heel leuk vond etc. maar ik kwam toch weer uit op deze... En juist zijn onbereibaarheid maakt het moeilijk anders had ik al lang een keer een mail gestuurd maar ik ben enorm bang dat als ik het nu vertel tegen hem ik hem nooit meer durf te zien en me dood ga schamen terwijl hij, z'n broer en z'n vrienden nu juist datgene is wat ik nodig heb voor afleiding voor een ander probleem van me...
-zeik zeik, dit moest ik gewoon even kwijt omdat ik er nogal mee zit en niemand het begrijpt en die shit.-
[ bericht aangepast op 22 aug 2010 - 21:48 ]
dream, dare, fly!
