• Hee, ik heb weer eens een probleem. ik ben het nou toch echt zat! Als ik een boek lees, voel ik de emoties van het hoofdpersoon, ruik ik de zelfde dingen, denk ook de zelfde dingen te horen en te voelen qua aanrakingen!
    Bijvoorbeeld, vanochtend was ik in de bieb, heb ik een marokaans boek in me hande ruik ik ineens wierrook! O.o
    Ik las laatst een boek, de hoofdpersoon schaamde zich diep en echt waar, ik kon zowat wel door de grond zakken! Telkens als toen iemand mij aankeek begon ik te blozen?! Ik las hier op Q een verhaal over een meisje dat weg wou rennen maar ineens greep iemand haar vast, en ineens voel ik een zogenaamde hand op mijn schouder?!

    Heeft iemand dit ook, dat je zo in het verhaal zit dat je dit alles krijgt? Het klinkt o zo grappig, maar op den duur is het o zo vervelend! :S

    Wie heeft dit nogmeer???

    Xx

    [ bericht aangepast op 3 aug 2010 - 19:31 ]

    Als je dat niet hebt, lijkt een boek me zeer saai :')


    Get back motherfuckerz'

    Ecstatic schreef:
    Als je dat niet hebt, lijkt een boek me zeer saai :')

    ik heb het, en ik vind boeken sowieso al saai, want dat doet me denken aan school boeken, vraag me niet waarom, dat weet ik zelf namelijk ook niet. (cat)


    Life is a beautiful struggle

    ik leef wel altijd mee in de hoofdpersonen..


    I'm gonna pick up the pieces, and build a lego house.

    Ik heb het ook..
    ik vind het soms wel leuk dat je mee kan inleven enz. dan weet je tenminste wat je lees en wat er bedoeld word..je begrijpt het!! en voelt het..
    maar het is ook weer heel eng..

    Dat heb ik ook heel vaak maar het moet wel een boek zijn dat me aanspreekt en waar ik me dan in verdiep.


    I rather love then fight.

    Eh.. Ik heb dat ook altijd :3.
    En ja, dat is best wel heeel eng...

    [ bericht aangepast op 27 okt 2010 - 10:13 ]


    Alleen maar tranen van geluk

    BlueElephant schreef:
    Soms gelijkaardig.
    Ik heb eens twee boeken uit de Twilight-Saga na elkaar gelezen, en achteraf moest ik mezelf er steeds aan herinneren dat vampieren niet bestaan, echt. Echt scary gewoon. Ik betrapte mezelf erop dat ik dacht zoals het personage Bella en dat ik situatie's beschreef in mijn hoofd alsof ik ze opschreef.
    Ik dacht dat ik gek was.


    You've got to realize: you're the Devil as much as you're God.

    AAAAAAAAHHH schreef:
    Ik denk dat dat een klein beetje tussen je oren zit


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Nop.
    Besides, 'k zou bang worden in jouw plaats.


    You don't run, not when you're with us. You stand your ground and fight.

    Hm waarschijnlijk verdiep je je té erg in het boek?