• Ik weet niet wat ik heb, maar ik voel me de laatste tijd ongelukkig. Als er ook maar één klein dingetje tegenzit, barst ik in tranen uit en heb ik soms de neiging om mezelf van het leven te beroven. Ik heb er echt heel veel last van, het is zelfs zo erg dat ik er niet meer door kan slapen. Niemand weet het, maar ik hoop dat ik hier op Quizlet eerlijk kan zijn.
    Ik ben voor de tweede keer samen met mijn huidige vriend, T*. Het is de eerste keer heel rot uitgegaan en hij heeft me al meerdere keren gekwetst. Ondanks dit wouden we het allebei toch nog een keer proberen. We zijn nu iets langer dan een week samen, maar het gaat niet goed.. Hij doet heel erg afstandelijk, omdat hij bang is te bezittelijk te worden. Hierdoor voel ik me echt super rot, het geeft me het gevoel dat hij het niet écht meent, ook al zweert hij 10000 keer van wel. Ik weet niet wat ik moet doen.
    Ook heb ik problemen met eten. 's Ochtends en tussen de middag krijg ik niets weg, hoe graag ik het ook zou willen. Alleen 's middags na school en 's avonds lukt het me om te eten. Ik doe dit niet om af te vallen, écht niet. Ondanks dat ik wat steviger ben, schaam ik me niet voor mijn gewicht. Het probleem is dat ik geen zin meer heb in eten, omdat ik er 's ochtends en tijdens de lunch problemen mee heb. Er is niemand op school of in mijn vriendenkring die dit weet. Ze denken allemaal dat ik anorexia heb, maar dat is écht niet zo. Ik wil niet afvallen!
    Vroeger heb ik mezelf gesneden. De laatste tijd heb ik steeds vaker de neiging om mijn scheermesjes weer te pakken, omdat ik het gevoel heb dat ik het verdien. Alles gaat voor mijn gevoel fout.
    Zoals velen weten is mijn vader momenteel niet thuis. Hij is aan het revalideren, vanwege zijn hersenbeschadiging die hij in oktober 2009 heeft opgelopen. Ik woon bij mijn opa en oma, maar dat klikt niet. We gaan sinds kort naar gezinstherapie, maar de situatie verslechtert alleen maar. Meestal wil ik niet meer naar huis toe, want er is altijd wel iets aan de hand. Nooit is het een keer goed. Ik word er doodmoe en strondziek van.

    Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik zit er helemaal door heen. Steeds vaker heb ik gedachten zoals dat de wereld beter van mij af kan zijn... Ik ben bang, bang dat ik mezelf ooit eens echt iets aan ga doen.


    * = in verband met privacy.
    Sorry voor dit lange zeiktopic, maar ik wil echt dat mensen weten wat er aan de hand is, dat iemand me tips wil geven..


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    Misschien eens met die therapeut praten zonder dat je opa en oma erbij zijn?


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Geesje toch, waarom heb je me dit niet eerder verteld? Wij kunnen je helpen. Ookal zit ik op een andere school. Jij belt mij op wanneer jij me nodig hebt. 's Avonds of midden in de nacht [Als ik dat domme ding van mij ooit hoor O.o] Christa, Folkert, Marieke en Nikki kunnen je ook helpen. Ik weet zeker dat ze er net zo veel voor je zullen zijn als jij er voor hun zou willen zijn. Je zeurt niet, echt niet. Je pakt het goed aan vind ik. Jij probeert jezelf niet te snijden, je zoekt hulp, misschien iets verweg maar toch.

    Echt als je me nodig hebt, dan bel je me en vertel je van mij part nog onozele dingen, maar je moet het wel vertellen tegen iemand zodat je het kwijt kan en het niet opkropt!


    Yongguk & Daehyun <33

    We hebben dat allemaal wel eens. Je moet hulp gaan zoeken. Praten met iemand die je vertrouwt en graag mag. Ik heb ook een tijdje in zo'n situatie gezeten en kropt het op. Dat is helemaal niet goed wat ik deed. Je moet praten. En wat je vriend betreft, dat heb ik nou ook gehad en hoe pijnlijk het ook is, het is beter als het uitgaat. Ik heb ook alleen maar ellende ermee gehad. En ben daardoor heel erg gekwetst. Maar dat is je eigen beslissing.

    Sterkte.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Zoals gabritom al zei het is goed van je dat je dit vertelt, en je jezelf uit de dip probeert te halen. Ookal is het moeilijk te geloven er komt een eind aan deze dip! Denk niet dat je er alleen voor staat, want dat is niet zo! Ik heb hier een paar dingen op een rijtje gezet zodat je je misschien al een beetje beter kan gaan voelen:
    1. Praat erover! Maakt niet uit met wie (ja oke mensen waarvan je weet dat die je niet zullen begrijpen en/of je uit gaan lachen moet je niet mee tellen natuurlijk) desnoods kun je ook bij mij terecht!
    2. Zeg tegen T dat het lief van hem is dat hij zich aan je aan probeert te passen, maar dat je er last van hebt dat het op deze manier moet.
    3. Gewicht of niet! Ga gewoon iets leuks doen en eet iets waar je weg van bent! (Chocola natuurlijk of iets anders lekkers, italiaans ijs, friet, snacks, fruit kan natuurlijk ook!) Klinkt raar maar je overgeven en gewoon niks eten is niet de goede manier, hoe moeilijk het ook is je kunt het!
    4. Ga een dagje weg met je vriendinnen, pretpark, kermis, zwemmen etc dan vergeetje je het voor even, ookal is het maar tijdelijk iedere minuut dat je je ook maar een beetje goed voelt is de moeite waard!
    5. Denk bij jezelf als je de neiging krijgt om je je weer te snijden, aan alle mensen die je pijn zal doen als je dood gaat! Je sleurt hun in je eigen dip als je je leven opgeeft! Dan zie je vanzelf hoeveel mensen om je geven!
    Dit was het wel zo'n beeetje ben leeg!
    Succes!
    PS sorry voor de foute spelling ik ben er niet zo goed in!

    Dankjulliewel voor de lieve reacties en de moeite om het te lezen <3


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    1. wat je vriendje betreft praat met hem hij bedoelt het denk ik goed met het afstandelijk doen maar mischien heeft hij het niet door dat het anders over komt
    2.wat de rest betreft praat met een hulpverlener er over zij kan je echt goed tips geven hoe je er mee om moet gaan en kan mischien regelen dat je bij iemand anders kan gaan wonen of dat het beter gaat bij je oma en opa.


    Leef nu, anders is het straks voorbij.

    Foor schreef:
    1. wat je vriendje betreft praat met hem hij bedoelt het denk ik goed met het afstandelijk doen maar mischien heeft hij het niet door dat het anders over komt
    2.wat de rest betreft praat met een hulpverlener er over zij kan je echt goed tips geven hoe je er mee om moet gaan en kan mischien regelen dat je bij iemand anders kan gaan wonen of dat het beter gaat bij je oma en opa.


    Als ik iets tegen hem zeg, gaat hij allerlei smoesjes verzinnen. Ik denk dat ik het uit ga maken..


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'