Een verhaal ^^ - Off-Topic

Hey iedereen

Het 'plan' is dus om een verhaal te maken; iets met magie, maar ook met dingen uit 'ons leven'; snapje?
Als je wilt 'meespelen', post dan je personage {met wat info}
En begin dan maar aan het verhaal te schrijven
Het moet zo'n soort rpg worden {vraag me niet waar die afkorting voor staat }

Ik heb geen regeltjes, alles mag ^^

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mijn personage

Naam: Amy Achternaam: Onbekend ^^
Familie: Geen
Leeftijd: Onbekend ^^ Maar ik zie er 16~17 uit
Uiterlijk: Lang zwart haar; héél donker ogen{met zwarte make~up}; bleke huid; kleding enz: zwarte goth jurk, lange zwarte leren jas, zwarte nagellak
Karakter: Evil, egoïstisch
Krachten: Magisch (maar zonder toverstok ofso), maar kan ook goed overweg met messen ^^
Hobby's: Oefenen in magie & gevecht; muziek schrijven en spelen/zingen
Extra: Stiekem verliefd op iemand...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Reageren dus, please x)
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

whaha is niet erg hoor ik gebruikte ook de jouwe toch

ik ga wel verder (met mijn eigen personage )

ik zucht en kijk weer voor me. het was ook vreemd, ook voor mij. ik bedoel, ze kan toch niet zo in een keer veranderd zijn? speelt ze nou, of meent ze het echt? ik kijk naar het gezicht van Lily (sorry tokioXXbillX, maar ik moet haar een naam geven...) in mijn armen. het ziet er rustig uit, alsof ze gewoon slaapt. ik glimlach, gelukkig is ze in orde. we komen aan bij de heuvel. daar houdt Amy me even tegen, voor we door Brit gezien kunnen worden. 'Wat is er?' vraag ik. ze aarzeld even. 'wil je.. wil je niet tegen Britny zeggen dat ik haar zusje genezen heb? ze zal het toch niet vertrouwen en me alleen maar meer wantrouwen. als er dus binnenkort iets met haar zou gebeuren zou ze mij daar de schuld van geven, en daar heb ik echt geen zin in. oke?' ik glimlach geforceerd. 'is goed. ik zeg niks.' ze kijkt me dankbaar aan. terwijl we verder lopen peins ik over wat ze net gezegd heeft. zou ze het gezegd hebben omdat ze echt iets met Lily gedaan heeft? of omdat ze moe is van het aldoor ruzieen met iedereen? maar ze is altijd zo trots op haar daden, waarom dan niet op deze? ik betrap mezelf erop dat ik nog steeds wantrouwig tegenover haar ben. niet zo onlogisch, maar toch, ik heb haar gered, en het is toch wel duidelijk dat ze mij wel een beetje vertrouwd. ik zucht. ik zal maar proberen haar te vertrouwen. als ze iets met Lily heeft gedaan dan komen we er snel genoeg achter. en dan zal ik het haar nooit vergeven. 'LILY!' gilt Brit als we bovenop de heuvel aankomen. 'o mijn god, meisje! ben je oke? zeg iets!' 'rustig Brit, ze slaapt. ze moet rusten ze heeft veel rook ingeademd.' zeg ik op een kalmerende toon tegen haar. ze kijkt me aan, en ik zie de panikerende blik in haar ogen. ik glimlach geruststellend naar haar. 'het komt wel goed. nou, zullen we naar mijn 'huis' gaan? gaan we wat eten.' Brit knikt en Amy reageert, zoals ik al verwachtte, niet maar begint te lopen.

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

lola je bent in een keer weg ik ga ff snel verder.

'Amy!' roep ik. ze kijkt om. 'deze kant ^^.' zeg ik droog. 'ow, ow ja "' zegt ze en ze volgt mij de andere kant op. Brit pakt haar zusje Lily op en volgt mij ook. ik loop met een boog om het bos heen, wie weet wat er kan gebeuren in dat bos (ik heb er wel ervaring mee) en loop het plein op waarop de oprit uitkomt. 'hey, River!' hoor ik Brit in een keer roepen. ik kijk om en zie Amy en Brit allebei naar het billboard staren. 'ben jij dat niet?' vraagt Brit en ze kijkt naar mij. Amy blijft naar het billboard staren. 'ehmm..' zeg ik ongemakkelijk. 'ja, zo verdien ik mijn geld XS' 'cool!' zegt Brit. 'nou helemaal niet' zegt Amy. 'dat wereldje is kut! sorry hoor River maar het is zo.' ik knik glimlachend. 'weet ik, maar het is mijn enige vorm van inkomen. en het verdient eigenlijk best goed.' Amy kijkt nog even peinzend naar het billboard. 'weten ze dat je dakloos bent?' even ben ik verbluft door haar direktheid. 'nee' zeg ik dan. 'lopen jullie mee, we zijn er al.' ik draai me om en loop richting mijn oprit. een seconde of 2 later merk ik dat Amy Brit mij weer volgen. ik loop de oprit in en wacht even tot Amy en Brit bij zijn. dan loop ik verder. ik loop de hoek om en zeg: 'hier is het dan. het is niet veel, meer het is beter dan niks.' ze kijken naar mijn 'huis'. het is een afdakje in een hoek, waar je net met zijn 4-5en onder kan zitten. eronder staat een voorkorf en er liggen een paar dikke dekens. er ligt ook wat hout en oude matrassen op elkaar gestapelt. 'welcome to my fabulous crib' zeg ik sarcastisch en ze beginnen te lachen. 'nou kom binnen zou ik zeggen' zeg ik en we lopen verder. Brit legt Lily op de matrassen en ik probeer wat vuur aan te steken. ondertussen kijkt Amy rond in het steegje. 'komt hier nooit iemand?' vraagt ze. ik schud mijn hoofd. 'dit steegje valt niet op, er komen gen deuren op uit en er staan geeneens containers. het ligt ook iets afgelgener van de 'bewoonde wereld' om het zo maar even te noemen.' Amy knikt en gaat mij helpen. uiteindelijk hebben we het vuur aan. we eten hotdogs van het vuur op stokbrood en Brit verzorgt Lily. dan deel ik de dekens uit, maak een tweepersoonsbed van de matrassen, waar we allemaal op gaan slapen. vanaf de muur liggen we zo: Lily-Britny-ik-Amy. waarom ze aan de buitenkant wilde slapen weet ik ook niet. ik hoor hoe Brit in slaap valt. ik denk na. zal ik Amy vertellen van het vuursturen (ow, wat klinkt dat Avatar-achtig )? ik besluit het niet te doen, ik vertrouw haar nu al meer dan straks, maar helemaal doe ik het nog niet. uiteindelijk hoor ik dat Amy ook in slaap valt. ik lig nog uren wakker nadenkend over wat er vanmiddag was gebeurd. uiteindelijk val ik ook in slaap.

de volgende morgen wordt ik wakker (derr,, '-_- ) ik zie dat Brit en Lily nog diep slapen maar Amy is weg. ik sta op en kijk rond. ik zie Amy naast de vuurkorf zitten, met een mes en een stuk hout. ik loop naar haar toe. 'ochtendmens?' zeg ik. ze kijkt me geamuseerd aan. 'nou, jij zo te zien in ieder geval niet' zegt ze. ik schenk haar een verkrampte glimlach. 'nee' zegt ze uiteindelijk 'ik kon niet meer slapen' ik kijk haar vragend aan. 'hoe komt het?' zeg ik. 'Britny snurkt' we kijken elkaar even aan en barsten dan in lachen uit. daardoor wordt Brit wakker.

gaat iemand anders maar verder ik moet aan mijn eigen verhaal werken ^^

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

Ik ga verder, na een lange tijd dan wel Srry maar mag per dag nog maar een halfuur op de pc van m'n ouders -_-"
Anyway...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

{Amy's pov} Britney schiet wakker. "Huh? Wat...?" zegt ze nog slaperig en daardoor moeten ik en River nog meer lachen. {} "Wat was er?" vraagt ze nog eens, nu wakkerder. "Het is niets." zeg ik. "Gewoon een grappige situatie." vult River aan, nog met een lach in haar stem. "Oh - oké dan..." Ze draait zich om en kijkt naar haar zusje. "Ze slaapt nog erg vast." zegt ze stil. "Ja, wat wil je." zeg ik een beetje onvriendelijk. Britney kijkt me aan en River zegt snel: "Ze heeft heel wat meegemaakt, hé." "Mm ja..." antwoordt Britney en ze gaat naar haar zusje en zet zich naast haar op de matras zitten. "Kun je daarmee kappen?" fluistert River. Ik trek een wenkbrauw op. "Al goed." We zijn even stil, allebei bezig met onze eigen gedachten. Dan neem ik een besluit en zeg stil: "Ik moet je spreken." River kijkt op. "Doe maar, hoor." Ik doe mijn best om niet te zuchten. "Alléén." zeg ik nadrukkelijk en ik kijk haar veelbetekenend aan. "Oh - oké. Waar dan?" "Ik weet wel iets." Ik sta op en River doet hetzelfde. Britney ziet het en vraagt: "Waar gaan jullie heen?" River:"Eh, we-" "We gaan eten halen." val ik haar in de rede. "Blijf jij maar bij je zusje." Britney kijkt me argwanend aan. "Het is oké." zegt River. Britney knikt. "Kom." zeg ik en ik ga het straatje uit. River volgt me en komt naast me lopen. "Waar is hier ergens een kruidenier of zo?" vraag ik. "Een paar straten verderop." zegt River en ze wijst. "Hierlangs." We gaan de straat in. "Dan halen we daar eten en onderweg kunnen we praten. Oké?" Ik merk dat River stil blijft staan. Ik draai me om. "Oké?" vraag ik nog eens. "Wel eh-" "Wat?" "Heb je dan geld? Ik ben voor het moment even blut." Ze kijkt naar de grond. {Ja, je bent dus nu ff blut, THndALlover } Ik glimlach. "Ja, hoor. Ik heb geld." Ik loop verder en River komt terug naast me lopen. "Wat wou je me nu vertellen?" vraagt ze. Ik kijk rond en zie aan de kant van de straat een bank staan. "Kom mee." Ik ga op de bank zitten en River komt naast me zitten. "Wat nu?" vraagt ze weer. Ik zucht even en begin dan te praten: "Die dingen die ik kan. Dat is magie." Ik kijk haar aan. "Dat komt omdat ik een heks ben." zeg ik heel direct. "Een héks?" "Ja. {Nu komt het plagiaat } Een bloedheks." "En wat betekent dat dan?" "Dat ik een heks naar het bloed ben. Dat ik afstam van één van de zeven grote clans van heksen. Je kan ook van meerdere clans afstammen en soms weet je niet van welke je afstamt, maar ik weet het wel." River is even stil, maar zegt dan: "Mm... Ik heb hier ooit iets over gelezen, maar ik wist niet dat het écht waar was. {Dat heb je dus gedaan, THndALlover } Van welke clan ben je dan?" vraagt ze. "Ik ben een Woodbane." antwoord ik. Haar ogen worden groot. {} "Wàt?" zegt ze. Dit kon ik wel verwachten. Bijna iedereen die iets over de clans weet of zelf een heks is - geen Woodbane dan - denkt hetzelfde over de Woodbanes. Woodbanes zijn de 'bad guys' onder de heksen. Heksen die àlles zouden doen om macht te krijgen. Maar zo ben ik misschien zelf ook wel... River wil iets zeggen, maar ik ben haar voor: "Mijn ouders waren dus beiden Woodbanes." ga ik verder. "En ik ben opgegroeid en ingewijd in een coven met uitsluitend Woodbanes." "Je ouders wàren Woodbanes?" vraagt River voorzichtig. "Ja, wàren." zeg ik koel en door de ondertoon in mijn stem merkt River blijkbaar dat ik er niet over wil praten, want ze vraagt er niet over door. "Dus wat je eigenlijk wou zeggen is...?" vraagt River na een tijdje. "Ik dénk dat jij ook een heks bent." antwoord ik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Niet verdergaan want ik heb een idee Maar ik moet nu van de pc af -_-"
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

Ik kom gwn maar ff melden dat iemand anders wel mag verdergaan omdat ik bijna niet meer op de pc mag -_-"
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

is goed ik had ook een idee, maar dat heeft minder met de clans en wicca-reeks te maken, ik wil eigen clans maken ok?

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

DOEN xP Maar stuur je je idee ff per pb? x)
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

THndALlover, aangezien je niet verdergaat en momenteel ook niet online bent, en ik ook nog steeds geen pb'tje van je gekregen heb, {Niet goed hé } ga ik gwn verder…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

{Rivers pov } "Ik dénk dat jij ook een heks bent." Amy kijkt me doordringend aan. {Oew zeg ^^ xP} Omg. Zou ik een heks zijn? Tja, met dat vuursturen... Zou ze ervan weten? Maar hoe dan? En als ze het niet weet, kan ik haar genoeg vertrouwen om het haar te vertellen? Of heeft ze het aan iets anders gemerkt? Aan wat dan? Ik kan me niet herinneren dat ik nog iets anders 'magisch' zou gedaan hebben. "River…? River!" onderbreekt Amy mijn gedachten. "Uh wat…?" vraag ik verward. "Je hebt toch gehoord wat ik zei?" "Dat je denkt dat ik een heks ben?" aarzel ik. Was dat wat ze als laatste had gezegd? Ze zucht. "Ja, dat ook. Maar daarna…?" Ik kijk haar niet~begrijpend aan. Ze zucht weer, luider en geërgerd deze keer. Wat is zìj prikkelbaar zeg. "Ik zei-" zegt ze nadrukkelijk "-dat ik er vrij zeker van ben. En ik vroeg of je al aan magie gedaan hebt." Betekent dat dat ze niets weet van het vuursturen? Of doet ze alsof? Om haar vraag te ontwijken, vraag ik: "Waarom denk je dat ik een héks ben?" Ze kijkt me ongelovig aan. "Komaan, zeg. Wil je zeggen dat je nog nooit magie ervaren hebt? Ook niet 'per ongeluk' ofzo?" Gisterenavond nog, maar dat durf ik zo direct niet te zeggen. Of wil ik het gewoon niet? "Want gisteren in het bos-" Ze aarzelt even, waarschijnlijk omwille van wat er daar toen gebeurde. Zou ze écht spijt hebben? Wat een twijfels allemaal, zeg… "In het bos merkte ik dat je magie in je hebt, maar dat die gewoon nog niet zo ontwikkeld is…" gaat ze verder. Ik kijk naar de stenen van de straat onder me waar ik al zo vertrouwd mee ben. {Jaja, THndALlover } Wat zal ik haar zeggen? Kan ik haar dit toevertrouwen? Ik ken haar nog maar een dag en toen we elkaar voor het eerst zagen, probeerde ze me te vermòòrden. "River…?" Ik kijk op en zie dat Amy me vragend aankijkt.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ja Ik heb ff je pov gestolen, THndALlover ^^ Nja, ik vind dat jij maar moet beslissen wat je personage juist aan het mijne vertelt x)
Dus… Kan je je mss eens haasten bij het schrijven? Want ik heb nog véél ideeën
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

ik ga wel even verder dan hea

(River POV) ik denk snel na, en besluit dat ik het nog niet vertel. zij heeft veel meer ervaring met magie, ik heb alleen de verhalen van Leila. voor hetzeldfde geld bedriegt ze me, of gaat ze me gebruiken ofzo. wat denk ik in een keer paranoia. dat zal wel komen door wat ik gister heb gedaan. het was echt ongelooflijk. ik zou het eigenlijk meten weer willen doen, het voelde zo goed! maar dat kan natuurlijk niet, niet hier, niet nu. 'River!' ik schrik alweer op. 'ja, sorry, ik ben nog een beetej moe. errmm... ik, een heks? nee, dat geloof ik niet! ik heb volgends mij nog nooit iets magisch gedaan hoor.' zeg ik dan snel. Amy kijkt me doordringend aan. 'wil je me alsjeblieft niet zo aankijken?' vraag ik.
(Amy POV) ik kijk snel weg. godverdomme, ik heb het gevoel dat ze liegt. ze vertrouwd me niet. niet vreemd, maar ik moet weten of ze een heks is, en bij welke clan ze hoort. misschien kan ze me helpen met... nee, niet aan denken! ze hebben me verstoten, ik ga NIET kruipend op mijn knieen terug, dat is niet mijn stijl. hun moeten maar naar MIJ toe komen. maar dat doen ze toch niet... ah, Amy, denk niet zo! ooit zul je ze terugpakken, voor wat ze gedaan hebben! nog nooit was ik zo beledigd, en ooit, in de toekomst, zullen hun weten hoe dat voelt... he verdomme, nu dwaal ik zelf af. 'sorry zei je wat?' zeg ik als ik River me vragend aan zie kijken. River krijgt een glimlach op haar gezicht. 'ik ben dus niet de enige die afdwaalt. ik vroeg je of je zeker wist of ik een heks was. en wat er met die clans was, ik heb daar nog nooit van gehoord.' (River POV) dat lieg ik, eigenlijk. Leila heeft ooit dingen verteld over clans en covens, maar veel herinner ik me er niet van. 'ik ben er voor 95 % van overtuigd dat je een heks bent. wij heksen kunnen dat voelen van elkaar. ik voel het bij jou. en de clans... even een snelle les dan: er zijn 5 clans: de Woodbanes, de Tyrwicks, de Roklinns, de Pvillions en de Ufquills. alle clans hebben verschillende eigenschappen, en hebben altijd oorlog met elkaar gevoerd. de Woodbanes zijn... de minst geliefden. om eerlijk te zijn, de andere 4 clans hebben nogal wel eens geprobeerd samen ons te vermoorden, maar dat is ze tot nu toe nog niet gelukt. wij zijn moedig, koppig, en enoirm krachtig. de Tyrwicks.. tja, om het grof te zeggen, die sporen niet helemaal. ze zijn enorm eigenwijs, en gaan altijd in tegen beweringen van andere clans, dus hun hebben ook niet bepaald een goede reputatie. een Tyrwick kun je bijna niet schatten, qua magie-level. ze gebruiken maar zelden magie, en heel andere spreuekn dan de andere 4 clans gebruiken. de Roklinns, dat zijn de moedige helpers. ze hebben zowat alles mee, ze zijn krachtig, knap, wijs, ga zo maar door. tenminste, dat zeggen ze zelf, ze zijn namelijk over het algemeen enorm arrogant. je kunt ze vergelijken met de ridders uit de middeleeuwen. de Pvillions zijn de grootste onderkruipers die je je maar kunt voorstellen. ze zijn handelaars. sluw, slim en slijmerig, zeg ik altijd maar. ze zijn egoistisch, gebruiken magie alleen als ze er zelf bveter van kunnen worden, ze zijn de grootste bedriegers uit het magische rijk, dus je kan maar uitkijken als je er ooit 1 tegenkomt. als laatste, de Ufquills. hun zijn heel teruggetrokken, en over het algemeen best onzeker als ze met minder dan 5 heksen zijn. ze zijn niet al te krachtig, maar ze moeteen zeker niet onderschat worden.'

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

wow, effe zo zelf verzonnen hea? ^^ in een kwartier ik ben goed bezig maar goed, laat ik maar even verder gaan... lola, ff geen pb, sorry, maar ik heb het druk snel weer

(Amy POV) ik ben even stil, en kijk River schattend aan. aan haar gezicht valt niet te zien hoe ze erop reageert. ik moet teogeven, ik maak de andere 4 clans een beetje lijken alsof ze de grootste, domme klootzakken ter wereld zijn, maar goed, ik ben nou eenmaal partijdig. al was ik vroeger 3 keer zo erg. maar goed, niet nadenken over het verleden, toen had ik nog de illusie dat Woodbanes gewoon de pispaaltjes waren, zonder reden. nu weet ik wel beter... ik ga maar door met mijn verhaal: 'dus kort gezegd: de Woodbanes en de Roklinns zijn de krachtigste clans, en zijn de grootste dreiging voor elkaar. ze zijn er alleen maar op uit elkaar te overtreffen. de andere 3 clans strompelen een beetje van kant naar kant. dan helpen ze de Woodbanes, dan weer de Roklinns... maar de clans hebben altijd gestreden, en dat zullen ze hoogstwaarschijnlijk ook altijd doen. It's a never ending story. of in dit geval, een never ending war.' (River POV) het klinkt als 1 van die verhalen uit de fantasyboeken die ik ooit gestolen heb - ja, ik moet iets doen tegen de verveling! - maar het kost me niet al te veel moeite het te geloven. ik weet dat het waar is. na gisteren heb ik niet meer al te veel moeite dat soort dingen te geloven. afgelopen nacht heb ik nagedacht over de verhalen die Leila me vertelde, en ik had een paar dingen ontdekt die vers

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

wow, effe zo zelf verzonnen hea? ^^ in een kwartier ik ben goed bezig maar goed, laat ik maar even verder gaan... lola, ff geen pb, sorry, maar ik heb het druk snel weer

(Amy POV) ik ben even stil, en kijk River schattend aan. aan haar gezicht valt niet te zien hoe ze erop reageert. ik moet teogeven, ik maak de andere 4 clans een beetje lijken alsof ze de grootste, domme klootzakken ter wereld zijn, maar goed, ik ben nou eenmaal partijdig. al was ik vroeger 3 keer zo erg. maar goed, niet nadenken over het verleden, toen had ik nog de illusie dat Woodbanes gewoon de pispaaltjes waren, zonder reden. nu weet ik wel beter... ik ga maar door met mijn verhaal: 'dus kort gezegd: de Woodbanes en de Roklinns zijn de krachtigste clans, en zijn de grootste dreiging voor elkaar. ze zijn er alleen maar op uit elkaar te overtreffen. de andere 3 clans strompelen een beetje van kant naar kant. dan helpen ze de Woodbanes, dan weer de Roklinns... maar de clans hebben altijd gestreden, en dat zullen ze hoogstwaarschijnlijk ook altijd doen. It's a never ending story. of in dit geval, een never ending war.' (River POV) het klinkt als 1 van die verhalen uit de fantasyboeken die ik ooit gestolen heb - ja, ik moet iets doen tegen de verveling! - maar het kost me niet al te veel moeite het te geloven. ik weet dat het waar is. na gisteren heb ik niet meer al te veel moeite dat soort dingen te geloven. afgelopen nacht heb ik nagedacht over de verhalen die Leila me vertelde, en ik had een paar dingen ontdekt die vers

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

whaha is niet erg hoor ik gebruikte ook de jouwe toch

ik ga wel verder (met mijn eigen personage )

ik zucht en kijk weer voor me. het was ook vreemd, ook voor mij. ik bedoel, ze kan toch niet zo in een keer veranderd zijn? speelt ze nou, of meent ze het echt? ik kijk naar het gezicht van Lily (sorry tokioXXbillX, maar ik moet haar een naam geven...) in mijn armen. het ziet er rustig uit, alsof ze gewoon slaapt. ik glimlach, gelukkig is ze in orde. we komen aan bij de heuvel. daar houdt Amy me even tegen, voor we door Brit gezien kunnen worden. 'Wat is er?' vraag ik. ze aarzeld even. 'wil je.. wil je niet tegen Britny zeggen dat ik haar zusje genezen heb? ze zal het toch niet vertrouwen en me alleen maar meer wantrouwen. als er dus binnenkort iets met haar zou gebeuren zou ze mij daar de schuld van geven, en daar heb ik echt geen zin in. oke?' ik glimlach geforceerd. 'is goed. ik zeg niks.' ze kijkt me dankbaar aan. terwijl we verder lopen peins ik over wat ze net gezegd heeft. zou ze het gezegd hebben omdat ze echt iets met Lily gedaan heeft? of omdat ze moe is van het aldoor ruzieen met iedereen? maar ze is altijd zo trots op haar daden, waarom dan niet op deze? ik betrap mezelf erop dat ik nog steeds wantrouwig tegenover haar ben. niet zo onlogisch, maar toch, ik heb haar gered, en het is toch wel duidelijk dat ze mij wel een beetje vertrouwd. ik zucht. ik zal maar proberen haar te vertrouwen. als ze iets met Lily heeft gedaan dan komen we er snel genoeg achter. en dan zal ik het haar nooit vergeven. 'LILY!' gilt Brit als we bovenop de heuvel aankomen. 'o mijn god, meisje! ben je oke? zeg iets!' 'rustig Brit, ze slaapt. ze moet rusten ze heeft veel rook ingeademd.' zeg ik op een kalmerende toon tegen haar. ze kijkt me aan, en ik zie de panikerende blik in haar ogen. ik glimlach geruststellend naar haar. 'het komt wel goed. nou, zullen we naar mijn 'huis' gaan? gaan we wat eten.' Brit knikt en Amy reageert, zoals ik al verwachtte, niet maar begint te lopen.

lily is goed hoor

mooi ^^^tja ik moest er een naam geven hea "
ow, ik zie net dat mijn berichtje niet is afgemaakt. maar goed, die maak ik nog wel een keer af, ik weet niet meer precies wat ik had geschreven "

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

Oké spr verzonnen! En geweldig, je luistert naar me Maar ik kan nu ook niet verder schrijven, heb het ook druk… Naja, hou je vooral niet in verder te gaan En tokioXXbillX en de rest, schrijven jullie ook nog wat mss? x)
~xx~

---

" I'm not your boyfriend, baby. "

(Amy POV) ik ben even stil, en kijk River schattend aan. aan haar gezicht valt niet te zien hoe ze erop reageert. ik moet teogeven, ik maak de andere 4 clans een beetje lijken alsof ze de grootste, domme klootzakken ter wereld zijn, maar goed, ik ben nou eenmaal partijdig. al was ik vroeger 3 keer zo erg. maar goed, niet nadenken over het verleden, toen had ik nog de illusie dat Woodbanes gewoon de pispaaltjes waren, zonder reden. nu weet ik wel beter... ik ga maar door met mijn verhaal: 'dus kort gezegd: de Woodbanes en de Roklinns zijn de krachtigste clans, en zijn de grootste dreiging voor elkaar. ze zijn er alleen maar op uit elkaar te overtreffen. de andere 3 clans strompelen een beetje van kant naar kant. dan helpen ze de Woodbanes, dan weer de Roklinns... maar de clans hebben altijd gestreden, en dat zullen ze hoogstwaarschijnlijk ook altijd doen. It's a never ending story. of in dit geval, een never ending war.' (River POV) het klinkt als 1 van die verhalen uit de fantasyboeken die ik ooit gestolen heb - ja, ik moet iets doen tegen de verveling! - maar het kost me niet al te veel moeite het te geloven. ik weet dat het waar is. na gisteren heb ik niet meer al te veel moeite dat soort dingen te geloven. afgelopen nacht heb ik nagedacht over de verhalen die Leila me vertelde, en ik had een paar dingen ontdekt die vers

ik ga maar verder

en ik had een paar dingen ontdekt die verschillende gebeurtenissen in mijn leven verklaarden. zal ik echt een heks zijn? ik snap het niet! i kijk Amy twijfelend aan. 'geloof je me niet?' vraagt ze, een beetje bits. 'jawel!' antwoord ik. 'maar... zou ik echt een heks zijn? ik bedoel, ik pas bij geen van die clans... of vind jij van wel?' vraag ik onzeker. ze krijgt een glimlach op haar gezicht. óm eerlijk te zijn vind ik je wel bij de Roklinns passen. niet dat ik je arrogant vind ofzo, maar je hielp mij, zelfs nadat...' ik zie dat ze moeite heeft om erover te praten. ik glimlach. 'het is goed, ik kon je daar niet laten liggen doodgaan hea?' plots trekt ze haar hoofd op. 'hoe wist je trouwens dat ik daar lag? en dat ik aangevallen werd?' ik denk snel na. 'ik was in de buurt, iemand die ik ken woont daar in de buurt.' alweer liegen. niet dat ik dat niet kan, of niet vaak doe, integendeel zelfs maar toch, tegen Amy is het anders. ik heb bij haar het gevoel dat ze het meteen doorheeft. ik hoop het niet, maar toch... ik kijk op en zeg tegen haar: 'zullen we maar eens teruggaan, Brit gaat misschien dingen verdenken.' Amy knikt en staat op. ik wil al terug lopen naar de steeeg, maar Amy loopt de andere kant op. 'waar ga je heen?' vraag ik. 'we zouden toch eten gaan halen?' vraagt ze. 'ow, oh ja.' zeg ik en trek er een blond gezicht bij. ze glimlacht. we lopen samen naar een supermarkt en kochten daar brood, beleg, en 4 smeermessen. buiten de winkel keek ik Amy aan. 'is er iets wat Lily nodig zou hebben ofzo? want aders kunnen we even naar de drogist. of moet ze zo genezen?' Amy kijkt me aan. 'goeie vraag. errm... het grootste deel moet ze zelf genezen, maar misschien kan ze wel wat hulp gebruiken. zullen we *medicijn* kopen? dat helpt bij beschadigde luchtwegen.' ik knik. 'ja dat zal waarschijnlijk wel helpen. ik had dat eerst ook van Leila gekregen.' Amy knikt ook en we lopen naar de drogist. plots kijkt Amy op. 'wie is Leila?' vraagt ze dan. ik lach en vertel haar het verhaal, hoe ze mij opgevoed heeft, en toen op mijn 10de is overleden, maar dat niemand door heeft gehad waaraan.
*tijdsprong* het is nu een paar dagen na het bos incident, en Lily is wakker geworden en bijna beter. ze had een verhaal verteld hoe ze naar Brit op zoel was gegaan, en toen ineens dat vuur kwam. ze kon niet meer goed ademen en ze werd duizelig. maar toen kwam er een gat in het vuur, en toen wist ze dat ze gered was. ik hield me maar stil toen ze dat vertelde, al had ik wel door dat Amy even snel doordringend naar me keek. ik zit nu in mijn eentje in de Steeg. Lily is helemal dol op Amy, tot agrijzen van Britny, en nu zijn ze met zijn drieen even boodschappen halen. (Brit laat Lily natuurlijk niet alleen met Amy) ze zijn net weg, ik ben best moe. ik heb de afgelopen dagen meerdere keren aan de magie gedacht. en aan de verhalen over elementen sturen van Leila. zou ik meer dan vuursturen kunnen doen? laatst had ik het weer geprobeert toen er niemand in de buurt was, en het was weer gelukt! het vuur vormde een perfecte bol, het voelde geweldig. die keer voelde het beter, en ging het ook makkelijker als de eerste keer. ik denk na. zou ik water kunnen sturen? ik pak 1 van de flesjes die we als drinkflessen gebruiken, en schroef hem open. ik gooi wat op de grond, en kijk ernaar. ik raak het aan. het trekt al langzaam weg in de grond. ik moet snel zijn. ik dnek snel na, en sluit mijn ogen. ik houd mijn rechterhand boven het kleiner wordende plasje, en spreid mijn vingers. ik tast rond in mijn geest, op zoek naar de schok, en waar het vandaan komt. ik stuit tegen een plek die aanvoelt als een lichtbol. zal dat het zijn, zal dat de magie zijn? ik probeer erdoorheen te dringen. het lukt niet! ik probeer harder, ik concentreer me harder. ik voel de barriere zwakker worden. yes! nog harder probeer ik en ik concentreer me nog meer. nog even. yes! ik ben erdoor. meteen voel ik de schook door me heen stromen, als warm water dat langzaam door mijn aderen stroomt. het voelt heerlijk. ik vergeet bijna dat ik er iets mee wilde doen. ik open mijn ogen en kijk naar de natte plek op de grond, er ligt al geen zichtbaar water meer. toch voel ik zekre dat het water er nog is. ik concentreer me, en ik probeer de magie door mijn hand naar de plek te sturen. het wil niet. helaas... ik probeer het opnieuw...

oke, NIET doorgaan, ik heb een vet idee, ook lola nioet doorgaan, ik ga snel verder

XxX

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!

ik ben btw van plan het hele verhaal te kopieren en dan ergens op een site neer te zetten ofzo, of op een homepage of iets, dat is overzichtelijker... ok? dan stuur ik de link nog wel ben ik nu druk mee bezig (Alles in Word te zetten, blablabla..) dus ik schrij nu nog ff niet ok?

---

Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!