Je baan kwijtraken als je werk en passie zo dicht bij elkaar liggen is zo fucking kut.
Misschien moet ik maar eens toe gaan geven dat mijn gaming slump van het laatste jaar misschien wel komt door de overall deprimerend slechte staat van de games industry. Er is amper nog creativiteit in AAA, private equity verneukt alle bedrijven, duizenden devs worden aan de lopende band ontslagen en afgedankt, AI is AI, en de enige interessante trailers die ik nog zie uitkomen, zijn van indie games met hele kleine teams die ook geen nieuwe devs nodig hebben en vaak ook nog eens based zijn in Oost-Europese landen waar ik dus absoluut niet naar toe ga verhuizen.
Ik ben zo teleurgesteld in werkelijk ieder aspect van de gamewereld, en ik heb nog zo weinig geduld om nieuwe spellen te ontdekken als het allemaal toch more of the same slop is + Nergens is werk te vinden omdat elke studio aan het downsizen is of alleen fucking leads zoekt. Kan oprecht wel janken. En toch is er nog steeds niets wat ik liever wil doen, voor ontspanning of voor werk. Het is gewoon zo moeilijk om hoop te houden als alles in elkaar aan het storten is (niet alleen deze industrie). Ik heb atm zo weinig vertrouwen in de toekomst en voel me echt met de dag verdrietiger en eenzamer worden. Mijn identiteit is aan het afbrokkelen en wat overblijft is een wezen dat ik nog steeds diep haat.