Derks schreef:
(...)
🫂🫂🫂🫂
I feel you. En ik hoop dat het snel beter/makkelijker/leuker voor je wordt 🫂 want dit is echt heel kut.
Nu heb ik het geluk dat ik wel 'werk' (nu nog met behoud van uitkering, maar straks met een klein contract 🥹🥹🥹 niet verwacht dat dat ooit mogelijk zou zijn).
Word echt gek van mensen die zeggen dat het luxe is om een uitkering te hebben, dat het makkelijk handje ophouden en geld krijgen is.
Onder de spoiler mijn *howcanImakethisaboutme*
Met m'n uitkering zit ik bruto ruim €300,- onder het sociaal minimum omdat ik geen recht heb op een aanvulling tot het sociaal minimum (tenzij ik bijstand aanvraag. Maar ik ga oprecht nog liever dood dan dat ik ooit nog bijstand aanvraag).
Dat is netto €270,- per maand onder bijstandsniveau.
Als ik straks betaald word voor werk (bij elkaar 1 dag per week), wordt dat ingehouden van mijn uitkering (70% van het berekende maandloon) én vervalt mijn recht op een toeslag die dat maandloon aanvult tot 100%). En het is niet alleen loon wat ingehouden wordt, ook keuzebudget en vakantiegeld en alles wat niet maandelijks wordt uitbetaald... Ik bedoel, ik snap het, maar het is wel zuur. Ik ga er dan nog eens 250 euro bruto per maand op achteruit t.o.v. nu, terwijl ik dan werk.
Werken loont niet vanuit een uitkering, dat is een feit.
Maar mensen snappen niet dat het niet leuk is om niet te kunnen werken, dat je wereld heel klein wordt en dat je levenskwaliteit ontzettend daalt.
Mensen die door ziekte niet of minder kunnen werken worden al keihard benadeeld (sowieso al omdat je ziek bent). Constant die stress of je alles nog wel kunt betalen. Hogere energierekening omdat je veel thuis bent. En NOG STEEDS vindt 'de maatschappij' dat uitkeringen strenger moeten worden, dat mensen met een uitkering gekort moeten worden. Flikker op, joh.
Ik hoop voor jou dat het snel verbetert, dat je inkomen hopelijk toch weer iets mag stijgen op korte termijn en dat je leven leuker wordt.
Is er iets wat wij als Q'ers voor je kunnen doen? 🫂
Ik zie dit verhaal ook terug bij mijn vader. Hij is gedeeltelijk afgekeurd vanwege een hevige ziekte wat hem 24/7 pijn oplevert en waardoor hij niet goed kan bewegen. Mijn vader had zichzelf volledig kunnen laten afkeuren, maar wilde eigenlijk nog zoveel als mogelijk was werken. Dus halve dagen zittend werk verrichten was voor hem haalbaar, wel met veel slag en stoot moet ik zeggen.
Hij was een tijdje terug 40 (!) jaar in dienst bij het bedrijf waar hij werkt. Maar moest zijn extraatje inleveren vanwege de uitkering die hem aanvult (naar 40 uur, want dit werkte hij voordat hij ziek werd. Dit heeft hij trouwens ook gewoon al 20 jaar gedaan. Niet dat dat iets uit maakt, natuurlijk). Ook toen hij promotie maakte, moest hij het extra geld weer inleveren.
Ook is hij al meer extra kosten kwijt dan een ander, omdat hij bijvoorbeeld ieder jaar het eigen risico moet betalen. Ook aangepaste spullen moet hij grotendeels zelf bekostigen. Iemand die al onder het minimum wordt gehouden, die ook nog extra dure kosten moet maken. Dus nee, een uitkering is geen feest. En werken loont inderdaad niet met een uitkering, hoe krom ook. Want hoe sterk is het juist dat iemand die ziek is toch nog zijn steentje wil bijdragen waar dat kan? Dat moet worden beloont, niet worden afgestraft!
"She would've made such a lovely bride, what a shame she's fucked in the head, " they said
Taire
