[RPG - 100] S.P.O.T. [rollentopic] - Rollentopics

Warning heavy themes

It’s a blur honestly– Wie Conan vraagt naar zijn verleden krijgt enkel een vragende blik toegeworpen. Dit mede door zijn medicatie die hij binnen het fort toegediend kreeg, maar ook doordat hij zijn trauma’s achter slot en grendel geplaats is. Wie deze echter los wil peuteren moet de gevolgen dragen.
Conan is 23 lentes geleden geboren als enige zoon van het jonge koppel Elena en Benji. Een kunstzinnig koppel die de komst van hun jongste zoon niet gepland hadden, maar hem met veel liefde– kunst en knuffels poogde op te voeden, want erg brd had het gezin het niet. Levend op de rand van armoede bij de outcasts van society was het vaak overleven. Maar het koppel deed hun best om Conan op te voeden. Thuislessen en vaak in het atelieer van zijn moeder die de mooiste landschappen kon schilderen en zijn vader las hem de diepzinnigste boeken voor– van pure poëzie tot paragrafen van Bronte, met de nodige kinderboeken er wel eens bij als ze een centje hadden om wat nieuws te kopen.
Waar Conan enkel het rooskleurige leven van zijn ouders zag– waren er veel donkere plekjes in hun leven. Zo had het gezinnetje, naast de opgeknapte loods geen vast huis– en was de stek technisch gezien niet van hen. Het jochie wist niets van de schulden af die zijn vader had bij de grootste bendes van hun stad of van de vele verdovende middelen die het koppel wenste te gebruiken voor hun creatieve uitingen.
Voor Conan waren zijn ouders zijn alles– tot zijn alles hem abrupt ontnomen werd. Het jongetje was een jaar of 14 toen zijn vader hem wegstuurde naar de bibliotheek– met de belofte van een nieuw boek om hem voor te lezen. De kleine jongen mocht haast nooit alleen op pad dus dit avonduur was eentje waas hij die dag zijn tijd voor genomen had. Met de weinige centjes die zijn vader hem toegestopt had voor nog wat extra’s kocht hij een Cola smaak lolly en keerde hij met een rooskleurig boek terug huiswaards– een boek over rozen, een prinses en een beest zo leek– als de bibliothecaris hem uitlegde. Maar toen hij terug het dak opgeklauterd was, tot aan de loods die hij zijn thuis noemde was het donker. De kaarsen die normaliter brandden, waren gedoofd en de oude platenspeler die dagelijks oldtimey muziek afspeelde was ten einde. Een akelige ruis creërend die het kleine mannetje vaak lijkt na te spoken in zijn droomloze slaap.
Een zicht die het 14 jarige jongetje uit zijn gedachten wilt wissen– die je niemand toewenst. Zijn ouders hadden hun schulden ge-inned.
Daarna werd de wereld zwart. Enkele bendeleden, die nog ronddwaalde in zijn thuis werden dupe van zijn gave die de lucht uit je longen kon laten duwen. Dit is ook het langste dat zijn gave ooit van kracht geweest is– tot één van de mannen Conan met een houten plank buiten bewustzijn sloeg.
De beruchte bende zagen de ‘mute’ zoals ze Conan noemden aan als een geheim wapen , een die ze wilden gebruiken voor hun misdaden. Maar Conan wist niet hoe hij zijn gave moest triggeren, toch niet in de mate die hij die avond had uitgevoerd. Hierdoor werd de jongen op verschillende manier al uit zijn ‘hok’ gelokt– persterijen, irritaties, verwondingen of zelf drugs. De 14 jarige wist voornamelijk te reageren in situaties waar hij geen adem kreeg– zijn ouders tersprake kwamen of ze dieren poogden te pijnigen. Kleine reacties– die keer en keer getest werden en eens hij moset stoppen, een klop vandien. Conal herinnert zich bitterweinig van deze periode– zelf op heldere momenten- enkel de littekens op zijn armen doen hem nog huiveren.
Zijn bevrijding van de bende gebeurde op een zondag nacht zo’n 5 jaar terug, - de bende lag al enkele haren op de radar van het FBI maar ze konden ze telkens net niet tegrazen nemen. Maar één ding wisten ze wel– er was een gifted onder hen. Conan zat al 4 jaar in de bende en had ondanks de trauma’s zich als kleine dief kunnen ranken. Op momentn dat hij wel buiten mocht en zijn ‘gave’ kon proberen. Niet dat hij erg goed was– maar die Zondag– die zondag had de bende d grootste heist gepland. En waarbij Conan vanpas zou komen dus sleurden ze de jongen mee.
Een heist die stevig uit de hand liep toen de FBI hen onderschept had. Conan zag hoe sommige van zijn ‘lotgenoten’ neergeknald werden. Niet wetende wat er gaande was triggerde iets waardoor de jongn het pand haast d grond in trok– met instorting tot gevolg. Daarna was het zwart

Conan zit nu al een 5tal jaar in het Fort opgesloten. Grotendeels onder hevige medicatie. En het is ook het enige dat de jongen zich echt kan herinneren– mits hij meer dan een week aan ‘gebeurtenissen’ kan herinneren. Of alles door die laatste klap verdwenen is, zijn trauma’s verdoezeld in zijn onderbewust zijn of de medicatie weet niemand– maar wel weten ze dat de jongen best niet van de pillen afhaalt.