[RPG • 0] Experium|| 50 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

'En dus mag hij wel wat selectiever zijn met bij wie hij zijn geheimen op tafel smijt,' antwoordde Onyx, met een vinnige blik op zijn vriend.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Als ik van jullie af wil geef ik jullie wel aan voor kidnapping en moord,' antwoordde Damon simpel. Hij zag echt niet in waarom Onyx nou zo moeilijk deed. 'Niet voor een paar slotjes, of omdat Maaya het op d'r heupen heeft.' Hij hield zijn hoofd schuin. 'Jij bent beduidend vriendelijker als je twee glazen alcohol achter de kiezen hebt, zeg.'
      Jester wisselde een blik met Nish. 'Onyx heeft een punt. We hebben jou een uur lang gescreend.'
      Damon trok een wenkbrauw op.
      Jester zag het, want nu vestigden zijn bruine ogen zich scherp weer op hem. 'Probleem mee?'
      'Geen fan van.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Bij die moord ben je inmiddels medeplichtig, dus daar ben ik niet zo bang voor,’ antwoordde Onyx. ‘En ik kan je verzekeren dat ik na een paar glazen alcohol ook heel onvriendelijk kan zijn. Zeker als jij je ermee bemoeit.’
      Onyx’ kaak verstrakte. Het was niet zo dat hij dacht dat Damon banden met Zebediah had – dan zou Nish nooit zo close met hem zijn. Maar de jongen had er wél voor gezorgd dat bijna twintig man een trauma had herbeleefd – dat Adam opnieuw werd verkracht, dat Fox opnieuw zijn afdelingsgenoten verscheurde, dat Yrla opnieuw werd aangerand, dat Vienna opnieuw gedwongen was toe te kijken hoe haar vriend met een ander ging.
      Dat ik opnieuw een mes in mijn rug kreeg. Van Kris. Van Maaya. Van Jester.
      Als Damon die avond niet was langsgekomen, had hij nooit die afschuwelijke woorden tegen zijn vriend gezegd. Dan had hij een dag later niet zijn polsen doorgesneden.
      Zijn bróértje had dat gedaan.
      En waarom? Voor de lól. Hij was niet goed bij zijn hoofd en hun familieband veranderde dat niet zomaar. Ze konden hem toch niet zomaar met van alles gaan vertrouwen? Hij gaf geen moer om hen, vond het lóllig als zij hun ergste momenten opnieuw doormaakten.
      ‘Ik heb geen honger,’ mompelde Onyx en hij schoof zijn dienblad weg. Hij keek Nish strak aan. ‘Hij hoeft z’n dossier niet te zien.’
      Daarna stond hij op en beende de eetzaal uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Damon keek de jongen een paar tellen na en zei toen, '...Daar ben ik het niet echt mee eens. Ik weet het nu toch al.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Je weet nog niks.
      En uit Onyx’ reactie maakte Nish wel op dat hij niet wilde dat Damon er al achter kwam. Zuchtend haalde hij een hand door zijn haren toen Onyx wegstormde.
      ‘Het heeft geen haast,’ zei hij uiteindelijk maar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Damon nam maar een tweede hap van zijn cracker. Hij baalde er eigenlijk wel van dat Onyx was weggestormd--en dat hij dus waarschijnlikj ook de tweede eerste indruk bij de Panthers verneukt had. Jester zat er nog, maar dikke kans dat die vooral op een overtuiging of een eigen bedreiging zat te broeden. Het laatste puntje licht verdween uit de glazen bol en Damon douwde de hap zaagsel door zijn strot. 'Wat houdt die screening in dan?' vroeg hij, vooral omdat hij Nish niet teleur wilde stellen. 'Je gaat met je gave ervoor zorgen dat ik het me niet meer in m'n kop kan halen jullie te verraden?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ik ga er met m'n gave voor zorgen dat ik weet wat we exact van je kunnen verwachten,' zei Jester, die het niet heel nodig vond om nu al daaraan toe te voegen dat ze daar ook waarheidsserum voor in de strijd gingen gooien. Onyx had een punt. 'Maar wat je doet blijft je eigen keuze. Als blijkt dat we je niet kunnen vertrouwen, laat ik je gewoon vergeten wat je wel weet. No harm, no foul.'
      Damon wierp een sceptische blik Nish' kant uit. 'En nou in heldere taal?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish

'Hii dwingt je met zijn gave om zijn vragen eerlijk te beantwoorden en als die antwoorden hem niet bevallen, zorgt hij ervoor dat je het gesprek vergeet, ' vatte Nish samen, die zich eigenlijk niet kon voorstellen dat Damon hier zomaar in mee zou gaan, zelfs niet als hij niets te verbergen had. Net als elke rhino, stelde hij privacy vast op prijs.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Damon staarde Jester wantrouwig aan. 'En als ik die screening toe—'
      'Wanneer,' verbeterde Jester. Hij keek onbewogen terug en haalde zijn schouders op. 'Niet "als". Wanneer.'
      'Nou, dat is een zonnige mededeling.' Zijn gave rimpelde tegen zijn huid aan en hij vernauwde zijn ogen. 'Je moest het eens proberen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish tikte met zijn vingertoppen tegen de rand van zijn dienblad terwijl de spanning aan tafel groeide. Erg drukte maakte hij zich er niet om – beide jongens konden prima hun mannetje staan. Als een van de twee wat probeerde, kon de ander hem binnen een paar tellen dwingen om ermee te kappen. Wel voelde Nish zich wat ongemakkelijk, zoals hij er tussen zat. Daarbij kwam nog dat de lege plaats van Onyx hem zo’n beetje aan leek te staren.
      Waarom hij precies was weggestormd, wist Nish niet.
      Jester maakte zich er niet druk om en daarom zou hij dat ook niet moeten doen. Hij wist heus wel dat Onyx zich prima redde, dat hij het waarschijnlijk alleen maar schijtirritant vond als hij ervoor koos om alleen te zijn en iemand hem tóch achterna kwam, maar Nish was Onyx’ pissige gezicht nog niet vergeten, toen hij twee dagen geleden ontdekte dat Nish de Rhino meer had verteld dan hij wilde.
      Was Onyx nu weer kwaad op hem?
      Met al een andere voormalige beste vriend die hem gisteren had geprobeerd te spietsen, zat hij daar niet echt op te wachten. In elk geval had hij wel van het verleden geleerd en wilde hij kleine vuurtjes niet vrij spel geven.
      ‘Ik ga effe naar Onyx,’ zei hij, waarna hij opstond. ‘Laat nog wat van elkaar heel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester schoof het bord van Onyx naar voren. 'Hier neem dit mee.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish gaf een knikje en liep met het bord naar buiten toe. Was hij teruggegaan naar de campus? Daar bleef hij voorlopig liever vandaan. De Panther was in elk geval niet bij de ingang van de school te bekennen en dus wandelde Nish naar het meer toe. Het maakte hem wat ongerust – meestal ging hij daar alleen heen als het echt niet zo best ging.
      Toch was hij opgelucht toen hij de jongen inderdaad aan de waterrand aantrof. Hij zette het bord naast Onyx neer en plofte daarna zelf in het gras neer. Onyx wierp een blik op het bord en trok zijn neus op.
      ‘Van een peuk maak je me gelukkiger.’
      Nish leunde iets opzij en trok zijn verkreukelde pakje sigaretten uit zijn broekzak.
      Zwijgend viste Onyx er een sigaret uit, stak hem aan en staarde uit over het meer.
      Om de gespannenheid in zijn lijf tegen te gaan, stak ook Nish er een op. ‘Ben je pissed?’
      Onyx slaakte een zucht, zonder zijn blik van het wateroppervlak te halen. Een koude wind joeg eroverheen en veroorzaakte kleine golfjes. ‘Nah. Het kost me gewoon wat meer moeite dan gedacht om te accepteren dat die lul mijn broertje is.’
      Een flauwe glimlach krulde Nish’ lippen om en hij gaf hem een plagerig schouderduwtje. ‘Tja, dat heeft ie niet van een vreemde.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

En toen waren ze met zijn tweeën. Damon hield Jester scherp in de gaten, maar de Panther nam simpelweg nog een slokje sap alsof het hem niks kon schelen. Half en half stond hij op het punt om ook op te staan en op zoek te gaan naar een leuker ontbijt dan die crackers, en in ieder geval op zoek te gaan naar beter gezelschap, toen Jester opkeek.
      'Hoe lang zijn jij en Nish al vrienden?'
      'Is dit onderdeel van die screening van je?' snoof Damon.
      'Voel je de dwang eerlijk te antwoorden?'
      'Nee.'
      'Daar is je antwoord.' Jester nam een hap van zijn brood. 'Nou?'
      'Jaar of twee,' gaf Damon schoorvoetend toe, vooral omdat hij geen een goede reden had om niet te antwoorden want Jester kon dit net zo goed ook aan Nish vragen. Maar op deze manier voelde hij de bui al hangen en hij was echt niet van plan om hier als enige ondervraagd te worden. 'Waarom wil Maaya je dood hebben?' Hij wist dat het meisje niet zo op de Panther gesteld was—iedereen wist dat. Toch verbaasde het hem wel dat het van een hekel-hebben-aan was geëscaleerd naar het blaffen van orders naar Azrael om er een eind aan te maken.
      De vraag leek Jester te verrassen. Hij aarzelde, op de manier dat mensen dat deden als ze overwogen te liegen. 'Omdat ze jaloers is.'
      'En?'
      'En niks,' zei de Panther, en had het lef een mondhoek op te trekken.
      Damon zond hem een donkere blik. 'Ben je daar nou trots op?'
      'Een beetje.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Daar moest Onyx toch om gniffelen. Natuurlijk – hij was ook geen heilige. Dat wist hij heus wel.
      ‘Het is gewoon…’ Onyx zuchtte. ‘Hij was daar toen, in die kamer. De avond dat alles misging. Hij rakelde alle shit op, zorgde ervoor dat ik doordraaide. Dat ik Jes…’ Hij slikte een brok in zijn keel weg toen hij Jesters geschokte gezicht weer voor zich zag, op het moment dat Onyx hem beloofde open te rijten als een vis. Onwillekeurig dwaalde zijn hand naar de binnenkant van zijn onderarm af, volgde een niet-bestaande verdikking die daar gezeten zou hebben als Fayr hem niet geheeld had. ‘Die avond was voor zo veel mensen zo afschuwelijk. En hij deed dat niet uit emotie, niet eens uit wraak. Hij deed het gewoon voor de lol.’ Hij keek opzij, naar Nish. ‘Dat is toch verknipt? Zit het jou dan niet dwars? Dat hij… zo is?’
      Nish antwoordde niet meteen, schoot niet in de verdediging. ‘Zou je het twee jaar geleden ook zo verschrikkelijk hebben gevonden? Voor de anderen, bedoel ik?’
      Daar hoefde Onyx niet lang over na te denken. Waarschijnlijk had het hem geen bal kunnen schelen.
      ‘Ik snap dat jij het kut vindt. Het wás ook kut. Maar volgens mij was jij tot niet zo lang geleden ook prima in staat om een hele afdeling horrordromen te bezorgen.’
      Onyx sloeg zijn ogen neer. Misschien wel.
      Hij dacht niet dat hij daar nog steeds lol aan zou beleven, maar hij zou er ook geen nacht van wakker liggen. Zeker niet als hij al die mensen toch niet kende.
      ‘Weet je… Als je zo’n gave hebt als hij… Dan denk ik dat je na een tijdje gewoon een beetje immuun wordt voor de gevoelens van anderen.’ Nish trok zijn knieën op en liet zijn polsen erbovenop rusten. ‘Als je bedenkt dat hij altijd het geluk van anderen moet afnemen om zich zelf niet klote te voelen, al vanaf het moment dat hij hier kwam… dan is het niet zo raar dat er een steekje los gaat zitten, toch? En die gouden draden jatten, voor hem is dat net zo natuurlijk als gitaar spelen voor jou is, of onzichtbaar worden voor mij als ik niet gezien wil worden, of je woorden gebruiken zoals Jester om iets gedaan te krijgen. Na vijf jaar weet je niet beter.’
      Onyx dacht daar een tijdje over na. ‘Voelt ie helemaal geen medeleven meer?’
      ‘Jawel. Maar alleen voor mensen om wie hij geeft.’ Nish sloeg zijn blik neer, met zijn duim drukte hij tegen het bruine deel van zijn sigaret. ‘Ik heb hem verteld wat Zebediah me liet doen. Hij deed echt zijn best om er voor me te zijn. Doet dat nog steeds. Hij heeft nooit echt een hechte vriendschap gehad. Ik weet niet of dat uit zelfbescherming is, of dat mensen hem juist door zijn gave uit de buurt wilden houden. Maar toen ik twee lijken moest begraven, was hij er. Stelde nauwelijks vragen, deed gewoon wat er nodig was. Het is echt wel een goeie gast… en ik denk dat je er trots op mag zijn dat hij je broertje is.’ Nish keek weer op en glimlachte. ‘En andersom. Jullie lijken meer op elkaar dan je denkt. En ik weet dat hij cynisch kan zijn, en bot… maar onder die harde schil denk ik dat hij net zo goed weet wat eenzaamheid is als jij – en dat het hebben van een broer ook iets in hem heelt. Zelfs al is jouw reputatie nauwelijks beter dan de zijne.’
      En dat het hebben van een broer ook iets in hem heelt.
      Die woorden lieten iets in zijn binnenste trillen.
      Betekende dat dat Damon hem nodig had? Ergens, diep vanbinnen?
      En als dat zo was – moest hij dan als oudere broer dan niet gewoon deze stap zetten? Was dat niet wat oudere broers deden? De ander beschermen, vooropstellen? Je eigen angst voor hen onderdrukken?
      ‘Misschien moet ik het dan maar gewoon doen,’ zei hij aarzelend. ‘Met hem praten.’ Hij blies een wolk rook uit. ‘Want als hij er via dat dossier achter komt terwijl hij weet dat ik het al weet…’ Hij beet op zijn wang. ‘Da’s nog eens een slecht begin.’
      Nish grinnikte zacht. ‘Waarschijnlijk wel. En hé, hoe eerder hij het weet, hoe eerder hij het kan laten bezinken en hoe eerder hij het kan accepteren, toch? Het zou toch best nice zijn als jullie nog een beetje quality time zouden hebben voordat onze grote vriend ons allemaal komt uitmoorden.’
      Onyx grijnsde. ‘Altijd zo optimistisch.’
      ‘Realistisch.’
      ‘Nah.’ Onyx zag het bord eten staan en realiseerde zich dat de misselijkheid wat was weggetrokken. ‘Zijn medestanders vallen anders bij bosjes. Er blijft straks niemand over.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Nish zei dat je schaakt.'
      'Waarom heb je op Maaya gestemd als leider?'
      'Wie zegt dat ik op Maaya heb gestemd?'
      'Heb je op Maaya gestemd?'
      'Nee.'
      'Hoe—'
      'Schaak je?'
      Jester nam de Rhino geamuseerd in zich op en knikte toen. Misschien was het heel zo'n slechte jongen niet. Een beetje ontoegankelijk, maar daar kende hij er nog een van. Onwillekeurig vroeg Jester zich af hoe Damon was als hij en Nish alleen waren. Onyx had ze hand in hand zien lopen, dat klonk niet als een eeuwig chagrijnige Rhino waar geen land mee te bezeilen was. Het kwam door het vertrouwen van Nish, dat wist Jester ook wel, maar hij vond het een stuk minder erg om nu alleen te zijn met Damon dan gisteren met Melissa. 'Jij schaakt ook,' stelde hij vast.
      Damon zei niets.
      'Zwart of wit?'
      'Allebei.'
      'Online?'
      Hij snoof.
      'Met Nish,' concludeerde Jester verrast, en een beetje trots toen Damon dat niet tegensprak. 'Ik wist niet dat die ook speelde.'
      'Soms. Anders speel ik tegen mezelf.'
      Jester floot zachtjes door zijn tanden. 'Da's cool. Heb dat vroeger wel een paar keer geprobeerd, maar ik werd helemaal gek van mezelf. Als ik al wist dat ik niet in een Gambit zou trappen had het weinig zin om daar ook mee te openen. Hoe on earth krijg je jezelf mat dan?'
      'Objectief de beste zet kiezen.'
      'Ja, maar je bent niet meer objectief. Je weet al wat de andere kant van plan is.'
      'Dus?' schoot Damon terug, gezicht nog even nors als altijd, maar hij leek iets op te veren. 'Dat betekent niet dat je niet de beste zet kan isoleren en uitvoeren. Waarom ging je ervan uit dat ik op Maaya gestemd zou hebben?'
      Jester haalde zijn schouders op. 'Ze is op een manier leider geworden.'
      'Lekker vooroordeel is dat.'
      'Prove me wrong, Scary Vibes Junior.'
      Damon kneep zijn ogen samen, maar gaf niet meteen antwoord. Ze staarden elkaar over de tafel aan in de plotselinge stilte, en Jester's hartslag tikte iets omhoog. Hij zat in de buurt, dat wist hij zeker. Hij had de Rhino in ieder geval een beetje verrast, nu was het nog afwachten of hij daar iets mee opschoot of niet. Met iedere seconde die wegtikte werd hij echter langzaam zekerder van zijn zaak. Tot—
      'Oké,' gromde Damon.
      Jester keek op over de rand van zijn glas. '"Oké" wat?'
      'Ik doe die screening van jullie wel.' Er flitste iets donkers in zijn blik. 'Voor Nish, niet voor jullie. Jij hebt vragen en je gaat me eerlijk laten antwoorden en ik ga het toelaten. Maar waag het niet me een loer te draaien, want dan ik scheur je ziel uit je lichaam en steek ik 'm zo diep je reet in dat je erin stikt. Klinkt dat redelijk, rooie?'
      'Is je wel eens verteld dat je een ontzettend zonnige persoonlijkheid hebt?'
      Damon wierp hem een dodelijke blik toe en Jester keek onverstoorbaar terug. Ergens kreeg hij er nog wel lol in ook, want donkere blikken deden hem over het algemeen vrij weinig—wat Onyx al aan levende lijve had ondervonden. En nu Damon ook, die zelfs niet nog duidelijker Onyx' broertje had kunnen zijn als hij het expres had geprobeerd. Jester nam de stilte voor lief en stak zijn hand uit.
      De Rhino verroerde geen poot.
      Na een paar tellen trok Jester zijn hand maar weer terug. Heel veel meer had hij niet echt te zeggen, maar Damon duidelijk ook niet en er groeide een geladen stilte om hen heen. Uiteindelijk haalde Jester een hand door zijn haren. 'Ik ga het niet nu meteen doen.'
      'Hoe weet je anders zeker dat ik geen trucjes uitgehaald heb om je vragen te kunnen ontwijken?'
      'Er is niets wat je kan doen om mijn vragen te kunnen ontwijken.'
      'Mooie laatste woorden.'
      'Er is niets wat je kan doen om mijn vragen te kunnen ontwijken.'
      Damon zweeg en haalde toen met een haast onmerkbare beweging zijn schouders op. 'Als jij het zegt. Vraag Nish maar voor m'n nummer, ik hoor het wel.' De Rhino vond het blijkbaar niet nodig om het gesprek nog langer te laten duren en stond op, en liep zonder om te kijken weg. Nou, dacht Jester tegen zichzelf. Daar zit ik dan, met de vaat van vier mensen om me heen. De telg heeft niet eens z'n bord leeg.

[ bericht aangepast op 1 april 2022 - 19:30 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.