[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 15 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella grinnikte om Caspers vraag. "Ik verdenk Miss Blonde," zei Isabella. Met haar 'Dag jongens', knipper knipper wimpers, was het overduidelijk dat miss Perfect niet op beestjes zat te wachten. Hoopvol keek ze de de beestjes achterna. Hmm.. Het was niet helemaal een gil, maar het was wel een reactie. Een zeer vermakelijke. "Ik denk dat ik toch bonuspunten krijg voor deze," zei ze met een grijns. Isabella verstopte haar lach achter haar hand, terwijl ze Josephine bezig zag met haar boek.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

Nomad pakte met zijn pincet een kevertje op, visualiseerde zich de plant en stak zijn hand naar voren. Hij had geen idee wat hij aan het doen was, maar de afleiding was fijn en eigenlijk vond hij het ook wel prettig dat hij met Rosalie in overleg was en niet met Lee. Hij wist helemaal niet meer hoe hij met de jongen moest omgaan en een gesprek zou hartstikke ongemakkelijk worden, maar hij wist dat het nodig was. Toch was het fijn om zijn gedachten - aan alles - even opzij te kunnen zetten.
Hij voelde plotseling een klein rukje aan zijn arm - en toen hij uit automatisme zijn ogen opende, was het insectje weg en leek de plant te kauwen.
Een mondhoek krulde omhoog. 'Het is me gelukt,' zei hij. 'En jou gaat het nog veel makkelijker af. Is het nog wel een uitdaging voor je?'
Kwam het door zijn band met Rhae dat hij zich ietsje meer op zijn gemak voelde nu bij Rosalie? Hij wist het niet, maar hij verbaasde zichzelf door haar een beetje te plagen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nou, gelukkig vonden anderen het wél amuserend dat Evan's vinger nu zeer deed. Hij besloot het ding maar weer met zijn ogen open te voeren. Hij keek even opzij en zag hoe Lee een kevertje aan Bob gaf. Normaal gesproken had Bob graag baby muisjes, maar blijkbaar ging een kever er ook wel in.
      'Wat een verwend nest,' grinnikte hij richting Lee. 'En bedankt voor je tip Rosalie, maar ik denk dat ik mijn ogen toch maar gewoon open houd.' Hij ging even met zijn handen door zijn haren en leunde wat achterover. Hij had eigenlijk al helemaal geen zin meer. Vooral toen hij zag dat Nomad die rot plant wel kon voeren met zijn ogen dicht. Hij rolde met zijn ogen en keek naar de andere kant van de tafel.

---

- thank you for existing -

Justin Trelawney

'Op date? Georganiseerd door Lee?' Hij grijnsde. 'Nee. Behalve met Raf, maar niet omdat ik een oogje op die jongen heb. Dat lijkt me gewoon heel lollig.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

Elsie's hand trilde alleen nog maar meer nu ze bijna gebeten was, maar Vivienne hield in ieder geval de pincet goed stevig vast en dat scheelde een hoop. Ze glimlachte toen de plant het beestje ervan af haalde. Daarna trok ze vlug haar hand terug. 'Dankjewel. Vind je Kruidenkunde een leuk vak?' Het moest haast wel, want ze was er goed in en ook heel zelfverzekerd over.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Vivienne Lyon Herbology met Elsie Elsie's hand trilde tegen die van Vivienne aan, maar toch ging het goed. De plant nam het beestje aan en begon rustig aan het verteringsproces. Elsie had haar hand al snel terug getrokken en Vivienne plaatste het pincet op tafel.       'Nou, dat ging goed toch!' Glimlachte ze. 'Ja ik vind kruidenkunde zeker wel leuk, ik vind vooral de helende werkingen van planten interessant.'

---

- thank you for existing -

Rosalie glimlachte. "Onderhand al niet meer. Maar ik ben genoeg met mijn neus tegen de deur gelopen de afgelopen twee jaar hoor." Ze draaide haar hoofd in de richting van de energie die sprak. "En met wie praat ik nu eigenlijk? Sorry, met zoveel mensen weer ineens is het even zoeken welke stem bij wie hoort."

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

'Nomad.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee voelde zich gespannen worden toen Nomad zich aan Rosalie voorstelde. Zou ze doen alsof ze van niets wist? Of zou haar toon straks veranderen? Lee wist niet zo goed wat hij liever had. Hij wenste dat Evan dichterbij zat, zodat hij daarmee kon praten zonder langs Nomad heen te hoeven kijken. Bob was wel een reden om even op te staan, dus hij gleed van zijn kruk, liep om de tafel heen en bleef naast Evan stilstaan. Voorzichtig gaf hij de slang terug. ‘Voordat hij te veel aan mij gehecht raakt,’ zei hij met een flauwe glimlach.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Nomad, hmm?" herhaalde ze zijn naam. Dus dit was de lul die Lee zijn hart gebroken had. Het verhaal wat Lee net verteld had, zat echter ook in haar hoofd. Rosalie probeerde een beetje de eindjes aan elkaar te knopen van de verhalen die Lee vertelde en ze was nog steeds overtuigd dat er meer achter dit verhaal zat dan Nomad vertelde. Misschien gaf hij wel meer om de jongen dan hij dacht of dat Lee dacht. Dat wat er bij Dada gebeurd was, moest toch iets betekenen? Of misschien was het gewoon een klootzak die je liever naar de maan schoot.
      In ieder geval wilde ze zich er niet in mengen. Dit moest Lee zelf oplossen. Rosalie zou het zelf ook niet prettig vinden als Lee zich ineens in haar zaken ging bemoeien zonder dat ze er iets van wist. Als hij wilde dat ze mee ging om te praten, dat kon natuurlijk ook. Maar dit ging ze niet achter zijn rug om doen. Plus, ze zou die aaseter naast haar niet nog meer voer geven. "Ben je een beetje goed in Herbology, Nomad?" stelde ze een zo'n neutraal mogelijke vraag. "Of is en ander vak je favoriet?"

[ bericht aangepast op 6 jan 2022 - 15:47 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

'Nee, over het algemeen vind ik vakken waar je mag toveren leuker,' zei hij. In zijn ooghoeken zag hij dat Lee opstond en naar Evan liep. 'Maar - Kruidenkunde heeft z'n charmes.' Hij wist eigenlijk niet of hij het vak nou per se leuk vond, of dat hij het met Lee leuk had gevonden. Zijn blik gleed even naar de jongen, die met Evan sprak. Hij probeerde de knoop in zijn maag te negeren.

[ bericht aangepast op 6 jan 2022 - 18:32 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nieuwsgierig bestudeerde ze de lijntjes die de tafel rond gingen. Om een of andere reden vond Melody die Rosalie wel interessant. Ze was niet iemand die zich zomaar liet kisten. De jongens daarentegen waren gewoon stuk voor stuk kneuzen, met hun pinda's gooien en vage toestanden. Voor haar doen was ze ongewoon stil geweest, maar soms was het gewoon beter om even te kijken voor je dingen ondernam. Na een kwartier was ze het echter al zat. Melody stootte Mosh naast zich aan. Ze leunde even naar hem toe en fluisterde zachtjes tegen zijn oor. "Komt er nog wat van loverboy? Of moet ik Daphne vertellen dat je echt een schijtluis bent?"

[ bericht aangepast op 6 jan 2022 - 15:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie schrok van de uitbarsting van het vreemde meisje. Feliks had het heus niet expres gedaan… Hij zag de jongen besluiteloos achter de tafel staan, zijn handen in elkaar.
      ‘We – we ku-kunnen ze nog wel v-vangen.’ Hij kromp iets in elkaar toen het boek van een meisje met een dreun op de tafel terechtkwam en een krekel platsloeg. Was er een spreuk die kon helpen? Hij wist dat de meeste levende wezens niet reageerden op de sommeerspreuk, al waren er ook voorbeelden waarbij dat wel gebeurde. Het viel te proberen, dus hij zei ‘accio krekels’ terwijl hij de spreuk uitoefende – maar was niet helemaal voorbereid op de zwerm die nu op hem afkwam, en ook niet op het feit dat ze ook van andere tafels kwamen. Binnen no-time krioelden ze over zijn arm en hoewel hij het gevoel had dat ze zelfs onder zijn gewaad kropen, slaagde hij er op een of andere manier in om redelijk kalm te blijven en ze met trillende vingers in het potje dat Feliks vasthield te schuiven.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie voelde een lichte teleurstelling, maar sprak er gewoon overheen. "Die vakken heb ik niet meer. Toveren met een stok wordt toch wel een stuk ingewikkelder zonder zicht. Al ben ik blij dat ik Herbology en Magical creatures nog steeds kan, dat waren gelukkig al mijn lievelingsvakken."

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

Nomad wist even niet wat hij moest reageren. Hij zou niet weten wat hij moest als hij in haar schoenen had gestaan en dacht daar ook liever niet over na. Waarschijnlijk kon ze net als hij ook gewoon beter afleiding gebruiken.
'Dat - snap ik.' Hij voelde zich een beetje ongemakkelijk en pakte daarom een kleine sprinkhaan op met zijn pincet. 'Ik vind toch dat je ook nog een gooipoging kunt doen,' besloot hij. 'Er zit een plant tussen die heel goed is in vangen. Als ik je daar naar wijs, moet het je vast lukken.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain