[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mt

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het eerste deel van haar tussenuur had Ivana besteed aan het opruimen van haar spullen. Daarna had ze een stukje door de school gewandeld, zodat ze in ieder geval wist waar de bibliotheek was. Vervolgens was ze op zoek gegaan naar het lokaal voor Alchemy, zodat ze niet te laat zou komen.
      Dat was ze inmiddels wel.
      Ze was compleet verdwaald en inmiddels had ze geen flauw idee meer waar ze was. Eigenlijk moest ze gewoon iemand om de weg vragen, maar steeds als ze iemand passeerde, aarzelde ze veel te lang, tot diegene weer uit zicht was.
Inmiddels was ze echt moedeloos geworden. Het lokaal zou ze nooit meer in durven en ze schaamde zich nu al bij de gedachte dat ze de professor de volgende keer onder ogen moest komen.
      Misschien was het beter om terug te keren en de eetzaal weer te zoeken, voordat ze de lunch straks óók nog zou missen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Roman stapte de leerlingenkamer binnen. Zijn schouders verstrakten toen hij Jeremy’s donkere krullen boven de stoel naast de open haard zag uit komen. Hij wist niet wat hij ervan moest denken dat zijn vroegere vriend terug was. De jongen had hem bedrogen en was weggevlucht toen het hem allemaal te heet onder de voeten werd. Het lag echter ook niet in Romans aard om maar te doen alsof hij helemaal niet doorhad dat Jeremy was teruggekomen.
      Zonder echt goed te weten wat hij tegen hem wilde zeggen, nam hij plaats op de zetel tegenover Jeremy. De jongen leek niet van hem te schrikken. Al wist Roman dat hij een goede pokerface had, want hij had talloze keren recht in zijn gezicht gelogen.
      ‘Was de kust weer veilig?’ vroeg hij met licht opgetrokken wenkbrauwen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het antwoord was ja. De kust was inderdaad veilig.
      Hij kreeg die woorden echter niet over zijn lippen. Roman was samen met Sefu de enige die de echte reden wist waarom hij was weggegaan. Zelfs Andreas had hij het niet kunnen vertellen.
      Sefu had geen enkele reden om aan anderen die werkelijke reden te onthullen, maar Roman… Hij wist het niet. Had die er wat bij te winnen? Hij zou hem in elk geval bij zijn zusje vandaan willen houden. Niet dat dat héél erg nodig was, want Mavis en hij hadden niet lang contact met elkaar gehouden. Ze waren verdergegaan met hun levens.
      Aan de badge op Romans borst zag hij dat hij het tot hoofdmonitor had geschopt. Het verbaasde hem niet, met zijn verantwoordelijkheidsgevoel. Het liefst loste hij iedereens problemen op. Zoals hij ongetwijfeld ook voor Jeremy had willen doen.
      Zijn blik keerde weer terug naar Romans ogen. Hij haalde zijn schouders maar op.
      ‘De zaken liggen nu anders.’
      Hij was niet meer verslaafd. Er was niemand meer die zijn hoofd wilde zien rollen. Hij had zichzelf een nieuwe kans gegeven en hij vond ook wel dat hij dat verdiend had.
      De deur naar de leerlingenkamer ging open. Jeremy veerde op toen Blythe binnenkwam. Dat was wel een mooi excuus om onder Romans observerende blik uit te komen. Hij liep bij het haardvuur weg.
      ‘Hé. Je speelt vast nog steeds Quidditch hè? Wanneer zijn de try-outs?’
      Jeremy achtte de kans klein dat hij die zou halen met zijn schouderblessure. Het zou zelfs oerstom zijn om weer te gaan sporten. Maar toch… Hij miste het. Hij wilde het op zijn minst proberen.

[ bericht aangepast op 24 dec 2021 - 8:54 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

MT

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

Dat meisje moest wel verdwaald zijn.
Justin probeerde zich haar naam te herinneren - ze had zich bij Griffoendor gevoegd - maar hij betwijfelde of ze zich had voorgesteld. Josephine had toch wel zijn aandacht opgeslokt en hij was te veel bezig geweest met op zijn woorden letten. Het was irritant dat Andreas zo beschermend was over zijn zusje, terwijl zij zich prima zelf redde. Het verhoogde alleen maar de druk dat het wel serieus moest worden tussen hen, en dat beviel hem helemaal niet.
‘Hé! Ben je de weg kwijt?’ vroeg Justin aan het meisje.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael

Er verscheen een lach op haar gezicht. ‘Je praat nu zelfs met de captain van het team,’ grinnikte ze. ‘De try-outs voor Ravenklauw zijn dinsdagavond. Heb je veel getraind in Oeganda?’ Het jaar voor Jeremy was vertrokken had Blythe een plekje in het team bemachtigd en inmiddels had ze zichzelf opgewerkt.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mavis Keegan

'Ja! Wie gaan we vermoorden?' vroeg Mavis net zo serieus, omdat ze geen flauw idee had waar Raf het over had. Ze hadden elkaar ten slotte voor deze lessen nog gesproken.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ivana werd vuurrood toen een hele knappe jongen haar opeens aansprak. Spontaan kon ze zich geen Engels woord meer herinneren en ze knikte, waarna ze vlug haar blik neersloeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Nee joh! Wat gaaf man!’ Hij grijnsde naar haar. ‘Ik ben twee jaar geleden helaas geblesseerd geraakt aan m’n schouder. Maar ik wil toch weer een poging wagen. Ik mis het wel echt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad's hart sloeg een slag over. Misschien was het wel zijn doel geweest - om haar op één of andere manier te versieren - maar hij had niet verwacht dat ze hem zou vragen.
Hij wist niet wat hij moest reageren. Vond ze hem leuk? Zijn lichaam begon te zweten, maar er ontstond wel een klein lachje rond zijn mond. 'Dat - wil ik wel.' Hij wist niet wat hij nu moest doen - of hij nog iets moest zeggen of niet. Hij zei niets.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Justin Trelawney

De tomaatkleur die haar gezicht had gekregen, was hem niet ontgaan - dat kon ook eigenlijk niet. Hij vond het wel leuk om dat effect op haar te hebben en grijnsde een beetje.
‘Waar moet je naartoe?’ vroeg hij. ‘Na zes jaar ken ik het gebouw wel aardig goed, dus ik kan je vast helpen.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael

'Oh, joh, dat is balen!' Jeremy had best wel wat talent gehad en hij was ook gek op de sport geweest. 'Nou, je bent welkom om het te proberen! Onze drijver van vorig jaar is afgestudeerd, dus er is een plekje vrij.' Ze knipoogde.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Van de zenuwen kon ze spontaan niet meer op het juiste woord komen. ‘Alkhimiya,’ zei ze in het Russisch. Nerveus draaide ze aan de ring om haar vinger, naarstig op zoek naar de juiste vertaling. ‘Nicholas Flamel?’ probeerde ze toen er nog geen lichtje bij hem op leek te gaan. De naam van de bekendste alchemist liet vast wel een belletje rinkelen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rhae glimlachte. 'Leuk!'
      Ze merkte wel dat ze hem nerveus maakte en vroeg daarom maar iets over zijn huiswerk, hopend dat hij zich weer iets meer op zijn gemak zou voelen.

---

Every villain is a hero in his own mind.