• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Aleksi • Natas
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    •
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Vivienne • Demi
    • Josephine • Demi
    • Ivana • Natas
    • Elena • Marjanne
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    • Jeremy • Natas
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    •
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    •
    • Prudence • Katrijn
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Melody • Danique
    • Faye • Marjanne
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Vinnie • Natas
    • Feliks • Danique
    • Sefu • Marjanne
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique

    [ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 15:59 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    ‘Mooi.’ Hij schonk haar een kleine glimlach. ‘Ik heb zowaar een les voorbereid. Een paar akkoorden die relatief makkelijk zijn om te leren.’ Hij stond op en pakte zijn tas op. ‘En ik heb wel een geschikte plek hier vlakbij gevonden, waar we niet snel gestoord zullen worden.’


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    Rhae kon zich niet herinneren dat ze Nomad gisteren had zien glimlachen, maar het was zo’n glimlach die op je netvlies bleef hangen en ze merkte opnieuw dat ze hem echt best wel knap vond. ‘Klinkt goed. Geef je vaker bijles?’ vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze met hem mee naar de gang liep.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Hij knikte. ‘Ik heb een tijdje iemand anders les gegeven, maar dat is nu over,’ zei hij. Hij hoopte dat ze er niet op door zou vragen. ‘Maar toen startte ik zonder plan, dus ik heb geleerd. Inmiddels ben ik een ervaren docent.’ Zijn mondhoek ging ietsje omhoog.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    Rhae grinnikte. ‘Dus je andere student is al afgestudeerd? Hopelijk val ik dan niet tegen, ik heb geen idee of ik er aanleg voor heb. Het is toch wel anders dan pianospelen, gok ik.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Hij dacht daarover na. ‘Ik heb zelf nooit piano gespeeld, maar ik denk dat een vingervlugheid wel een goede basis is, eigenlijk. En veel mensen hebben ook moeite dat je met de ene hand iets anders moet doen dan met de andere, maar dat heb jij als het goed is al wel geleerd.’


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    Ja, daar heb je gelijk in. Nou, ik ben benieuwd!’
          Halverwege de trappen naar beneden passeerden ze een nis met een groot raam waar genoeg ruimte was om samen te zitten.
          ‘Best romantisch zo,’ plaagde ze, terwijl ze naast hem ging zitten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Zijn wangen werden rood. Was het romantisch? Hij had ook wel eens overwogen om Lee hier naartoe te nemen, maar dat was onhandig geweest omdat het zo ver weg was van de leerlingenkamer van Huffelpuf. Hij wilde niet nadenken over wat er had kunnen gebeuren als zij hier wel samen waren geweest, als de sfeer hier romantisch was…
    ‘Oh…’ kwam eruit, en hij voelde zich een idioot. ‘Het eh - het heeft ook een goede akoestiek.’ Hij zette vlug zijn gitaartas neer en ritste hem open, zodat hij iets om handen had.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    Rhae gniffelde geluidloos toen hij bloosde. Wat een schatje. Door zijn uitstraling had ze het niet verwacht, maar hij was duidelijk een softie met een harde schil om zich heen en het leed geen twijfel dat hij zich ongemakkelijk voelde en dit best wel nieuw voor hem was. Zijn onzekerheid vergrootte haar vertrouwen in hem. Ze vond het leuk, verfrissend.
          ’Dat geloof ik,’ zei ze met een plagerige knipoog. Belangstellend keek ze toe hoe hij zijn gitaar uit de tas haalde. Het was een dubbele zwarte gitaar met groene bliksemschichten op de klankkast. ‘Wauw, hij is echt prachtig!’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Zijn mondhoeken gingen omhoog. ‘Het is mijn grote trots. Ik heb hem gekocht omdat ik fan was van de Bent-Winged Snitchers, ken je die band? De gitarist heeft dezelfde gitaar, maar dan in het blauw.’ Die durfde hij echter niet te kopen omdat dat de kleur van Ravenklauw was; hij verwachtte niet dat zijn ouders dat konden waarderen.
    Het was in de vakantie tussen zijn eerste en tweede jaar geweest; de vakantie geweest dat alles veranderd was, omdat hij in Ravenklauw was ingedeeld. Tijdens zijn jaar op Zweinstein had hij ook wel teleurgestelde, boze brieven van zijn ouders gekregen, maar hij had vermeden om ze onder ogen te komen (en zij hadden dat ook niet erg gevonden). In die vakantie had zijn moeder nauwelijks durven erkennen dat hij hun zoon was en had zijn vader hem volledig genegeerd. Nomad had daarom vrijwel alle weken alleen op zijn kamer doorgebracht, met zijn nieuwe gitaar. Daardoor was hij wel in korte tijd behoorlijk goed geworden.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    ‘Nou nou, een echte fanboy,’ zei ze lachend. ‘Ik maar denken dat alleen tienermeisjes zulke crushes hadden.’ Ze stak plagend haar tong uit.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Hij lachte. ‘Ben jij niet ergens héél erg fan van geweest, dan?’ vroeg hij. Hij deed de band van de gitaar ondertussen om haar schouder en zette een stap naar voren om hem wat strakker te zetten. Hij voelde zijn wangen gloeien toen hij zich realiseerde dat ze nu best dicht bij elkaar stonden. Hij wist niet of hij ooit zo dicht bij een meisje gehad gestaan.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    Rhae’s ademhaling haperde heel even toen hij dicht bij haar stond en de band om haar schouder legde. Ze zag hem blozen en voelde iets in haar buik kriebelen. Hij had haar ook gewoon de gitaar kunnen geven, maar dit gebaar gaf haar het idee dat hij misschien toch wel iets andere verwachtingen had van hun gitaarlesje dan dat hij met zijn vorige student had gehad. Hij was een stukje langer dan zij en ze keek naar hem op. Het zonlicht viel door het raam heen op zijn ogen, die een zeldzame grijze kleur hadden. ‘Niet echt van bestaande mensen. Maar van sommige personages kan ik wel wegdromen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    ‘Lees je veel boeken?’ vroeg hij. ‘Wat voor soort boeken?’ Hij zette vlug een stap naar achteren, zodat er weer een comfortabele hoeveelheid ruimte tussen hen zat.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rhae Storm

    ‘Historische romans, soms een beetje fantasy… Ik hou ook wel van een beetje sprookjesachtige verhalen - en van romantiek.’ Ze glimlachte. ‘Maar wel een beetje vrouwenboeken, denk ik zo. Ben jij een lezer?’ vroeg ze zich af.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Hij schudde zijn hoofd. 'Weinig,' gaf hij toe. 'Ik ben meer een muzikant.' Hij keek haar met een scheve grijns aan en keek toe hoe ze de gitaar in haar handen nam. 'Je ziet er al uit als een echte rock chick,' zei hij. 'Nu de muziek nog. Je hebt zeven basisakkoorden. Kijk, als jij de snaren aanslaat, dan doe ik dit…' Hij ging naast haar zitten en probeerde de zenuwen weg te stoppen toen hij met zijn linkerhand zijn vingers op de snaren legde. Hij knikte goedkeurend toen ze de snaren aansloeg en het best goed klonk.
    Een stuk beter dan de eerste keer bij Lee.
    De gedachte schoot plotseling door zijn hoofd en hij probeerde deze weer weg te drukken.
    Dat is verleden tijd…


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain