[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 12 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 15:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams

°DADA - met Casper°

Hij had al weinig kleur in zijn gezicht en het laatste kleine spoor van blos op zijn wangen verdween nu helemaal. Gezoend met jongens? 'Nee-ik bedoel- ik heb niet met jongens gezoend.' Hij begon zich snel op zijn handboek te concentreren. 'Ik bedoelde als meer dat ik in één dag twee meiden heb gezoend terwijl ik de dag ervoor nog nooit in mijn leven had gezoend.' Wat best beschamend is in zijn opinie. 'Wil je soms een kusje, knapperd?' Hij grijnsde wat scheef terwijl hij Casper aankeek. 'Ik ben toch op dreef.'

[ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 21:49 ]

Lee had vandaag maar één lesuur gehad. Gisteren maar twee – en voor Potions geen huiswerk – dus er was niet zo heel veel huiswerk dat hij kon maken. Hij was dan ook enthousiast bezig gegaan met het maken van vragen- en opdrachtenkaartjes.
      Fluitend liep hij in de middag naar de bibliotheek toe. Hij had er – zoals beloofd – wel een paar pikante vragen en misschien ietwat ondeugende opdrachten tussen gedaan, maar ze waren ook weer niet zo heftig dat Novalie een hartaanval zou krijgen. Toch wel enthousiast om zijn vrienden samen te zien, ging hij de bibliotheek binnen. Cole wist er natuurlijk wel van, hij was toch wel benieuwd naar zijn gezicht als hij de kaartjes zag.
      Hij liep naar de studietafels toe en keek om zich heen, maar hij zag Cole en Novalie niet. Hadden ze een wat afgelegener plekje opgezocht? Hij liep twee rondes door de bibliotheek, maar kwam tot de conclusie dat ze er niet waren.
      Teleurgesteld zakten zijn schouders naar beneden. Had Cole dan gelogen?
      Of hadden ze straks pas afgesproken? Maar hij had Novalie niet in de leerlingenkamer gezien.
      Een beetje bedrukt streek hij met zijn duimen langs de kaartjes. Misschien is het juist iets goeds. Misschien hadden ze samen meer privacy nodig.
      Dat zou hem blij moeten maken, maar er zat een hol gevoel vanbinnen. Hij had er voor niets twee uur aan gewerkt. Net zoals je een hele vakantie voor jan lul met je gitaar hebt geoefend. Je bent echt goed in je tijd vergooien. Geen wonder dat er niemand op je zit te wachten.
      Lee haalde diep adem. Zo moest hij niet denken.
      Bovendien was het heus geen verspilde moeite. Hij wilde nog een date regelen voor Andreas, voor Evan, voor Roman (al was hij daar eigenlijk nog boos op) en misschien vond hij zelf nog wel eens een leuk iemand om mee te daten en kon hij ze daarbij gebruiken. Casper bijvoorbeeld. Dat leek hem best grappig met hem.
      Vanuit zijn ooghoek zag hij dat Roman de bibliotheek binnenkwam en aan een tafel ging zitten.
      Hij had nog wel wat goed te maken, vond Lee, dus hij liep naar de jongen en ging naast hem zitten. Met een zwierig gebaar legde hij de kaartjes voor hem op tafel. ‘Jij hebt nog wel wat goed te maken. Gisteren deed je echt stom.’
      Roman keek opzij en zuchtte. ‘Sorry. Dat was niet handig, nee. Maar ik bedoelde het goed, Lee.’
      ‘Jij hebt één keer gezoend en dat is met de grootste feeks van de hele school,’ hielp hij Roman herinneren. ‘Dus jij hebt écht geen reden om iets aan te merken op met wie ik dan ook zoen. Tenzij je er zelf mee wilt zoenen, dan.’ Hij wierp de jongen een overdreven bedachtzame blik toe. ‘Wat ik enigszins betwijfel.’
      ‘Het is gewoon…’ Hij zuchtte opnieuw. ‘Niet een jongen die bij je past.’
      Lee snoof. ‘En wie wel dan? Die beste vriend van jou? Die loopt wég als ik in de buurt kom.’ Hij kneep zijn lippen even op elkaar. ‘Casper is echt lief voor me geweest. Jij kent hem helemaal niet, je moet niet zo snel oordelen. Hij zal er in elk geval níét met Daphne vandoor gaan.’
      Roman was even stil. ‘Dus je vindt hem nu leuk, dan?’
      Lee trok zijn schouders op. ‘Ik had dat best willen uitzoeken, maar hij zit best met zichzelf in de knoop en jij hebt hem nou ook niet bepaald een peptalk gegeven vannacht.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Nah, je kans is vervlogen zodra je je tong door die vuilnisbak rolde,’ antwoordde Casper. ‘Straks loop ik weet ik veel wat voor goors op.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams

°DADA - met Casper°

Zijn ogen flitsten meteen naar achteren waar Pru plaats had genomen, en draaide zich snel weer om naar Casper. 'Je kan geen ziektes doorgeven via kussen.' Toch? Toch?! Hij kende praktisch elk boek vanbuiten maar qua, euh, gemeenschapsgerichte zaken had hij zich nooit echt verdiept erin. Nouja, hij wéét natuurlijk wel waar kinderen vandaan komen.

Prudence McGinley

Nog steeds in een rothumeur kwam ze het lokaal van DADA in. Waar haalde die knul plots het lef vandaan om haar, Prudence McGinley, zo af te blaffen. Zelfs opzij te duwen! Ze trok een zuur gezicht bij de gedachte ook al wist ze dat ze dit haar eigenlijk niets moest aantrekken. Wat boeide die krullenbol haar nou? Niets toch? Hij zou net blij moeten zijn dat hij zo'n ongelooflijke kans kreeg. En toen zag ze hem zitten aan een tafeltje. Met Casper Sinds wanneer waren zij zo'n goede vriendjes geworden.

Ze wierp hem een vernietigende blik toe en gooide haar kin in de lucht toen ze langs het tafeltje passeerde en liet zich ergens vanachter neerploffen aan een vrij tafeltje.
Bij het uitpakken van haar benodigdheden, zag ze dat hij abrupt omkeek en ze had niet eens de tijd om nors te kijken omdat hij weeral opzij keek naar Casper. Ze slikte even. Waren ze over haar bezig? Haar vingers krulden zich rond haar handboek terwijl ze de jongens in de gaten hield. Het was niet zo zeer het mogelijk onderwerp van geroddel dat haar zorgen baarde, maar het feit dat de tegenpartij Casper was.

[ bericht aangepast op 21 nov 2021 - 9:35 ]

Casper

Casper trok zijn wenkbrauwen op. 'Echt, wat de fáck doe jij in Ravenclaw. Hoe denk je dan dat virussen worden doorgegeven? Met de uilenpost?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams

°DADA - met Casper°

'Ik zei toch net dat ik weet dat dat niet kan via kussen?' Kwam er ontzet uit zijn mond. Ging die kerel nu ook aan zijn kop beginnen zeuren. Vermoeid wreef hij even over zijn slapen. 'Bepaalde onderwerpen heb ik achterwege gelaten qua leergierigheid.' mompelde hij meer tegen zichzelf. Aangezien er toch nooit enig mens in hem was geïnteresseerd. 'Maar goed. Genoeg over mij. Hoe was jouw avond nog?' Hij had het wel wat gehad met plots overal in de kijker te staan. De afgelopen zes jaar had hij gewoon overal in de menigte verdwenen. Had hij fantastische vriendschappen gehad met Elsie, Isabella en Vinnie. Van de laatste twee wist hij het niet meer zeker en dat zorgde meteen weer voor een onaangenaam gevoel in zijn maag. Oh god, niet gaan overgeven.

‘Ik heb de hele avond in een hoekje staan huilen omdat ik me in de steek gelaten voelde,' antwoordde Casper droogjes. In werkelijkheid had hij iemand naar de ziekenzaal vervloekt, met Lee gezoend en een depressieve Nomad uit het water getrokken, maar dat klonk wellicht nog dramatischer dan wat hij nu zei.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams

°DADA - met Casper°

Zijn ene wenkbrauw schoot automatisch in de lucht. 'In de steek gelaten voelde?' Hij snoof even. 'Jij was nochtans degene die om de zoveel tijd verdween.'
Uiteindelijk was hij aan het zuipen geslagen met Maddie. En toen was Casper plots terug en had hij, onder lichte dwang van Casper, rare dingen uitgesproken tegen Isabella. Paar dingen herinnerde hij zich zelfs niet meer. Gewoon grote flarden. En Prudence haar tong in zijn mond. Zucht.

‘Het feest was amper een uur begonnen of jij was al weg,' snoof Casper. Maar toegegeven, hij had er ook niet op zitten wachten om de hele avond met die knul opgescheept te zitten en veel boeide het hem verder ook niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams

°DADA - met Casper°

'Ja, en in dat uur is alles compleet uit de hand gelopen.' Rot alchohol. Laten we het gewoon daar op steken.
Hij rolde nog even met zijn ogen als Casper de moeite niet meer deed om te antwoorden. Ook goed.
Met zijn houten kop probeerde hij zo hard mogelijk op te letten in de les, maar het enige wat hij hoorde was bla bla bla.

Rosalie was met enige moeite onder het toeziend oog van Novalie en Tilly ontsnapt. Nu volgde ze vooral Ravi, die haar moeiteloos de weg wees in de richting van de astronomietoren. Rosalie betrapte zichzelf erop dat ze lichtelijk zenuwachtig was. Ze vond het enorm leuk om Charming terug te ontmoeten, maar ze was wel benieuwd wat er zou gaan gebeuren en wat ze zouden doen. Toen ze eenmaal boven was, was er nog geen andere aanwezigheid te bespeuren. Misschien was ze een beetje aan de vroege kant. Even aaide ze Ravi over zijn kop heen. Waarschijnlijk was het niet handig als hij er was als ze zelfverdedigingslessen kreeg. “Ga jij maar lekker muizen vangen, jongen.” Rosalie haalde de uil van haar schouder af en gooide hem de lucht in. Vrolijk krassend vloog de uil ervandoor en er vormde zich een kleine glimlach op haar gezicht. Ze wist niet wat ze zonder hem moest.

[ bericht aangepast op 21 nov 2021 - 13:06 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper stapte de astronomietoren in. Rosalie stond voor een van de boogvormige vensters. De wind speelde met haar haren en heel even kon hij zichzelf wijsmaken dat ze daar van het uitzicht stond te genieten. Dat hersenspinsel vervloog toen ze zijn voetstappen hoorde en ze zich omdraaide. Haar lichte irissen tuurden langs hem heen, maar haar gezicht was door een vriendelijke glimlach getekend.
      ‘Nou, de draak is verslagen en de prins heeft de torenkamer bereikt,’ zei hij met een flauw glimlachje. Terugvallen op het sprookjesachtige gaf hem een beetje een houvast, het creëerde een soort scheidslijn tussen Charming en Casper.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was echt gekomen! Rosalie lachte zachtjes om zijn opmerking. “Helaas voor jou ben ik niet die prinses die gewoon wacht tot iemand haar komt redden,” zei ze met een halve grijns. Dat was ten slotte de reden dat ze hier waren toch? Dat ze straks zichzelf kon redden. Misschien wel extra handig, nu ze waarschijnlijk ook Mosh tegen zich in het harnas had gejaagd. “Dus je hebt geluk vandaag.”

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Natuurlijk niet, jij bent de grote boze heks die de draak in een bloeddorstig monster had veranderd.’ Hij liep dichter naar haar toe. Haar uil was er niet, zag hij. ‘Zou best handig zijn als je je uil daar in kan veranderen trouwens,’ bedacht hij. ‘Kunnen we ook wel een lesje aan wijden. Of ben je een uitblinker in Transfiguration?’ Hij wist wel dat ze dat vak niet meer volgde, maar dat kon hij natuurlijk niet laten doorschemeren.

---

Every villain is a hero in his own mind.