[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had kunnen weten dat Novalie direct door haar heen zou prikken. Isabella zette echter een glimlach op naar haar zus. "Ja hoor, het gaat wel. Ik heb gewoon een beetje gedoe met Noah en Mosh die me stalkt, maar dat overleef ik wel." Het was niet geheel gelogen, al was dat niet perse wat haar dwars had gezeten.
      Nu ze echter de veel te kleurrijke jurk kwijt was en haar eigen saaie jurk weer aan had, voelde ze een groot deel van de stress van zich af zakken. Ze was saai en niet interessant, dat zou ze zo houden. "Maar laten we nu niet over mij beginnen, je ontkomt niet aan een overhoring." Isabella knikte naar Cole. Hoewel ze de jongen niet mocht (ze mocht er geen een, dus hij was geen uitzondering), hoopte ze toch nog ergens stiekem dat Novalie hem wel graag mocht. Misschien was hij wel de weg om mister Chimpansee te vergeten. En elke jongen was op dit moment beter dan die aap. "Hoe was jou avond?" Vroeg ze met een halve grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had eerst met opgetrokken wenkbrauw naar de twee meiden gekeken die vol op elkaar in gingen. Hij had het ergens wel amusant gevonden. Daarna nogal beledigd gekeken naar Jordyn die haar haren in zijn gezicht had geslagen. Maar toen Mavis begon over dat Jordyn bijna het niveau haalde van Mavis, en dat ze dat ook tegen hem zijn, vond hij dat hij lang genoeg zijn mond had gehouden. "Ho ho, wacht eens even. Het meest geniale ondeugende brein van ons vieren ben nog altijd ik. Jij en Lee kunnen er alleen maar van dromen dat jullie zo grappig waren als Jordyn en ik." Als ze zo begon, kon ze het krijgen ook. Ondertussen had hij al een grap of vier uitgehaald. Jordyn had met twee van die gejolpen en waar bleef Mavis en Lee?
      Punt gemaakt...

[ bericht aangepast op 2 nov 2021 - 20:13 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Novale voelde een blos naar haar wangen stijgen. "Wel leuk, zoals ik al zei." Ze wist niet precies waar haar zus naar viste. Maar ze ging Isabella echt niet vervelen met details. Daar zat haar zus vast toch niet op te wachten. "Ik heb vooral met Cole gepraat en even gedanst."
      De geamuseerde lach op Isabella haar gezicht liet Novalie haar blos nog iets meer versterkte. Dat klonk best afgezaagd inderdaad. Maar Noof had het echt gezellig gevonden, ze vroeg zich nu alleen af of Cole dat ook had gevonden, nu ze hier hij Isabella stond. "Leuk voor je zus." Novalie schrok van Isabella haar woorden. Even keek ze peilend naar Isa, ergens zoekend naar een leugen. Maar ze besefte dat Isabella het meende, ondanks dat ze Cole waarschijnlijk niet mocht. "V-vind je het erg..?" Vroeg Novalie, die toch wel een beetje ongemakkelijk werd door de aanwezigheid van haar tweelingzus.
      Isabella schudde haar hoofd. "Doe geen dingen die ik ook niet zo doen," knipoogde Isabella. Novalie trok haar wenkbrauw op bij het horen van die zin, het was iets wat haar vader vaak zij. "Dat betekent eigenlijk dat ik niks doe," zei ze met een licht sarcasme. Isabella grinnikte en Novalie voelde hoe haar zus op haar schouder klopte. "Precies!"

---

It's never gonna happen, Guys.

Mavis Keegan

'Dat van jou is toch kinderspel, Rafje,' zei Mavis plagerig. 'Al die kleine grapjes... Jij gaat meer voor kwantiteit dan kwaliteit. Grote grappen vergen voorbereiding, en daar heb jij het geduld niet voor.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Is dat een uitdaging, Keegan?" Zei Rafaël, terwijl hij zijn ogen samenkneep. Hij stapte langs Jordyn heen en ging voor het meisje staan. Tevreden sloeg hij zijn armen over elkaar. "Want als dat zo is - challenge accepted."

[ bericht aangepast op 2 nov 2021 - 22:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Na afscheid genomen te hebben van Novalie, bleef Isabella een tijdje dralen langs de muur. Ze wilde Mosh niet tegenkomen, Thomas al helemaal niet. Plus ze had nog niet besloten of ze bleef of dat ze terug ging. Het was niet heel eerlijk tegenover Rhae als ze nu vertrok, maar helaas zag ze het meisje niet zo snel. Aan de andere kant was het 'leuke' van het feestje er ook wel weer af. Volgende keer ging ze gewoon doen wat Casper zei dat hij normaal deed: niet opdagen. Een boek was veel beter.
      Isabella was al in de gang, toen ze opnieuw aarzelde, het was niet helemaal netjes als ze nu weggging zonder haar nieuwe vriendin dat te vertellen. Dus draaide ze zich om eb ging ze weer op zoek naar Rhae. Hopelijk zouden ze nu niet met die jongens staan te kletsen. Isabella liep al zoekend door de zaal, tot ze uiteindelijk Rhae op de dansvloer zag staan. Met een glimlach liep ze op haar vriendin af, tot haar weg geblokkeerd werd door een wel heel bekend gezicht. Isa voelde direct een brok in haar keel schieten, toen zijn ogen contact maakte met de hare. Die ijzige ogen, ze kende ze veel beter dan ze hen wilde kennen.
      Snel zette ze een stap achteruit, voor hij zich kon bedenken dat hij met haar wilde dansen. Al mocht dat niet, hij mocht niet in haar buurt komen. Toch stelde die gedachte haar niet gerust. Ze zette een stap al achteruit, tot iemand opeens bij haar pols pakte.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh had een paar drankjes achterover gegooid, maar de gedachte dat hij op zijn minst met Isabella moest dansen vanavond, bleef knagen. Hij wilde gewoon gelijk staan aan die klootzak van een Casper. En het was toch best goed gegaan? Ze luisterden naar dezelfde muziek, ze hadden nu in elk geval iets met elkaar gemeen.
      Toen er een rustig nummer werd opgezet en Isabella een beetje in haar eentje ronddoolde, pakte hij het meisje brutaalweg bij de arm en trok haar naar zich toe. Hij sloeg een arm om haar middel.
      ‘Eén dansje,’ zei hij, met een sleperige stem. ‘Dat kun je heus geven. Gebeurt niks. Gewoon dansen. Kijk, zo.’ Hij trok haar dicht tegen zich aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had nog net een gil kunnen onderdrukken. Een rilling ging door haar lichaam heen toen ze het andere lichaam voelde. Toen ze voelde dat ze met haar neus tegen iemand zijn borst aangedrukt werd. Ergens was ze bang geweest dat het Thomas was geweest, waardoor ze bijna opgelucht was dat het Mosh was. Bijna, want niets was zo erg als zo dicht op de jongen staan. “Mosh, ik…”
      Ze probeerde zich al los te maken, tot ze Thomas achter haar langs zag lopen. Om hem te ontwijken sloeg ze haar armen om Mosh zijn schouders heen. “Kun je me iets loslaten?” Vroeg ze ongemakkelijk. “Alsjeblieft?”

[ bericht aangepast op 2 nov 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Iets loslaten? Nou -- dat was niet echt de bedoeling. Isabella sloeg echter wel haar armen om hem heen, dus blijkbaar wilde ze helemaal niet dat hij afstand nam. Het was net als bij Maddie: het hoofd zei het één, het lichaam het ander. De taal van het lichaam begreep hij maar al te goed.
      ‘Relax, Isa. Het is maar een dansje.’ Zijn handen gleden naar haar onderrug. ‘Gewoon een onschuldig dansje. Geen reden om panisch te gaan doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper had nog een tijdje buiten staan roken onder het genot van een steeds weer aanvullend drankje. Vanaf een afstandje had hij gezien dat Mosh en Isabella samen buiten zaten. Met opgetrokken wenkbrauwen had hij toegezien hoe de jongen voor Isabella begon te zingen – en zijn mondhoek was omgekruld toen ze hem niet de complimenten gaf waar hij duidelijk naar zat te vissen. Hij kon hen niet verstaan, maar hun gezichtsuitdrukkingen vertelden hem genoeg.
      Uiteindelijk had hij zich van het tweetal afgedraaid. Dat hij Rosalie voor een aanranding behoed had, betekende niet dat hij ook Isabella’s reddende engel hoefde te spelen. Die redde zich vast wel bij Mosh – ze leek hem bijdehand genoeg om hem een knietje in zijn kruis te geven als hij vervelend werd.
      Hij liep weer naar binnen toe en deed nog een nieuwe poging om Noah te vinden. Die was blijkbaar echt gaan pitten. Nomad zag hij ook al niet. Misschien moest hij ook maar gaan, al hield iets hem tegen.
      Rosalie stond een paar meter bij hem vandaan, samen met haar date. Wat als hij straks weer pleiten was? Enzo lag de rest van de avond dan wel plat, maar er waren meer vervelende mensen. Hij vond dat Daphne nog verrassend weinig herrie had geschopt.
      En dus trok hij zich maar toch tegen de muur aan en wachtte hij het ene liedje na het andere af totdat hij zo stierlijk verveelde dat hij liever danste dan dat hij helemaal niets bleef doen. Niet dat hij iemand kon bedenken die met hem zou willen dansen. Of misschien…
      Hij keek om zich heen en zag dat Lee met hetzelfde meisje stond te dansen dat aan het begin van de avond zo had zitten zaniken. Hij dacht weer even aan hoe de jongen gereageerd had toen Casper voor zijn neus was gaan staan nadat hij geopperd had dat ze met iemand moesten gaan dansen en grijnsde. Hij was wel benieuwd hoe hij zou reageren als hij dat opnieuw deed.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sinds wanneer kortte hij haar naam af?! Isabella voelde de rilling over haar rug lopen toen Mosh zijn hand daar neer legde. Dit was allemaal veel te dichtbij, teveel contact. Ze wilde dit helemaal niet, dat moest hij toch ook inzien! Ze moest weg! “Mosh, alsjeblieft. Laat me los.” Isabella liet haar hand naar beneden glijden en probeerde de hand van Mosh iets weg te duwen. Helaas betekende dat echter dat Mosh zijn hand nog erger in haar rug zette.
      Om los van hem te komen, zette ze haar handen op zijn schouders en gaf iets kracht. Maar wat ze probeerde, Mosh liet niet los.

---

It's never gonna happen, Guys.

Misschien was ze gewoon verlegen en moest ze gewoon even doorbijten, want ze maakte zich echt druk om niks. Wat plagerig liet hij zijn handen nu naar haar billen glijden en pakte ze stevig beet. ‘Kom op, je mag best eens beetje losgaan.’

[ bericht aangepast op 2 nov 2021 - 22:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze bevroor volledig toen Mosh zijn hand op haar kont legde. De kracht in haar armen verdween volledig en het lukte haar niet om Mosh van zich af te duwen. Waarom, waarom deed hij dit?. “Mosh, laat me los,” piepte ze. Dit was dus de reden dat ze zo’n hekel aan jongens had, waarom ze hen absoluut niet kon uitstaan. De enige reden dat ze ooit iets leuks met je wilden doen, was als ze seks daarvoor als beloning kregen.

      ”Laat me los, idioot.” Isabella gaf een ferme duw tegen Roy zijn borst aan. Hoewel ze net nog lief hadden staan zoenen, had ze heus wel zijn hand gevoeld die naar plekken reikte waar ze hem niet wilde hebben. Ze had hem een paar keer weg geduwd, maar Roy had de hint blijkbaar niet begrepen, zelfs tot het moment dat Isa hem boos weg had moeten duwen.
      ”Ah, kom op, Isa. We zijn nu samen, dat betekent dat we wel een stapje verder kunnen toch?” Roy kwam weer dichterbij, maar Isabella dook handig onder zijn arm door. “Nee,” zei ze stellig. “H-het is nog veel te vroeg daarvoor.” Ze was nog helemaal niet toe aan zulk soort aanrakingen, laat staan dat ze een stap verder gingen door daar beneden bij elkaar aan te raken, of nog erger: seks.
      “Het spijt me, we moeten gewoon rustig aandoen oké?” Isabella glimlachte even naar haar vriend, maar de blik op zijn gezicht was veranderd. Ze zag de teleurstelling over zijn gezicht glijden, iets wat ze verschrikkelijk vond om te zien. “Je stelt me teleur, Isa.” Die woorden sneden zowat bij haar naar binnen, als er iets was waar Isabella niet goed tegen kon was iemand teleurstellen. “Het spijt me, ik kan het gewoon niet.” Isabella keek naar haar vriend, maar haar vriend keek alleen woest terug. “Dan kan ik dit niet.” Met die woorden verliet hij de gang, Isabella alleen achterlatend.

      Achteraf had gebleken dat Roy haar alleen voor de seks had gewild, dat hun relatie nooit ook maar enig gevoel vanuit hem had gehad. De herinnering eraan maakte dat Isabella zich boos voelde en dat ze haar handen van Mosh zijn schouder liet glijden om zijn handen te pakken. Ze zette haar nagels in zijn huid. “Ik zei, laat-me-los!”

[ bericht aangepast op 3 nov 2021 - 6:41 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

Hij voelde het bloed naar zijn wangen stijgen. 'Niet - die avond?' Hij dacht niet dat hij in een later stadium nog met haar zou slapen, maar Daphne was vroeger toch wel een stuk minder ellendig geweest en toen had hij toch wel het bed met haar gedeeld. En hij kon ook niet doen alsof hij hier óók spijt van had, want het was gewoon gebeurd. Seks woog voor hem wat minder zwaar dan het vermoedelijk deed voor Rosalie, en daardoor was dit gesprek ineens niet zo gelopen als hij had gewild. Maar hij ging ook niet zijn excuses aanbieden voor wat hij had gedaan in de afgelopen jaren. Hij had zich in het begin wat schuldig gevoeld, maar Rosalie en hij waren geen stel geweest. Hij had haar écht heel leuk gevonden en als de omstandigheden anders waren geweest, was het misschien - of zelfs waarschijnlijk - heel anders gelopen. Maar dat was nu eenmaal niet zo. 'Ik heb wel eens met haar geslapen, maar dat was al eerder. Maar ik vermoed dat Andreas je ook al op de hoogte heeft gebracht van mijn - reputatie.'

[ bericht aangepast op 3 nov 2021 - 9:22 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Vinnie had een tijdje met Rhae gedanst, wat best wel goed was gegaan. Daarna waren ze drinken gaan halen, waarna ze met een andere jongen aan de praat was geraakt en hij uiteindelijk een beetje afgedropen was. Een beetje aan de zijkant van de staal keek hij om zich heen. Tilly zag hij zo snel niet. Lee wel, die was met Casper aan het dansen. Zou hij nog blijven?
      Opeens viel zijn oog op Mosh, die Isabella naar zich toe trok. Ze wilde overduidelijk niet met de jongen dansen, maar hij hield haar zo stevig vast dat ze geen kant op kon. Even dacht hij paniek over haar gezicht te zien flitsen. Mosh’ handen gleden naar haar achterwerk en Vinnie voelde zijn maag samenkrimpen. Het was net alsof Daphnes handen weer in zijn eigen broek gleden.
      Hij moest iets doen!
      Hij wilde niet dat Isabella hetzelfde overkwam als hem en toen toen Mosh ondanks Isabella’s tegensputteren iets in haar oor fluisterde, hoorde hij Daphnes dreigementen weer. Was dat wat Mosh nu ook deed? Dreigen iemand iets aan te doen als ze niet deed wat hij wilde?
      De onmacht die hem overmand had toen Daphne aan hem zat, kwam omhoog. Deze keer kon hij er echter wél wat aan doen. Zijn vingers trilden toen hij zijn toverstaf pakte en naar het tweetal toe liep.
      ‘S-stop,’ zei hij zo streng mogelijk. ‘I-Isabella wil dat niet.’
      Mosh keek hem verstoord aan. ‘Heus wel. Ze probeert gewoon haar reputatie hoog te houden.’
      Vinnie schudde vastberaden zijn hoofd. Hij stak zijn stok naar voren, al wist hij niet welke spreuk hij wilde gebruiken. Hij had nog nooit iemand vervloekt.
      Mosh liet Isabella los en keek hem denigrerend aan. ‘Wat wou je doen dan? Me in een konijn veranderen en met me knuffelen?’
      Vinnie slikte. Zijn mond voelde droog.
      Opeens had Mosh ook zijn toverstok in zijn hand. Voor Vinnie had bedacht wat hij wilde doen, vuurde Mosh al een spreuk af. Vinnie kende de spreuk niet, hij verwachtte pijn, maar dat gebeurde niet.
      Een paar verdwaasde seconden tikten voorbij voordat hij doorhad dat zijn kleding ontrafelde. De stof liet helemaal los en op zijn schoenen na viel alles uit elkaar. Even had hij nog een handvol draadjes vast, daarna losten ook die op.
      Naakt! Ik ben naakt!
      Die waarheid sloeg in als een bom. En toen begon het gelach, er wezen zelfs mensen. De tranen sprongen in zijn ogen. Vlug sloeg hij zijn handen voor zijn kruis. Paniekerig keek hij de zaal door. De uitgang was een heel eind weg, maar hij kon hier niet blijven staan! Hij begon te rennen, zo snel mogelijk de zaal uit. Hij botste tegen mensen op, hoorde gelach, gefluit. Snikkend vond hij de deuren. Hij wilde de gang afslaan in de richting van de trap naar naar de Hufflepuff common room, maar daar stonden ook allemaal mensen in de gang en dus rende hij een andere gang in. Door de schaamte kon hij nauwelijks nadenken, het enige wat er door hem heen ging was dat hij zo snel mogelijk weg moest van iedereen.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Every villain is a hero in his own mind.