[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Wat heb ik net gezegd, Onyx?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hé, ik kan er ook niets aan doen dat Jes me zo woestaantrekkelijk vindt.’ Hij gaf zijn vriend een knipoog, maar nam ietsje meer afstand, hoewel hij Jes hand wel vasthield en zachtjes langs zijn geheelde vingers streek.
      Hoewel hij zich zo’n beetje euforisch voelde door Fayrs vorderingen, waren ze er nog niet en hij dimde iets in toen hij zag dat Fersephone en Sarah een soort mantra opdreunden. Haar energie naar Fayr terugsturen ging nog niet zo gladjes als ze hadden gehoopt en hij besefte dat zo min mogelijk afleiding wel gewenst was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Medusa ging naast Alice op het bed zitten en wierp een nieuwsgierige blik op de spiegel. Maaya maakte vast niet zomaar stampij. Het beeld toonde de Panther-leider op z’n bed, met z’n liefje ernaast. Het helertje was er ook, met haar zusje – en Sarah. Ze vroeg zich af wat die Buffalo daar deed. Eerst Nish – nu zij? Ze begon te betwijfelen hoe betrouwbaar hun bondgenoten nog waren.
      ‘Hmm, het ziet er niet fraai uit,’ zei ze tegen Maaya, die met een argwanende blik stond te wachten.
      Als zij wat aan die knul wilde doen, vond Medusa het helemaal best. Het zou hun kansen wel vergroten.
      ‘Zijn handen en voeten zijn zwart. Verkoold, lijkt wel. Hij ziet eruit alsof hij niet al te lang meer te leven heeft.’ Ze glimlachte donker naar Maaya. ‘Dus áls je op weinig verzet wil stuiten, zou ik er inderdaad maar snel werk van maken. Ze zijn er nu met een heel reddingsteam. Morgen is hij vast weer de oude.’
      Zo, een beetje druk op de ketel. Ze was benieuwd wat hun oh zo gewaardeerde leider zou doen.
      Maaya gaf een knikje. Toen stapte ze kamer uit.
      Medusa rekte zich uit en grijnsde naar haar vriendin. ‘Ben benieuwd wat ze gaat doen. ‘Ik zou me Onyx’ woede nou niet zo graag op de nek halen, maar volgens mij geilt ze op zijn aandacht, of het nu positief of negatief is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dus het ging inderdaad slecht met Jester.
      Het verwarde Maaya.
      Gisteren had Onyx niet de indruk gewekt dat hij ergens over in zat – en ze dacht hem toch best aardig te kunnen lezen. Of was hij dronken geweest? Juist doordat z’n kamergenoot doodging? Normaal had hij zich in ieder geval niet gedragen. Eerder een beetje warrig. Alsof zij hem eraan had moeten herinneren dat hij een vriend had.
      Of gaf hij stiekem niets meer om Jester? Was het allemaal een soort toneelstukje om erbij te horen?
      Dat leek haar ook weer niets voor Onyx.
      Ach ja – het maakte ook niet uit.
      Feit was dat die rooie dwerg nu op het randje van de dood balanceerde en een klein zetje best kon gebruiken. Dan was ze daarvan af. Onyx kwam daar wel weer bovenop – desnoods met een beetje hulp van Zebediah.
      Terwijl ze de gang uit liep, begon het plannetje ze zich al te vormen. Ze wist al precies wiens gave ze kon gebruiken.
      Een paar tellen later klopte ze op de deur van Azrael. Tot haar ergernis was die er niet. Dan vanmiddag maar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Eén hand achter de rug. Ha. Misschien kon ze het nu met Sarah's gave inderdaad nog wel letterlijk met één hand op haar rug. Fayr grinnikte in zichzelf, en ging verder naar Jester's rechtervoet. Behalve het zachte gemompel van Phone en Sarah was het nu stil in de kamer, en het werkte eigenlijk wel lekker. Met dat ze zo bezig was kreeg ze ook steeds beter het ritme te pakken en ging het ook steeds sneller. Geen slopende vermoeidheid die van achteren op kwam zetten, en het voelde alsof ze haast alsof ze gloeide.
      Dit was gewéldig. Niemand die haar zo nog iets maken kon.
      Enthousiast zette Fayr nog een tandje bij en ging verder naar zijn linkervoet. Nog heel even. Bijna klaar.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Klaar.'
      Jester deed één oog open en gluurde naar het blonde meisje naast hem. 'Echt?'
      'Echt.' Fayr keek over haar schouder naar Sarah en gaf een knikje ten teken dat de binding tussen haar en Phone verbroken mocht worden. Klaar. Echt. Jester durfde het bijna niet te geloven, haast bang dat het een droom was. Maar inderdaad, de prikkende jeuk was weg en als hij het probeerde kon hij dan--Ja! Hij kon zijn tenen weer wiebelen! En voelen! En-- Jester schoot overeind en viel prompt bijna weer omver door de vaart. Maar zijn voeten hielden hem gewoon weer zoals ze dat altijd deden en hij slaakte een kreet van vreugde. Het kon hem vrij weinig schelen hoever dat geluid droeg, wat hem betrof mochten ze het tot Zebediah aan toe horen. Hij draaide zich op zijn hakken om en vloog toen eindelijk zijn vriend om de hals.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Op het laatst dat Fayr nog een extra tandje bijzette, beet Fersephone op haar eigen tanden. Alsof ze de vervelende brok van energie probeerde weg te slikken. Zolang ik maar die controle heb, controle.. Zodra Fayr stopte met haar gave te gebruiken, voelde het alsof er een golf van rust over haar heen viel. Haar gave sputterde nog wat na, maar kwam uiteindelijk ook tot rust. Vermoeid liet het meisje haar hoofd tegen de muur achter haar leunen en keek naar Jester die was opgesprongen. Het was in ieder geval niet voor niets geweest, dacht ze met een glimlachje. Het was fijn te zien dat wat ze nu deden in ieder geval erin geresulteerd had dat hun leider weer kon bewegen.
      Fersephone keek even naar Jester en Onyx, die echt veel te klef waren op het moment. Maar goed, voor nu waren ze even vergeven. Fersephone draaide even met haar schouders. Gek genoeg voelde haar gave gewoon zoals altijd, er leek geen energie verloren. Fersephone had echter zo krampachtig geprobeerd controle te houden over haar gave dat ze zich toch op voelde en zelfs lichtelijk duizelig was. De muur achter haar was heel prettig in ieder geval op dit moment.
      Ze voelde gewoon hoe Sarah de binding tussen haar en Fayr weer ophief. Het was alsof iemand de touwtjes losknipte en ze zichzelf weer kon bewegen. Het was een enorme opluchting en direct voelde Phone zich een stuk lichter. "Laten we dit alsjeblieft nooit meer doen," zei ze met een kleine glimlach tegen het meisje naast haar. Ze had er gewoon even geen puf voor om afstandelijk te doen.

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 20:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx was net opgestaan toen Jester hem om de hals vloog en hij weer terug op het bed viel. De blijdschap straalde van zijn vriend af hij hield hem bijna in een wurggreep vast.
      Het gevaar was echt geweken.
      Hij ging niet dood.
      Wéér werden zijn ogen vochtig en hij drukte een paar kussen in Jesters wilde krullen. Hoewel hij hem nog dichter tegen zich aan wilde voelen en hem wilde zoenen tot hij zijn lippen niet meer kon voelen, bleef het ongeduldige ‘opzouten’ op zijn tong liggen en liet hij Jes los zodat die de drie meiden nog netjes kon bedanken voor Onyx hem het komende dagdeel helemaal voor zichzelf wilde hebben.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sarah glimlachte en knikte. 'Het was een hele bevalling, maar...' ze keek naar de twee jongens die elkaar heel stevig vasthielden, en naar Fayr. 'Jullie hebben het gefixt.'

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 21:01 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Met één arm nog om Onyx heen geslagen keerde Jester zich met toch wel enigszins warme wangen naar de drie meiden in de kamer. Waaronder zijn ex-vriendin. Ohja. Een beetje schaapachtig haalde hij een hand door zijn haren. 'Uhm. Ik weet dat woorden nogal mijn ding horen te zijn, maar momenteel heb ik er nogal weinig behalve heel veel shit die níet door jullie gewaardeerd gaat worden. Het—Thanks. Ik sta bij jullie in het krijt, en diep ook. Jullie waren geweldig. Bedankt. Je hoeft maar een keer om hulp te fluisteren en ik sta voor je klaar. Alleen niet echt, nouja, het komende uur ofzo, als het effe kan.' Hij grijnsde. 'Ik hou van jullie jongens.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Komende vijf uur,’ verbeterde Onyx subtiel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone schudde even geamuseerd haar hoofd. ""Bedank ons maar door niet dood te gaan komende dagen," zei ze met een knipoog. "Of gewond te raken. Ik heb minstens een vakantie van een week nodig." Fersephone kwam voorzichtig overeind met een geamuseerde lach op haar gezicht, maar moest zich toch even haar hand tegen de muur aan leggen om niet om te vallen. Ze hoopte maar dat de anderen het niet gezien hadden, ze wilde niets verpesten. Maar ze was toch iets duizeliger dan ze had verwacht. Misschien moest ze maar gewoon even op bed gaan liggen, dat was niet iets wat ze snel deed, maar voor nu was het waarschijnlijk beter. Of even een warme douche, dat klonk ook niet verkeerd. Ze keek even naar Sarah en Fayr, niet van plan als eerste te vertrekken, zodat ze hopelijk niets in de gaten hadden. Al moest ze Fayr nog wel even spreken, voor die vertrok.
     

---

It's never gonna happen, Guys.

Kris werd wakker van de deur die openging. Hij kwam iets overeind en keek verdwaasd rond. Waar was hij?
      Pas toen hij Fox zag, zakte hij terug in de kussens.
      Hij was terug. Terug op Experium. Terug bij Fox.
      ‘Hé.’ De jongen schonk hem een hartverwarmende glimlach voor hij naast hem op het bed zakte.
      Zwijgend sloeg Kris een arm om zijn middel en trok hem omver. De jongen nestelde zich tegen hem aan en Kris begroef zijn gezicht in zijn krullen en ademde zijn geur in. Er zat een brok in zijn keel.
      Hij durfde nauwelijks te geloven dat Zebediah hem had laten gaan. Dat hij hier nu echt met Fox lag.
      De jongen keek naar hem op en drukte een kus tegen zijn mond. ‘Hoe heb je geslapen?’
      ‘Als een blok,’ gaf hij toe. De nacht ervoor had hij helemaal niet geslapen en de twee afgelopen dagen waren zo intens geweest… Hij was gewoon bekaf. Hij hief zijn hand en liet die langs Fox’ kaak glijden. ‘Ik kan nog niet helemaal geloven dat je weer bij me bent.’
      Kris besefte zijn fout pas toen hij de hoopvolle glinstering in Fox’ ogen zag. ‘Herinner je je me?’
      ‘Nee,’ mompelde hij - minder overtuigend dan hij zou willen. ‘Maar ik herinner me wel wat je gisteren heb gezegd en ik… voel gewoon dat ik jaren naar iemand heb verlangd.’
      Hij durfde Fox niet aan te kijken, bang voor teleurstelling, of misschien wel argwaan.
      ‘De naamloze van mijn afdeling wilde me net spreken.’ Kris was verrast dat Fox opeens over iets heel anders begon. ‘Ze kan met dieren praten. Ik weet niet of je je Dezi nog herinnert, maar ze was een Panther en die had een draakje. Zelf kon ze ook in een draak veranderen. Ze heeft gruwelijke dingen gedaan waardoor ze van school werd gestuurd en daarna terugkwam met een gewist geheugen. Maar niemand vertrouwde haar, dus zij sliep in de campus van de Lions en het draakje - Azumi - bleef hier. Maar net vertelde 8226 dat ze eigenlijk een mens is die al jaren zit opgesloten in haar drakenvorm. Ze zei dat ze mijn beste vriendin was, maar dat ze uit iedereen zijn geheugen is gewist.’ Fox beet op zijn lip. ‘Ik wil haar helpen om weer… mens te worden, maar ik weet niet zo goed hoe. We hebben samen al het transformatieproces doorgenomen.’
      Kris nam even de tijd om die woorden te overdenken. ‘Denk je niet dat het heel toevallig is dat er precies nu een vergeten vriendin van je opduikt?’ Hij liet zijn hand op Fox’ heup rusten. ‘Ik twijfel er niet aan dat Zebediah gaat proberen om contact met je te zoeken.’
      ‘Maar Azumi… Die zou nooit voor Zebediah werken. Ze heeft Jester zelfs nog gered, afgelopen woensdag.’ Fox ondersteunde zijn hoofd met zijn elleboog. ‘Donderdagavond vertelde ze het al aan 8226, dat was voordat Zebediah ook maar iets afwist van een deal, toch? Dat kan hij nooit zo snel in scène hebben gezet. De enige reden dat 8226 het nog niet verteld had, was omdat ik gisteren de hele dag bij jou was.’
      Er zat wat in. Misschien was hij ook wel te argwanend.
      ‘Hmm, misschien kan Jester je helpen? Kan die haar er dan niet van overtuigen dat ze weer weet hoe ze in haar mensenlichaam moet komen? Ergens, onbewust zal ze het wel weten, toch?’
      Jester liet gisteren best een uitgebreide trukendoos zien. Hij geloofde best dat de jongen dat kon.
      ‘Hmm, dat kan ik inderdaad vragen!’ Fox ging rechtop zitten en vouwde zijn benen onder zijn lijf. ‘Wat wil je vandaag doen?’
      De vraag was eerder wat hij kón doen. De campus kon hij immers niet uit; dat kon hooguit midden in de nacht. Hij ging ook rechtop zitten, waarbij hij zich weer bewust werd van alle wonden op zijn lijf.
      ‘Ik wil eerst eens douchen,’ zei hij.
      ‘Oh ja, tuurlijk!’ Fox sprong overeind en was met twee stappen bij een kledingkast. ‘Kijk eens! Hier liggen al handdoeken voor je in. Ik heb ook wat kleren van Merrin geleend. Ze zijn niet echt je smaak, maar jullie zijn ongeveer even groot. Ik zal wat andere bestellen.’
      Kris stond op en sloeg zijn armen van achteren om Fox heen terwijl zijn vriend een handdoek uit de kast haalde. Hij trok hem dicht tegen zich aan en Fox leunde gewillig naar achteren. Zijn handen gleden over die van Kris, die op zijn buik rustten.
      ‘Als ik jou toch niet had…’ Dan was ik er allang niet meer geweest. Hij verstevigde zijn greep om de jongen heen. Fox keek over zijn schouder, zijn blik een beetje bezorgd.
      Vlug keek Kris naar het stapeltje kleren en pakte de bovenste blouse eraf. Het was een of ander fleurig hawaii-ding. ‘Kon je nou echt niets beters vinden?’ vroeg hij hoofdschuddend.
      Fox draaide zich nu helemaal naar hem om. ‘Misschien hoopte ik stiekem wel dat je helemaal geen kleren zou aantrekken. Niemand mag je toch zien.’ Hij toonde hem een onweerstaanbare brutale grijns die hem voor één tel liet vergeten hoe hij moest ademhalen.
      Daarna krulden zijn lippen ook om in een grijns. ‘Oh ja, Foxie?’ Hij liet zijn handen naar Fox’ achterwerk glijden en trok hem tegen zijn middel zodat de jongen zijn groeiende opwinding kon voelen. ‘En wat ga je dan met me doen, hmm? Als ik nu naakt tegen je aan had gestaan?’
      Fox’ blos won het van zijn stoere praatjes. Maar in plaats van te stotteren, zoals hij vroeger zou hebben gedaan, sloeg hij de handdoek om Kris’ hoofd. ‘Dat had je dan vanzelf gemerkt.’
      Grinnikend trok Kris zijn armen terug. ‘Too bad.’ Hij veegde de handdoek van zijn hoofd en liet die over zijn schouder hangen.
      ‘Ik wil anders best mee douchen hoor.’ Fox wiebelde plagend zijn wenkbrauwen, al vermoedde Kris dat het meer was dan een grapje.
      Hij gaf zijn vriend nog een kus voor hij een stapje naar achteren zette. ‘Binnenkort,’ beloofde hij met een knipoog.
      Voor hij zich kon bedenken, pakte hij ook een boxer en een broek en liep de kamer uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox keek zijn vriend na. Een beetje teleurgesteld zakten zijn schouders naar beneden. Hij schaamde zich ervoor, maar hij was het gewoon niet gewend dat Kris zo… terughoudend was. Fox was altijd de meest preutse van hen geweest en hij vroeg zich af waarom Kris niet samen wilde douchen. Kwam het door iets wat hij had meegemaakt bij Zebediah? Die zou hem toch niet ergens tot hebben gedwongen?
      Fox schudde die gedachte van zich af. Zó afschuwelijk was Zebediah niet. Op seksueel vlak had Zebediah hem nooit met zijn gave ergens toe gedwongen, dus dan zou hij dat bij Kris toch zeker ook niet doen? Het was vreselijk dat Zebediah hem destijds de opdracht had gegeven om zijn afdeling aan te vallen, maar dat had nog wel een doel gehad. Hij zou er door van school gestuurd worden. Maar iemand betasten… Dat leidde niet tot een groter doel.
      Hij schudde zijn hoofd. Nee, dat zou Zebediah nooit doen.
      Het kwam gewoon door Kris’ geheugenverlies dat hij er nog niet aan toe was om samen te douchen. Dat kwam heus wel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bij het verhuizen van de spullen had Nish geen stemmen uit de andere kamer gehoord, waaruit hij maar had opgemaakt dat ze daar nog sliepen. Na de lunch gingen Damon en hij ieder hun eigen weg. In de campus van de Panthers wilde hij even bij Onyx en Jester om het hoekje kijken, maar hij zag tot zijn verbazing dat de deur verdwenen was. Verder was er niemand.
      Opluchting golfde door hem heen – dat betekende vast dat het plan met Sarah was gelukt en Jester eindelijk helemaal genezen was. Er viel een last van zijn schouders – Onyx’ getergde geschreeuw toen hij zijn vriend dood aantrof, had de laatste dagen meermaals door zijn hoofd gespookt. Hopelijk gaf dat zijn humeur ook zo’n boost dat hij niet al te kwaad was omdat Damon zo te koop had gelopen met het feit dat ze twee mensen hadden begraven, maar het vooruitzicht om daarover te moeten praten, wrong alsnog zijn maag in een knoop.
      Maar dat komt later wel.
      Wat hij nu moest doen, wist hij niet. Hij voelde de drang om naar Kris te gaan, om zijn excuses te maken – het voelde verkeerd om in hetzelfde gebouw te zijn zonder dat hij het wist. Tegelijkertijd maakte het vooruitzicht om Kris wél in de ogen te kijken hem misselijk van de zenuwen.
      Uiteindelijk besloot hij het toch nog even uit te stellen en hij klopte bij Yrla op de deur.
      Helaas was er geen gehoor. Voor het geval Yrla van uitslapen hield en nog lag te pitten, deed hij de deur toch op een kier, maar de kamer was leeg. Great. Wat dan? Toch maar weer Damons gezelschap opzoeken? Dat voelde ook wel een beetje sneu, maar hij wilde gewoon niet alleen zijn. Dan ging hij veel te veel piekeren, of dacht hij weer terug aan wat Zebediah dinsdag had gedaan en dat hij hem beloofd had in het weekend terug te komen.
      Je hebt ook een iNet, idioot. Yr is hier binnen een paar seconden.
      Nish trok het toestel uit zijn zak, zocht de naam van zijn vriend op en drukte op bellen.

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:09 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.