[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 4 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 16:16 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

EVANDER | EVAN | HALE Slytherin bedroom| sleeping Na een tijdje op de grond te hebben gezeten in de badkamer besloot Evan toch maar weer op te staan. Dat deed hij echter iets te snel, want zodra zijn lichaam rechtop stond werd het zwart voor zijn ogen, waardoor hij zich even moest vasthouden aan de muur. Na enkele seconden verdween de zwarte waas en kon hij weer voor zich uit kijken. Hij deed nog een poging om wat water uit de kraan te drinken, om alvorens weer richting de common-room te gaan en te verdwijnen richting de slaapkamers. In de slaapkamer leken de meeste heren al KO te zijn. Evan liet Bob rustig in zijn terrarium glijden, waarna hij het beestje nog even over zijn kop aaide en de deksel sloot. Hij trapte zijn schoenen uit, liet zijn kleding op de grond vallen en plofte neer in bed, waar hij ook vrijwel direct in slaap viel.

---

- thank you for existing -

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | room of requirement| with Lane Zodra Andreas de woorden van Kyra hoorde keek hij enthousiast naar Lane. Leef je uit. Dat waren gevaarlijke woorden zeg. Kyra was ondertussen het bad al uitgestapt en klaar om weg te gaan. Lane groette haar een fijne avond en Andreas volgde zijn voorbeeld.       'Slaapzacht, niet dromen over mij en Lane hé!' grinnikte Andreas nog even voor ze uit de kamer verdween. Lane leek ook direct over te willen gaan in actie. Ook hij stapte het bad uit en liep richting de plek van de kleding, al kwam zijn reactie niet helemaal binnen bij Andreas.       'Wat moet ik met jouw kleding, we dragen letterlijk hetzelfde...' Andreas klom het bad uit en kwam naast Lane staan, waar inderdaad geen kleding meer lag.       'Mijn kleding ligt er toch ook niet, waarom zou ik mijn eigen kleding verstoppen, Lane?' Hij keek de jongen even met een lach van ongeloof aan. Het duurde enkele seconden voor het bij hem binnendrong.       'Dat meen je toch niet hé,' hij begon al te lachen. 'die heks heeft onze kleding gejat.'

---

- thank you for existing -

Justin Trelawney

'Nou, ik mag hopen van wel,' zei Justin. 'Als ik niks meer kan, ga ik niet meedoen aan die play-offs, hoor.' Hij grijnsde. 'Als ik jóuw schoten niet meer tegen kan houden...'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lane draaide zich om toen Andreas naast hem was gaan staan en zich leek te beseffen dat ook zijn kleding weg was. Zijn blik van ongenoegen werd met de seconden dat Andreas aan het lachen was groter. Een diepe zucht rolde over zijn lippen toen hij besefte dat niet Andreas maar Kyra hun kleding meegenomen had. Zijn hand gleed gefrustreerd door zijn natte haren die aan zijn voorhoofd plaktte. "Top" sprak hij kortaf en pakte zijn eigendommen die nog wel aanwezig waren zoals de voorraad aan alcohol. "Dan zit er niks anders op dan zo naar onze slaapkamer terug te keren," vervolgende hij terwijl hij Andreas even van top tot teen bekeek. "Lijkt me niet praktisch om nu langs Isa te gaan, tenzij je d'r wilt laten denken dat we d'r gaan aanranden of whatever." Met zijn handen vol alcoholische dranken, liep hij de kamer uit richting de slaapkamer van de Gryffindor afdeling zodat hij naar bed kon, er vanuit gaande dat Andreas zijn voorbeeld zou volgen. Met Kyra zou hij morgen wel afrekenen.

"I choose being real over being perfect."

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

[ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 21:45 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

"Dan moet je je echt zorgen gaan maken," zei hij grijnzend. Rafaël had niet het allerbeste schot. Hij was niet voor niets beater geworden in plaats van chaser. Richten kon hij als de beste, met een knuppel dan wel te verstaan.

[ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 22:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De volgende ochtend was het toch iets lastiger uit bed te komen dan normaal. Meestal was Thomas vroeg uit de veren, maar zijn hoofd bonkte toch lichtelijk, maar voelde vooral zwaar aan. Kut drank, dacht hij bij zichzelf toen hij de dekens van zich af sloeg. Dit was een van de weinige redenen waarom hij een hekel had aan Whiskey.
      Thomas keek even naar het bed naast hem en besloot eerst op te frissen met een douche voor hij zijn vriend zou wekken. Met een handdoek onder zijn armen strompelde hij naar de badkamer. De warme stralen van de douche namen de ergste dufheid weg en toch aardig fris stapte Thomas weer terug onder de douche vandaan. Eenmaal terug in hun kamer kleedde hij zich op zijn dooie akkertje om. Hij wilde zijn vriend wakker maken, zoals gebruikelijk was, maar zag dat Marcus niet eens in zijn eigen bed had geslapen. Thomas haalde zijn schouders op. Dan ging hij wel alleen naar het ontbijt, Marcus zou vast ergens opdagen. Met dat hij naar de uitgang liep, kwam hij langs het bed van Evan. Misschien... Een geniepig glimlachje ontstond langs zijn lippen. Hij moest gewoon even genieten van die kater.
      Thomas liep terug, pakte een kussen van zijn eigen bed en gooide die vrij hard bovenop Evan.
"Jo, Hale. Wakker worden. Tijd voor ontbijt, man."

[ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 22:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella was altijd al een ochtendmens, zeker nu op haar eerste dag weer terug op Hogwarts. Ze had er ontzettend veel zin in om weer aan de lessen te beginnen, ondanks het feit dat ze veel van die lessen niet met Blythe deelde. Ze was benieuwd voor welke lessen Rhae had gekozen, dan had ze misschien wat meer overlap met haar vriendinnen. Al helemaal omgekleed en gedoucht stond ze bijna hyper naast het bed van haar vriendin.
      "Goedemorgen," zei ze vrolijk. "Tijd voor onze eerste dag weer." Om heel eerlijk te zijn had ze best wel trek. Isa was benieuwd naar haar rooster en met welk vak ze eerst zou beginnen.

---

It's never gonna happen, Guys.

EVANDER | EVAN | HALE Slytherin bedroom| fucking hungover Voor Evan het wist werd het zwart voor zijn ogen, hij hoorde een van de jongens iets zeggen over zijn moeder en vloog direct zijn kant op. Evan vloerde de eerste jongen en ging met zijn vuisten tekeer op zijn gezicht. Na enkele seconden lag hij stil op de grond en werd Evan van de jongen afgetrokken door de andere jongen. Met een klap viel hij op de grond, waardoor hij met zijn benen vol de lucht in trapte zodra de jongen boven op hem wilde gaan zitten. De jongen viel dan ook achterover, waardoor Evan ook hem een paar klappen kon verkopen.       'Jo, Hale. Wakker worden. Tijd voor ontbijt, man.' Evan schrok wakker van de woorden en werd gelijk verwelkomd door een kussen in zijn gezicht. Uit reflex pakte Evan het kussen vast en smeet hij hem terug richting Thomas. Met een grom greep hij naar zijn hoofd. Fucking hell. Hij had koppijn.       'Flikker op, Thomas...' mompelde Evan dan ook zijn kant op. Hij kwam voorzichtig overeind en bleef even op de rand van zijn bed zitten. Na enkele seconden kreeg hij zichzelf zo ver om op te staan en richting de badkamer te schuivelen. Evan werd begroet door een stomende warmte en de geur van douchegel, waarschijnlijk van Thomas zijn douchebeurt. Evan volgde zijn voorbeeld en ging onder de douche staan, met zijn hoofd tegen de muur. Wat een rot dag.

[ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 22:33 ]

---

- thank you for existing -

Blythe Carmichael

Blythe had niet een geweldige eerste nacht gehad. Ze moest altijd weer wennen als ze op een nieuwe plek sliep, maar ze wist dat het snel genoeg weer normaal zou zijn. Het zorgde er echter voor dat ze zich verre van uitgerust voelde toen Isa ineens naast haar bed stond en ze gaapte voor ze er een 'goedemorgen' uit kreeg. 'Ik weet niet of ik deze kant van jou gemist heb, die zo wakker is in de ochtend.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee plensde water in zijn gezicht. Zijn kop leek bijna uit elkaar te barsten. Zuchtend steunde hij op de rand van de wasbak. Hij was amper wakker geweest toen de herinneringen aan gisteren zich bruut in zijn hersenpan sloegen. Nomad had hem uitgescholden. En hij had Rosalie boos gemaakt, waardoor het feestje in duigen was gevallen. Ze vonden hem vast een dramaqueen.
      Vinnie kwam zo stilletjes binnen dat hij het niet gemerkt zou hebben als hij het in de reflectie van de spiegel had gezien.
      ‘Hoe voel je je?’ vroeg de jongen voorzichtig.
      ‘Brak,’ bromde hij, al dacht hij dat iedereen zich een beetje beter voelde als Vinnie in de buurt was.
      ‘Heb je hoofdpijn? Ik kan je helpen met een spreuk, als je dat wilt.’
      Lee draaide zich om. ‘Bestaat dat? Damn. Ik vraag je nog eens ten huwelijk.’
      De jongen gniffelde zachtjes terwijl hij zijn toverstok pakte.
      ‘Je moet het mij ook eens leren.’
      ‘Dat gaat niet zo makkelijk,’ zei de jongen met een flauwe glimlach. ‘Ik probeer me al heel lang in de geneeskunst te bekwamen.’
      Dat was waar. Hij kon zich herinneren dat de jongen daar een paar jaar geleden ook al mee bezig was geweest.
      De jongen sprak een spreuk uit, waarna Lee de pijn uit zijn hoofd weg voelde trekken. Het was verbluffend hoe snel dat werkte. Soms was hij nog steeds niet helemaal aan magiegebruik gewend.
      ‘Thanks, Vin. Nu kan ik nog eten zonder te kotsen ook. Wat een topochtend.’ Hij grijnsde scheef. ‘Ga je mee?’
      Vinnie leek even te aarzelen, maar knikte toen. Met z’n tweeën liepen ze naar de leerlingenkamer, waar Mavis tot zijn verbazing al stond te wachten. Meestal was één van hen te laat, het kwam zelden voor dat ze allebei ruim op tijd waren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

”Natuurlijk wel,” zei ze vertroetelend. “Ik ben je allerliefste vriendin, natuurlijk mis je alles aan mij.” Isabella keek met een grijns toe hoe Blythe -nogal sloom- uit haar bed overeind kwam en liep toen door om Rhae ook wakker te maken. Ietwat ongeduldig wachtte Isa op haar vriendinnen tot ze klaar waren om naar beneden te gaan en naar het ontbijt te lopen.
      Isa keek even voor Blythe langs naar Rhae, die naast haar vriendin liep. “Welke vakken heb jij eigen gekozen, Rhae?”

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Novalie liep samen met Tilly en Rosalie de gang op. Wat er gisteren precies gebeurd was met Roos had ze niet willen vertellen, maar nu op deze ochtend leek er niets meer aan de hand te zijn. Haar vriendin leek lichtelijk nerveus voor haar eerste vakken, maar verder was ze opgewekt en vrolijk als anders. Gelukkig had Novalie de meeste vakken samen met haar vriendin. Al vond ze het bijzonder dat Rosalie alsnog Muggle studies was gaan volgen, ondanks haar achtergrond.

[ bericht aangepast op 22 juni 2021 - 17:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Astronomie, bezweringen, verweer tegen de zwarte kunsten, kruidenkunde en toverdranken,’ somde Rhae op. ‘Zit ik bij een van die vakken bij jullie?’ Ze voelde zich bij de twee meiden op haar gemak, dus hoopte van wel.

[ bericht aangepast op 22 juni 2021 - 17:11 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Je zou denken dat tovenaars wel zo geniaal waren om drank uit te vinden waar je geen klotekater van kreeg, maar dat viel vies tegen. En eraan wennen was blijkbaar ook teveel gevraagd. Hij herinnerde zich ingewikkelde flarden van gesprekken met Nomad, Lee en Evan, maar hij had geen flauw idee wat hij tegen wie had gezegd en het was hoe dan ook te veel. Tegen iedereen. Wat de fuck dacht hij? Dat hij na al die uren op de rotsen maar tegen willekeurige mensen zijn hart moest gaan uitstorten? Hij schudde zijn hoofd om zijn eigen stommiteit, maar hield daar meteen mee op toen het leek alsof zijn hersenhelften met heel veel pijn van plaats wisselden.
      Door de storm aan zelfverwijten was hij zich niet echt bewust van zijn omgeving. Pas toen hij vlak bij de eetzaal kwam, merkte hij op dat hare majesteit met haar twee schoothondjes voor hem liep. Prudence’ schaterlach kondigde aan de hele school aan dat er wat stond te gebeuren.
      Casper wilde zijn hoofd afwenden – het waren zijn zaken niet – totdat hij het woord ‘blinde vink’ hoorde vallen, waarna Daphne haar mouw ietsje omhoog hield en Casper nog net het uiteinde van haar stok zag.
      Vlug keek hij opzij. Hij herinnerde zich weer dat ze gisteren ervoor hadden gezorgd dat ze verdwaalde. En inderdaad – drie Huffelpuffs kwamen vanuit een gang naar hen toe gelopen. Minachtend klemde hij zijn kiezen op elkaar. Hij kon werkelijk niets bedenken wat sneuer was dan een blínd meisje treiteren.
      Casper versnelde zijn pas en beukte zijn schouder tegen Daphne aan bij het langslopen, juist op het moment dat ze ‘Locomotor Mortis’ zei. Vanuit zijn ooghoek zag hij dat Daphne haar balans verloor, waardoor ze miste. In plaats van Rosalie, raakte ze het grietje ernaast, die direct viel.
      Casper deed alsof hij niets gemerkt had en beende verder naar de eetzaal, waar hij op een stoel neerplofte en hoopte dat er vooral niemand naast hem kwam zitten.

---

Every villain is a hero in his own mind.