[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

---

---

Zodra Shane Novalie hoorde klappertanden wist hij dat ze het echt niet te lang moesten maken. Ze hadden het duidelijk beiden koud, dus de warmte van binnen zou beter zijn, maar ook hij wilde nog even van dit moment kunnen genieten. Haar klappertanden hield alleen opeens op toen hij zijn hoofd wat liet afzakken, zodat hij naar haar hartslag kon luisteren. Hij stelde zich voor hoe ze bloosde, want dat deed ze vast en hij glimlachte even, denkend aan dat beeld.       'En? Klopt alles nog?' vroeg ze giechelend en hij kon het niet laten om te grinniken, al was het alleen maar om haar lach. Hoe slecht haar grappen ook waren, stiekem kon hij ze wel waarderen.       'Het klopt als een bus,' antwoordde hij, in een poging zichzelf dezelfde slechte humor aan te meten. Hij was er niet bijster goed in, maar soms had hij wel geniale vondsten. Hij was niet zo zeker over deze, maar hopelijk kon Nova het waarderen.       Even later begon ze met haar vingers door zijn haren te strelen en genietend sloot hij zijn ogen. Het ware deze kleine tekens van genegenheid die hij eigenlijk wel erg fijn vond. Niets uitgebreide zoenen zoals hij sommige koppels zag doen. Nee, gewoon tegen elkaar aankruipen en van elkaars aanwezigheid genieten, dat was wat Shane fijn vond aan het fysieke deel van relaties. Genegenheid die hem tot rust deed komen, die alle prikkels bij hem wegjaagde, zodat het eindelijk rustig was in zijn hoofd.       Precies op het moment dat hij voorstelde om toch maar te gaan, begon ook Nova erover. Hij glimlachte en drukte nog even zijn hoofd tegen haar aan voor hij opstond.       'Ik wilde net hetzelfde gaan voorstellen,' legde Nova uit. 'Ik vind het heel lief van je dat je voor mij langer wilde blijven, ondanks dat je het zo koud had.' Hij toonde haar zijn glimlach en gleed even met zijn vingers door haar haar.       'Alles voor jou.' Het voelde vreemd om deze woorden uit zijn mond te horen komen, maar ze waren wel waar. Hij had nooit eerder alles voor iemand over gehad, hij ging liever zijn eigen weg. Toch was hij de afgelopen tijd steeds meer om Novalie gaan geven, was steeds meer bereid voor haar te doen, zolang het maar redelijk was. Hij had nog wel zijn grenzen. Naar een druk feestje zou ze hem, voorlopig, niet mee krijgen. Dat leverde hem gewoon veel te veel prikkels op. Misschien als hij leerde hiermee te dealen, of als Nova hem zodanig rustig kon krijgen, dat hij het ooit voor haar zou proberen.       Shane pakte haar hand, liet het vuurtje verdwijnen en wilde samen met haar richting een ingang van het kasteel lopen, maar ze hield hem even tegen, zodat ze haar jas om zijn schouders kon leggen. Hij trok zijn wenkbrauwen op, maar liet haar doen, zoals hij wel vaker deed. Hij vertrouwde erop dat ze het juiste deed, al had hij hier zijn vraagtekens bij. Zij mocht het ook niet koud krijgen.       'Het is mijn schuld dat je langer in de kou moest blijven,' legde ze nog uit, zich duidelijk schuldig voelend om de duur van hun uitstapje. 'Ik red het nog wel even zonder jas.'       'Je bent te goed voor deze wereld, Nova.' Hij schudde glimlachend met zijn hoofd. 'Veel te goed. Je moet het zelf ook niet koud krijgen.' Hij drukte haar dan ook nog even stevig tegen zich aan voor ze begonnen te lopen. Eenmaal lopend, wreef hij met zijn hand over haar schouder in een soort halfslachtige poging om haar ook warm te houden.

ARCHER EDWARD ST.JAMES

---

Mijn aanwezigheid liet een kleine stilte vallen tussen de twee, waardoor een zachte 'akward' net niet mijn lippen verliet. Ik kon zelf zweren dat ik eerst pretlichtjes in Zoya's koele blik had opgemerkt al waren deze nu helemaal uitgedoofd. “Dat is voor jullie een raad en voor mij een weet en dat wil ik graag zo houden. Ik heb een reputatie hoog te houden van coldhearted bitch,” Sprak Zoya dan ook scherp, al kon ik ergens wel een hint van amusement te herkennen al was het heel licht. Ik hield mijn hoofd dan ook iets schuin, mijn puppyogen opzettend al was Zoya daar altijd al wat imuun voor - al lukte het me soms wel eens-
"Nou nou, voor één avondje kan het toch eens zonder reputaites, niet?" grinnikte ik lichtelijk speels en keek even naar Dmitri in de hoop dat hij akkoord met mijn redenering zou gaan. Deze avond leek al zo'n boundry breaking moment te zijn met dat iedereen welkom was in de commonroom, dus waarom niet helemaal losgaan?
Mijn arm was intussen al van Dmitri's schouder afgegleden al hoopte ik dat de jongen nog niet meteen zou wegrennen. Ik herinnerde me nog wel ons laatste feestje en sindsdien had de jongen me ontweken. Ik was dan ook wel opgelucht dat hij me niet leek neer te bliksemen met zijn blik. "Ik heb geen enkel probleem met delen." Mijn blik ging voor het eerst echt helemaal op Dmitri branden en ik hield mijn bekertje recht terwijl hij het alcoholische goede erin goot. Ik moest toch even licht ontdeugend grijnzen om zijn woorden. Het delen van hun commonroom was inderdaad wel eens iets nieuws ja. Ik hield mijn beker op als teken van proost en nam dan een slokje van de drank, welke de eerste van vele zou worden vanavond. “Nou, ik zal jullie verder niet storen. Ik heb nog een rol als gastvrouw te spelen,” De stem van Zoya deed me iets teleurgesteld opkijken van mijn beker. "Oh komaan Zoya." pruilde ik lichtn ook Dmitri leek te protesteren bij het idee dat Zoya weg wilde gaan. "Zo, wil je geen gastheer zijn voor je verloofde?" het was dat ik net mijn drank had doorgeslikt, anders had ik me goed verslikt. Mijn blauwe ogen schoten dan ook even naar de jongen en daarna gleden ze weer naar Zoya. Ik was intussen een jaartje verloofd met Zoya al zag ik de dame eerder als een goede vriendin, iets wat mensen nou niet meteen zouden zeggen mochten ze ons hier zo zien staan. Maar als we niet in het openbaar waren dan konden we echt over diepe dingen praten of nouja zo diep dat Zoya wilde dat de conversaties gingen.
HEt was misschien wel arrogant van me maar soms vergat ik wel eens dat we in de oog van de slytherins een verliefd koppeltje horen te zijn. En... en liet ik dmitri nou vorig jaar gekust te hebben tijdens onze verloving. Ah ja nu begon mijn brein door te hebben dat ik misschien de ongemakkelijkste optie van gesprekpartners had uitgekozen.
Maargoed een feestje is pas ongemakkelijk als je het zo liet blijken, mijn verraste blik maakte plaats voor een klein glimlachje waarna ik nog een bekertje zocht voor Zoya. "Het is ons eerste feestje hier terug op Hogwards en ik beloof geen domme dingen uit te halen deze avond. Je hebt mijn woord, tenminste al je nog even blijft." grijnsde ik lichtelijk uitdagend naar Zoya, wetende dat ze het wel kon hebben. "Cheers to our last year!" ik hief mijn bekertje op en hield het nog lege bekertje voor Zoya in de hoop dat ze me niet liet gangen en keek daarna naar Dmitri met een speelse fonkeling in mijn ogen. Ik kon er maar beter een leuke avond van maken.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Not all girls are made of sugar and SPICE & everything nice. Some girls are made of ADVENTURE, fine butterbeer, BRAINS and no fear.

▸Ik schoot in de lach om Ash zijn gezicht. Bij de gedachten aan flirten met Zaheer was deze vertrokken tot een grimas en ik gaf hem een speelde stoot tegen zijn schouder. “Ja! Perfect zo. Ik zou die gezichtsuitdrukking bij hem proberen.”       Ashley onderbrak ons geplaag door te vragen naar de relatie tussen Jemima en Ilias. Ik haalde simpelweg mijn schouders op. “Je kan het ze gewoon vragen, weet je dat? Daar heb je een mond voor gekregen.” Ik zette de fles aan mijn lippen en hoestte toen het brandende goedje mijn luchtpijp in belandde. De tranen sprongen in mijn ogen en Ash zijn volgende woorden hielpen ook niet echt aan mijn benauwde toestand.       “Als ik ooit met Zaheer flirt, vermoord me dan.” De blik in zijn ogen liet me nog harder hoesten. “Ik meen het,” vervolgde hij. “Als ik me tot dat niveau verlaag, dan hoeft het van mij niet meer.” Echt, ik zeek zowat in mijn onderbroek – zowel vanwege het hoesten als van zijn opmerking. “Nou nou, zo erg is ie toch niet?” wist ik uiteindelijk ietwat benepen uit te brengen.       “Nee, ik bedoel, we moeten iets meenemen uit de Common Room, voor in die van ons, snapje? Als een soort overwinning, zoals ik zei een trofee! Want denk maar niet dat ik die death eater ooit in onze toren laat.” Ik knipperde een paar keer met mijn ogen voordat zijn voorstel goed en wel binnenkwam. “Is dat niet een beetje te makkelijk? Moeten we niet grootser denken?” Ik maakte theatrale handgebaren waardoor ik vervaarlijk met de open fles heen en weer bewoog.       “Denk bijvoorbeeld. . .” Ik viel even stil terwijl ik diep nadacht. “Wacht dacht je ervan om verfbommen tussen hun lakens te stoppen?” vroeg ik met een duivelse grijns en twinkelende ogen.

---

I have seen my own sun darkened

to quote hamlet, act III, scene iii, line 87 – no

sixteen • ravenclaw • with illias • slytherin common room • outfit (but in maroonred and no necklace)

Een glimlach verscheen op Jem’s gezicht toen zag dat Sasha in haar pyjama was gekomen. Dat kwam met Slughorn’s feestje dan in elk geval goed, mocht Aster koude voeten krijgen. Maar die kans was zeer onwaarschijnlijk, gezien hij uitdagingen vol aan ging. Illias overtuigen ging een stuk lastiger worden.       “Lief is nou niet bepaald het woord dat ik zou gebruiken om Zoya te omschrijven.” Jem trok een wenkbrauw op. Dat ze een pureblooded Slytherin was, was verre van het probleem. Vermoeiend was ook niet zo zeer het goede woord. De opmerking van Ashley die hun kant op kwam negeerde ze wijselijk – maar Illias had andere plannen. “Waag het niet,” siste ze. Jem had er weinig zin in om haar schijn-liefdesleven aan iemand te moeten uitleggen. Ash was veel te goed in doorvragen. De glimlach op Illias gezicht vertrouwde ze ook niet, wat juist bleek te zijn toen hij uit het niet een kus op haar wang drukte. Het kwam meer door de verrassing dan de kus zelf dat haar wangen lichtelijk rood kleurden. Voor ze verder ook maar iets kon zeggen, was haar ‘vriendje’ al verdwenen richting Aster. “Verrader,” mompelde ze binnensmond.       Waar ze net nog had gezegd dat ze de drank eerst wel even konden overslaan, was dat plan nu compleet van de baan want alcohol zou ze zeker nodig hebben als Ash daadwerkelijk met een overhoring zou komen. Met iets van tegenzin liep ze richting de tafel met drankjes, waar het drietal nog steeds stond. Jem negeerde Zoya, en glimlachte naar Dmitri en Archie. Gewapend met een drankje dat uit meer alcohol bestond dan nodig was, liep ze naar Ash en Jordyn.       “Ik herken die blik in jullie ogen,” zei ze bij wijze van een begroetting. “Wat hebben mijn twee favoriete herrieschoppers nou weer gepland?”

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Illias schudde zachtjes zijn hoofd bij Jemima’s opmerking over zijn nichtje. “Tut tut tut, doe eens lief over haar. Je spreekt hier nog steeds over mijn bloedverwanten,” zei hij, hoewel er een grijns op zijn lippen zichtbaar was. Het was niet alsof het hem daadwerkelijk iets kon uitmaken wat mensen van Zoya vonden, zelfs al was het zijn nichtje. Het was niet alsof de dame niet voor zichzelf kon opkomen, mocht iemand haar dusdanig beledigen. Daarnaast, Jemima sprook niet bepaald onwaarheden. Hoewel Zoya lief, leuk en aardig was tegen Illias, gold dit zeker niet voor alle andere studenten die op deze school rondliepen.       Jemima was niet bepaald te spreken over het achtergelaten worden bij Ashley, maar voordat ze luid en duidelijk haar protesten kon laten horen, was Illias al naar zijn beste vriend en de bijbehorende danspartner vertrokken. Aster leek heel blij om hem te zien, Pandora wat minder. Waar haar koele begroeting vandaan kwam wist hij niet zo goed. Ze hadden toch een prima gesprek gehad eerder op de avond. “Jij ook een goedenavond, opnieuw,” zei Illias in dezelfde toon terug. Zijn wenkbrauw ging licht omhoog, waarna hij zicht focuste op Aster.       ”Hoezo kom ik op het juiste moment? Stond je op het punt om jezelf voor schut te zetten, As? vroeg Illias met een grijns op zijn gezicht, zijn arm om Aster’s schouder slaande. “Pandora’s voeten gered? Ah ja, ik herinner mij weer dat jij niet-bestaande dansvaardigheden hebt.” Illias liet zijn blik even kort over de blondine gaan. Als hij heel eerlijk was, vond hij de dame maar een apart geval. Al was dat natuurlijk een mening dat hij mooi voor zich ging houden. Vooral gezien ze nu met Ashley aan het flikflooien was.       ”Zijn je tenen nog heel, Pandora?” vroeg Illias maa voor de zekerheid. De dame zelf leek echter heel ergens anders te zijn met haar hoofd. Illias’ wenkbrauw ging weeral in een vraag omhoog bij de volgende opmerking die uit haar mond kwam. Hij en Aster leken op elkaar? Dat was een hele interessante observatie. Een onbedoeld spottend en verwarde lach ontsnapte zijn lippen. Aster leek evenmin te snappen waar de dame het over had. Toen Pandora wild met haar hoofd begon te schudden, waarschijnlijk om uit te proberen of haar observatie klopte, hield Illias het niet meer.       ”Uh Pandora? Je hoeft je hoofd niet zo te schudden, straks ruk je het nog van je hoofd af,” zei Illias. Schaamde de dame zich niet af en toe voor zichzelf? Hij rolde zijn ogen bij Aster’s opmerking, hoewel hij diep van binnen gevleid was.       ”Nou, Aster toch, dat zijn misschien wel de liefste woorden die je ooit over mij gesproken hebt,” zei Illias met een grijns op zijn lippen. “Hoewel ik moet toegeven dat met jou vergeleken worden ook zeker geen belediging is. Nou, zullen we wat te drinken halen? Wil jij ook, Pandora? Of heb je afgesproken met vrienden?” Hij keek de dame afwachtend aan. Hij hoopte stiekem dat ze andere gesprekspartners zou vinden, omdat hij graag een aantal dingen met Aster in privé wilde bespreken.

[ bericht aangepast op 26 mei 2021 - 23:37 ]

---

That is a perfect copy of reality.

"Zin om je avond wat interessanter te maken?" Had Sasha aan Amira Black gevraagd, waarbij ze haar joint aan haar had aangeboden. "Absoluut." beantwoordde Amira haar vraag. Sasha lachte en Amira glimlachte naar haar. "Tot nu toe is deze avond nog een beetje." begon ze, waarna ze een hijs nam. "vanilla." Sasha grinnikte. "Dat kun je wel zeggen." Ze keek de ruimte rond. Het spannendste dat tot nu toe was gebeurd was Aster die op Pandora haar voet was gaan staan. "Mooie jurk trouwens." complimenteerde Sasha haar gezelschap. "Dankjewel." Amira overhandigde de joint terug aan haar. "Kan ik je wat wijn aanbieden?" "Absoluut." zei ook Sasha. Ze pakte een glas van een van de dichtstbijzijnde tafels en hield deze voor Amira op. Sasha vroeg of Amira haar jurk bestemd was voor familiediners. Gezien de achternaam van het meisje had Sasha gegokt dat ze vast veel verplichte diners moest uitzitten. ''Zo voorspelbaar, hm? Mijn ouders zijn helaas nog van de saaie diners met oude vrienden.'' Sasha haalde haar schouders op. "Een beetje." gaf ze toe. "Jouw achternaam en zulke jurken... dat betekent maar één ding." ''Leuke pyjama trouwens,'' merkte Amira op. ''tof dat je je niets aantrekt van de gehele dresscode ding.'' "Het verbaasd me eerlijk gezegd dat Zoya me nog niet is aangevlogen." lachte Sasha. "Al denk ik wel dat ik haar kan hebben." "Ben jij hier alleen omdat het jullie common room is? Of verwacht jij dat deze avond nog iets minder... vanilla wordt." gebruikte Sasha Amira haar eigen woorden.

[ bericht aangepast op 9 juni 2021 - 21:23 ]

---

---

Julian nam even de tijd voor hij antwoordde. Aidan kreeg het idee dat hij het antwoord zelf ook niet zo goed wist. 'Ik denk toch een soort van FOMO,' vertelde Julian uiteindelijk, ondertussen zijn schouders ophalend. 'Een feestje aan het begin van het jaar leek me wel leuk en bovendien zijn er ook een hoop mensen waar ik wél mee omga.' Op zich had Julian gelijk. Ook veel van Aidans vrienden zouden daar zijn, Ashley was daar zeker weten.       'Ergens vind ik het ook wel jammer dat ik niet ga.' Nu was het Aidans beurt om zijn schouders op te halen, zijn lippen in een vlugge grimas. 'Maar ik heb gewoon echt geen zin in Zoya.' Ze moest het maar doen zonder één van haar favoriete zondebokken.       'Maar goed,' begon Julian eindelijk zijn echte uitleg. 'Ik deed een poging heen te gaan, maar kreeg het toch niet voor elkaar om naar binnen te gaan. Nu hoef ik tenminste niet dat stomme wachtwoord hardop te zeggen.' Aidan grinnikte om dit laatste. Het was een wachtwoord dat hij ook liever niet over zijn lippen wilde laten komen.       'Dat is dan toch een voordeel aan niet gaan,' zei Aidan met een grijns op zijn gezicht.       'Maar wat heeft jou hier gebracht?' vroeg Julian hem uiteindelijk en Aidan grimaste even. Natuurlijk moest zijn vriend hem dit vragen. Ergens schaamde hij zich voor zijn rusteloosheid, dat hij niet gewoon in de Common Room kon blijven zoals ieder ander. Om één of andere reden bracht alleen de beweging hem rust.       'Er moet iemand van de prefects in de gaten houden of leerlingen op de eerste nacht niets gaan uitspoken,' grijnsde hij, de volledige waarheid niet vertellend. Hoe goed hij ook bevriend was met Julian, het was blijkbaar een geheim dat hij liever nog bij zich hield. 'Ik vermoed dat de andere prefects wel op het feestje zullen zijn, dus die taak ligt bij mij.' Gesproken over prefects, waar was Novalie eigenlijk? Hij had haar een paar uur terug met Shane alleen gelaten en had haar sindsdien niet meer gezien. Shane kennende, waren ze vast niet lang bij elkaar gebleven en zou Nova vast op het feestje te vinden zijn. Al verbaasde het hem dat ze geen poging had gedaan om hem toch mee te slepen.       'Maar, zullen we dan maar onze eigen common room gaan opzoeken?' stelde hij voor. 'Het lijkt me daar een stuk gezelliger dan hier in de donkere gangen.' Hoewel deze donkere gangen toch een flinke aantrekkingskracht op hem uitoefenden.

[ bericht aangepast op 27 mei 2021 - 19:44 ]

"Je kan het ze gewoon vragen, weet je dat? Daar heb je een mond voor gekregen.” Was Jordyn haar ongecompliceerde oplossing voor de, in Ashley zijn ogen, zeer gecompliceerde situatie. Hij zou het Jem kunnen vragen... Alsof Jem zo stom was om te zeggen: nee joh, we doen gewoon alsof. Stel dat zou de situatie zijn. Nee, hier zat iets achter. Wat zag Jem in een type als Ilias. Wat was haar motivatie? Het lag niet in Ashley zijn aard om dingen te laten gaan, hij moest de wereld om zich heen begrijpen. Hij kraakte zijn hersenen om een oorzaak voor deze ontwikkeling te vinden. Misschien was Ilias héél goed in bed... maar die uitleg duwde hij snel van zich af. Dat kon het niet zijn. Ash keek Jordyn met samengeknepen ogen aan en waarschuwde haar dat ze hem moest vermoorden als hij ooit met Zaheer zou flirten. Jordyn barstte in lachen uit. “Nou nou, zo erg is ie toch niet?” wist ze uiteindelijk te zeggen. Ash zijn gezicht werd meteen weer bloedserieus, meende ze dit? “Natuurlijk wel. Je gaat me nu niet vertellen dat jij wel valt voor die geniepige groene ogen van hem?” “Is dat niet een beetje te makkelijk? Moeten we niet grootser denken?” Dit was één van de redenen voor zijn vriendschap met Jordyn. Wanneer hij iets opgooide, wist zij het groter en beter te maken. “Denk bijvoorbeeld. . .” ze dacht na. “Wacht dacht je ervan om verfbommen tussen hun lakens te stoppen?” Ash glimlachte breed. Dit klonk als muziek in zijn oren. “Wat zou ik zonder jou moeten...”zei hij. “Heb je iemand’s bed specifiek in gedachte?” Ash zelf zag het wel zitten om Zoya en Zaheer te grazen te nemen. Oh, wat hij ervoor zou betalen om hun gezichten te zien wanneer ze ontdekken dat hun bed onder de verf zit..  “Ik herken die blik in jullie ogen,” Jem voegde zich bij Ash en Jordyn. “Wat hebben mijn twee favoriete herrieschoppers nou weer gepland?” Zo makkelijk ging ze die informatie niet krijgen. “Jij en Ilias he..” begon hij, haar vraag negerend. “Hoe zit dat precies?” Ash nam de fles van Jordyn over, nam een slok en keek Jem onderzoekend aan.

"Nee, eigenlijk niet.” zei Aster, na Pandora haar opmerking dat de twee jongens die voor haar stonden op elkaar leken. “Maar ik vind het een hele eer wanneer iemand zegt dat ik op deze knappe kerel lijk.” Hij lachte. Wat een aardige jongen, dacht Pandora. “Uh, Pandora? Je hoeft je hoofd niet zo te schudden, straks ruk je het nog van je hoofd af.” waarschuwde Ilias haar voor haar gebruik van haar spieren. “Oh, dat is denk ik niet mogelijk.” verzekerde Pandora Ilias. “Daarvoor heb je echt zwaarder geschud nodig.” ze lachte kort om haar eigen woordgrap. “een zwaard, mes, een guillotine zou perfect zijn. Maar ik wil mijn hoofd op mijn romp houden, dus aan zulke praktijken zullen we vanavond niet toekomen.” knikte ze tevreden. Wat een stressvol leven heeft hij tot dit moment geleid, als hij dacht dat je je hoofd van je lichaam kon schudden. Als Pandora dat haar hele leven had geloofd, zou ze haar hoofd waarschijnlijk niet veel hebben bewogen. “Nou, zullen we wat te drinken halen? Wil jij ook, Pandora? Of heb je afgesproken met vrienden?” stelde Ilias voor. “Nee hoor, ik heb met niemand afgesproken.” beantwoorde ze Ilias zijn vraag. “Zo te zien vermaakt Ashley zich met jouw vriendin, Novalie en Avalon zijn er niet en volgens mij is ook Julian niet naar het feest gekomen.” Somde Pandora snel al haar vrienden op. “Heb jij met vrienden afgesproken?” vroeg ze terwijl ze samen met de jongens naar de dranktafel liep om drinken in te schenken. Ze schonk een glas rode wijn voor zichzelf in en keerde zich weer naar de jongens toe.

.

[ bericht aangepast op 29 mei 2021 - 15:35 ]

---

Het feest van het jaar was van start gegaan in de Slytherin dungeon, en uiteraard was Zaheer de gastheer. Er was namelijk niemand uit zijn afdeling bekwaam genoeg om zo’n geweldig feest van de grond te krijgen en daarom had Zaheer, hoe bescheiden hij ook was, deze belangrijke taak maar op zich genomen. Dan konden mensen er in ieder geval zeker van zijn dat het een geslaagde avond zou worden. Desondanks had Zaheer weinig tot niets georganiseerd voor het feest, daar had hij immers personeel voor. Zo had hij Zoya, Rowle en Rosier de opdracht gegeven om de avond in de puntjes te verzorgen, waarna hij zelf met de eer zou gaan strijken. Ja, zo was Zaheer wel. Liever lui dan moe.       In de common room van Slytherin was het al een drukte van belang. Niet alleen de Slytherins waren namelijk op dit feest welkom, maar ook studenten van de drie andere afdelingen. Maar er waren grenzen. Purebloods only bijvoorbeeld. Waarom hij ookal weer zijn goedkeuring had gegeven dat bloedverraders uit andere afdelingen ook welkom waren, wist hij alleen niet meer. Omringd door een groepje Slytheris stond Zaheer in het midden van de ruimte en gedroeg zich als een koning. Door zijn charmante verschijning en zijn attente praatjes stond Zaheer vaak in het middelpunt van de aandacht en was the life of the party. Zaheer vond dat hij het allemaal maar goed voor elkaar had. Hij wou zien en gezien worden, en met zulke feestjes lukte hem dat aardig. “Goed feest, Ace.” Had Rowle hem dan ook meerdere malen deze avond al gecomplimenteerd. Hielenlikker. Toch kon Zaheer dat wel waarderen aan Rowle. Dat streelde altijd zijn ego.       Zaheer’s oog was op Pandora gevallen, die op dat moment een glas rode wijn voor zichzelf bij de dranktafel aan het inschenken was, in het gezelschap van Aster en Illias. Hij liep op het drietal af, met Rowle en Rosier in zijn kielzog. “Zou je dat wel doen, Panda?” vroeg Zaheer haar. Zijn woorden lagen nadrukkelijk op het laatste woord. Panda was het koosnaampje voor Pandora die Zaheer steevast gebruikte. Dat was iets tussen Zaheer en Pandora. Waarom wist niemand, zelfs Rowle en Rosier niet, maar dat Pandora het niet kon waarderen was wel duidelijk.       Wat eigenlijk niemand op Hogwarts wist was dat Zaheer en Pandora al jaren elkaar iedere zomer een aantal keer zien. Sinds de vader van Zaheer de functie van Head of the Department of Magical Law Enforment bekleedt, worden de Selwyns vaker dan voorheen uitgenodigd voor etentjes bij andere tovenaar families en zo ook door de familie Lovegood. Niet iets waar Zaheer trots op is, gezien worden met die weirdo Lovegood wou die namelijk niet. Toch heeft hij tijdens deze verplichte dinertjes echter altijd een leuke tijd gehad, en dat kwam grotendeels door Pandora. Waar zijn vader het altijd over werk en andere saaie onderwerpen met de ouders van Pandora had, hadden Zaheer en Pandora vaak de grootste lol met stiekeme shotjes en drankspelletjes, wat natuurlijk wel discreet moest gebeuren gezien hun minderjarige leeftijd. Eerst had Zaheer de spelletjes voor zijn eigen vermaak opgegooid, hij wou wel even zien hoe elegant Pandora zich nog kon gedragen met een flinke hoeveelheid alcohol in haar systeem, puur ook om aan zijn vader te kunnen laten zien dat de Pandora’s van deze wereld niet het juiste gezelschap waren voor iemand zoals hemzelf. Toch moest hij toegeven dat hij positief verrast was door Pandora’s hoge alcohol tolerantie. Dat had hij niet verwacht. De dinertjes daaropvolgend stonden vanaf toen niet meer in het teken van Pandora dronken voeren voor zijn eigen vermaak, maar hielpen hem echt de saaie etentjes door. Afgelopen zomer was een van hun hoogte punten geweest. Zowel Pandora als Zaheer hadden al flink wat sterke drank achter de kiezen en hadden de avond bijna weer overleefd. Tijdens het dessert ging het echter mis. Terwijl Pandora serieus in gesprek was met haar moeder en zijn vader probeerde Zaheer haar, zonder dat de volwassenen in de ruimte het doorhadden, zo van haar stuk te brengen dat ze in de lach schoot en niet meer kon stoppen met lachen. De tranen stroomde over haar wangen, waardoor haar mascara uitgelopen was. Het gevolg: hele zwarte kringen rondom haar ogen en het koosnaampje Panda was geboren. Pandora had daarnaast ook vreselijk op haar kop gekregen, wat het allemaal nog mooier maakte.

[ bericht aangepast op 29 mei 2021 - 22:54 ]

---

someone out there feels better because you exist