[RPG • 0] Experium || 36 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 18 dec 2020 - 17:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat was duidelijk. Hij snapte de hint. En toch irriteerde het hem. "Waarom? Ik ken de waarheid toch al. Nish zal me niets nieuws vertellen." Zo, hij had de bom maar gedropt. Er was geen betere manier om het te vertellen, hij kon maar beter de pleister er in een keer aftrekken toch? Hij keek even naar de roodharige jongen en zuchtte. Jester oogde al een stuk rustiger dan net, weer een beetje zoals hij van zijn vriend gewend was. Dat liet hem al meer vertrouwen hebben in Jester. "Ja, ja. Ik snap het," zei hij geïrriteerd voor Jester ook maar antwoord kon geven. Hij was het hulpje van Zeb, en hij mocht niet alles weten. Dit was de eerste keer dat het hem ergerde, omdat dit om zijn vrienden ging. Hij wilde niet dat ze ruzie hadden. Hij wilde helpen het op te lossen, maar hij begreep dat hij op dit moment te veel was.
      "Vermoord elkaar alsjeblieft niet in de tussentijd. Ik vermoord de ander als je het probeert." Hij liep chagrijnig de kamer uit en aarzelde even bij de deur. Hij keek even om naar Jester. "Hij weet ook de waarheid over mij trouwens, dat je het weet. Zebediah kwam ons samen opzoeken vanavond. Onyx bedreiging was niet voor mijn adres bedoeld. Ik vond dat je dat moest weten." Hij sloot de deur achter zich en liep naar de overkant, waar hij zenuwachtig ging zitten wachten tot de jongens klaar waren.

[ bericht aangepast op 30 dec 2020 - 15:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla kende de waarheid toch al? Wat?! En hij had niet bedacht dat het misschien wel handig was dat anderen dat ook wisten? Dan was Fox misschien nooit in gevaar geweest. Dan- Jester schudde zijn hoofd (Focus!) en probeerde zichzelf te vertellen dat alle puzzelstukjes straks wel op hun plek zouden vallen. Onyx had gelijk; Nish was een ontzettend goede leugenaar. Yrla kon er ook best ingetrapt zijn dat hij dacht hem te kunnen vertrouwen.
      En de bedreiging voor Onyx was voor Nish geweest, hè? Vast niet. Of specifiek om zijn dekmantel in stand te houden, want zelfs nu was Yrla voor zijn "vriend" in de bres gesprongen. Een knap staaltje bedrog. Had Nish al de kans gehad om door te brieven dat Yrla een dubbelspion was? Dan moesten ze oppassen.
      Jester liep naar de deur toe en draaide die voor de zekerheid op slot (je wist maar nooit) en haalde ondertussen zijn iNet tevoorschijn voor de opname. 'Heb je het serum ingenomen?' zei hij toen eindelijk tegen Nish. Eerst normaal, dan kon hij het straks met zijn gave controleren of dat antwoord hetzelfde was.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Jep.’ Nish leunde naar achteren in de stoel en stond toe dat Jester met het gebruik van zijn gave hetzelfde vroeg. Daarna keek hij Jester afwachtend aan. Zijn keel deed nog steeds pijn, maar hij dacht wel dat hij zo een gesprek zou kunnen voeren. Niet dat hij een keuze had. ‘Nou, kom maar op.’ Hoe eerder dit voorbij was en Onyx de waarheid wist, hoe beter.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Wat waren je intenties met Onyx? Vanaf het allereerste begin, waarom ben je bevriend met hem geworden?' Jester ging tegenover Nish zitten en legde zijn iNet naast zich neer. Natuurlijk wist Nish best wat hij wilde weten, maar dingen weglaten was ook een manier om te liegen en eentje die het waarheidsserum niet kon verhelpen. 'Hoelang werk je al voor Zebediah? Wat heb je allemaal voor hem gedaan? Wat heb je hem verteld over Onyx, of Merrin of over mij? Wat is hij van plan?'

[ bericht aangepast op 30 dec 2020 - 16:33 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Mijn intenties met Onyx?’ herhaalde Nish. ‘Ik wilde een vriend voor hem zijn, nadat ik gehoord had dat hij zelfmoord had geprobeerd te plegen. Of meer dan een vriend, misschien, aangezien ik hem al jaren leuk vind.’ Zo, die waarheid was eruit. Hij was in elk geval blij met het waarheidsserum, zo hoefde Jester niet aan zijn antwoorden te twijfelen. ‘Ik werk niet voor Zebediah, ik heb maanden geleden al tegen hem gezegd dat ik niets met zijn plannen te maken wilde hebben en ik wist toen al dat hij daar geen genoegen mee zou nemen. Toen hij een paar dagen geleden in mijn slaapkamer stond en dreigde om mensen om wie ik geef iets aan te doen als ik niet deed wat hij zei, heb ik gezorgd dat Fox twee keer een cadeautje van Zebediah ontving ontving. Ik heb hem niets over jullie verteld. En wat hij van plan is? De school omverwerpen en daarna de overlevenden terroriseren, gok ik zo.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester zat gespannen te luisteren naar ieder woord dat Nish zei, zoekend naar de loophole om om de waarheid heen te dansen, maar ze waren allemaal best rechtdoorzee. En waar, dus. Even viel er een stilte terwijl hij langzaam op een nieuw prikbord alles één voor een ophing.
      - Hij wilde een vriend zijn voor Onyx (Omdat dat moest van Zebediah misschien?).
      - Hij werkte niet voor Zebediah (Werken was een breed begrip).
      - Al maanden geleden had hij gezegd niks met de plannen te maken te willen hebben (Welke plannen?).
      - Zeb was in zijn slaapkamer verschenen (Hoe?)
      - Dreigde de mensen iets aan te doen om wie hij gaf? (Wie bedreigde hij, en hoe? (Was dat relevant?))
      - Hij had ervoor gezorgd dat Fox twee keer iets van Zebediah ontving (Wat precies? Dat wist hij al, maar voor de zekerheid?)
      - En Zeb was van plan de school omver te werpen (Hoe?)
      'Dus dat je contact met Onyx zocht had niks met Zebediah te maken?' begon Jester, na een korte stilte. 'En behalve het bezorgen van die twee cadeau's voor Fox--of regelen dat die bij hem kwamen--heb je verder niets voor Zebediah gedaan? En je zei dat hij zomaar in je slaapkamer verschenen was, weet je hoe hoe hij dat voor elkaar gekregen heeft zonder verder gezien te worden? Onzichtbaarheid is jouw gave, niet de zijne. En welke plannen waren dat precies, waar je niks mee te maken wilde hebben? Het omverwerpen van de school alleen? Waarom wil je dat niet? En wie heeft Zebediah precies bedreigd dan, om ervoor te zorgen dat je deed wat hij wilde?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Nee, mijn contact met Onyx had niet met Zebediah te maken. Ik weet ook niet hoe hij erachter is gekomen dat ik vrienden met hem ben geworden, overigens,’ antwoordde Nish braaf. ‘Ik heb verder niks voor Zebediah gedaan, al heeft hij me wel gezegd om Romeo te gaan zoeken omdat hij anders alsnog zijn dreigement waarmaakt.’ Hij vroeg of Jester de overige vragen nog een keer wilde herhalen en vervolgde: ‘Zebediah heeft een teleporteur met wie hij samenwerkt. Daarmee verplaatst hij zich altijd over het terrein. Voordat Zebediah van school ging, wist ik al dat hij van plan was om de school neer te halen. Na hoe hij Fox behandeld had, besloot ik daar echter niets mee te maken te hebben, toen er drie Lions waren gestorven vond ik dat veel te ver gaan.’ Hij keek Jester recht aan. ‘En je weet best wie hij bedreigt; Onyx. Hij heeft vrij helder laten horen wat hij hem gaat laten doen met jou of met Yrla als ik niet doe wat hij zegt en omdat ik wist dat Onyx daar nooit overheen zou komen en misschien opnieuw zijn polsen zou doorsnijden, heb ik gedaan wat hij me vroeg, wetend dat hij iemand anders toch wel berichten naar Fox had laten versturen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn contact met Onyx had niks met Zebediah te maken. Niks. Zebediah had Onyx zelfs tegen hem gebruikt en Nish gaf zoveel om hem dat hij zich daarmee onder druk had laten zetten. Hij gaf echt om Onyx dus. Dan had hij niks gespeeld, want als Zebediah op een manier erin was geslaagd om zijn mannetjes te kunnen laten liegen, dan hadden ze ook nooit waarheid uit Romeo kunnen krijgen.
      Misschien had hij een beetje overgereageerd.
      'En het kwam niet in je op om ons in ieder geval even te waarschuwen?' vroeg hij, met opgetrokken wenkbrauwen. 'Dan hadden we Fox erop voor kunnen bereiden en was hij nooit in zoveel gevaar geweest zoals nu.'
      Ondanks de vraag durfde hij nu langzaam de conclusie te trekken dat Nish misschien toch te vertrouwen was.
      'En nog iets over Fox - waarom heb je hem gezegd aan Nenya te vragen of Kris nog leeft?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Met de mantel over haar hoofd getrokken rende ze over het terrein heen. De mantel wapperde achter haar aan en vlak bij de schoolingang kwam ze tot stilstand. Ze nam een flinke slok van het flesje wat ze van Zebediah had gekregen en voelde hoe de gave plaatsnam in haar bloedbaan. Het was alsof ze de energie door haar aderen voelde trekken. Ze voelde de tintelingen van haar kruin tot in haar tenen. BloedHet smaakte altijd zoveel beter dan het misselijkmakende eten hier op school. En bloed van een begaafd persoon was zeg maar de hoofdprijs. Vanonder haar mouw toverde Adrasteia een horloge tevoorschijn, waarbij ze de timer op een uur zette. Ze had maximaal een uur de tijd, wat al ontzettend lang was, maar tegen die tijd moest ze terug zijn in haar slaapkamer.
      Met een grijns verborg ze het flesje weer terug in haar zak en liep de school in. Niemand keek op van haar verschijning. De meeste leerlingen waren aangeschoten, dronken of iets in die trend. Daarnaast was iedereen verkleed en kon ze gewoon zo in de menigte opgaan, zonder dat iemand naar haar keek. Ze holde naar de afgesproken plek, waar ze de naamloze heen had gelokt met romantische briefjes, bloemetjes, en wist zij wat voor zooi ze opgehaald had. Ze had zelfs toen ze de gave van de jongen (dat was het enige wat ze wist) had uitgeprobeerd er een diamantje aan overgehouden, die ze nu geschonken had aan het stomme wicht.
      Toen ze zag dat het meisje op haar stond te wachten, ging er een golf van opwinding door haar heen. Dom wicht, domme tut. Ergens was ze nerveus, dit was voor het eerst dat ze zoiets zou doen. Maar het vooruitzicht van bloed, veel bloed, maakte haar hongerig. Ze wreef even met haar vingers en toverde een bloedrood kristal tevoorschijn. Ze ging vlak naast het meisje staan, die geschrokken naar haar omkeek. Voor een moment zag Ada de angst door haar ogen flitsen, maar het moment dat ze de bloedrode diamant liet zien, leek haar schrik iets te bedaren. Adrasteia kreeg een kleine glimlach op haar gezicht. Dat kleine moment dat het niets was, die kleine opluchting. Het was zo verkeerd. "Hai, je liet me schrikken." Adrasteia liet nog een paar rode diamanten erbij verschijnen. "Dat was ook mijn bedoeling, vriendin." Nu! Het moest nu! Ada sprong naar voren en snoerde het meisje de mond, in een poging haar schreeuw te dempen. Tegelijkertijd liet ze de diamanten diep in het vlees van het meisje zakken. De geur van bloed vulde direct haar neusgaten en maakte dat Ada wild werd van opwinding.
      Ze kon nog net de verleiding weerstaan haar lippen langs de wond te laten gaan. In plaats daarvan liet ze de diamanten steeds dieper graven, tot de tegenstribbeling ophield en het licht in de ogen van het meisje langzaam doofden. Ze liet het meisje langzaam in het gras vallen, langs de muur van de campus. Voor een moment keek Ada om zich heen, voor ze uit haar zak het reageerbuisje haalde en het bloed er liet inlopen. Ze vulde het buisje tot tweederde, voor ze een fles uit de andere zak tevoorschijn toverde en met een diamant een ader in de pols doorsneed. Ze draaide de pols om en liet het bloed wat eruit gutste de gehele fles mee vollopen. Een snelle blik op haar horloge vertelde haar dat ze er nog geen tien minuten over gedaan had. Nu alleen het lijk nog verplaatsen. Of misschien moest ze het hier aan de zijkant van de school gewoon laten hangen. Ze zette het kind overeind en boorde twee diamanten door haar handen heen, waardoor het lijk overeind bleef hangen aan de muur.
      Even nam Adrasteia afstand van het meisje, dat geen schijn van kans had gehad. Prachtig Dat zou de boel wel een beetje opschudden in de school. Voor iemand haar zou zien, verdween Adrasteia weer het terrein op, waar ze met een omweg een weg terug zocht naar haar campus.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze schoot in de lach om zijn laatste opmerking. "Dat wil ik heel graag zien," zei ze grijnzend. Ze hoorde voetstappen op de trap, waarschijnlijk Fayr die weer naar beneden kwam. Ze was nieuwsgierig waar Yrla Fayr haar hulp voor nodig had gehad, maar ze zou het morgenochtend wel vragen. Voor nu was ze hier, met Fox. "Maar gaaf dat je dat kunt."
      Ook al zag het er ook een beetje eng uit. Heel even keek ze naar Fox. Ze zou zijn gave niet graag willen hebben. Hoewel het ergens ook wel gaaf zou zijn om in dieren te kunnen veranderen, leek het haar niet echt was. Daarbij was ze erg tevreden met haar eigen kunsten.

---

It's never gonna happen, Guys.

Langzaam zag hij Jesters gezichtsuitdrukking iets zachter worden, waardoor hij zich weer iets comfortabeler voelde en het in ieder geval leek alsof hij zijn vuurdoop gehad had. ‘Totdat Zebediah vanavond voor mij én Yrla’s neus stond, had ik er geen flauw idee van dat jullie al iets wisten over Zebediah. En wat had ik moeten zeggen? Dat Zebediah dreigde om Onyx jou te laten verkrachten? Zo lekker gingen Onyx en jij tot een paar uur geleden ook niet met elkaar om en toen Zebediah naar me toe kwam was jij nog helemaal hoteldebotel van Fox. Ik geloof niet dat hij daar erg goed op gereageerd was. En Fox waarschuwen vond ik ook te tricky – als Zebediah erachter kwam dat ik geluld had, zou hij me pakken en ik wist ook niet wie ik wel of niet kon vertrouwen.’ Hij zuchtte. ‘Ik hoopte dat Fox zou denken dat de post van jou kwam en dat jullie wat met elkaar kregen. Toen ik vanochtend inzag dat dat niet zou gaan gebeuren en dat Fox zou geloven dat hij forever alone zou blijven en daardoor extra vatbaar voor Zebediahs gemanipuleer was, wilde ik hem vertellen dat Kris nog leefde zodat hij dáár zijn zinnen op zou gaan zetten in plaats van zich door Zebediah te laten troosten omdat hij dacht dat niemand anders hem zou willen. Om mezelf buiten schot te houden, heb ik gevraagd of Nenya tegen Fox kon zeggen dat ze Kris had gezien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dus Yrla had wel degelijk geweten dat er nog anderen waren die naar Romeo op zoek moesten. Maar die had om de een of andere reden Nish buiten schot willen houden. Dezelfde reden dat hij nu net zo beschermend over de jongen geweest was? Het antwoord van Nish klopte wel, op beide vragen eigenlijk. Of je mensen kon vertrouwen was inderdaad nogal tricky. Als hij wist dat Zebediah met Fox wilde spreken en nu hij wist dat Fox geen andere relatie had om zich tegen Ratty's gemanipuleer te beschermen, dan was het wel logisch om het als laatste redmiddel op Kris te gooien.
      'Je wilde hem vertellen dat Kris nog leefde,' herhaalde Jester langzaam. 'Leeft Kris nog dan?' Hij fronste zijn wenkbrauwen en ging de rest van Nish' antwoorden nog even langs.
      - Verder had hij niks voor Ratty gedaan of informatie doorverteld (Dus er waren geen onaangename verrassingen die nog kwamen).
      - Zebediah had een teleporteur. Dus op die manier kon hij overal komen, wanneer hij maar wilde. Problematisch.
      - Zebediah had Onyx bedreigd, Jester zelf en Yrla (Waarom Yrla? Onyx en zichzelf begreep hij nu, maar Yrla niet.)
      - Yrla wist dit allemaal al. En Nish wist alles van Yrla ook (Waarom?)
      'Waarom zei Yrla dat je hem nu niets nieuws zou vertellen? Wist hij dit allemaal al? Waarom zei hij dat jij ook de waarheid over hem kende?' Hij keek Nish peinzend aan. 'Yrla leek inderdaad niet geschokt toen ik hem vertelde wat er aan de hand was. En hij heeft Fayr voor je gehaald dus jullie hebben je vriendschap onderhand weer hersteld, neem ik aan? En Zebediah wist ervan.' Hij wist niet eens wat er tussen de jongens gebeurd was, al die jaren geleden, maar de vriendschap tussen hen was net zo plotseling geëindigd als het begonnen was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik weet dat Zebediah Kris van school wilde hebben. Hij kon hem gebruiken om dingen te bouwen en hij kon voor een constante geldstroom zorgen. Ik heb hem na zijn verdwijning nooit meer gezien, maar Zebediah zou zich niet zomaar van hem ontdoen en de hele wereld weet dat hij een gigantische zwakke plek heeft: Fox. Ik ben er dus vrij zeker van dat hij nog leeft, ja. Wat Yrla betreft: nadat Zebediah voor ons verscheen, dreigde onze dierbaren wat aan te doen en ons opdroeg om Romeo te gaan zoeken, hebben we met elkaar gesproken over onze connectie met Zebediah. Dus hij wist zo ongeveer alles, ja – en ik ook van hem. Maar dat hebben we net pas besproken, toen we elkaars gezelschap opzochten omdat we onze dates toch kwijt waren. Onze vriendschap hebben we inderdaad hersteld ja, we hebben gisteren dingen uitgepraat.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam had het gevoel dat hij pas net in bed lag toen de wekker ging en hij drukte zijn gezicht in het kussen. ‘Kunnen we vandaag niet doen alsof de deurklink is afgebroken?’ mompelde hij toen hij in het best naast zich ook beweging hoorde. Hij wilde best de hele dag in bed doorbrengen, hij was nog doodmoe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij grinnikte zachtjes om Adam. Merrin was al iets langer wakker, hij had heerlijk geslapen vannacht. De jongen had echter zijn bed nog niet uit willen komen, dus had hij gewacht tot het moment dat Adam zijn wekker afging. "Kom op. Je kunt het wel. Vandaag hebben we niet zo'n hele zware dag." Hij drukte een kus op Adam zijn voorhoofd en sloeg toen de dekens van zich af. Aan het voeteneind van zijn bed sprong Merrin eraf en hij liep naar de kast om zijn handdoek te pakken. "Ik ben zo terug."
      Met de handdoek over zijn schouder liep Merrin naar de douches. Toen hij eenmaal onder het warme water stond, leken de gebeurtenissen van gisteravond terug te komen. Het gesprek met Maxwell, met Zebediah. Een rustige avond kon je het niet echt noemen. Merrin stak even zijn hoofd onder het warme water en haalde zijn handen erdoorheen. Zebediah Hij vertrouwde erop dat Jester dat samen met Fox had opgelost, en dat hij daar niet zoveel aandacht meer aan hoefde te besteden. Hij was er gisteravond voor Fox er geweest en als Fox wilde praten, dan wist zijn vriend hem te vinden.
      De situatie met Maxwell was een stuk dringender. De leerkracht wist van zijn herinneringen, en hoewel hij tot nu toe heel vriendelijk was geweest, wist Merrin niet zo goed of hij de man kon vertrouwen. Merrin had zijn aardrijkskundeleerkracht altijd heel aardig gevonden, maar zoiets geheim houden van de gehele school? Het was wel een groot risico toch? Al was hij waarschijnlijk al van school verwijderd geweest als Maxwell dat risico niet had willen nemen. Dat deed hij nu al namelijk.
      Misschien moest hij straks maar met zijn docent gaan praten. En met die Rai. Waarschijnlijk konden zij vast wel iets van zijn zorgen wegnemen, zeker als ze goede bedoelingen hadden. Hij dacht even aan zijn gesprek met Adam de avond ervoor. Adam had gezegd dat hij met Jester of Onyx moest praten. Maar Merrin wist niet of hij wel zo erg op hen vertrouwde als Adam dat deed. Jester was zijn pestkop voor een jaar geweest. Onyx had hem ooit eens bedreigd met de dood. En hoewel ze een stuk aardiger waren de laatste tijd, wilde dat nog niet ongedaan maken wat ze een jaar lang hadden gedaan. Dit was echt iets heel groots en hij wist nog niet zeker of hij Jester of Onyx ermee vertrouwde. Zeker niet met zijn herinneringen.
      Misschien moest hij samen met Adam gaan praten met die Rai. Hij wist niet zeker of er dan meer antwoord uit kwam. Maar dan kon hij Adam laten zien dat hij een plan had. Of hij ging met Maxwell praten en Adam ging met Rai praten. Dan deden ze dit als team, net als Jester en Onyx altijd waren. Het was vast goed voor hun relatie als ze dit samen zouden doen. En daarnaast kon hij hopelijk wat zorgen wegnemen bij Adam, die gisteravond toch wel erg bezorgd om hem leek.
      Merrin moest gewoon bewijzen dat dat niet nodig was. Ze gingen dit gewoon samen aanpakken. En als het echt gevaarlijk werd of er rare dingen gebeurde dan konden ze altijd nog hun leider erbij halen. Merrin knikte tevreden, terwijl hij de woorden van het gesprek met Maxwell nog eens goed liet bezinken. Deze herinneringen waren de manier om hem van school te sturen. Misschien moest hij ook nog maar een goed zijn zus op het hart drukken dat ze het echt geheim moest houden, dat het anders zijn verwijdering zou betekenen. Dat zou ook een stap van zijn plan zijn van vandaag.
      Stiekem trots op zichzelf dat hij een stappenplan had bedacht, zeepte hij zijn haren en lichaam in. Merrin waste zich in een haast om zijn plan met Adam te delen. Dit zou goed komen!

---

It's never gonna happen, Guys.