[RPG • 0] Experium || 35 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze had de moed in haar schoenen voelen zakken. Nee, niet Fire. Alsjeblieft, niet Fire. Ja, gewoon doen, Vienna. Leuk... Je werd bedankt, daarom koos ze voor haar, dat had het makkelijker gemaakt. Fersephone keek even naar de jongen met het masker, ze haatte hem nu al. Ze vond het verschrikkelijk deze dare, maar ze zou zichzelf niet zo snel laten kennen. Maar ze kon vast wel even alvast wraak nemen, op allebei. "Wel, als het zo makkelijk is, kan je het vast wel even voordoen," zei ze met een kleine glimlach. Ze wachtte even tot Fire zat en vouwde haar armen over zijn schouders heen. "Please haat me niet als ik je straks per ongeluk sla of zoiets," fluisterde ze hem zachtjes toe. "Ik ben niet heel erg handig en ik weet echt niet wat ik moet doen," gaf ze schoorvoetend toe. Er lag een lichte blos op haar wangen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire keek over zijn schouder omhoog. De blos op haar wangen deed het vuur in zijn aderen oplaaien en gaf hem meer bravoure. ‘Als jij me niet haat als ik je per ongeluk zoen?’ antwoordde hij zachtjes, maar met een uitdagende ondertoon die hij niet in zichzelf herkende sinds hij met Dezi had rondgehangen. Maar nu Yrla was weggegaan, had hij het gevoel dat de jongen hen de ruimte had gegeven om te ontdekken of het nu vriendschap of meer was tussen hen en omdat hij gek werd van al dat getob, besloot hij Fox' advies maar op te volgen en er gewoon voor te gaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Voor twee seconden keek ze hem even verbluft aan. Had hij dat nu echt gezegd? Had Fox dan gelijk gehad? Was dit iets wat Fire ook wilde? Dat idee vulde haar met zoveel warmte, dat ze ergens haar eigen durf weer terugvond en voor het eerst deze avond ze weer haarzelf voelde. "Ik dacht dat jij als vrienden naar dit feestje wilde gaan. Zoenen is niet iets wat ik met vrienden doe," plaagde ze hem terug. Dat was trouwens een leugen, want haar enige zoenen die ze gehad had, was allebei met een vriend geweest. Maar ze wilde dolgraag weten en/of ze dit verder konden tillen of ze meer met haar gevoelens kon dan ze verstoppen. "Maar nee, ik zou je niet haten," gaf ze met een lichte blos op haar wangen toe.

[ bericht aangepast op 23 nov 2020 - 21:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze ging deze kans dat Fersephone dit ging doen echt niet laten schieten, zeker niet nu met Fire. Want ze zag heus wel dat die twee gek op elkaar waren. En dit zetje was net iets wat ze konden gebruiken. Het punt alleen was, haar gemakkelijke doelwit wat zojuist weggelopen. Al deed ze dit ook niet graag bij Yrla, die maakte te erge grapjes er vast over. Fayr sloeg ze ook over, dat ging te ver om een of andere reden. En dus haalde ze diep adem en liep naar Darian. Ze stak haar hand naar hem uit, om hem uit te nodigen van de bank naar een stoel te verplaatsen. "Je wilt me vast wel even helpen, ik kan dit niet alleen" zei ze zachtjes, met een knipoog.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox werd zich opeens bewust van iets wat langs zijn enkels streek en daarna een mauwende kreet liet horen. Verbaasd keek hij naar het katje dat zich bij zijn voeten bestond. Verward pakte hij het dier op en hield het in zijn armen. Zijn hoofd was een chaos door Zebediahs verschijning, toch zorgde kat ervoor dat hij zich iets op zijn gemak voelde. Met zijn vingers streek hij door zijn vacht terwijl hij probeerde te bedenken wat hij met deze hele situatie aan moest.
      Ergens deed het hem toch wel wat dat Zebediah hier helemaal voor hem naartoe was gekomen. Als de school wist dat hij hier was, zouden ze hem echt niet laten gaan.
      ‘Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen,’ mompelde Fox. ‘Er zijn drie mensen dood door wat je deed. Ík heb ze gedood.’ Hij slikte en sloeg zijn ogen neer. ‘Ik wilde zelf dood door wat je had gedaan. Door wat je mij had laten doen.’
      ‘En dat vind ik heel erg, Fox. Ik wou dat ik het terug kon draaien. Jou gebruiken om van school gestuurd te worden zat al de hele tijd in mijn hoofd. Het had al maanden eerder moeten gebeuren, maar ik stelde het steeds uit omdat… ik wat voor je voelde. Uiteindelijk liet ik me door Romeo overhalen om voor mezelf te kiezen – als ik niet van school wist te ontsnappen zouden ze me doden. Ik werd dat jaar zesentwintig.’
      Fox wendde zijn blik af. Hij hield de kat iets steviger vast.
      ‘Ik hoop gewoon dat ik het op de een of andere manier kan goedmaken. Jij haalde het beste in me naar boven en ik heb jou dingen verteld die zelfs Romeo niet weet. Ik mis dat… Iemand bij wie ik meer kan zijn dan de klootzak die ik ben.’
      Fox dacht terug aan de verwarring die hij had gevoeld, toen hij in de boomhut ontdekt had dat er ook dingen waren waar Zebediah niet over had gelogen. Dit was toch wat hij gewild had? Dat er iets echt aan hun relatie was geweest? Maar feit bleef dat hij de jongen niet meer vertrouwde.
      ‘Ik zal niet vragen om een tweede kans. Als je me niet meer wil zien, ga ik weg.’
      Fox durfde hem eindelijk weer aan te kijken. Er was niet veel emotie van Zebediahs gezicht af te lezen, hij had net zo goed een masker kunnen ophouden.
      Wat als hij de waarheid sprak en Fox een beter mens van hem kon maken? Als hij daar niet in meeging, wat gebeurde er dan? Ging hij dan weer verschrikkelijke dingen doen? Hij dacht aan Onyx, die ook allesbehalve een warm persoon was geweest. Tot hij Jester leerde kennen. Wat als hij zo’n positieve invloed op Zebediah kon hebben? En zelfs als dat niet zo was – wat zou Zebediah dan doen? Zijn gave weer misbruiken? Dat had hij nu al kunnen doen, toch?
      ‘Ik kan je niet zomaar meer vertrouwen,’ zei hij. ‘Dat moet je… verdienen. Ik moet zien dat je veranderd bent.’
      ‘Dat snap ik. Zeg maar wat ik moet doen.’
      Fox wist niet meteen antwoord. In plaats daarvan kroelde hij de kat achter de oren.
      ‘Je bent meer dan een jaar weg geweest. Misschien kunnen we… Gewoon praten?’
      Zebediah leek even te aarzelen. Hij staarde in de verte, alsof dat niet zijn intentie van dit was geweest. Er liep een rilling langs zijn rug toen hij dacht aan de manier waarop hij hem had aangeraakt. Als hij daarop had gehoopt, kon hij het wel vergeten.
      Hij wilde hem niet terug op die manier. Nu hij wist dat Kris nog leefde, wilde hij alleen nog zijn armen om zich heen voelen. Maar wie weet – misschien kon Zebediah het wel op die manier goed maken. Hij was de enige die het terrein kon verlaten. Wie weet kon hij dan ook Kris vinden, daarmee zou hij in ieder geval bewijzen dat hij echt wilde veranderen.
      ‘Goed dan. Vraag maar raak.’
      Fox zakte op de rand van het dak neer, met zijn benen over de rand. Hij streelde de kat terwijl hij die op zijn schoot neerzette. Zebediah ging zwijgend naast hem zitten en keek even naar de kat op zijn schoot. Hij leek wel argwanend.
      ‘Sinds wanneer hebben jullie hier huisdieren?’
      Fox keek weer even naar de kat. Ja… waar kwam hij eigenlijk vandaan? Heel even vroeg hij zich af of het soms Merrin was, de enige die zich ook in een dier kon veranderen, sinds kort. Het dier keek naar hem op en in het maanlicht zag hij dat zijn ogen blauw waren. Net als die van Merrin.
      ‘Ik vond hem een halfjaar geleden in het bos,’ loog hij. ‘Soms spelen we samen. In mijn kattengedaante, zeg maar.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Toch anders dan met mensen.’
      ‘Hmm.’
      Zebediahs blik beviel hem niet. Fox zette het dier naast zich neer en streek nog een keer langs zijn kop. ‘Ga maar een lekker muisje vangen,’ zei hij met een glimlach. ‘Ik kom je zo wel zoeken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Vriendschap kan altijd meer worden toch,’ antwoordde hij met een knipoog. ‘Dat krijg je, als er op aandringt mijn andere kant te zien.’ Hij leunde ietsje naar achteren in zijn stoel. Het was vreemd hoe Fox’ woorden een soort obstakel hadden weggenomen waardoor hij zich lang niet meer zo nerveus voelde als hij voor die tijd had gedaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had niet verwacht dat Fox hem op zou pakken en hem tegen zich aan zou trekken. Het beviel hem niet dat Fox met deze jongen wilde praten, maar ergens begreep hij het ook wel. Fox had waarschijnlijk ellendig veel vragen en dit was misschien wel zijn enige kans ze te vragen. Hij besloot de jongen te vertrouwen dat hij wist wat hij deed. Merrin ging voor heel even met zijn voorpoten op Fox been staan. Hij keek even recht naar Fox en liet een klagelijke miauw horen. Hij streek even met zijn kop langs zijn arm, alsof hij daarmee wilde zeggen dat Fox niet alleen was. Als hij hem nodig had, hoefde hij maar een gil te geven. Merrin hoopte dat Fox dat begreep.
      En hij snapte ook dat Fox even alleen met deze jongen wilde zijn. Hij kende niet genoeg van deze jongen om te weten wat er nu precies aan de hand was. Hij sprong van het muurtje af en bleef gelukkig op zijn poten staan. Hij had een vaag idee dat de jongen naast Fox hem bestudeerde, dus hij hoopte maar dat hij niet zijn blauwe ogen gezien gehad. Merrin verdween terug naar de trap, daar veranderde hij terug in Fox en daarna in zichzelf. Voor een moment had hij het benauwd, nu zijn eigen lichaam zo drukkend terug leek te zijn. Hij zou op de trap gaan zitten, ver genoeg naar beneden zodat hij Fox en de jongen niet zou zien. Maar dichtbij genoeg als Fox een gil zou geven om hem te helpen.

[ bericht aangepast op 23 nov 2020 - 22:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian grinnikte. ‘Ik ben toch wel benieuwd hoe zwoel jij een lapdance kan geven terwijl je naar dat masker van mij kijkt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ja, helemaal kut natuurlijk," zei ze grijzend. "Maar ik heb je even nodig om Fersephone te overtuigen." Ze trok Darian overeind en zette hem niet geheel zachtjes in een stoel neer. Ze ging achter hem staan, liet voor een moment haar vingers langs zijn schouders glijden, voor ze voorover boog en haar lippen vlak achter zijn oor zette. "Ik kan ook aan mijn beste vriendin vragen of ze het slachtoffer wil zijn, als je me niet wil hebben," plaagde ze hem zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian keek naar haar op. Haar ogen twinkelden speels en hij streek langs haar hand die op zijn schouder rustte. ‘Je weet best dat ik al jaren van een lapdance van jou droom.’
      Het was gek hoeveel vrijer hij zich voelde sinds hij eergisteren zijn gevoelens had opgebiecht. Na al die jaren kon hij er gewoon voor uitkomen dat hij haar leuk vond en het leek haar geenszins dwars te zitten. Integendeel. Vlinders zwierven door zijn buik en hij hoopte maar dat dit betekende dat ze hem ook leuk vond en niet dat ze gewoon een flirterig karakter had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ai, dat voert de druk wel op," zei ze met een glimlach. Ze keek even naar Fire en Fersephone en zag dat daar ook iets gaande was. "Hee. tortelduifjes," riep ze hun kant op. "Zijn jullie er klaar voor?" Vienna liep rond de stoel en liet haar hand over Darian zijn schouder glijden. Het was lang geleden dat ze dit gedaan had en ergens maakte dat haar nerveus. Ze keek even met een glimlach naar het masker, in de hoop dat ze iets zou zien van de jongen erachter. Dat was echter valse hoop.
      Het zat haar wel mee dat ze zelf een danser was. Ze legde een hand op Darian zijn schouder en ging zwoel voor zijn neus door haar knieën. Ze liep een rondje rond zijn stoel, waarbij ze telkens contact hield met zijn lichaam met haar vingers. Ze danste iets voor zijn stoel langs. Uiteindelijk gooide ze een been over hem heen en liet zich rustig op zijn schoot zakken. En daar hield ze het niet meer. Ze grinnikte, terwijl ze naar Darian keek. "Dit is echt verschrikkelijk, zo met dat masker" zei ze. "Ik heb echt geen idee wat je nu denkt." Ze miste zijn mimiek, iets wat ze normaal gesproken op in zou spelen. En tegelijkertijd kreeg ze door het masker nu geen kans om voorover te buigen en hem te zoenen. Iets wat ze gek genoeg ineens wilde doen. Een lichte blos verscheen op haar gezicht bij die gedachte. "Sorry," zei ze zachtjes, ergens bang dat ze het niet goed genoeg had gedaan.

[ bericht aangepast op 24 nov 2020 - 13:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Kill me, please," zei ze, terwijl ze met haar ogen rolde. Fersephone volgde Vienna haar voorbeeld, liep een rondje om Fire zijn stoel heen. Ze ging absoluut niet door haar knieën, zo was ze dan ook weer niet. Ze verbrak het oogcontact met Fire echter geen een keer, behalve als ze achter hem langs liep. Daar moest hij het dan maar van hebben, want sexy zoals Vie was ze absoluut niet. Aan Vienna kon je zien dat ze een danseres was, maar Fersephone was zo houterig als wat. Ze liet zich wel zijlings op Fire zijn schoot vallen, maar toen ze precies op dat moment naar zijn gezicht keek, schoot ze in de lach. "Ik ben hopeloos," zei ze lachend. Ze schudde heel even haar hoofd.
      Met een grote lach op haar gezicht keek ze weer terug naar Fire. Hij was opeens wel heel dichtbij zo. Fersephone was zich opeens vol bewust van elke plek waar haar lichaam de zijne raakte. Van de prachtige ogen die haar bekeken. Een nerveuze kriebel schoot door haar maag heen. Was dit echt mogelijk?

[ bericht aangepast op 24 nov 2020 - 13:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Welnee. Dit was by far de minst ongemakkelijke lapdance die ik ooit heb gekregen.’ Zijn vingertoppen begonnen te tintelen toen hij zijn hand naar haar gezicht bewoog en een pluk haar naar achteren streek. Was dit het moment om te zoenen? Ergens maakten al die mensen om hem heen hem zenuwachtig, waardoor de kans dat ze zich aan hem brandde alleen maar groter werd. ‘Ik eh – ga zo maar even naar buiten,’ zei hij vlug. ‘Voor de stoel begint te smelten,’ mompelde hij en hij merkte dat zijn gezicht al begon te gloeien. 'Of erger, mijn kleding. Of de jouwe.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn hand had tintelingen op haar huid achtergelaten en grinnikte om Fire zijn opmerking. "Heb ik er toch nog voor gezorgd dat je het warm kreeg blijkbaar," zei ze grappend. En daarna baalde ze van zichzelf vanwege haar domme uitspraak. Vandaar dat ze maar gauw door ging op een volgende vraag. "Mag ik mee?" vroeg ze met een glimlach. "Of moet ik nu maar even uit je buurt blijven?"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik ben anders best blij dat dat masker mijn rode wangetjes verbergt,’ grinnikte Darian. Vienna kon goed dansen en haar soepele bewegingen maakten zeker wat bij hem los. Hij had een hand op haar heup gelegd. ‘Maar als je dat graag wil zien, moet je het misschien nog maar eens herhalen op een plek waar mijn lieftallige afdelingsgenoten niet zijn.’

---

Every villain is a hero in his own mind.