[RPG • 0] Experium || 34 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Mijn vriendje. Wat schattig, dacht Zebediah spottend. ‘Jammer dat hij zich niet zo goed voelt. Zeker op een avond deze. Pas maar goed op hem, hij zou niet de eerste Naamloze zijn die vergiftigd wordt tijdens Halloween.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish trok een mondhoek op. ‘Dat voelt haast als oude tijden herbeleven. Wat Kris en ik vroeger uithaalden was vaak wel een tikkeltje over het randje en heeft me destijds best wat vijanden opgeleverd, dus als ik daarin dreig door te schieten moet je me maar aan de mouw trekken. Old habits die hard, weet je wel? Sommige mensen zou ik graag nog steeds gekneveld een nachtje in de schoolkelder laten doorbrengen.’ Hij dacht aan Maaya en zijn grijns werd breder.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin hoorde de scherpte in de stem van de jongen en hij wist niet zeker of hij deze jongen ook echt aardig vond. Hoewel hij een waarschuwing gaf, had Merrin het idee dat de jongen hem alleen maar bang wilde maken. Als het echt zo was, dan hadden de andere Panthers hem namelijk wel gewaarschuwd, hem of Adam. "Maak je geen zorgen, hij is morgen gewoon weer de oude," zei hij stellig. Het kon niet anders dan dat er een flits van argwaan over zijn gezicht had geflitst. Was hij nu met een Rhino aan het praten? Zo klonk hij wel, misschien moest hij dan maar snel weer naar de volgende lopen. Hij wilde Rai eigenlijk nog spreken. "Nou, ik zal je niet langer ophouden. Ik was toch op zoek naar iemand. Fijne avond nog," zei hij met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla lachte even kort. "Ik weet niet of ik daar de persoon voor ben die je dat moet vragen, ik doe zo mee namelijk. Maar ik zal mijn best doen," zei hij grijnzend. Hij sloeg spontaan zijn arm even om Nish schouder heen en die beweging liet voor een moment een trilling door zijn hele lichaam trekken. Hij had Nish niet meer zo aangeraakt sinds vier jaar geleden. Hij probeerde niet aan Nish te laten blijken dat hij geschrokken was van zijn eigen actie en praatte gewoon door. "Kom op, en nu gaan we alsnog een feestje maken van deze avond. Dit heeft me weer opgevrolijkt. Ik ga op zoek naar een goede fles whiskey." Hij liet Nish een beetje akward weer los en liep naar de deur. "En jij moet maar zien wat je drinkt vanavond," zei hij met een knipoog. "Maar om heel eerlijk te zijn, je zegt zelf veranderd te zijn, ik denk echt niet dat een fles Whiskey de oude Nish naar boven haalt."

---

It's never gonna happen, Guys.

Zebediah knikte naar de jongen. Toen hij weg was, haalde hij zijn telefoon uit zijn gewaad om te zien hoe laat het was. Nog zo’n twintig minuten en hij zou naar het dak gaan om Fox te ontmoeten. Voor die tijd hoopte hij in elk geval Yrla of Nish te hebben gevonden. Slechts enkele tellen later dook Fort naast hem op, die hij had opgedragen om te kijken waar hij één van de twee zou kunnen vinden.
      ‘Ze zijn naar de campus van de Lions gegaan, met spuitbussen in hun hand.’
      Wat een kleuters toch. Zeker van Yrla had hij wel verwacht dat die zijn tijd beter zou besteden. Vanavond had hij helemaal niets van zijn zogenaamde plan gezien. De meiden huppelden nog steeds vrolijk rond en er leek nauwelijks een vuiltje aan de lucht. Het werd tijd dat hij wat hardere middelen ging inzetten.
      Met een knikje van zijn hoofd maakte hij duidelijk dat Fort met hem mee moest lopen. Een paar passen bij de campus van de Lions vandaan, wachtte hij in de schaduwen tot de twee naar buiten zouden komen. Hij had er niet op gerekend dat ze zich alweer verzoend hadden. Wel had hij even geleden Nish met Onyx zien zoenen, dus dat was nog steeds een goed pressiemiddel. In het verleden was Nish allesbehalve loyaal gebleken, maar hij wist dat de jongen berouw had van zijn verraad aan Kris en dat dat hem veranderd had. In wat anderen positieve zin zouden noemen, maar wat hem juist zwaktes gaf die er anders niet zouden zijn geweest.
      Maar op dit moment kwam dat wel uit.
      Nish bleef een van de interessantste mensen om zijn klauwen in te zetten. Het gaf altijd voldoening.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Je weet maar nooit,’ antwoordde Nish. ‘Ik ga het in elk geval niet uitproberen op een avond dat ik gedumpt ben en dat het net weer goed is tussen ons. Klinkt iets te veel als een bekende valkuil.’ Hij liet zijn blik door de kamer gaan en was wel tevreden met wat hij zag. Nu maar eens teruggaan naar de feestzaal. Hij was benieuwd hoe het met Onyx ging. Dat Jester nu opbiechtte op hem verliefd te zijn, was niet per se een garantie dat Onyx dat meteen goed zou opvatten. Je wist het maar nooit met die jongen.
      Ze verlieten de campus en waren er net een goeie honderd meter vandaan toen er opeens iemand uit de schaduwen vandaan stapte. Hij was verkleed als een ringgeest uit de Lord of the Rings en stond daar zo zwijgend op het pad dat Nish er helemaal niks van vertrouwde. In een reflex greep hij Yrla’s hand vast en maakte hen onzichtbaar, zelfs al wist hij dat Yrla er zo vandoor kon sprinten.
      Maar als zijn voorgevoel het juist had, had hij liever niet dat Yrla nog eens alleen de confrontatie met Zebediah aanging. Midden in de nacht, met een halsband om zijn nek.
      ‘Gaan we nu echt verstoppertje spelen?’ klonk Zebediahs spottende stem.
      Automatisch duwde Nish de Panther iets achter zich, zelfs al was hij niet meer zo kwetsbaar als vroeger.
      ‘Wat wil je?’
      ‘Wat fijn om te zien dat jullie je weer verzoend hebben. Dat had ik van zo’n homohater als Yrla nooit verwacht.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er trok een tintelend gevoel door zijn lichaam heen, toen Nish zijn hand vastpakte en hen onzichtbaar maakte. Voor een moment hapte hij naar adem, zo werd hij overvallen door het bekende gevoel. Het verspreidde een warmte door zijn lichaam, maar vooral het contact tussen hun handen was iets wat brandde. Hij voelde hoe Nish zich tussen hem en de jongen inzette en meteen voelde hij zijn eigen gave op scherp staan. Nish vertrouwde de andere persoon niet. Pas toen hij zijn stem hoorde, herkende Yrla hem ook. Uit automatisme schoot zijn hand naar zijn broek en binnen luttele seconden had hij zijn zonnebril op zijn neus, iets wat nu misschien niet eens nodig was. Nu hij onzichtbaar was.
      "Zebediah," zei hij koeltjes. Hij keek naar de jongen, ook al zag de jongen hen niet. "Ik heb alleen nog een hekel aan bepaalde homo's, zoals jij bijvoorbeeld." Hij hoopte maar dat hij hier niets verkeerds mee zei - niet tegen Zebediah, dat kon hem niet schelen, maar zo naast Nish. Wat vreemd was dat hij deze keer niet zoveel angst ervoer als de vorige keer, ook al voelde hij de spanning in zijn maag knagen. "Wat wil je, Zebediah. Het is een behoorlijk risico om hier te komen tijdens het feest, dus ik neem aan dat het belangrijk is."

[ bericht aangepast op 15 nov 2020 - 20:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla had hem ook al snel herkend. Wat hem zorgen baarde – dat betekende dat de twee al vaker contact hadden gehad. Aan zijn toon te horen waren ze gelukkig geen dikke maatjes. Het liefst wilde hij zijn eigen schakel met Zebediah geheimhouden, maar Yrla zou nu vast vragen gaan stellen waarom de jongen zich uitgerekend aan hen liet zien.
      ‘Ik heb jullie hulp nodig,’ antwoordde Zebediah. ‘Romeo is verdwenen en naar wat ik begrepen heb, zijn het jullie dierbaren die hem ergens hebben opgesloten. Ik stel voor dat jullie zorgen dat hij voor morgenavond weer op vrije voeten rondloopt, anders zal ik andere middelen moeten aanwenden.’
Nish twijfelde. Een conversatie als dit was al erg genoeg zónder dat Yrla ook nog ieder woord opving. Hij had geen flauw idee hoe zijn vriend hierin stond en wat Zebediah hem al had laten doen. Hij was ook als de dood dat dit straks bij Onyx terecht zou komen en dat hij zijn vriend erdoor zou verliezen.
      ‘Best,’ bromde hij uiteindelijk.
      Dat was het veiligste antwoord. Hij kon hier pas een oplossing voor bedenken als Zebediah niet voor zijn neus stond te wachten. Tegenstribbelen had ook geen zin – hij hoefde echt niet weer een levendige omschrijving te horen van wat Zebediah Onyx zou laten doen. Als hij Zebediahs berichten naar Fox kon overbrengen, kon hij dit ook wel doen. Hij wist best dat Zebediah anders Fox zelf zou gebruiken, die had hem zo gevonden met zijn speurneus.
      Maar dat was niet zo leuk als toezien hoe Nish zijn nieuwe vrienden verraadde.
      ‘Brave jongen,’ spotte Zebediah. ‘Een wijs besluit. We zouden niet willen zien dat je nieuwe vriendje van school wordt gestuurd vanwege psychopathisch gedrag, hm? Ze houden hem al een lange tijd in de gaten…’
      Nish balde zijn vuisten en klemde zijn kaken op elkaar. Hij kneep zo hard dat hij zwoer dat hij de botjes in Yrla’s hand voelde kraken. Zijn ogen brandden door de onmacht die hij voelde. ‘Ik zei toch dat ik het zou regelen,’ snauwde hij. Hij kon het niet helpen dat zijn stem oversloeg. Zebediah was als een vloek waar hij nooit van afkwam.
      Zebediah grinnikte. ‘Goed. Heel goed.’
      Hij blikte opzij en er stapte een ander uit de schaduwen. Zeb pakte hem bij zijn arm en flitste weg.
      Nish liet Yrla los, maar draaide zijn gezicht weg zodat hij hem niet hoefde aan te kijken. De tranen drukten tegen zijn traanbuizen. Yrla vond hem vast een lafaard – maar Nish zag echt geen andere uitweg en hij wist als geen ander waartoe Zebediah in staat was.

[ bericht aangepast op 15 nov 2020 - 22:04 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had geen woord uit kunnen brengen. Hij had niets kunnen zeggen, helemaal niets. Nish had zijn hand bijna fijn geknepen, maar sinds Fersephone meerdere keren zijn hand echt gebroken had, was hij onderhand wel iets gewend. Even keek hij naar de jongen die hem nu absoluut niet aan wilde kijken. Hij wist absoluut niet wat hij tegen Nish moest zeggen om dit makkelijker voor hem te maken. En hij had ook weer even gemerkt hoe gevaarlijk Zebediah was, en hoe gevaarlijk dit spelletje was wat hij eigenlijk speelde. Uit het gesprek had hij duidelijk gemerkt dat Zebediah Onyx bedreigde. Zou hij dat ook met zijn vrienden doen, als Yrla zijn beloften niet nakwam? Hij slikte even een brok in zijn keel weg. Had hij dan toch voor Onyx plan moeten gaan?
      Yrla keek even aarzelend naar Nish en legde toen een hand op zijn schouder. "Ik heb zo'n gevoel dat dit niet de eerste keer is dat je hem tegenkomt of niet?" Nish was niet verrast geweest door het bezoek van Zebediah. "We doen gewoon wat hij vraagt. Het is kut dat we Romeo op moeten geven, maar het is beter dan dat de rest in gevaar komt."

---

It's never gonna happen, Guys.

Om de een of andere reden had hij verwacht dat Yrla hem zou veroordelen, dat hij zou sneren dat ze niet zomaar ieder bevel van Zebediah konden opvolgen. Een traan gleed langs zijn wang naar beneden toen hij Yrla’s woorden hoorde en hij veegde hem vlug weg. Al jaren zeulde hij dit geheim met zich mee: dat Zebediah een leger bouwde waarmee hij de school wilde neerhalen en dat hij hem steeds op een andere zwakke plek wist te raken. Nooit was er iemand geweest met wie hij er open over had durven praten en hij wist dat het ook nooit gebeurd was als Yrla vanavond niet bij hem was geweest.
      ‘Thanks,’ mompelde hij. Nu vond hij het nóg afgrijselijker dat het over was tussen Onyx en hem; anders had hij in elk geval naast hem kunnen slapen en hen onzichtbaar kunnen maken als Zebediah echt midden in de nacht kwam opdagen. ‘Het is niet de eerste keer nee,’ mompelde hij. Schichtig keek hij opzij. ‘Heeft hij jou ook onder druk gezet? Je wist meteen wie hij was.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Nope, ik was veel dommer dan dat." Yrla keek even schichtig om zich heen. Dit was niet echt de plek om hierover te praten. Wie weet waren Zebediahs lummels nog in de buurt of Zebediah zelf. Hij was er niet van overtuigd dat Zebediah echt weg was. "Maar dit is niet echt de plek om daarover te praten denk ik." Hij ging voor Nish staan en keek grijnzend over zijn schouder. "Spring op mijn rug. Mag je eindelijk een keer op mijn gave meeliften," dat was nog nooit eerder gebeurd, op het feit na dat hij Nish ooit eens van dat enorme beest gered had. "Ik weet een plek waar in ieder geval niemand komt. Daar kunnen we praten."

[ bericht aangepast op 15 nov 2020 - 22:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Behalve dat ik net al bijna je vingers brak, moet ik nu ook nog je rug breken?’ zei hij hoofdschuddend. Yrla was inmiddels dan wel net zo groot als hij, maar Nish was niet echt een lichtgewicht. Toch vertrouwde hij op Yrla’s kennis over zijn eigen kunnen, sloeg zijn armen om hem heen en hees zich op rug.
      Ietwat ongemakkelijk was het wel, zo bij een jongen zitten. Een jongen waar hij ooit gevoelens voor had gehad en waar hij nu zo dicht tegenaan gedrukt zat. Hij vroeg zich af of Yrla ooit iemand van zijn lengte op zijn rug had gehad – en of de gedachte hem diep vanbinnen nog steeds liet gruwen.
      Hij drukte die onzekerheid weg, focuste zich op het probleem dat hij moest zien op te lossen. Romeo vinden. Die de Panthers – hij kon wel raden welke twee – hadden verstopt. Om welke reden dan ook.
      Voor hij het wist, flitste de omgeving om hen heen en kon Nish alleen maar afwachten waar ze terecht waren gekomen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik kan wel wat hebben, niet voor niets erop getraind," zei hij schouderophalend. Dat Nish op zijn rug sprong, was toch wel even iets anders dan Jester of Vienna. Nish was een stukje zwaarder en een stukje langer. Hij moest even zijn balans vinden, voor hij er vandoor flitste. En misschien nam hij een risico hiermee, maar dan waren ze ook van Zebediah voorlopig af, omdat ze allebei in het ziekenhuis lagen. Die gedachte schudde hij maar snel uit zijn hoofd, voor hij het echt deed. Hij flitste naar de muur, vertraagde precies op tijd en voor het eerst jaagde hij met iemand op zijn rug omhoog, wat toch wel zwaarder was dan hij verwacht had. Op de rand van het dak bleef hij stilstaan, wankelend op de rand. "Oh, oeps," zei hij zachtjes, terwijl hij vlug een stap naar voren zette. De ijzeren reling kreunde onder zijn aankomst en vlug liet hij Nish zakken op zijn voeten. Onder hen lag het theater, de eerste plek waar hij aan gedacht had voor een beetje privacy. Het had de afgelopen weken perfect gewerkt namelijk voor hem en Vienna. En ondanks dat hij deze plek een lange tijd gemeden had, werd het steeds minder erg om hier te komen.
      "Beter vertel je niet aan Vienna dat ik je hiermee naartoe heb genomen. Dat is iets wat ik zelf moet doen." Hij wenkte Nish achter zich aan over de ijzeren reling heen en daalde de trap af naar beneden. Hij dwaalde over het podium heen in de richting van de theaterstoelen en plofte neer in een van de grote rode stoelen. "Ik zou zeggen, zoek een plekje uit. Er is genoeg plaats," zei hij grijnzend. Al moest hij zeggen dat hij liever had dat Nish gewoon naast hem kwam zitten. Voor een moment had hij het willen uitstellen, dit gesprek wat er onvermijdelijk eraan kwam. Maar nog langer de tijd rekken, zou hem niet helpen. "Zebediah zette je onder druk?" vroeg hij dan toch maar. "Hoe lang al?"

[ bericht aangepast op 15 nov 2020 - 23:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish kon niet echt een reden bedenken waarom hij tegen Vienna zou zeggen dat hij hier geweest was, noch waarom het haar wat aanging dat híj hier geweest was. Hij zei er niets over en liep achter Yrla aan. Even gleden zijn ogen door de verstofte ruimte, waar hij al zoveel jaren niet geweest was. De laatste keer was met Kris en zaten ze ergens achter in de zaal te kloten. De zoveelste vlaag van gemis trok door hem heen.
      Hij zakte naast Yrla op een stoel neer. Wat hij precies kwijt wilde, wist hij niet. Ergens wist hij wel dat het goed was om er een keer over te praten. Met Onyx durfde hij dat niet, die stond te dichtbij. Hoewel hij en Kris ontzettend verschillend waren, dacht hij wel dat ze beiden teleurgesteld in hem zouden zijn als ze erachter kwamen dat hij zich door Zebediah liet bespelen. Misschien kotste Onyx hem wel uit, net zoals Kris had gedaan.
      ‘We waren een tijdje vrienden,’ begon hij aarzelend. ‘Zebediah en ik. Nou ja – écht vrienden waren we niet… Maar nadat ik Kris en jou was kwijtgeraakt, had ik niemand meer.’ Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Ik ben nooit echt alleen geweest. Kris en ik werden al heel snel vrienden, zelfs toen ik mijn naam nog niet had. Toen hij niets meer met me te maken wilde hebben, viel ik in een soort gat. Sluw als hij was, maakte Zebediah daar gebruik van en zo sloot ik me een beetje bij de Rhino’s aan. Hij vertelde over zijn plannen om van school gestuurd te worden. Veel details kreeg ik niet mee, maar Zebediah heeft zo’n manier van praten en zo’n… aura dat je hem gewoon gelooft.’ Hij was even stil. ‘Hij wilde de school neerhalen, ervoor zorgen dat we vrij waren in plaats van een stel proefkonijnen die in de middle of nowhere zijn opgesloten. Natuurlijk vond ik dat goed klinken en ik beloofde hem te helpen waar het kon.’
      Hij staarde zwijgend vooruit.
      ‘Maar toen kwam Fox. Ik haatte de jongen, die Kris al eens van me had weggenomen. En nu wrong hij zich ook tussen Zebediah en mij in. Zebediah zei dat ik me niet druk hoefde te maken, dat Fox niets dan een middel was om iets gedaan te krijgen. Dat geloofde ik, maar het duurde en het duurde maar en ik zág gewoon iets in Zebediahs blik veranderen zoals ik ook bij Kris had gezien. Dus trok ik minder met hem op, werd closer met Damon en Nemesis. Ik begon me steeds meer aan Zebediah te ergeren. Ik wist wel dat hij niet oké was, maar ik was alles al kwijtgeraakt en ergens begon ik te geloven dat ik net zo was als zij. Net zo… harteloos.’
      En dat was ik ook.
      Hij beet op zijn wang.
      ‘Uiteindelijk gebeurde dat hele ding met Fox. Zebediah en Romeo die ervoor zorgden dat hij zijn House aanviel. Er waren drie doden – en ik walgde van Zebediah. Hij werd van school gestuurd en ik dacht dat ik van hem af was. Maar na een jaar kwam hij terug, zei hij dat we zijn plan gingen uitvoeren. Ik zei dat ik geen interesse meer had, maar daar lachte hij alleen maar om. Hij zou wel een manier vinden om ervoor te zorgen dat ik weer interesse kreeg.’ Nish boog zijn hoofd. ‘Een lange tijd hoorde ik niets van hem. Soms dacht ik er niet eens meer aan. Maar een week of drie geleden stond hij opeens in mijn kamer en wilde hij dat ik boodschappen doorgaf aan Fox. Natuurlijk wilde ik dat niet, maar in tegenstelling tot de maanden ervoor had ik nu een zwakke plek. Twee zelfs. Onyx en jij,’ zei hij zacht en hij sloeg zijn ogen neer. ‘Dus ik deed wat hij vroeg.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Het is dat het nog geen kerst is, maar anders waren we nu zo'n zoetsappig stel uit een hallmark film als alle shit eindelijk weer goedkomt,' lachte Jester wiebelig. Hij haalde een hand langs zijn wang en trok Onyx zachtjes nog een keer naar beneden om nog een klein kusje op zijn lippen te planten. 'Ik ook van jou.' Zijn blik gleed even naar het kostuum dat de jongen droeg en er krulde een grijns om zijn lippen. 'Vet kostuum, trouwens.'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.