[RPG • 0] Experium || 34 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Ik zou niet durven,' bezwoer Jester luchtig, niet echt onder de indruk. Hij haalde zijn schouders op. 'Ik hou niet van losse eindjes, dat is alles. Vrij vertaald kan je dat ook opvatten als bloednieuwsgierig, maar de eerste uitleg is neutraler.' Hij hield zijn hoofd even schuin en keek haar bestuderend aan. Waarom zou ze niet willen vertellen wie het was? Haar laatste zinnen hadden scherper geklonken dan die daarvoor, alsof ze het spelletje een beetje zat was. Dat ze het hem niet ging vertellen was duidelijk, maar wat maakte het uit of Jester wist wie het was? Het was heus geen geheim als ze met Peter had staan kletsen, wat maakte hem dat uit.
      Hij zou het haar kunnen laten vertellen met zijn gave, maar gezien de wazige shit van net klonk dat als een bijzonder slecht plan en bovendien was het vragen om problemen om Nemesis iets op te dragen te doen wat ze niet wilde. Hij had heus wel hersenen in zijn hoofd zitten en zij ook. Uiteindelijk kwam ze er heus wel achter dat hij het haar had laten vertellen, zeker als ze echt niet wilde dat hij het wist.
      Hij haalde zijn schouders op. Laat maar zitten dan. 'Wie is je mentor?' wisselde hij naar een iets veiliger onderwerp.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish kende zijn vriend goed genoeg om te weten wat voor soort lunch dat was geweest. Vaak was het maar beter om daar de details niet van te weten. Voor hij op een ander onderwerp over kon gaan, gleden er opeens twee sterke armen om hem heen. Even sloeg zijn hart een slag over – het was iets waar je niet snel aan wende en los daarvan had alleen Kris dat heel soms gedaan, lang lang geleden en met te veel drank op. Hij keek over zijn schouder naar Onyx, van wie een actie als dit toch wel weer volslagen onverwacht kwam.
      ‘Waar heb ik deze eer verdiend?’ vroeg hij met een scheve grijns, al waren zijn gevoelens gemengd.
      ‘Je weet best waaraan,’ fluisterde Onyx in zijn oor. ‘Kom, dans met me.’
      ‘Dans met me?’ herhaalde hij. Zijn mond zakte nog net niet open. ‘Waar heb je Onyx gelaten?’
      ‘Op het laatste feest heb ik zelfs met een van die Lion-wijven gedanst, dus voor mijn vriend schrik ik ook niet terug.’
      Maar je bent op Jester verliefd. Hij is op jou verliefd. Hij is degene met wie je moet dansen.
      Maar hoe erg hij het ook met zichzelf eens was, hij kon echt geen nee zeggen tegen die jongen. Hij had niet verwacht Onyx ooit te zien dansen, laat staan dat hij mét hem zou dansen, maar nu Onyx het voorstelde joegen er vlinders door zijn buik.
      Hij draaide zich om en kreeg het warm toen Onyx zijn hand vastpakte en hem bij de Rhino’s vandaan trok. Ergens gloorde toch hoopp. Was het echt nodig om dit op te geven? Ze hadden het toch leuk samen?
      Maar toen hij een glimp van Onyx’ handen opving voordat die hun weg naar zijn rug vonden, brokkelde die hoop weer uit elkaar. Slechts een paar uur geleden huilde hij om Jester.
      Hij keek op naar zijn vriend, die glimlachte. Zijn ogen waren rustiger dan eerder vandaag.
      Wilde hij dit dan toch echt?
      Hij voelde er weinig voor om zijn armen om Onyx’ hals te slaan en legde in plaats daarvan zijn handen tegen zijn borstkas.
      Een tijdje dansten ze, zwijgend. In zijn gedachtewereld was het echter alles behalve stil, zijn emoties schoten alle kanten op, namen besluiten waarop hij een seconde later alweer terugkwam.
Toen hij opeens Onyx’ lippen op de zijne voelde, was hij ervan overtuigd dat zijn vriend zijn strijd had aangevoeld en zijn gedachten het zwijgen op wilde leggen.
      Het hielp niet. Onmiddellijk brulde zijn geweten dat dit verkeerd was, dat Jester gekwetst zou worden als hij dit zag, en anderzijds moedigde een stemmetje hem aan dat hij best voor zijn eigen geluk moest kiezen.
      Hij voelde zich te krachteloos om de kus te stoppen en dus zoende hij zijn vriend terug. Het was niet zo heerlijk als de voorgaande keren – het had eerder iets bitters, iets verdrietigs. De overtuiging dat het de laatste keer was.
      Met een rotgevoel maakte hij zijn lippen van die van Onyx los en schiep ietsje meer afstand. Hij haalde diep adem. Het onbegrip in Onyx’ ogen brak zijn hart – het laatste wat hij wilde was hem onzeker maken.
      ‘Praat met Jester,’ zei hij zacht.
      ‘Waarom?’
      Nish glimlachte triest. Hij bracht zijn hand naar Onyx’ kaak en streelde zijn wang met zijn duim. ‘Omdat ik van je hou.’
      ‘Ik – ik snap niet… Waarom moet je nou weer over Jester beginnen?’
      Het was alsof er iets vastzat in zijn keel. Hem opgeven deed pijn – zeker omdat hij zag dat het Onyx ook pijn deed. Maar wat hij ervoor terugkreeg zou zo veel meer zijn dan Nish hem ooit kon geven.
      ‘Jullie moeten eens goed praten,’ zei Nish toen. ‘Écht goed. Je bent vandaag al twee keer door het lint gegaan en elke keer dat je mijn hand pakt of me zoent, heb ik het gevoel dat je dat alleen doet om andere gevoelens te onderdrukken.’
      Onyx sloeg zijn ogen niet neer. ‘Maar dat is niet zo. Niet nu. Ik wilde met je dansen.’
      Maar niet als je wist wat ik weet.
      ‘Ik heb met Jes gepraat,’ zei Nish toen. Hij was degene die die angst in Onyx’ hart gezaaid had, dus hij moest het ook weer weghalen. ‘Hij is niet zoals ik dacht. Hij kan wel dealen met je gevoelens, jullie moeten er gewoon over blijven praten en grenzen stellen als jullie dat willen. Maar je hebt echt geen reden om je gevoelens voor hem te verstoppen. Dat gaat helemaal niet goed, dat heb je vandaag al twee keer gezien. Hij wil niet dat je jezelf pijn doet omdat je je emoties niet kan reguleren.’
      Onyx sloeg zijn ogen neer. Zijn armspieren spanden zich alweer aan. Voor hij zijn vuisten zou ballen, greep Nish voorzichtig zijn gehavende handen vast. Hij wilde zo veel meer zeggen, maar hij wist dat dat aan Jester was.
      ‘Vertrouw je me?’
      Aarzelend keek Onyx hem weer aan. Hij haalde zijn schouders op en mompelde uiteindelijk een ‘ja’.
      ‘Ga dan met hem praten. Ik garandeer je dat je je daarna beter voelt. Écht beter.’
      Hij was bang, zag Nish. Bang en onzeker, omdat hij in hun korte samenzijn een beetje stabiliteit had gevonden. Met zijn duimen streek hij geruststellend langs die van Onyx.
      ‘Doe het voor mij, als je het niet voor jezelf wil doen,’ probeerde Nish. ‘Want voor mij is het ook een rollercoaster.’
      Onyx trok zijn handen weg en keek opzij, naar Jester die met zijn date stond te praten. Twijfel spatte van hem af.
      ‘Oké,’ mompelde hij uiteindelijk. ‘Ik doe het voor jou.’
      Nish glimlachte kleintjes. ‘Dan ga ik Yrla’s meubels eens terug toveren zodat Maaya morgenochtend niet in paniek schiet omdat ze boven de grond zweeft.’
      Onyx knikte afwezig, zijn blik nog steeds op Jester vastgepind.
      Nish boog zich naar voren, gaf hem nog één kus. De laatste waarschijnlijk.
      Toen liep hij weg.

[ bericht aangepast op 12 nov 2020 - 23:46 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Maneur,' antwoordde ze. 'Niet echt het meest pientere wezen op aarde, maar hij is wel lekker makkelijk.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Lekker makkelijk?' herhaalde Jester, met een opgetrokken wenkbrauw. 'Cackle pakt nog net de zweep er niet bij, jemig. Wat mag jij allemaal doen dan?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Aangezien jouw bestie ook bij hem zit, weet je volgens mij al heel goed hoe makkelijk het is om onder de gavelessen uit te komen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Ik dacht vooral dat die een flink stuk overtuigender kon zijn dan mensen hem credit voor gaven,' zei Jester hoofdschuddend. 'Nouja zeg. Volgens mij heb ik in de afgelopen vijf jaar drie-en-een-halve keer een gaveles geskipt, en dat heb ik geweten ook.' Hij grinnikte even. 'Maar serieus, wat mag je doen in je gavelessen? Ik heb Avatar ook gezien hoor, het lijkt me echt supergaaf om te kunnen wat jij kan.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik sloop jou in plaats van die kerstboom, als je het probeert," zei ze plagend. Natuurlijk deed ze dat niet en dat wist Fayr ook wel. Maar versieren van dingen, nope dat was absoluut niet haar ding. Ze vond het fijn dat Fire en Fayr het leuk vonden, maar ze ging absoluut de moeite niet doen.

[ bericht aangepast op 13 nov 2020 - 7:38 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Tegenwoordig oefenen we bij het meer, daar til ik grote hoeveelheden uit op die ik vervolgens stuur. Een draak van water maken, bijvoorbeeld. Mocht iemand me nou echt dwarsliggen dan slokt die draak degene op en verzuipt ie.’ Ze gaf hem een knipoog. Ze kon natuurlijk veel makkelijker iemand omleggen als het moest, maar dit sprak wel lekker tot de verbeelding. ‘En waar ben jij mee bezig tijdens je gavenles?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij wist van Onyx’ gave dat het allesbehalve makkelijk was om iemand uit een van zijn dromen wakker te maken, maar toch had hij bijna onbewust zijn gave aangewend en ervoor gezorgd dat die ook zijn voetstappen dempte. Zachtjes deed hij de deur van Yrla’s kamer op een kier.
      Toen zag hij ineens Yrla bij de vensterbank staan, met zijn rug naar hem toe. Maaya’s bed was leeg. Hij wist niet welk van de twee hem het meest verbaasde. Hij was ervan uitgegaan dat Yrla gewoon met Onyx terug was gegaan naar het feest. Omdat hij hem niet wilde besluipen, werd hij gauw weer zichtbaar.
      ‘Hé,’ zei hij om zijn aandacht te trekken. ‘Waarom ben je hier? En waar is Maaya?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx keek Nish na totdat hij de deur uit was en de hoek om was geslagen. Hij zuchtte. Geweldig. En wat nu? Zijn ogen flitsten de zaal rond. Yrla was nog niet teruggekomen en Adam en Merrin waren nergens te bekennen. Maaya was er vanzelfsprekend ook niet. Jester was in gesprek met zijn date en hij voelde er niet veel voor om hem te storen. Tot slot had hij amper tijd met haar doorgebracht. Als het een vriendin van Nish was, was het waarschijnlijk wel een chill wijf dus misschien vond hij haar nog leuk, ofzo.
      Onyx keerde zich weer naar de bar en vroeg daar om zijn enige liefde waar hij zich nooit voor geschaamd had. Een paar tellen later gleed de whisky brandend door zijn keel. Hij zou heus niet te veel nemen, straks maakte dat Nish alleen maar meer pissig. Maar alleen staan met een glas whisky voelde minder eenzaam dan alleen staan zonder een glas whisky.
      In gedachten ging hij de conversatie van net na. Hij kon niet bedenken wat Jester en hij nog tegen elkaar te zeggen hadden. Ja – hij kon zeggen dat hij nog steeds gevoelens voor Jester had. Maar wat dan? Jester wist dat heus wel, dat hoefde niet uitgesproken te worden. En hij hoefde echt niet wéér te horen dat Jesters gevoelens veranderd waren. Ja, ze konden afspraken maken. Besluiten dat ze elkaars hand niet meer vasthielden als een van hen steun zocht, dat ze een halve meter bij elkaar vandaan bleven.
      Maar dat vooruitzicht maakte hem alleen maar koud vanbinnen, zeker toen hij terugdacht aan gisteren, toen ze samen naar de vlammen gekeken hadden en hij Jester in zijn armen had gehouden. Hij had zich zo compleet gevoeld, zo heel, zo… gelukkig. Zijn hand klemde steviger om het glas heen.
      Daar wilde hij niet meer aan terugdenken. Al die stomme gedachten en gevoelens – ze moesten weg. Dat was wat hij straks aan Jester ging vragen. Of hij hem ervan wilde overtuigen dat hij alleen nog maar vriendschap voor hem voelde. Dan was dit gezeik eindelijk voorbij en konden ze écht terug naar hoe het vroeger was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Supervet,' vond Jester. 'Ik ben de laatste tijd vooral bezig met zo min mogelijk hoeven te zeggen? Het is zoeken naar welke woorden...' Halverwege de zin was zijn blik op Onyx gevallen die in zijn eentje aan de bar zat met een glas in zijn handen. Whiskey, zag het ernaar uit en hoewel dat zeker een heerlijk drankje was, was het geen goed idee als zijn vriend die zelf rustig naar binnen goot. Hij kreunde zacht. 'Ik ben zo weer terug, even iemand redden van zichzelf,' zei hij en glimlachte vluchtig nog naar Nemesis voordat hij op Onyx afkoerste.
      'Hé,' zei hij, toen hij bij zijn vriend was aangekomen. Zijn vingers lagen als witte spinnen rond het glas en Jester had bijna zijn eigen hand erover heen gelegd in een poging hem wat te doen ontspannen, maar gezien Onyx nog dacht dat Jester niet meer op hem verliefd was, kon hij misschien beter nog even wachten met de waarschijnlijk nét iets te intieme aanrakingen. 'Wat heeft dat glas whiskey je aangedaan dat je het zo staat te wurgen?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx probeerde zichzelf te overtuigen dat het de whisky was die de warmte naar zijn wangen deed trekken, maar hij wist dat het kwam door de warme blik in Jesters bruine ogen. Zijn vingers ontspanden iets.
      ‘Nish vindt dat we moeten praten,’ antwoordde hij. ‘En ik – denk dat hij gelijk heeft. Alleen hoeft het niet per se nu. Je date heeft ook recht op jou, enzo. We kunnen ook morgen praten.’
      Ja – dat klonk opeens wel aanlokkelijk. Dan dronk hij gewoon nog twee glazen en ging het heus wel weer goed. Bovendien wist hij helemaal niet of Jester weer op krachten was. Hoe dan ook moest hij ze sparen voor de confrontatie met Maxwell.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Nemesis kan heel goed voor zichzelf zorgen,' glimlachte Jester, die het glas uit Onyx' handen vandaan viste. 'Ik denk ook dat hij gelijk heeft. En dat het beter is om toch nu te praten. Bovendien...' hij ging iets zachter praten zodat hij er heel zeker van was dat alleen Onyx hem zou kunnen horen, 'misschien is het wel chill om te weten dat Maaya geen familie is.' Hij grijnsde en gebaarde met zijn hoofd richting de uitgang. 'Buiten?'

[ bericht aangepast op 13 nov 2020 - 11:32 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx werd er zenuwachtig van. Jester vond dat Nish gelijk had? Vond hij dat Onyx zich de afgelopen dagen ongepast gedragen had en dacht hij dat het beter was als ze een tijdje geen vrienden meer waren? Een vlam van paniek brandde in zijn borst, waardoor hij de woorden van Jester bijna miste.
      Maaya was geen familie.
      Jester had zijn dossier gevonden en doorgebladerd. De reden dat hij met hem wilde praten, kwam misschien wel door het dossier en had niets met zijn gevoelens te maken. Hij knikte aarzelend naar Jester en liep met hem mee naar buiten toe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Natuurlijk was het buiten nog steeds stervenskoud, maar Jester had het ervoor over. Hij hoefde er echt geen publiek bij als hij Onyx ging vertellen dat hij nog steeds verliefd op hem was. Daar ging het de vorige keer ook fout, toch? Dat Maaya ervan wist? Beter dat er geen negenenveertig getuigen bijwaren die haar konden vertellen hoe dit gesprek was gegaan.
      Zenuwen wervelden door zijn borst. Ondanks dat hij al wíst dat Onyx verliefd op hem was. Want dat was eerder allemaal toch ook zo geweest, en nog steeds hadden ze het weten te verknallen. Maar deze keer niet. Echt niet. Het voelde als een laatste kant om alles eindelijk weer helemaal recht te trekken en over zijn lijk dat hij die voorbij zou laten gaan.
      Een eindje bij de school vandaan bleven ze staan. 'Ik weet je naam,' begon Jester als eerste, en de woorden klonken ongeveer net zo onzeker als een Naamloze op hun eerste dag na een eerste kennismaking met de pestkop. Misschien had hij dit moeten voorbereiden. Goed idee. Te laat idee. 'Maar- ehm, met Nish ben ik nog ergens achter gekomen.' Gróte goden, hij moest vaker zulke gesprekken voeren als hij het koud had, want nu had hij het bloedjeheet met alle zenuwen en vlinders door zijn bloed heen. Straks gaven zijn wangen nog licht, zo erg gloeiden ze.
      Kom op Jes. Die arme jongen snapt er geen sikkepit meer van straks.
      'Maar misschien is het makkelijker om het te laten zien dan te lopen stotteren over hoe een grote idioot ik kan zijn,' zei Jester, ineens verrassend helder. Het voelde alsof alles om hem heen even stopte in afwachting toen hij Onyx recht aankeek en dichterbij stapte. Hij trok Onyx bij de kraag van zijn pak naar beneden (en dat was nogal een stuk, maar het hielp dat hij op zijn tenen was gaan staan) drukte zijn lippen vastberaden tegen die van hem aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.