November 2014
Kris
‘Wat zeuren die afdelingsgenoten van jou toch altijd,’ zei Kris geïrriteerd toen er steeds venijniger op de deur werd gebonkt.
‘Ik wil slapen, Fox. Het is bijna middernacht.’
Wat een zeikstem had die gast toch. Kris rolde met zijn ogen.
‘Kom op, je bent toch geen bejaarde? De dag begint nu pas,’ riep Kris terug. Leunend op zijn ellebogen keek hij Fox weer aan. De blik in zijn ogen was onzeker. ‘Wil je dat ik wegga, Foxie?’ Hij zweefde met zijn gezicht boven dat van zijn vriend en ademde tegen zijn lippen.
‘Nee,’ fluisterde hij ademloos. ‘Ik – ik wil dat je nooit bij me weggaat.’
Zijn handen gleden over Kris’ bovenlichaam, die in een reflex zijn buikspieren aanspande.
‘Mooi,’ zei Kris met een grijns. ‘Die kamergenoot van je gaat maar verkassen.’ Hij liet zich boven op Fox zakken en begon hem weer te zoenen. Net toen hij weer opgewonden begon te raken, werd er weer op de deur gebonkt.
‘Het is twaalf uur! Jullie weten wat de regels zijn.’
Met een grom liet Kris zijn voorhoofd op dat van Kris zakken. Fucking Fire met zijn debiele regeltjes. Nog even en hij had een advocaat nodig om zijn vriend te zien.
‘Nou, meneer Cockblocker heeft ook weer van zich laten horen,’ zuchtte Kris. Hij wist wel hoe dat ging. Hoewel Kris Fox wel kon overhalen om zijn meeste afdelingsgenoten te negeren, had die jongen een soort bovenaards respect voor Fire. ‘Misschien moeten we eens vragen of hij zin heeft in een triootje.’
Fox werd vuurrood.
Kris grinnikte zacht. ‘Oh, dus dat ziet mijn vriendje wel zitten? Die wil weleens weten of de vlammen van hem afslaan als…’
Fox sloeg met een vuist tegen zijn borst. ‘Niet zo hard,’ siste hij.
Lachend greep Kris zijn polsen en duwde die tegen het matras, waarna hij Fox in zijn nek begon te zoenen. ‘Denk je nou echt dat ik je met iemand deel? Echt niet, Foxie. En zeker niet met die zuurpruim.’ Hij wreef zijn middel langs die van Fox totdat hem een kreun ontsnapte en keek de jongen daarna zelfvoldaan aan. ‘Precies. Dat heerlijke gekreun van jou is alleen voor mijn oren best-‘
Weer dat verdomde gebonk op de deur.
‘Je kunt maar beter gaan,’ zei Fox.
Anders kreeg hij zeker weer een preek.
Kris rolde zuchtend van hem af. Zelf had hij geen kamergenoot, dus het was veel handiger als Fox bij hem sliep, maar hij wist dat zijn vriend het niet prettig vond in het Buffalo-house. Al zou het hem niet verbazen als Fire hem dat ingefluisterd had.
Ook Fox trok zijn boxer aan. Terwijl Kris hem nog een uitgebreide zoen gaf, liet hij het kristal om de deur verdwijnen.
‘Ik zie je morgen, oké?’
Fox knikte, zijn ogen glommen. Nog een keer drukte hij zijn lippen tegen die van zijn vriend, daarna draaide hij zich om en liep de kamer uit voordat Fire hen zou gaan uitroken ofzo.
Kris deed de deur achter zich dicht. Fire keek hem met een felle blik aan.
‘Wil je ook een pijpbeurt?’ vroeg hij met een uitdagende grijns. ‘Voor jou is het niet gratis hoor. Zeker niet met het risico op brandblaren.’
Hij gniffelde bij het zien van Fires laaiende blik.
‘Tja je kunt niet zeggen dat je het niet zou willen hè? Toch vervelend, die bijwerking van je.’ Hij gaf de jongen een knipoog en liep de gang door. De temperatuur nam voelbaar toe, aan de spanning in de lucht merkte hij dat de jongen zijn best deed om zijn woede te beteugelen.
Kris wist niet zo goed waarom Fire hem niet mocht. Hij vond het een saaie drol, maar verder had hij toch ook weer niet écht iets gedaan om constant die ik-wil-je-levend-verbranden-blik te krijgen. Ach ja. Een leven zonder mysteries verveelde al gauw.
Every villain is a hero in his own mind.
ProngsPotter
