[RPG - [16+] - 100] Animal Hotel [Speeltopic 2] - Speeltopics

“Denk je dat ik zo’n goede actrice ben?”
      Haar aangeslagen stem en het kippenvel dat haar huid ontsierde ontging hem niet. Noah zou niet ontkennen dat hij genoot van het effect dat zijn actie op de brunette had. De brutale toon die haar woorden eerder nog van kleur hadden voorzien, leek als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn. Het gegeven dat hun lichamen zodanig dicht bij elkaar gepositioneerd waren dat ze haar hoofd moest kantelen om zijn ogen te kunnen bereiken en het feit dat ze vervolgens gedwee haar blik neersloeg, gaf de jongen een zeker gevoel van macht. En was macht niets iets wat elke man begeerde?
      “Die trilling die door je lichaam siddert zouden je een Oscar moeten opleveren,” antwoordde hij nonchalant. Doordat hij afgeleid was door het korte, non-verbale contact dat hij met Ajax uitwisselde, zag hij niet hoe Inez haar ogen gevangen werden door een beeld dat haar hartslag gijzelde. Pas toen hij zijn aandacht wederom op haar richtte, bemerkte hij het. Juist toen hij wilde vragen of ze een spook had gezien, leek de brunette zich echter te herpakken.
      “Als dit een sprookje zou zijn, dan was jij overduidelijk het beest uit beauty and the beast. En dat amuseert me enorm.” De grijns op haar gezicht werd niet door hem beantwoord. Niet zozeer omdat haar woorden hem beledigden, maar omdat ze zijn gedachten dwongen te dwalen naar plekken die hij het liefst achter slot en grendel liet. Hij kon een flits van pijn door zijn ogen niet verhullen toen hij dacht aan Valérie. Ogen waren immers de spiegel van de ziel. De kleine krullenbol had de film in kwestie grijs gedraaid en had Noah hierbij niet gespaard, al had hij het destijds zonder al te veel morren over zich heen laten komen. Zijn pleegzusje was een van de weinige personen die zijn zachte kant had ervaren, al was daar een tal van pleeggezinnen later weinig meer van overgebleven. Zo nu en dan vroeg hij zich af hoe het met Val ging – waaronder nu – maar keer op keer probeerde hij het verleden krampachtig het verleden te laten. Zijn hart zou de blik in haar ogen niet kunnen verdragen als ze zou weten wat van hem terechtgekomen was.
      Goddank was het Inez die hem weer terug naar het heden bracht, met haar vingers die zijn sleutelbeen verkenden. “Ik zou ervan genieten zolang je kunt, Noah. Meisjes komen en gaan. Voor je het weet sta je alleen in de keuken.” Ietwat verdwaasd knipperde hij met zijn ogen. De streling over zijn lip liet zijn blik wat donkerder worden, maar niet omdat zijn gedachten naar plekken gingen die hij niet wilde betreden. Integendeel. Hij sloot zijn lippen echter niet om haar duim heen, haar niet het plezier gunnend die leiding te nemen. In plaats daarvan omklemde hij met zijn hand haar pols – haar laatste woorden voor nu negerend.
      “Het beest, hm?” Kordaat bracht hij zijn hand omhoog, waarbij hij haar pols in een ijzeren greep hield en haar zo dwong haar lichaam rond te draaien. Wie niet beter zou weten zou het kunnen zien als deel van de romantische dans uit de Disney-film, ware het niet dat Noah haar pols halverwege losliet. Snel als een roofdier plaatste hij zijn beide handen op haar heupen en trok hij haar kleine lichaam dicht tegen het zijne aan, zodat ze met haar rug tegen zijn torso aangedrukt stond.
      Niet langer beschermde zijn lichaam haar van de gretige blikken van alle perverselingen die in de kelder rondliepen. Evenmin konden haar priemende ogen een poging wagen zijn gezicht te lezen, iets wat Noah koste wat het kost trachtte te voorkomen. En als de Latina de emoties die achter zijn ogen schuilgingen niet kon bestuderen, dan waren ze niet aanwezig, was iets wat hij zichzelf wijs maakte. Al was afleiding meer dan welkom.
Door het feit dat de brunette zelf zijn lichaam tot op zekere hoogte had verkend met haar vingers, had ze haar lot bezegeld en besloot Noah van haar zijn afleiding te maken. Doordat haar weelderige lokken zorgvuldig opgestoken waren, streelde zijn adem haar huid toen zijn lippen doelgericht naar haar oor afdwaalden. Kort beroerde hij de welving ervan, alvorens zijn fluistering de stilte verbrak.
      “Jaag ik je angst aan, dan, Nessie?” Ondanks het gedempte volume was zijn geamuseerde toon onmiskenbaar aanwezig. “Over mijn prestaties in bed kun je immers niet oordelen,” zacht plaatste hij zijn tanden in haar oorlel, “al valt daar uiteraard altijd iets aan te doen.” Het was niets meer dan een plagerij, zelfs al zou de jongeman geen nee zeggen tegen een horizontale tango met de Latina. Het enkele vermoeden dat dit niet wederzijds was, was echter voldoende om het idee te laten varen. Noah twijfelde er niet aan dat hij de wil van de brunette kon breken, maar hij had er simpelweg geen behoefte aan – hechtte te veel waarde aan het gebruikelijke dollen in de keuken.
      Desondanks spookten zijn lippen verder naar haar hals; het terrein daar onbevreesd verkennend. Nog altijd lagen zijn handen losjes op haar heupen, maar echt vast hield hij haar lichaam niet meer en Inez was vrij haar lichaam te verlossen van zijn aanrakingen, al was hijzelf nog niet klaar.
      “Maar zoals je al zei: meisjes komen en gaan, dus ik ben niet bang om alleen achter te blijven.” Hij drukte zacht een kus op de overgang van hals naar schouder. Het feit dat hij vrij spel had, zorgde ervoor dat hij zijn standpunt van eerder aanpaste: ineens zag hij het nut van Romans bevel haar lokken op te steken ruimschoots in. “Al kan ik je garanderen, lieve Inez, dat ik iemand die Dumbo voor mij maakt niet zonder slag of stoot laat gaan.”
      Juist wanneer zijn lippen hun verkenningstocht wilden voortzetten, daalde het besef in dat dit niet de juiste benaming was voor het gerecht, waardoor hij zijn beweging staakte en kort over de juiste benaming peinsde – al kon Inez dit uiteraard niet zien.