• BEWARE! It's a jungle out there!


    Ohio, 2000.
    Welcome to Jungle, fags and hags!
    We keren even terug in de tijd, waar alles simpeler was - of dat toch zo leek te zijn; toen Destiny's Child, P!nk en 'N Sync de plak zwaaiden in de hitparade en de eerste X-Men film in de bios draaide. Het fantastische jaar waarin men ons de enige echte Nokia 3310 schonk; het modernste staaltje der technologie!
    Wat een tijd om jong te zijn!

    In dit RPG volgen we de gay-scene van Cincinnati voornamelijk in hun natuurlijke habitat; de lokale gay-nachtclub "Jungle".
    Het is een veilige haven voor iedereen die niet aan "de norm" voldoet, een plek om vrienden te ontmoeten en plezier na te jagen of gewoon even alles los te laten.




    Rollen

    🌈 Samuel Elijah D'Amelio • 21 • M • 1• Mandalorian
    🌈 Noah Flynn Green • 21 • M • 2 • Venustic
    🌈 Jonathan Mori • 21 (18 really) • M • 1• Ulfa
    🌈 Christopher "Chris" James Palmer • 28 • M • 1 • Ulfa
    🌈 Gemma "Gem" Marlyn Cooper • 22 • V • 2 • Venustic
    🌈 Rhett Harry Hayes • 25 • M • 3 • GoldenTrout
    🌈 Jamal Casimir Douglas • 24 • M • 4 • Mandalorian
    🌈 Maxwell Asheton • 27 • M • 4 • RainbowTrout
    🌈 Percival II Antoine Bonnet • 23 • M • 4 • GoldenTrout
    🌈 Charlie Christopher Simmons • 22 • M • 4 • Kurdt
    🌈 Aleksander "Alec" Dąbrowski • 24 • M • 4 • Venustic
    🌈 Michael "Mike" Jeffrey Munroe • 27 • M • 4 • Kurdt
    🌈 Faith Maybelle Elliemay Haywood • 23 • V • 5 • Sommarmorgon
    🌈 Jamie Dawson • 23 • M • 5 • GoldenTrout
    🌈 Elle Holly Simmons • 24 • V • 6 • Necessity
    🌈 Miguel Gabriel Rivera • 25 • M • 6 • Kurdt

    START:
    Het is een zwoele vrijdagavond, zowel binnen Jungle als daarbuiten, rond een uur of elf.
    Om middernacht gaat een inzamelactie van start om geld bijeen te sprokkelen zodat het community center twee slaapplaatsen bij kan bouwen om jongeren binnen de gemeenschap die het thuis moeilijk hebben een, tijdelijk, veilig onderkomen te bieden.
    Je kunt onder andere rainbow jelly-shots kopen, meebieden voor een date met de meest aantrekkelijke Jungle-gangers en er zijn kermisspelletjes in thema (denk aan ring toss maar dan penis toss,) waarvan de opbrengst naar het center gaat.

    Wie zich last minute nog kandidaat wil stellen als date kan terecht bij Chris.


    SKIP:
    Het is vrijdagavond 14 juli, omstreeks zeven uur. De zomerwarmte van die dag zindert nog aangenaam na en
    Sommige Jungle gangers zijn op de date die ze vorige week gescoord hadden, anderen kunnen in de club genieten van happy hour en de maandelijkse karaoke-avond. Deze keer is het thema hiervan; HELL. De Verrukkelijke Go-Go dancers zijn aangekleed -als je het zo kunt noemen- als duiveltjes, en de promo-cocktail van de avond is een Flaming Dragons Blood. Alle liedjes die gezongen worden moeten dus op één of andere manier aan het woord "hell" gelinkt kunnen worden.

    [ bericht aangepast op 28 okt 2020 - 21:00 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Noah Flynn Green

    21 jaar | Gay | Student | At the dance floor | With Chris


    .•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰


    .•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰


    "Voor iemand met jouw stel hersenen lijk je het niet echt te snappen, Cookie," klonk er mysterieus vanaf Chris zijn kant, Noah keek de makelaar aan, gevleid dat Chris dacht dat hij een goed stel hersens had, maar vooral verward door zijn opmerking. "Ik zou het geweldig vinden om met jou in een éénpersoonsbed een film te kijken," Een kleine glimlach verscheen op Noah zijn lippen, hij wist best wat Chris bedoelde, maar dat was zeker niet iets waar hijzelf naar opzoek was op dit moment. Toch vond hij het zeker niet erg dat Chris meer van hem wou, het zorgde ervoor dat Noah zich speciaal voelde. Hoewel, als hij dit later in perspectief zou zetten zou hij zich waarschijnlijk wel realiseren dat dit niet veel speciaals was voor Chris. Chris kwam langzaam dichterbij, zo dichtbij dat Noah zijn lippen die van de oudere man voor een seconde, die een eeuwigheid leek te duren, aanraakten. "Jij noemt het dicht op elkaar, ik noem het intiem." De haren in Noah zijn nek stonden rechtovereind toen de laatste woorden bijna als een fluistering klonken. Onbewust likte Noah over zijn lippen terwijl hij Chris nog altijd aankeek. 'Aha,' zei hij terwijl hij zijn hand op Chris zijn borst legde. 'Wie weet, nodig ik je uit als de date goed verloopt,'
    "Maar als je claustrofobisch bent lenen mijn sofa of king size bed zich daar natuurlijk ook toe," voegde Chris nog aan zijn vorige woorden toe, waarna hij al snel weer door ging duidelijk met nieuwe ideeën voor de date. "Oké, luister. Laat mij kiezen waar we uit eten gaan, en betalen, dan mag jij beslissen over alles wat de film betreft. Kan je daarmee leven?" zei Chris gevolgd door een zachte lach duidelijk tevreden met zijn onderhandelingspositie. 'Oké,' zei Noah. 'Maar, je moet niet ineens verbaasd opkijken als we plots toch Romeo and Julliet kijken.' Waarschijnlijk was dit in werkelijkheid wel zo ongeveer Noah zijn laatste keuze, ja Leonardo zag er goed uit in de film, maar dat was dan ook wel zo'n beetje het hoogtepunt. Noah had de hele film niet kunnen volgen, hij had in het begin zelf even gedacht dat hij de verkeerde taal instellingen had gehad.
    Toen de muziek wat langzamer werd voelde Noah Chris zijn armen subtiel wat strakker om zijn lichaam glijden, terwijl het laatste beetje afstand wat er nog tussen hen was zo'n beetje werd overbrugd. "Oh, oké. Blijkbaar heb ik iets gemist en houden we nu van NSYNC?" Noah grinnikte zachtjes. 'Zeker,' beaamde hij terwijl hij op de muziek mee bewoog. 'Ik bedoel, ik zou best een beschuitje met Justin Timberlake willen eten. Nou ja, minus zijn haar, dat doet me denken aan een bakje noedels.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    JAMAL CASIMIR DOUGLAS
    24 • Bisexual • The mystery • With Faith @ the bar


    Ondertussen waren we twee drankjes verder, tegenwoordig leek het allemaal zo makkelijk te gaan. De mannen die mijn kant op waren gekomen had ik met een simpel glimlachje en praatje af kunnen wenden. 'Hee,' hoor ik dan opeens en mijn glimlach wordt breder bij het zien van Faith. Ik kon het goed met de dame vinden en was ook dankbaar voor het feit dat ze altijd goed leek te kunnen praten met me. ''Hey,'' glimlach ik en knuffel haar kort terug, voor ik naar haar toe keer op de barkruk. 'Doe mij maar een biertje,' zei ze glimlachend tegen de barman, waarop ik kort mijn hoofd schud. ''Hoe krijg je het weg.'' plaag ik haar. Waar ik sterke drank makkelijk weg kreeg, was dit voor bier totaal niet het geval. Goor spul vond ik het en ik snapte niet hoe mensen het weg kregen. Nee nee, ik hou het bij mijn geliefde whiskey of rum.
    Kort laat ik mijn blik over haar heen gaan. ''Je ziet er leuk uit.'' glimlach ik en neem nog een slok van mijn eigen drankje. ''Hoe is het leven?'' vraag ik haar vervolgens geïnteresseerd. Kort kijk ik weer door de club heen en zucht dan. ''Overmorgen moet ik weer op het vliegtuig stappen.'' zeg ik en schud mijn hoofd. ''Ik heb geen zin.'' pruil ik vervolgens. Voor veel mensen leek LA het paradijs, maar daar ging het even mis. Tuurlijk had het zijn mooie kanten, maar soms betwijfel ik of ik er ooit naartoe was gegaan als ik dit allemaal wist.


    El Diablo.


    SAMUEL ELIJAH D'AMELIO
    21 • Bisexual • The prince • With Jonathan @ the bar


    "Darling?" lachte hij en ik kijk naar hem. "Heb je tijd met Percy gespendeerd?" grinnikte hij vervolgens en ik lach. ''Oh natuurlijk, dat is een van mijn favorieten binnen deze muren, niet?'' grijns ik. In realiteit ging het gebruik van koosnaampjes bijna automatisch bij mij, en laat er nou net een woordenboek vol van in mijn hoofd zitten. Ik leg mijn handen op zijn dijen als hij me dichterbij trekt en haal mijn wenkbrauw geamuseerd wat op. "Waarom vertel jij me niet wat lekker is? Ik sta voor alles open. Je moet alles op z'n minst één keer geprobeerd hebben, niet?" Ik lik kort over mijn lippen en lach dan. ''Hmh, dat is in ieder geval wel mijn motto.'' grijns ik, al had ik het allang niet meer over alcohol alleen.
    Zonder pardon vis ik de drankkaart van de bar en tuit mijn lippen terwijl ik de verschillende drankjes afgaan. "Oh, maar geen likeuren op basis van room. Doctor says no," grinnikte hij en ik kijk hem aan over de kaart heen. ''No Cream?'' vraag ik hem en hou mijn hoofd wat schuin. ''My my, jij moet het zwaar hebben in de slaapkamer dan...'' plaag ik hem vervolgens, ik kon het niet laten. Uiteindelijk valt mijn blik op een paar shotjes en twee geweldige cocktails, die ik dan ook snel weet te bestellen bij de barman. ''Bereid je voor op de kleine geschenkjes die hij je zo gaat serveren.'' zeg ik speels. Ondertussen was ik waarschijnlijk heel de drankkaart afgegaan, en alle 'secret recipes', dus ik wist waarover ik het had. ''Trust me, I'm a secret alcoholic.'' snel peck ik hem op de lippen en pak dan twee shotjes, waarvan ik er een aan hem geef. ''Cheers.''


    El Diablo.

    CHRISTOPHER JAMES PALMER


    28 • Gay • Realtor • Noah • Dance floor --> Bar


    "Zeker." Noah leek een stuk minder sarcastisch dan Chris was geweest. Hij wist wel wie de boysband was, en welke liedjes ze ongeveer hadden maar daar bleef het ook bij. Hij kon niet beweren fan te zijn. "Ik bedoel, ik zou best een beschuitje met Justin Timberlake willen eten. Nou ja, minus zijn haar, dat doet me denken aan een bakje noedels."
    "Noe-" begon de makelaar de krullenbol in zijn armen te herhalen, alvorens zichzelf te onderbreken met een hartelijke lach. Hij schudde zijn hoofd en keek de jongen ietwat vertederd aan. "Fuck he, wilde ik net zo'n kapsel vragen bij de kapper volgende week," grapte hij vrolijk mee. "Dan maar gewoon weer hetzelfde? Anders wil je me vast helemaal niet meer." Het was een cheap shot, daar was hij zich zelf ook uiterst van bewust. Het maakte hem alleen knetter de jongen niet te kunnen doorgronden, de timing van zijn aantrekken en afstoten nog niet vastgepind te kunnen hebben en als dit de manier was waarop hij informatie die hem vooruit kon helpen moest losweken dan stond hij daar zeker niet boven.
    "Ik heb dorst, Cookie," bracht hij na een korte stilte uit. Zonder antwoord af te wachten nam hij zijn donkerharige oogappel bij de hand, en trok deze achter zich aan richting de bar. Af en toe keek hij een keer achter zich, om te zien of de student het tempo bijhield en daarbij niet teveel tegen anderen op moest botsen. Het was bijzonder druk vanavond, en de makelaar hoopte dat dat een positief teken voor de opbrengsten zou wezen. Een blik op zijn horloge wist hem te vertellen dat het ondertussen twintig voor twaalf was. Hij had dus nog wel even om nog wat dates te verzamelen die geveild konden worden.
    Bij de toog aangekomen trok hij Noah wat opnieuw wat dichter, en positioneerde hen beiden zo danig dat de kleinere man tussen zichzelf en de bar stond. Hij floot op zijn vingers om de aandacht van Mike te trekken, die vanavond van dienst bleek te zijn.
    "Wat wil je drinken? Ik trakteer," fluisterde hij in Noah's oor.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Jonathan "Junior" Mori


    18 (says he's 21) • Gay • Sam • Bar



    ''No Cream? My my, jij moet het zwaar hebben in de slaapkamer dan...'' Junior moest zo spontaan en danig hard lachen dat hij zijn hoofd erbij achterover gooide. Kort daarna keek hij de grapjas met fonkelende ogen aan. Hij besloot geen antwoord op het plagerij te geven, maar trok veelbetekenend een wenkbrauw omhoog en liet Sam hiermee zelf tot een conclusie komen.
    Niet veel later werden de shots die de Colombiaan besteld had over de toog geschoven.
    "Bereid je voor op de kleine geschenkjes die hij je zo gaat serveren. Trust me, I'm a secret alcoholic.'' Hij lachte opnieuw, ditmaal tegen Sam's lippen aan vanwege de onverwachte peck die hij net op dat moment kreeg.
    ''Cheers.''
    "Kanpaiii," grinnikte de jonge herrieschopper opnieuw. Hij tikte zijn glas tegen dat van Sam en kapte de inhoud van het shotglas in één teug naar achter. Nog geen twee seconden later had hij er immens veel spijt van. Het voelde alsof zijn longen in brand leken te staan en zijn ogen vulden zich spontaan met tranen. Hij stak zijn tong naar buiten en wapperde er met zijn handen voor, alsof dat een verschil zou maken. Pas na wat een eeuwigheid en een halve inzinking later leek begon het branderige af te nemen
    "Tastes like purple," bracht de tiener uit, zijn stem nog steeds rauw. Hij schraapte zijn keel een keer en zag tot zijn grote opluchting dat de cocktails inmiddels ook klaar waren. Jonathan besloot te kiezen voor degene die er minst schadelijk uit zag en sloot zijn vingers om het glas dat hem een beetje aan een zonsondergang deed denken. Hij roerde een keer met het vrolijke parasolletje dat hij erbij gekregen had en mengde de laagjes, waarna hij zijn lippen om het rietje sloot en smakelijk slurpte. Deze keer was de verrassing echter aangenaam.
    "Hmm," bracht hij glimlachend uit. "Laat me van de jouwe proeven," ging hij verder. Echter, in plaats dat hij een slokje van Sam's glas nam drukte hij vluchtig zijn lippen op die van de iets oudere jongen. Hij trok een bedenkelijk gezicht en smakte een keer. "I'm not sure..." Met die woorden zette hij zijn cocktail op de bar en nam Sam's gezicht vast. Vervolgens kuste hij de jongen alsof zijn leven ervan af hing, zogezegd om beter te kunnen proeven.
    "Best lekker," plaagde hij, alvorens verder te slurpen aan zijn eigen cocktail. "Wil je ook proeven?" grinnikte hij.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.


    ☼ MAXWELL ASHETON ☼


    “Wat mijn ouders van mij denken boeit me geen reet, zij willen ook niet weten wat ik van hen denk,” liet hij duidelijk weten, terwijl zijn blik de gehele tijd door op Maxwell gericht stond. De zakenman voelde zich maar wat ongemakkelijk in zijn bijzijn, alsof zelfs zijn gedachten niet meer veilig waren in zijn buurt. Naakt en weerloos waren twee dingen waarvan hij niet hield zich zo te voelen — immers was Maxwell de enige die anderen een spiegel mocht voorhouden, en toch was deze jongeman degene die het binnen een aantal minuten bij hem voor elkaar had gekregen. Zijn ouders, zijn familie, waren de woorden in zijn hoofd, degene waarvoor hij dankbaar moest zijn, en het was praktisch zijn constitutie die hij niet kon verloochenen. Desalniettemin had de onbekende man voor hem alles waar hij op vertrouwde en in geloofde de grond in getrapt met die ene zin, alsof hem zojuist was verteld dat de Kerstman nooit echt bestaan had.
    Het boeide hem “geen reet” wat zijn ouders van hem dachten? Was dit één van de bijwerkingen die ‘gay—zijn’ op je had? Met een verbouwereerde, verdwaalde blik dwaalden zijn ogen over hem heen, waarbij een diepe frons tussen zijn wenkbrauwen werd gevormd. Hij was niet in zijn juiste gedachten, zoveel was duidelijk. Max zei wat hij kwijt wilde, en maakte vervolgens aanstalten ervandoor te gaan. Echter, hij scheen niet snel genoeg.
          “Hold up, Sunshine,” De bevelende toon in zijn diepe stem liet een rilling door Maxwell’s lichaam rollen die hij ongewoon was, en op de één of andere manier stond hij als vanzelf stil. Voor een luttele seconde leek zijn hart te stoppen zodra Percy’s vingers een weg rond zijn pols hadden gevonden; het plotse huidcontact niets meer dan een gloeiend verlangen. Tevergeefs trachtte hij met verwoede inspanningen zich los te trekken, waar de greep van de man te strak bleek te zijn. Voor de eerste keer oprecht in Percy’s ogen kijkende, liet de donkere belofte erin zowaar zijn eigen verborgen wens ontwaken — iets waardoor Maxwell enkel fanatieker los probeerde te komen.
          “Ik ken geen schaamte, maar ik laat me niet zomaar kleineren door een handsome asshole.”
          “Laat me —” Plots werd hij dichterbij getrokken, waardoor alles letterlijk te dichtbij voor hem was gekomen. Met moeite slikte de blonde man de brok in zijn keel door, al werden zijn ogen net twee grote schoteltjes toen hij niet weg kon kijken.
          “H—handsome?” stotterde hij, zich mentaal vervloekende om dat gestotter. Hij vond hem ‘handsome’? Nu wist Max echt wel dat hij niet afstotelijk was, maar het gegeven dat hij zo onbekend was in deze scène en nog geen enkele ervaring had qua relaties, maakte hem onzeker en naïef. Zichzelf bijeenrapende, klemde de zakenman zijn kaken stevig op elkaar. “Laat me los, ik wil niet ook jouw ziekte krijgen,” gromde hij vervolgens, zijn stem vreemd vervormd door de emoties die erin zaten, en hopende dat zijn gesprekspartner hier niets van zou merken.
          “En nog een tip voor jou, met dat pak verklaar je aan iedereen hier dat je mijn soort bent, handsome. Dus wees geen eikel, er is een liefdadigheidsevenement gaande, je kunt heus wel een centje kwijt aan jouw soort hunn. Trying to hurt my feelings and all.” Maxwell’s wenkbrauwen schoten omhoog, in zijn blauwe kijkers een betrapte blik. Hoewel het allemaal binnen een seconde weer voorbij was, wist hij Percy’s handen opnieuw weg te meppen en overhaast een stap achteruit te doen waardoor hij bijna struikelde.
          “Je neemt dat terug!” riep hij bijna, zijn stem een mix van paniek en nervositeit, alsof hij elk moment kon gaan huilen, “Je moet echt normaal doen: ik ben niet en zal nooit jouw soort worden. Dat jij zo wilt leven, moet jij weten; maar probeer mij niet erin mee te sleuren!” Hij had zin om zijn pak te verbranden, maar hier kon hij er niets mee en dat maakte hem des te pissiger. Zijn borstkas ging hevig op en neer door zijn versnelde ademhaling, en de man in ontkenning haalde verhit een hand door zijn haren heen. “Ik val op vrouwen, dus stel je maar niets voor,” siste hij vervolgens, een stuk zachter dan voorheen en schichtig om zich heen kijkende, “Hier, bewijs.” Maxwell viste de trouwring triomfantelijk uit zijn zak en deed alsof het bewijs was van zijn o—zo propere bestaan toen hij het praktisch voor Percy’s neus stak om te zien. Alsof hij juist hem van alle mogelijke personen wilde overtuigen van zijn hetero—zijn.
          “Wat?” begon er iemand achter hem te lachen, “Je bent al 1 maand gescheiden, waarom heb je die ring nog?” Oh shit. Met alles wat er aan de hand was, was hij vergeten dat zijn enige vriend hier eveneens was. De man, die voorheen nog gedanst had met verschillende personen, kwam nu enthousiast naast hem staan, gooide een arm over Maxwell’s schouders, en nam vervolgens Percy onder de loep. “Oh, je hebt toch nog een vriend gemaakt? Wat een cutie, Max — heb je hem een drankje aangeboden?”
    Met de snelheid van het licht keerde hij zijn gezicht naar zijn vriend toe om ‘bemoei je er niet mee’ te fluisteren, maar Ethan was sneller. Een brede glimlach sierde zijn gezicht toen hij de overrompelde blonde naar Percy toe duwde, die met een flinke kracht tegen de jongeman aankwam.
          “Niet verlegen zijn; bied hem wat aan en hij helpt je vast wel met je probleempje.” Waarom was die klootzak ook alweer zijn enige vriend? Overdonderd had Maxwell zijn armen tijdens de val voor zich uitgestoken en rondom Percy’s nek gegooid, zijn lichaam tegen het zijne aangedrukt en zijn gezicht in zijn nek geplaatst. Hij wilde janken. Nog nooit in zijn leven was hij zo vernederd geweest als nu. Hij durfde daardoor ook niet meer van hem los te komen, want hij wist vrijwel zeker dat z'n kop nu zo rood was als een biet. Dit moest wel één van de meest verschrikkelijke verjaardagen ooit zijn.






    ‘but those pretty eyes hold
    the deepest secrets and cry
    the most tears.’






    [ bericht aangepast op 1 juni 2020 - 22:10 ]


    [ heaven knows ]

    SAMUEL ELIJAH D'AMELIO
    21 • Bisexual • The prince • With Jonathan @ the bar



    Hij moest hard lachen na mijn geweldige grap en ik kan het niet laten om te glimlachen. Dat is wel een lach waar ik gewend aan kan raken, misschien moet ik hem echt maar kronen tot mijn partner in crime. "Kanpaiii," grinnikte hij en ik zond hem nog snel een knipoog voor ik ook het shotje naar achter sloeg. Mijn gezicht betrok niet meer, zelfs niet toen ik een van de sterkste shots op de kaart had uitgekozen. Wat wil je dan ook als je al jaren je lever aan het verpesten bent met deze troep. Het is wel lekkere troep.
    "Tastes like purple," wist de jongen voor mij uit te brengen en ik kan het niet laten om geamuseerd te lachen. Hij leek het er een stuk moeilijker mee te hebben, oeps? ''Oh get ready,'' begin ik. ''Deze avond ga je nog de hele regenboog proeven.'' plaag ik hem, al was het ergens nog serieus ook met oog op de Rainbow Jelly-shots. IK laat hem zijn cocktail kiezen, wetende dat ik beide toch wel weg kon krijgen. "Hmm," bracht hij glimlachend uit nadat hij een slok had genomen en ondertussen neem ik ook wat slokken van de felblauwe cocktail in mijn handen. "Laat me van de jouwe proeven," ging hij verder en ik haal mijn wenkbrauwen wat op terwijl het rietje tussen mijn lippen vandaan valt.
    Grijnzend sluit ik kort mijn ogen als ik zijn lippen weer op die van mij voel. Al ging het helaas net wat snel. Gelukkig leek hij daar hetzelfde over te denken en zette hij zijn cocktail weg, om mij vervolgens te kussen alsof er geen morgen was. Mijn vrije hand plaats ik in zijn nek en mijn lichaam druk ik net wat dichter tegen het zijne aan. "Best lekker," plaagde hij me toen hij terug trok. "Wil je ook proeven?" grinnikte hij en ik knik. ''Altijd.'' grijns ik en buig naar hem toe, om vervolgens op het laatste moment een paar slokken uit zijn glas te nemen. ''Hmh, heerlijk.'' plaag ik hem en lik de kleine druppels van mijn lippen.
    Ik kijk op als ik wat commotie hoor verderop bij de bar en haal kort een wenkbrauw op wanneer ik de nieuweling in het opvallende gouden pak tekeer zie gaan. ''Hmh, is obvious de nieuwe trend? Ik heb er nog niks over gehoord.'' zeg ik speels en richt mijn blik weer op Junior. ''Ik mag toch hopen dat ik daar niks over ga horen op school.'' ga ik op dezelfde toon verder en ik hou mijn hoofd wat schuin. ''Hoewel, een neonroze pak zou me wel goed staan niet?'' grijns ik. Mijn blik valt op de cocktails op de bar en ik tuit mijn lippen even bij het zien van de felle kleur. ''Hmh, misschien moet ik een cocktail-collectie maken. Ik denk dat het wel aanslaat hier.'' grijns ik.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2020 - 23:35 ]


    El Diablo.

    Aleksander "Alec" Dąbrowski

    24 jaar | Bisexual | Ballet Dancer | Near the entrance | With Charlie




    De meeste van Alec zijn vrijdagavonden spendeerde hij eerst in het theater en daarna thuis. Hoewel de ballet danser graag in de Jungle kwam was het voor hem zeker geen vaste stek. Vaak was hij na een avond dansen zo moe dat hij inslaap viel op de bank, het was zelfs meer dan eens voorgekomen dat hij echt van plan was, maar zodra zijn kont de bank aanraakte hij er niet meer af wist te raken. Vanavond was echter anders, hij had net wel een show gehad, maar was daarna direct naar huis gegaan. Alec had een snelle douche genomen en zich daarna weer in een paar degelijke kleding gehesen. Het was vanavond dan ook geen normale avond in de Jungle er werd geld in gezameld voor de community center en Alec droeg daar graag zijn steentje aan bij. In de vorm van zichzelf, eerder al had hij bij Chris aangegeven dat hij zich beschikbaar zou stellen voor de veiling, dus hij kon het gewoon weg niet maken om nu niet op te komen dagen, hoe hard de bank eerst toch had geschreeuwd. Met een grote kop koffie achter zijn kiezen kwam Alec hopelijk een heel eind, andere mensen grepen waarschijnlijk naar iets sterkers, maar Alec probeerde daar meestal een beetje uit de buurt te blijven. Hij wist maar al te goed wat voor destructieve effecten alcohol op je lichaam kon hebben.
    De club was al goed vol toen Alec, zoals hij het zou noemen, fashionably late binnen kwam wandelen. Een kleine glimlach verscheen zijn lippen, Alec was verder helemaal niet van het uitgaan, voornamelijk omdat hij te gefocust was op zijn ballet carrière, maar sinds de eerste keer dat hij de Jungle binnen was komen wandelen voelde hij zich hier op de zijn plek. Langzaam scande Alec de club opzoek naar bekende gezichten, verspreid door de gehele ruimte vond hij wel glimpen van bekenden, maar uiteindelijk viel zijn blik op een eenzame ziel niet zo ver van hem vandaan.
    'Hey stranger,' zei Alec toen hij Charlie had bereikt en de jongen in een vlugge omhelzing trok. 'Volgens mij is je glas leeg,' ging Alec verder terwijl Alec gebaarde naar het glas in Charlie zijn handen die zo goed als leeg was. 'Zullen we daar verandering in maken?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Noah Flynn Green

    21 jaar | Gay | Student | At the dance floor | With Chris


    .•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰


    .•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰.•*´¨`*•.✰


    "Fuck he, wilde ik net zo'n kapsel vragen bij de kapper volgende week," zei Chris, "Dan maar gewoon weer hetzelfde? Anders wil je me vast helemaal niet meer." Noah rolde grinnikend met zijn ogen. 'Oh god, nee.' zei hij terwijl zijn vingers door Chris zijn donker blonde haren liet glijden. 'Ik denk niet dat frosty tips echt jou ding zou zijn, besides...' Noah zijn mondhoeken gingen al zelfvoldaan omhoog voordat zijn de volgende woorden sprak. 'Ik eet nog altijd liever een beschuitje met jou dan met Justin Timberlake, Britney mag hem houden.' Noah kende meer pop-references dan hem lief was, hij dacht altijd dat hij niet echt op zulke dingen lette, maar op één of andere manier was hij toch altijd op de hoogte. Hij gaf de schuld aan de roddelbladen die één van zijn huisgenoten door het appartement liet rondslingeren.
    "Ik heb dorst, Cookie," zei Chris toen plotseling, zonder nog een moment te wachten draaide de makelaar zich al om en begon hij zich tussen de mensen te bewegen, maar niet voordat hij zijn hand in die van Noah had laten glijden. Noah had geen andere keuze dan Chris te volgen, niet dat hij het erg vond. Eenmaal aangekomen bij de bar floot Chris op zijn vingers om zo snel mogelijk aandacht te krijgen van één van de barmannen. Noah draaide zich half om en zag direct naar wie Chris had weten seinen. Noah beet zachtjes op zijn onderlip bij het zien van Mike en draaide zich daarom ook snel weer terug naar Chris in de hoop dat een andere barman of vrouw hen eerder wist te bereiken. "Wat wil je drinken? Ik trakteer," zei Chris zachtjes, Noah keek hem even nadenkend aan. 'Hmm, als je het aanbied,' zei Noah. 'Doe dan maar een Mojito.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Faith Maybelle Elliemay Haywood
    23 // Bar // Met Jamal // Outfit


    Mind your own biscuits and life will be gravy.
    "Hey," antwoordde hij glimlachend, terwijl hij haar terug knuffelde. Die begroeting zorgde ervoor dat de glimlach op Faith's gezicht nog een stuk groter werd. Dit was zeker gezellig.
    Ze bestelde een drankje, waarna ze op de barkruk naast die van hem plaats nam.
    ''Hoe krijg je het weg.'' De plagende woorden zorgden ervoor dat er een heel even een oprechte lach over Faith's lippen rolde.
    'Dit gaat mij een stuk makkelijker af dan al die sterke drank, het drinken van bier zit me in mijn bloed, denk ik,' antwoordde ze grijnzend. Thuis hadden ze namelijk nooit dure, speciale drankjes. Alles wat ze daar dronken, was bier. Faith was het daarom ook vanzelf gaan drinken en had het nu veel liever dan whisky of rum.
    "Je ziet er leuk uit." Opnieuw wisten de woorden van de jongen de glimlach op Faith's gezicht te vergrootten. 'Jij ook,' antwoordde ze oprecht. Ze vond de jongen er sowieso altijd goed uitzien, daar hoefde hij geen moeite voor te doen.
    ''Hoe is het leven?'' Faith haalde haar schouders op, het ging wel prima, maar heel veel bijzonders was er niet gebeurd. Nou ja, op die middag dat ze Chris tegen kwam in het community center na dan.
    'Ik heb me opgegeven als een van de personen waarvoor gedoneerd kan worden voor een date vanavond,' zei ze, terwijl haar glimlach weer veranderde in een kleine grijns. 'Maar verder is er niet echt iets bijzondes gebeurd,' vervolgde ze. 'Hoe gaat het met jou?'
    ''Overmorgen moet ik weer op het vliegtuig stappen. Ik heb geen zin.'' Faith zuchtte zacht, wetend dat dit niet echt leuk voor hem was. Echter dwong ze zichzelf gelijk te glimlachen, waarna ze haar hand op zijn hand legdde.
    'Laten we er vanavond voor zorgen dat je dat even kan vergeten,' zei ze aanmoedigend, waarna ze bij de barman twee van Jamal's favoriete shotjes bestelde en er een aan Jamal gaf.
    'Zo te horen kun je wel even een leuke avond gebruiken,' zei ze glimlachend.

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 13:28 ]

    Jonathan "Junior" Mori


    18 (says he's 21) • Gay • Sam • Bar



    ''Altijd.'' Gewillig leunde Junior terug naar de Colombiaan toe. Hij was al halverwege toen hij ging beseffen dat dit niet van hun gewoonte was, maar net zo goed dat hij er geen enkel bezwaar tegen had. Hij had het zich nooit bepaald afgevraagd, maar hij moest toegeven dat Sam wist wat hij deed. In zijn afleiding merkte de tiener dan ook niet op hoe de oudere jongen een schijnbeweging maakte en zijn lippen om het rietje sloot, in plaats van ze op de zijne te drukken.
    ''Hmh, heerlijk.''
    "Auwch," pruilde het halfbloedje. "Dat doet mijn hartje pijn, Sam," plaagde hij met dezelfde puppy-blik in zijn ogen verder.
    Al snel kwam er afleiding van het verlies van een kusje en de helft van zijn cocktail, waardoor Jonathan zich nieuwsgierig probeerde om te draaien op zijn kruk. Vrijwel meteen werd zijn blik getrokken naar een bijzonder baldadige man met een wel zeer uitgesproken kledingkeuze. Aanvankelijk kon de jongen alleen maar denken hoe spuuglelijk hij het vond, tot hij opmerkte hoeveel eer de goudkleurige pantalon het achterste van de drager aan deed. Onbewust kantelde hij zijn hoofd een beetje, in de hoop een beter zicht te krijgen. Automatisch gingen zijn mondhoeken een stukje omhoog.
    ''Hmh, is obvious de nieuwe trend? Ik heb er nog niks over gehoord.''
    Junior knipperde een keer, wakker geschud uit zijn dagdroom door de stem van Sam. Hij haalde een keer zijn schouders op. Als dit de nieuwe trend werd hoorde je hem niet klagen, zolang hij maar de appreciërende en niet de dragende partij mocht zijn.
    ''Ik mag toch hopen dat ik daar niks over ga horen op school. Hoewel, een neonroze pak zou me wel goed staan niet? Hmh, misschien moet ik een cocktail-collectie maken. Ik denk dat het wel aanslaat hier."
    De krullenbol grinnikte even en keek over zijn schouder naar de Colombiaan, liet zijn ogen over de jongen heen glijden terwijl hij zich probeerde in te beelden hoe een neon-roze pak hem zou staan. Bij de cocktail-collectie kon hij zich niet zo gauw een beeld schetsen, al begreep hij waar de inspiratie vandaan kwam. Vanwege Sam's opmerking was hij in gedachten zelf al een duochroom interieur gaan ontwerpen met de rode en gele tinten van zijn cocktail. Hij schudde zijn hoofd en richtte zijn aandacht weer op zijn partner in crime.
    "Jij kunt een jutezak aan trekken en er nog goed mee staan," complimenteerde hij Jungleprins. "Neon-roze is het minste van je zorgen," knipoogde hij. Hij keerde zich nu weer volledig naar de Colombiaan, en liet zijn armen om diens middel glijden. Hij trok hem nog wat dichter en bracht zijn lippen naast Sam's oor.
    "Geef me even een heads up als je zover bent met dat pak, dan voorzie ik een complementair tapijtje - zodat het er even goed uit ziet als het naast bed ligt," plaagde hij fluisterend. Alweer was er die verstomming, het niet goed weten wanneer ze precies zo hevig gaan flirten waren. Het was alsof de tap van het vat was gehaald en het simpelweg niet meer tegen te houden viel. Hij beet zachtjes in Sam's oorlel. Al gauw kon hij het echter niet laten The Golden Boy nog een keer over zijn schouder te bekijken.
    "Damn," bracht hij uit, bijna gehypnotiseerd door de prachtige ronde billen. "Waarom zou je buns of steel willen als buns of gold er zó uitzien?"
    Hij nam zijn drankje van weer van de toog af en trachtte zichzelf wat af te koelen met enkele flinke slokken terwijl hij zijn ogen nog eens goed de kost gaf, alvorens zich weer tot de Colombiaan te richten.
    "Wedden dat Chris hem nog te pakken krijgt voor Percy de deal sluit?" hij wiebelde een keer met zijn wenkbrauwen, wetend dat het fifty-fifty was wat de kansen betrof - en daarmee een fantastisch spannende weddenschap zou worden.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    C H A R L I E      C H R I S T O P H E R      S I M M O N S

    22            Applied Sciences study            With Alec     




    Jungle maakte geen deel uit van mijn dagelijkse routine, toch kwam ik er de laatste tijd steeds vaker. Het was een goede afleiding en ik voelde me er, zoals mijn zus al voorspelde, minder alleen door. Niets was beter dan een verkoelend drankje aan de bar drinken na een lange dag aan mijn thesis gewerkt te hebben. De deadline was pas over een maand maar ik had het -het liefst maar zo snel mogelijk klaar. Zo was er ook nog tijd om dingen aan te passen mocht er iets niet goed zijn. Het was ook niet of dat ik daadwerkelijk wat beters te doen had.
    Mijn moeder had me vandaag niet nodig gehad in de winkel en ik had geen opdrachten gekregen. Waar ik het absoluut niet erg vond om de hele dag bezig te zijn aan mijn opleiding had ik geleerd dat ik mezelf ook wat rust moest gunnen zo nu en dan. And so I did.
    Nu zat ik moedersziel alleen aan de bar in Jungle. Toen ik binnen was gelopen was het nog niet erg druk geweest en de mensen die ik zag die ik kende leken druk bezig te zijn.
    Inmiddels had ik al twee glazen achter mijn kiezen en was ik aan een tafeltje vlakbij de dansvloer gaan staan. Ook al had ik zelf op het moment geen interactie met iemand zorgde het leven om me heen ervoor dat ik me minder alleen voelde. Gek genoeg vermaakte ik me dan ook prima.
    Toch werd ook ik niet veel later vergezeld. 'Hey stranger,' hoorde ik een bekende stem alvorens ik kort in een omhelzing getrokken werd. 'Hey other stranger,' glimlachte ik waarna ik Alec aan keek. Ik was wat sociaal onhandig wat er dus in resulteerde dat ik nooit zulke goede comebacks had, dat bleek maar weer.
    'Volgens mij is je glas leeg,' zei Alec vervolgens waarna hij naar het zo goed als lege glas in mijn hand gebaarde. Ik haalde met een kleine ondeugende grijns mijn schouders op. 'Je liet nogal op je wachten, ik moest wat.' zei ik op een zachte toon. Dit was toch echt wel de grens van hoe ver mijn flirt skills kwamen. Dit was een voorbeeld van een heel ondhandige manier tot flirten die waarschijnlijk niet eens over zou komen als flirten. Natuurlijk liep ik rood aan zodra de woorden mijn mond hadden verlaten. Ik hoop maar dat het niet op zou vallen onder deze lichten.
    'Zullen we daar verandering in maken?' vroeg Alec en het duurde weer even voor ik doorhad waar hij het precies over had. 'Oh, uh, ja,' mompelde ik en volgde de jongen richting de bar. 'Wat wil je? Ik trakteer.' glimlachte ik wat verlegen naar Alec. Dit was wel het minste wat ik kon doen na die absoluut verschrikkelijke poging tot flirten van zojuist.


    How far is far

    RHETT HARRY HAYES

    ' RED ' || Fancy a dance? || With Mike


    Met de kleurrijke lichten in de donkere ruimte was het zo wel eens mogelijk om je te vergissen van persoon. De jongeman van wie ik dacht Connor te zijn, bleek enkel hetzelfde kapsel te hebben. Ik liep een beetje rood aan van schaamte al lachte de kerel het weg en stond ik even een praatje te maken met hem en zijn vriendin die naast hem danste. De twee drankjes had ik dan ook aan hen gegeven, gezien het leuker was om te drinken met iemand die ook interesse in jou toont, waarna ik na enkele songs de twee dan ook weer samen liet. Dan maar weer een nieuw drankje proberen te bemachtigen, ik was nog maar net bij de bar aangekomen en mijn lippen krulden vrolijk omhoog bij het zicht van de maar al te knappe barman. 'You're a sight for sore eyes.' klonk het bij Mike nog net boven de muziek uit. Ik grinnikte even waarna ik ondeugende poses maakte. "Who me?" lachte ik naar hem. Ik mocht Mike erg graag al had ik de man de afgelopen maanden wat van de afgeduwd en dat was volledig mijn schuld geweest. Er was een moment geweest waar mijn gedachten me vertelden dat het iets serieus kon worden, en dan begon ik helaas te flippen. Nu waren we wel weer okay, een flirt hier en daar een steamy opmerking maar daar is het hem ook wel bij gebleven. De bambi bruine ogen van de barman gleden langzaam en onderzoekend over mijn torso heen, ik kon het pad dat ze aflegden haast voelen branden op mijn ontblootte borst. Het deed me zacht op mijn lip bijten doen hij mijn belangrijke bericht luidop las. 'Doneer...' las hui hardop voor zijn bruine kijkers flikkerden weer omhoog waar ik hem met een ondeugende blik opwachtte, vervolgens ging ik wat bij de bar hangen, mijn armen leunend op de toog bij het vrije plekje dat ik vond. "Voog het goede doel, right?" sprak ik onschuldig wat de man deed grijnzen. 'Well, laat ik mijn steentje maar bijdragen dan.' Mike wiebelde met zijn wenkbrauwen wat mijn speelde mood enkel maar stimuleerde. 'What can I get you love?' vroeg de barman me vervolgens eens hij een glas bovenhaalde, ik likte mijn lip even. "Ginger ale, ginger beer?' een grinnik rolde over mijn lippen bij zijn suggesties. "Oooh." spinde ik eens Mike me vertelde dat de drankjes op zijn rekening stonden.'Je hebt nog wel tijd voor mij, toch? Nu je zo beroemd bent.' knipoogde hij en ik haalde even onschuldig mijn schouders op. Ik zou hem er dan wel voor laten werken. "Wat dacht je van een French kiss?" grijnsde ik uitdagend. "De cocktail ofcource." vervolgde ik onschuldig al haf ik hem de kans om me eventueel de twee optie ook te schenken. "Ik ben all in voor het goede doel, maar ik kan heus wel wat tijd maken voor jou." vervolgde ik met een knipoogje. "Zolang mensen maar meer dan een dollar voor me willen bieden straks." vervolgde ik lichtelijk dramatisch al sierde een overduidelijke glimlach nog steeds mijn lippen. Mijn blik volgde Mikes stevige handen die de ingrediënten samen goot, klaar voor te shaken. Er was toch wel iets aan het shaken van cocktails dat me wat opgewonden maakte. Ik schrok iets op toen iemand naar Mike leek te fluiten, mijn blik gleed snel naar de man die hiervoor verantwoordelijk was, ik was geen jaloerse griet, maar als ik aandacht kreeg van een knapperd, hield ik wel graag diens aandacht. Al kon ik voor Chris dit wel door de beugel zien. "Yo Chris!" riep ik naar de man, waarna ik teken deed dat er bij mij nog plaats was aan de bar. Daarbij was ik nu ook wel nieuwsgierig naar hoe de avond verder nog ging verlopen.

    (ah yes lets make you wait a lil longer for percy baby)




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    PERCIVAL 'the second' ANTOINE BONNET ….

    Son of a b*tch



    De groenblauwe kijkers van de man haakten zich voor een tel vast in de mijne. De man die net nog zo verbaal was leek nu muisstil zelf zijn mooie ogen leken eerder angstig te staan na mijn woorden. Het was nu niet alsof ik echt beangstigend was... Or maybe i am, oooh imangine the power. Waar mijn gedachten kort afdoolden, probeerde Maxwell zichzelf los te trekken waardoor ik uit reflex mijn grip rondom zijn pols verstevigde en de man naar me toe trok om mijn punt duidelijk te maken. “Laat me —” kijk ik was geen predator die de niet gays aan de Rainbow side wilde sleuren, maar mijn gay radar had het nooit aan het verkeerde eind. Heck ik wist hoe de hetero mannen op een normale manier met je praatten en de afstandelijkheid van onze nieuwe vriend hier was alles behalve dat. “H—handsome?” het gestotter van de blonde man, liet mijn eerst nog strenge blik, meteen omwaaien naar een -I told you so- uitdrukking. Mijn linkermondhoek omhoog krullend en één van mijn wenkbrauwen geamuseerd opgetrokken. Het was in dit moment dat ik Maxwell zo goed als kon losliet, waarvoor ik als dank een “Laat me los, ik wil niet ook jouw ziekte krijgen,” naar me toegegromd kreeg. Ik rolde overdreven met mijn ogen en sloeg mijn armen kort over elkaar. Dramaqueen… Ooooh, dat zou een prachtdragname zijn. Ik zag het al zo voor me, zijn gouden pak omgetoverd in een cocktail jurkje en een gigantische bling bling necklase waar er ironisch 'no homo' op stond, gedetailleerd met de grootste blinkertjes. Zijn tantrum was nog niet voorbij, waardoor ik het niet kon laten olie op het vuur te gooien. Ik bedoel maar zijn gouden pakje... Ik had volgens mij die broek als booty shorts liggen in mijn kajuit voor als ik rich bich sailorman speelde. Gepaard met bedazzelde kapiteins hoed, want ik was de baas aan boord. Obviously. De man keek me met een betrapte blik aan en ik knikte zachtjes. waarna ik een 'Oh yes I know hunn' geluidloos mimede met mijn lippen en mijn blik zelfvoldaan van trots. “Je neemt dat terug!” De stem van de zakenman klonk als een hoog gepiep boven de muziek uit en zijn woorden eisten de aandacht van enkele omstaanders. Hij mocht van geluk spreken dat de muziek hier altijd oorverdovend luid stond dat niet heel de club stil stond. These bitches love drama, and boy o boy drama there is. Ik zou geschokt moeten reageren om het feit dat ik de jongen door het lint liet gaan, maar wel... Guilty as charged…
    “Je moet echt normaal doen: ik ben niet en zal nooit jouw soort worden. Dat jij zo wilt leven, moet jij weten; maar probeer mij niet erin mee te sleuren!” de jongen sloeg helemaal tilt en ik hield mijn hoofd iets schuin terwijl ik toe keek hoe hij zijn pleidooi vol hield. “Ik val op vrouwen, dus stel je maar niets voor,” het volume ging al een stuk lager maar de frustratie was goed te zien in Max zijn blik. “Hier, bewijs.” zijn hand gleed in de binnenzak van zijn kostuum waar hij een gouden ring tevoorschijn toverde. Het ding glimde nog meer dan zijn pakje in dit licht en Maxwell duwde het ding toch gevaarlijk dicht in mijn gezicht. Ik moest mezelf tegen houden om het ding niet uit zijn handen te flikkeren... Het was zo verleidelijk simpel om die chaos te creëren, maar ik perste enkel mijn lippen op elkaar. Ik wilde net mijn mond openen om de jongen eraan te herinneren dat hij het systeem van de trouwring niet goed begreep. De laatste keer dat ik zon ding mocht bewonderen was het toch echt op iemands vinger...
    “Wat?” Klonk er een hartelijke lach achter de jongeman. Nieuwsgierig naar de oorzaak van het geluid keek ik langs Max heen, de goudkleurige kerel voor enkele seconden geen aandacht schenkend. “Je bent al 1 maand gescheiden, waarom heb je die ring nog?” Mijn mond viel verrast open van het juicy nieuwtje en ik keek met opgetrokken wenkbrauwen dan toch even naar Maxwell. Miss Asheton no more hmm? I AM GAGGED. De jongeman die de oorzaak was van dit lek kwam er lekker bijstaan en sloeg een arm om de knappe man heen, waardoor mijn grijze kijkers van de ene heer op de andere sprong. "Really?" klonk er hoog uit de lucht gevallen over mijn lippen, mijn grijns verradend dat ik de breuk niet zo erg vond. “Oh, je hebt toch nog een vriend gemaakt? Wat een cutie, Max — heb je hem een drankje aangeboden?” Kijk deze man, wist tenminste wat galant zijn was. Ik schudde mijn bruine krullen kort uit mijn gezicht en liet mijn armen uit hun defensieve houding glijden. " Ik denk dat hij dat net vanplan was, maar hij durfde nog niet." sprak ik dan met een lachje, wetende dat de man liever de club uitgestormed was na zijn tirade. Wat verrast, werd Maxwell mijn armen ingeduwd waardoor ik ook even verbaasd het wel erg gespierde lichaam van de zakenman tegen me aangeduwd kreeg. Waar ik nog geen twee seconden even niet wist wat ik moest toen, herpakte ik me snel en legde mijn handen wat hebberig op zijn onderrug.
    “Niet verlegen zijn; bied hem wat aan en hij helpt je vast wel met je probleempje.” Mijn grijze kijkers flikkerden nieuwsgierig naar Maxwell. "Ik ben een erg goede problem solver." verzekerde ik zijn vriend, Maxie bleef echter still nu. Zijn armen lagen in mijn nek en ik zweer je, ik kon zijn buikspieren wel tellen zo tegen mijn flat stomach aan. Mijn ene hand gleed wat voorzichtig door de blonde haren van Max heen, die tijdens zijn woede aanvalletje wat rechtop was komen te staan. Eens plat grijnsde ik tevreden, dat was beter. "Ik ben Percy trouwens." sprak ik lichtelijk geamuseerd. " Wat nou als ik jou op een drankje trakteer en jij daarna een brave jongen blijft hmmm?" spinde ik. "Dan vergeet ik lekker dat je me uitgescholden hebt en als ik daarna een drankje van jou terug krijg, vergeten we het hele 'ik ben getrouwd' ding.' fluisterde ik in zijn oor. "Daarbij, nu je niet getrouwd bent kan je weer wat plezier beleven, you kinda really need it."


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    JAMAL CASIMIR DOUGLAS
    24 • Bisexual • The mystery • With Faith @ the bar


    'Dit gaat mij een stuk makkelijker af dan al die sterke drank, het drinken van bier zit me in mijn bloed, denk ik,' had ze geantwoord en geamuseerd had ik mijn hoofd geschud. Can't relate. 'Ik heb me opgegeven als een van de personen waarvoor gedoneerd kan worden voor een date vanavond,' zei ze toen ik vroeg hoe het ging. Ik haal mijn wenkbrauw wat op. ''Really?'' glimlach ik en neem nog een slok uit mijn glas. ''Hmh, ik zie nu al iedereen tegen elkaar opbieden voor een date met jou.'' plaag ik haar gevolgd door een speelse knipoog.
    'Maar verder is er niet echt iets bijzondes gebeurd,' vervolgde ze. 'Hoe gaat het met jou?' Ik zucht en begon over mijn reisje van overmorgen. Faith zuchtte zacht en legde vervolgens haar hand op mijn hand. 'Laten we er vanavond voor zorgen dat je dat even kan vergeten,' zei ze aanmoedigend en ik glimlach zwakjes, waarna ik haar blik naar de barman volg. 'Zo te horen kun je wel even een leuke avond gebruiken,' zei ze glimlachend en ik lach. ''Tell me about it.'' zeg ik en sla het shotje achterover.
    Kort kijk ik om me heen. ''Hmh, misschien moet ik mij ook maar aanmelden voor zo'n date. Wie weet wat ik tegenkom.'' zeg ik met een lichte grijns. Dan haal ik mijn schouders op. ''Could be fun.'' zeg ik en neem dan mijn laatste slok uit mijn glas. Direct sein ik de barman voor hetzelfde en kijk dan weer naar Faith. ''Hmh, kan ik toch wat Rainbow Shots aanbieden? Zelfs als je geen fan bent van sterke drank?'' plaag ik haar.


    El Diablo.