[RPG • 0] Experium || 13 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam glimlachte naar zijn vriend. ‘We zullen zachtjes praten. Rust maar lekker uit.’ Hij richtte zijn blik weer op Agami. ‘Zullen we er binnenkort iemand bijkrijgen?’ vroeg Adam zich af. ‘Nu Dezi weg is?’ Hij keek daar wel naar uit, het was makkelijker om met nieuwe mensen om te gaan dan met mensen die hier al lang op school zaten en al goede vrienden hadden gemaakt. Hij gunde Agami ook een leuke vriendin, iemand met wie ze ook vanaf het eerste moment goed kon opschieten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire vond haar rebelsheid wel leuk, maar hij zag ook wel in dat het vooral grootspraak was. ‘De school uit lopen? Dat valt niet mee. We zijn een stel gevangenen. Vijf jaar geleden heb ik geprobeerd te ontsnappen, met vier maatjes van me. Twee zijn ter plekke geëxecuteerd, de rest kwam er met een waarschuwing en een fikse straf van af.’
      Hij had gehoord dat het bestuur daarna veranderd was en voor zo ver hij wist was er daarna niet meer zo hard opgetreden, maar zoiets kon altijd weer teruggedraaid worden als er weer een golf van oproer door de school heen ging. Wat hij nog wel zag gebeuren, naarmate het einde van de zuivering naderde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Kippenvel liep over haar arm naar boven, zodra hij zijn hand op de hare legde. Het was een prettig gevoel, al had ze om een of andere reden verwacht dat zijn handen veel ruwer zouden zijn. Daarentegen voelde ze hoe zijn zachte huid de hare verwarmde en ze durfde Fox niet aan te kijken, bang dat ze zou gaan blozen. "Ik weet niet eens of ik dat wel zo goed kan beschrijven," zei ze ongemakkelijk. "Hij had overduidelijk pijn. Hij schreeuwde, terwijl zijn gave tot leven kwam. Zijn haar groeide tot een immense lengte en kronkelde als een soort spin door de kamer heen. Zijn huidskleur veranderde naar elke kleur uit het kleurenboekje zeg maar en zijn lichaamsdelen waren om de beurt aan het groeien en krimpen. Het was eng om te zien." Vienna keek naar beneden naar haar voeten en onbewust versterkte ze haar greep op Fox zijn knie. "Ik probeerde bij hem te komen, maar zijn haar leek als een soort verdediging te werken, voor ik het wist zat ik machteloos vast aan het bed. Het was dat Adam binnen kwam. Hij kon Merrin bereiken, leidde hem door een soort stappenplan om zijn gave te kalmeren. Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als hij niet binnen was gekomen," zei ze zachtjes. Oh, wat een verschrikkelijke dag was dit. Ze ging na dit overleg met Fox naar haar kamer en ging slapen. Maakt niet uit hoe laat het was, zolang ze maar de dag kon eindigen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

Ze keek Fire verbaasd aan, dat had ze nu weer niet achter hem gezocht. Ergens wilde ze 'cool' zeggen, maar dat leek niet op zijn plek. Fersephone droomde ervan om een keer uit school te ontsnappen, ze zou hier echt niet lijdzaam zitten tot aan haar einde. Maar ze zat met het probleem dat ze niet alleen was, en geen idee waar ze naartoe moest. "Dan heb je geluk gehad," zei ze zachtjes. Ze liet even een stilte vallen en liet bezinken dat het ook wel eens anders afgelopen had kunnen zijn met Fire.
      "Ik zat nog niet eens op school in die tijd," zei ze grinnikend. Ze frunnikte even aan haar jurk, dit gesprek maakte haar aan de ene kant onzeker. Ze had nog niet eerder iemand gehad waarmee ze het hier over kon hebben, over de wens om naar buiten te gaan. "Ik zou het nog wel eens willen proberen op een dag. Ik zou willen zien hoe de wereld eruit ziet aan de andere kant. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik sloop mezelf gewoon door de muren heen. Ik heb ze eens bekeken, het zou me wat energie kosten, maar ik kom er wel uit. Het probleem is echter dat ik mijn zus hier nog heb zitten en die wil ik in geen geval in gevaar brengen. Vandaar dat ik het nog nooit echt geprobeerd heb." Ze keek met een kleine glimlach op naar Fire en merkte dat ze hem steeds leuker begon te vinden. Nee! Verkeerde woord. Hij werd aardiger...

[ bericht aangepast op 17 april 2020 - 16:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Hij kon Jester nergens vinden, noch Onyx. Het tweetal was als sneeuw voor de zon verdwenen, wat betekende dat hij alleen het gesprek met Zebediah moest voeren. En hij had werkelijk geen idee wat hij moest zeggen. Moest hij eruit proberen te knijpen? Moest hij de schijn hooghouden en proberen informatie te winnen. Yrla zette zijn zonnebril op zijn hoofd, ondanks het feit dat het buiten al donker aan het worden was en haalde eens diep adem. Nu zo vlak voor het gesprek begon hij nerveus te worden en merkte ook dat hij stiekem nogal bang was voor wat er ging komen. Yrla mocht Zebediah niet voor lang meegemaakt hebben, maar hij kende de verhalen.
      Hij nam een keer diep adem en liep in de richting van de afgesproken plek. Hij was ontzettend blij dat hij nu geen andere Panthers tegenkwam en dat hij zou moeten uitleggen wat hij ging doen. Terwijl hij de plek opliep, zag hij al een figuur staan, in de schaduw van de oude kijktoren, tegen de rand van het Experium terrein. Hoe zou hij hier binnen gekomen zijn?
      "Je wilde me spreken, Yrla?"
      "Zebediah. Dat heb je goed geraden."
      Oke, nu was het erop of eronder.

---

It's never gonna happen, Guys.

Zebediah liet zijn blik over de jongen heen glijden. Hij was nooit van hem onder de indruk geweest. Grote mond, klein hartje. Te druk bezig met de clown uithangen om door iemand serieus te worden genomen. Hij had dan ook niet echt een bijzondere interesse in hem gehad, al kon iemand met bovennatuurlijke snelheid af en toe wel mooi een klusje uitvoeren, zoals gebleken was. Hij had Maxwells keuze wel begrepen. Een beetje. De enige reden dat hij met het voorstel had ingestemd om hem te ontmoeten, was omdat hij wilde weten wie er over hem gesproken had. Iemand had zich onbetrouwbaar getoond. Hij vermoedde dat het Dezi was – hij had van Maxwell gehoord dat het grietje was doorgedraaid en dat ze maar liefst drie klasgenoten had aangevallen. Die had het niet helemaal begrepen. Een grove misrekening was dat geweest, hij had gedacht dat ze het hoofd wel koel kon houden. Hij had er niets op tegen als er af en toe eentje stierf – maar niet iemand die hij nog kon gebruiken. En 7223 en 8175 kon hij absoluut gebruiken.
      ‘Nou…?’ sprak hij lijzig. ‘Ik ben er. Brand los.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Als je door de muren heen breekt, ben je er nog niet. Er is mij verteld dat er een mijnenveld omheen ligt en dat er verder alleen maar zand is. We zitten midden in de woestijn.’ Hij liet zijn blik even op haar rusten. ‘Maar ze onderschatten onze krachten wel vaker. Dus mocht je eens een poging wagen en een goed plan hebben, dan bestaat er best een kans dat ik wil aanhaken.’ Hij gaf haar een knipoog. Hij geloofde niet dat ze na hun opleiding gewoon de vrije wereld in konden gaan, dus nu hij hier toch bijna weg moest, wilde hij wel een kans wagen – als het goed uitgedacht was. ‘Al kan ik nu mijn team niet in de steek laten,’ realiseerde hij zich.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wat bizar zeg, zeker omdat het nog nooit eerder is gebeurd,’ antwoordde Fox. Hij probeerde het feit te negeren dat de band tussen de twee jongens wel absurd sterk was als Adam wel zoiets kon presteren en Vienna niet. ‘Hopelijk kunnen ze hem snel helpen.’ Hij gaf een kneepje in haar hand. ‘En anders moet je maar niet meer in je eentje naar binnen gaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Oh, help. Dit werd wat. Zijn zonnebril mocht hem nu dan beschermen, maar Zebediah had ook een scherpe tong daarnaast.
      "Je weet allang waarom ik hier ben," sprak hij. Yrla moest wat tijd voor zichzelf winnen. De ontmoeting met Zeb had hem al meer in zijn greep dan hij verwacht had. Om een of andere reden voelde hij zijn angst met de seconde stijgen. "Er vallen gaten in je verhaal, Zebediah. Cruciale fouten, zoals je vast al gehoord hebt. Ik dacht dat je er belang bij had als leerlingen van school verwijderd zouden worden, niet als ze ter plekke dood neervallen." Hij blufte. Als een malle. Dit was in eerste instantie de reden geweest dat hij Zeb had willen spreken, maar alles leek nu zo onzinnig. En het boeide hem vrij weinig of hij Dezi er nu bij zou lappen of niet. Ze had het verdiend ergens...

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

"Als we niet teveel aandacht trekken, kan je er voorlopig nog voor je team zijn toch? Een plan uitdenken kost tijd. En ik denk dat ik het zeker niet in mijn eentje redt. Maar misschien moeten we uiteindelijk na gaan denken over een escape plan, in het geval dat een van onze afdelingen verwijderd wordt." Fersephone had er zo nog niet eerder over nagedacht, maar Fire bracht haar op een plan dat haar wel zou bevallen. Ze zou informatie moeten hebben over de muur, over hoe je daar verder kwam en dan kon ze gewoon een team samenstellen. Zij was degene die voor de muur zou zorgen, als er mijnen lagen, kon Yrla snel genoeg zijn om ze te activeren en zelf niet dood te gaan? Of kon ze Fire vragen ze met zijn vuur af te laten gaan? Ze zou erover gaan puzzelen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

"Ik kan hem moeilijk daar alleen laten, ik ben zijn zus." Het voelde nog steeds vreemd om uit te spreken, maar Vienna begon al meer aan het woord te wennen. "Maar bedankt, Fox," zei ze met een glimlach. Ze schudde even met haar hoofd en keek hem toen met een stralende glimlach aan. "Zullen we nu dan maar plannen gaat maken voor ons feest? Waar gaan we het doen, bij jullie of bij ons?"

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Gaten in mijn verhaal?’ antwoordde Zebediah met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Ik heb jou nog nooit gesproken, laat staan dat ik je een verhaal verteld heb of dat jij kunt bepalen of daar gaten in zitten. Wie heeft je van mij op de hoogte gesteld?’

[ bericht aangepast op 17 april 2020 - 17:43 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'I like the way you think. Een plan B is nooit verkeerd. Met twintig verschillende gaven moeten we toch een best plan op poten kunnen zetten.' Want of zijn eigen afdeling eruit zou moeten of de Panthers — als de Panthers zouden uitbreken dan liet hij die kans mooi niet aan zijn neus voorbijgaan en verwachtte dat zijn afdelingsgenoten of die van haar daar niet zo veel anders over zouden denken.
      Hij begon langzaam weer terug in de richting van de campus te lopen, inmiddels zou het vast bijna etenstijd zijn.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Volgens mij zijn onze campussen bijna exacte kopieën, dus volgens mij maakt het niet zo veel uit. Dat van jullie is iets meer afgelegen met wat meer ruimte rond het huis, dat is misschien chiller dan wanneer de Rhino's vanuit de struiken naar ons zitten te gluren?' opperde Fox.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"I- ik hoef je ook niet gesproken te hebben, om je verhaal te weten, Zebediah." Hij voelde een sidderende angst over zijn armen kruipen, liet de haren op zijn huid overeind staan. Verdomme! Waar kwam die plotselinge angst nu vandaan?! Zo eng was Zebediah toch ook weer niet? Hij probeerde het gevoel van zich af te schudden, wat voor even lukte en daarna met een enorme vlaag weer terugkwam. Hij was nog niet van plan om Dezi te verraden direct, dan zou hij het Zebediah te makkelijk maken. Hij kon Dezi nog niet verraden, hij moest Zebediah aan blijven kijken, maar alleen de aanblik van de jongen liet het al koud worden in zijn borst. Hij voelde een beklemmend gevoel zich om zijn borst sluiten en voelde dat zijn ademhaling de neiging had om sneller te gaan.
      En hij moest doen alsof hij nog steeds aan hun kant stond. Hij moest doen alsof hij niet bang was, maar die angst was als een soort aanval. Als hij informatie wilde weten, dan moest hij zich niet te gemakkelijk laten kennen. Hij kon geen angst laten zien. Hij schudde het gevoel van zich af. "Het gaat erom dat ik twee verhalen heb gehoord over de naamlozen en dat ik wil weten wat je hier doet. Ik weet dat je samenwerkt met Maxwell," dat was een volledig blinde gok. "En ik hou er niet van om voor de gek gehouden te worden. Dus vertel me, Zebediah..." Een siddering liep langs zijn huid bij het uitspreken van de naam. "Wat vertel je ons niet?"

---

It's never gonna happen, Guys.