[RPG • 0] Experium || 13 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Er dreven stemmen mee op de wind.
      In eerste instantie merkte Jester het niet eens, diep in gedachten verzonken over wat hij tegen Fire zou kunnen zeggen om door diens verdediging heen te breken. Proberen te voorspellen waar de Lion mee zou komen om tegen Jester op te kunnen. Zijn leeftijd en ervaring maakten niets uit als zijn mentale muren zo slap waren als karton. Dat wisten ze allebei. Alleen was het voor Jester een vraag en voor Fire een weet hoe goed zijn mentale muren eigenlijk waren. En aansluitend hoe Fire dat vuur eigenlijk beheerste. Het leek een ontzettend fysieke gave, maar zou eigenlijk ook best eens mentaal kunnen functioneren. Wist hij veel.
      De wind trok aan, floot zachtjes door de kieren van de toren.
      Onna wist vast het een en ander van mentale muren, bedacht Jester zich zuur. Als zij een spoedcurs-
      "...Panthers een goed... stunt van Dezi..."
      Jester stopte midden in zijn gedachte en draaide zijn hoofd opzij. Come again? Dat was Yrla's stem geweest. Wat moest die hier aan de rand van het terrein? Het was niet helemaal middle of nowhere maar kwam het dichtste erbij in de buurt zover mogelijk was op Experium. Jester fronste zijn wenkbrauwen en blikte even opzij naar Onyx.
      Zijn vriend was al een heel tijdje geleden tegen Jester aan in slaap gesukkeld en Jester had zich maar gewoon helemaal niet bewogen het afgelopen uur en het stemmetje in zijn hoofd opgedragen te stoppen met het eindeloze gejuich over het feit dát Onyx tegen hem aan in slaap was gevallen. Kostte moeite, want het stemmetje was nogal enthousiast. Prioriteiten, heette dat. Onyx' gezicht was een heel stuk kalmer als hij sliep. Alsof het gewicht van zijn verleden dan eventjes een pauze had genomen. Jester merkte dat hij glimlachte en keek gauw maar weer weg- slapende mensen bestuderen was alleen voorbehouden aan glitterende vampieren uit slechte YA.
      Voorzichtig om hem niet wakker te maken, kwam Jester onder Onyx' arm vandaan. Vanaf zijn positie kon hij alleen de lucht zien, maar hij had kunnen zweren dat hij Yrla gehoord had. Maar waarom de jongen- Zebediah! Hij had vanavond nog een afspraak met die creep! Jester was het glad vergeten met alle zorgen rondom het bondgenootschap, Merrin en Adam en Onyx. Jester sloop voorzichtig dichterbij de rand, zorgvuldig de zwakke plekken van het platform vermijdend. Hij hoopte maar dat de planken niet plotseling zouden bezwijken onder zijn gewicht. Ze zaten nog best hoog.
      Hij bereikte de rand zonder problemen en kwam voorzichtig overeind. De zon was ondertussen al onder gegaan, maar zelfs in het snel wanende licht, herkende Jester het lange figuur van Yrla. Recht tegenover...
      Zebediah.
      Jester vloekte inwendig en draaide zich om naar Onyx. Sneller dan de vorige keer liep hij via dezelfde plekken weer terug naar de slapende jongen en hurkte naast hem neer. "Onyx," fluisterde hij. "Onyx, word wakker." Zachtjes schudde hij aan de schouder van zijn vriend. Even overwoog hij om hem gewoon te laten slapen en het hem later te vertellen, maar Jester wist eigenlijk vrij zeker dat dat geen goed idee was. Wanneer zou hij het Onyx vertellen dan? Later. Ze moesten toch een keer wakker worden en dat kon net zo goed nu. Anders werd het een soort geheim en dat schoot ook niet op. Bovendien zou hij zelf ook pissig zijn als Onyx hem niet wakker had gemaakt.

[ bericht aangepast op 18 april 2020 - 13:01 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox betwijfelde haar laatste woorden, maar ze was in elk geval blij dat hij een steun voor haar was geweest — en zij voor hem. Hij trok haar wat dichter tegen zich aan en drukte een kus in haar haren. 'Jij ook bedankt voor je luisterend oor. Slaap lekker, duifje.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Ze voelde een blos op haar gezicht zakken, toen ze Fox zijn lippen op haar haren voelde. Het meisje probeerde de kriebel te negeren die het veroorzaakte. En nam met een zwaai en een 'Slaap lekker, vosje' afscheid van Fox. Pas nu ze liep merkte het meisje hoe vermoeid ze was, en ze hoopte dat Fayr ook al terug was op de kamer. Haar hele systeem leek in de knoop te liggen. Gevoelens van de hele dag raasden voor haar heen en ze wilde niets liever dan in bed liggen en met haar vriendin kletsen.
      Toen Vienna terugkwam lag Fayr echter al op een oor en zo stil als ze kon sloop het meisje hun slaapkamer in en kroop zelf ook - na tanden gepoetst te hebben - zo snel mogelijk onder de wol.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

"Wat wil je van me horen, Zebediah?" Hij keek de jongen peilend aan, niet wetende wat hij nu moest zeggen. "Dat ik doorga op het pad dat ik al bewandelde? Een paar naamlozen wegpesten uit de school? Dat moet niet al te moeilijk zijn." Hij wist een mondhoek op te trekken in een poging tot een lachje.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik wil horen wat je van dit alles vindt, Yrla. Je kwam hier toch om verhaal te halen? Dat verhaal heb je nu. Dus ik wil een plan van aanpak horen voor een van de nieuwelingen; hoe je die de school uit gaat werken. Zoals je wel begrijpt, sta ik niet achter Dezi's... fratsen, en wil ik voorkomen dat dat weer gebeurt. Ik begrijp het als dit alles je overweldigt en als je denkt dat je de druk niet aankan, dan geeft dat niet. Dan wis ik voor de zekerheid je herinneringen aan mij uit je geheugen en dan kun je weer gewoon de onnozele student spelen terwijl ik een ander opzoek die wel stressbestendig genoeg is. Doe waar je je het beste bij voelt.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nadat Jester hem had wakker gemaakt, een vinger tegen zijn lippen had gelegd en gefluisterd had dat Zebediah en Yrla vlak bij een gesprek stonden te voeren, had hij stilletjes geluisterd in de hoop wat op te vangen. Ze waren slecht verstaanbaar, toch dreven er af en toe wat woorden hun kant op.
      '... verhaal te halen? Dat verhaal heb je nu. Dus ik wil een plan van aanpak horen voor een van de nieuwelingen; hoe je die de school uit gaat werken. Zoals je wel begrijpt, sta ik niet achter Dezi's... fratsen...'
      Zelfs zonder dat Zebediah hem aan kon kijken, hadden die woorden een onrustige uitwerking op hem en hij keek Jester zwijgend aan, hopend dat ze nog meer konden opvangen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij wilde die keuze op dit moment absoluut niet maken. Als hij het zou vergeten, had hij niets om aan Jester te vertellen. Maar als hij een plan van aanpak moest bedenken, hij had niet zomaar iets op de proppen. "Ik denk dat ik het wel kan. Mag ik een aantal dagen over een plan nadenken? Ik heb niet zomaar iets op de plank liggen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester beet op de binnenkant van zijn wang. "Yrla vertelde de waarheid over Zeb," fluisterde hij naar Onyx. Hij keek weer naar het tweetal en voelde een steek van schuld door zijn borst kruipen. Yrla had gezegd dat Zebediah zou komen. Nu hadden ze niets voorbereid.
      "...ik het wel kan. Mag ik... dagen over een plan nadenken?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zebediah knikte langzaam. Een goed plan vergde planning, hij was blij dat de jongen dat ook inzag. 'Dat is goed. Zorg dat je in het weekend een plan klaar hebt liggen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"Zelfde plek, zelfde tijd? Of moet ik het ergens voor je achter laten?" zei hij, opgelucht dat het gesprek ten einde was. Het einde was in zicht. Dan mocht hij terug naar zijn eigen kamer, waar hij de rest van de avond niet meer vanaf zou komen.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik stuur je wel een bericht,' antwoordde Zebediah. Hij wilde eerst eens van Romeo horen wat die had opgevangen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tony liet zich door Fire meetrekken. Hij herinnerde zich zijn ouders niet, maar de manier waarop Fire hem aankeek deed hem denken aan een vader die boos was op zijn zoon en antwoorden eiste. Eenmaal in hun campus aangekomen, duwde Fire hem op een stoel. ‘Ik heb lang genoeg gewacht,’ begon Fire. Hoewel hij tijdens eerdere pogingen nog vriendelijk had geklonken, leek hij nu eerder geïrriteerd. ‘Ik heb een bondgenootschap met de Panthers gesloten. Als zij je iets hebben aangedaan moet ik dat nú weten, Tony.’
      Tony keek weg.
      Wat moest hij zeggen? Alleen de gedachte aan wat ze hem hadden aangedaan zorgde ervoor dat hij moest kokhalzen. Hij was nog nooit zo vernederd als tijdens die nacht. Dat was al erg genoeg, ware het niet dat zijn beste vriend hem sindsdien ook niet meer kon aankijken. Of het schuldgevoel of weerzin was – hij wist het niet en het kon hem niet schelen ook. Hij kon zijn vriend evenmin aankijken, wetend dat tijdens dat had toegekeken zonder een poging te doen om hem te helpen.
      Tranen prikten in zijn ogen toen hij weer terugdacht aan die nacht. Hij had heel hard geprobeerd er niet meer aan te denken, maar steeds opnieuw bleef het terugkomen.
      ‘Ze gaan je verwijderen als je niets verandert, Tony.’
      Hij kneep zijn ogen dicht. Dat wist hij. Dat wist hij heus wel.
      Hij veegde langs zijn ogen, zijn vingers trilden.
      Wat zou Fire doen als hij de waarheid wist? Kon hij het een beetje verdraaien, er zeker van zijn dat Fire achter hem stond?
      Hij besloot het erop te wagen. Wat had hij nog te verliezen?
      ‘Ik schold ze uit,’ mompelde hij. ‘Voor flikkers. Die zwarte en die rooie. Ik zag ze ergens staan tongen en ik werd er onpasselijk van. Toen later, ’s nachts… toen ik met Astral een rondje over de campus liep… toen overmeesterden ze ons. En die… die zwarte verkrachtte me.’ Hij staarde naar zijn knieën, zijn keel dik van emotie. ‘Hij zei dat hij me wel zou laten voelen dat er niks mis was met een pik in je reet. Dat ik het wel lekker zou vinden. En die rooie keek toe. En dwong Astreal om ook toe te kijken. Met z’n freaky gave.’

[ bericht aangepast op 18 april 2020 - 16:00 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

-

[ bericht aangepast op 18 april 2020 - 16:00 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij knikte alleen maar, draaide zich om en liep zonder om te kijken naar Zebediah terug naar zijn slaapkamer. Het hele gesprek dreunde nog na in zijn hoofd, alsof de woorden elke keer om zijn oren geslagen werden. Eenmaal terug in het Panthers house liep hij direct door naar de kamer van de jongens, nog steeds geen spoor van Jester. En dus liet hij met een zucht zijn schouders hangen en liep terug naar de kamer. Er had een kou zich in zijn lichaam gevestigd die hij eruit wilde hebben, en dat kon alleen maar met een ontzettend hete douche.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

Fersephone keek met opgetrokken wenkbrauw op, toen twee giechelende Lions voor haar neus kwamen zitten. Ze keken even haastig naar de deur, maar uiteindelijk schonken ze allebei een grote glimlach aan Fersephone. "Hoe lang date je al met Fire?" Fersephone rolde met haar ogen. Ook dat nog; Vienna 2.0 en dat dubbel. Ah, misschien kon ze hier wel een lolletje uit halen. Phone wist ten slotte hoe ze overweg moest met Vienna, en die probeerde het al niet eens meer bij haar. "Een tijdje," zei ze met een kleine glimlach. De twee meiden voor haar neus lieten een onmenselijk geluidje horen en bogen zich toen weer over de tafel. "We willen alles weten, hoe is hij?" Fersephone haalde een wenkbrauw op en nam nog een hap van haar spaghetti. "Jullie kennen hem beter dan ik waarschijnlijk. Dus vertellen jullie dat maar." Fersephone kneep even haar ogen samen tot streepjes. "Oh, maar dat is niet wat jullie bedoelen is het niet?" Het meisje wist een heimelijk lachje op haar gezicht te toveren. Welke eer zou ze Fire aandoen? Een paar afknappertjes of nog meer geilende meiden achter hem aan. Ze had het idee dat die tweede hem meer irriteerde. "Hij zoent goed, geweldig zelfs," zei ze nonchalant. Ze boog iets over de tafel heen en merkte dat de meiden contact met haar zochten. Oh, wat een irritant gedoe. Fersephone kon net voorkomen dat ze rolde met haar ogen. Ze nam een laatste hap van haar avondeten.
      "In bed is hij zelfs nog beter. Wisten jullie dat als hij klaarkomt zijn haar dan opvlamt, net zoals Hades in de film. Kei grappig." Fersephone nam haar dienblad in handen. Ergens was ze Dezi nu dankbaar met haar seksverhalen, anders had Phone er geen flauw benul van geweten. De meiden zaten aan haar lippen. "Hoe is hij?" vroeg er eentje enthousiast. "Pijnlijk, ik kon twee dagen amper lopen." Fersephone probeerde met dienblad in haar handen een lengte aan te geven, zwaaide naar de dames en liep toen weg om haar dienblad op te ruimen. Bij het zien van de ongelovige gezichten van die dames schoot ze uiteindelijk in de lach. Zo Fire, die kon je krijgen als je haar in de steek liet.

---

It's never gonna happen, Guys.