[RPG — 2OO] The Filthy Rich • Speeltopic - Speeltopics

25 maart 2020 - 16:31 Ziegler is offline

Ziegler 20534

★ HEATHERVILLE ★

THE CITY FOR THE ~~FILTHY~~ RICH

BEGINSITUATIE

Het is het eerste weekend van juli en dat betekent één ding voor de inwoners van Heatherville: het jaarlijkse tuinfeest bij Ophelia George. Iedereen in Heatherville kent Ophelia. Ze is een oud-model en steenrijk. Nu ze al jaren met pensioen is, organiseert met regelmaat evenementen waaronder haar welbekende tuinfeest. In haar prachtige tuin is iedereen welkom.
Het tuinfeest lijkt natuurlijk een prachtige en chique gelegenheid, terwijl iedereen wel beter weet. Het is het juiste moment voor overmatige drank- en drugsgebruik, vozen in geheime hoekjes en kamers en alles doen wat god verboden heeft. Eén ding is zeker: de tuinfeesten van Ophelia zijn niet voor niks zo populair.

★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★★ ★

Big girls cry when their hearts are breaking

25 maart 2020 - 20:14 Villanelle is offline

Villanelle 14555

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

25 maart 2020 - 20:15 LordJohn is online

LordJohn 10836

Leonora Paige Booth

19 — actress — at home w/ Sebastian — outfit

Neuriënd stond Leo voor de spiegel en legde ze de laatste hand aan haar make-up. Als het alleen een feestje was met haar vrienden en mensen die ze goed kende, had ze de gok gewaagd en had ze geen make-up opgedaan. Maar nu, nu half Heatherville samen zou komen in Ophelia's tuin en paparazzi op weg ernaartoe best foto's van de gasten kon maken en ze binnen enkele seconden op internet kon plaatsen, nam ze even geen risico. Er stonden al enkele zeer oncharmante foto's van haar online en ze wilde er niet aan bijdragen dat er nog meer lelijke bij kwamen.
Toen ze de mascara neerlegde en een neutrale lippenstift op haar lippen aanbracht, hoorde ze een maar al te bekende stem door het huis galmen. Ze grijnsde naar haar spiegelbeeld, griste haar telefoon, sleutels en tas van haar bed en liep haar slaapkamer uit.
'Leo! Sebastian is er!' riep Emery, Leo's zusje, vanuit de woonkamer het huis door, op het moment dat Leo de trap af liep.
'Je bent laat,' zei ze tegen Sebastian en ze drukte een kus op zijn wang. Tinsley en Sebastian hadden elkaar in geen tijden gezien of gesproken. Leo was stiekem doodnerveus voor het moment dat ze elkaar zouden zien op het feest. Lee wist niet dat Sebas zou komen (dat dacht ze tenminste) en ze wist ook niet dat de twee nog zo close waren. Het was een pijnpunt waar Leo liever niet aan herinnerd wilde worden. Ze wilde het liefst dat alles zoals vroeger zou worden. 'Tot later!' schreeuwde Leo uiteindelijk terug het huis in, waarna ze de deur achter zich sloot en met Sebastian naar zijn auto liep. De knoop in haar maag werd nog een beetje aangetrokken toen ze naast hem in de auto ging zitten en ze zakte wat onderuit. 'Zin in?' vroeg ze hem uiteindelijk en ze glimlachte.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

25 maart 2020 - 20:37 DevIce is offline

DevIce 195

Sebastian Justus Mcgawyer

Sebas grijnst als hij Leo's zusje hoort roepen. Niet lang daarna komt ze zelf naar beneden en ze drukt een kus op zijn wang ter begroeting. Sebas grijnst en laat zijn ogen over haar outfit glijden. "Je ziet er weer prachtig uit, dat is in ieder geval niet veranderd.", knipoogt hij waarna hij terugloopt naar zijn auto. Zelf neemt hij plaats achter het stuur, Leo neemt naast hem plaats. "Zin in?", vraagt ze. Sebas kijkt haar kort aan terwijl hij de auto start. "Ja, op zich wel.. Het zal raar zijn om iedereen weer te zien.", zei hij zacht terwijl hij op zijn lip beet. "Weet je of... Is...Komt Lee vanavond ook?", vroeg hij vervolgens terwijl hij zijn ogen strak op de weg gericht hield. Hij wist het antwoord al wel maar op de een of andere manier hoopte hij dat Leo zou ontkennen. Hij had Lee al in geen jaren meer gezien of gesproken maar hij had nog altijd een soft spot voor zijn ex. Daar waar hij in Tinsley elkaar niet meer spraken was hij nog steeds enorm close met Leo. Het enige probleem... Leo was Tinsley's beste vriendin en hij wist dus ook niet hoe ze zou reageren als de avond volledig uit de hand zou lopen.

Niet veel later stopte Sebas de auto op Ophelia's oprit. Hij stapte uit en liep om de auto heen om de deur open te houden voor Leo. "Na u, milady." Hij liet zijn blik over het enorme huis glijden en haalde even diep adem en pakte Leo's hand. "Do not leave me alone.", zei hij bijna dwingend. Hij had een hoop van zijn vrienden al lang niet gezien en de zenuwen zaten er misschien meer in dan dat hij aan zichzelf durfde toe te geven. "Het is zo lang geleden dat ik hier ben geweest..." Kort beet Sebastian op zijn lip terwijl hij zijn ogen even dichtkneep tegen de zon. "... Het voelt alsof het gisteren was." Nogmaals haalde hij diep adem waarna hij naar de voordeur liep, hij keek Leo kort aan, het leek wel alsof hij moed probeerde te halen uit haar blik. Hij wist dat ze er voor hem zou zijn. Zodra hij de deur opendeed kwam de muziek hen tegemoet en Sebas trok zijn gezicht in een lacht. Fake it untill you make it.

[ bericht aangepast op 26 maart 2020 - 16:29 ]

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

25 maart 2020 - 20:46 Villanelle is offline

Villanelle 14555

XAVI CAYDEN GALBERO

««« 28 - Alone @ Own House - Outfit »»»

Een eigen bedrijf runnen bleef handen vol werk. Het was niet dat Xavi als eigen baas makkelijk kon zeggen even een middag eerder weg te gaan om zich klaar te maken voor de avond. Iets wat hij wel graag gewild had. Want nu had hij niet de tijd die hij ervoor had geplant. Gelukkig had hij zijn assistentes die Dobby en Hedwig al voor hem uitgelaten hadden en deze twee blije beesten, kwamen dan ook meteen op hem afrennen zodra hij de deur open deed. Te weinig tijd of niet, Xavi zetten zich eerst op de grond neer om de twee honden de aandacht te geven die ze verdiend hadden. Dan naar wat sneller klaarmaken. Gelukkig had hij een extra paar handen die zijn haar konden invlechten voor de pruik, terwijl hij zichzelf opmaakte. Iets waar hij zo handig in was, dat dit niet eens de meeste tijd in beslag nam. Wat wel meer tijd kosten dan normaal, was in de jurk komen die Xavi speciaal voor deze gelegnheid had laten maken. Hij moest hem voorzichtig aantrekken en kreeg hem niet zonder hulp dicht. 'Je ziet er prachtig uit!' Kierde Willow, een van zijn assistens en overgens goede vriendin, enthousiast. En Xavi kon niet anders dan het met haar eens zijn. Hij zag er inderdaad prachtig uit. En dat maakte dat er eerst nog een kleine fotoshoot gedaan moest worden voor instagram, voor hij uiteindelijk samen met Willow in zijn Rolls Royce Wraith stapte. Hij zou zelf naar het feest toerijden en dan zou Willow de auto mee terug nemen en hem weer op komen halen. Want als Xavi iets niet nam, was het wel een ubber of taxi.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

25 maart 2020 - 21:33 LordJohn is online

LordJohn 10836

Leonora Paige Booth

19 — actress — at Ophelia's w/ Sebastian — outfit

Sebas leek even te aarzelen over het antwoord. Leo begreep het wel, het was jaren sinds hij iedereen had gezien. Hoewel zij zelf wel contact hadden gehouden en regelmatig skypten, was hij gewoon in Italië en zat zij vast in Californië. Even op en neer was nogal onmogelijk.
'Ja, op zich wel... Het zal raar zijn om iedereen weer te zien.' Hij zweeg weer even en afwachtend keek Leo naar hem. Ze wist 99% zeker waar zijn volgende vraag of opmerking over zou gaan. 'Weet je of... is... komt Lee vanavond ook?' Ja, ze had gelijk gehad. Het onderwerp was Tinsley.
'Ja,' antwoordde ze, ook al had hij waarschijnlijk gehoopt dat dit juist niet het antwoord zou zijn. Ze legde haar hand op zijn onderarm en gaf er een kneepje in. 'Niet aan denken,' sprak ze hem toen moed in, ook al vond zij het zelf ook nogal moeilijk. Het zou de eerste keer in jaren worden dat ze met z'n drieën samen waren. Vroeger was het zo normaal, ze liepen de voordeur bij elkaar plat en ze wisten alles van elkaar. De drie musketiers, bijna. Maar nu...

Toen ze aankwamen bij het huis van Ophelia stapte het tweetal uit en voelde Leo Sebas' hand rond die van haar. 'Do not leave me alone,' zei hij. Ze zag de spanning in zijn ogen en ze glimlachte bemoedigend zijn kant op.
'Ik zou niet durven,' merkte ze op.
'Het is zo lang geleden dat ik hier ben geweest... Het voelt alsof het gisteren was.'
Leo knikte weer even en ze sloeg haar arm door die van hem en stond toen op haar tenen om hem een kus op zijn wang te geven. 'Kom op. Alcohol erin om te ontspannen, dan zien we wel weer, ja?' zei ze. Zelf was ze nog niet eens legaal, maar zelfs de zestienjarigen in Heatherville wisten aan alcohol te komen. Het kon haar ook weinig schelen. Ze wilde Tinsley verrassen, ook al zou dat helemaal verkeerd uit kunnen pakken. Het frustreerde haar. Ze was gek op zowel Sebas als Lee. Ze trok Sebas mee naar binnen toen de deur opende en zocht meteen naar de bar.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

25 maart 2020 - 22:13 Balloo is offline

Balloo 294

Joseph Bill Stephens

21 • outfit • @ home

Uitgeput laat Joseph zich van Pearl afzakken en land hij op de grond. De koffievos merrie was helemaal bezweet en het schuim stond op d'r hals. Een tevreden glimlachje vormde zich op zijn gezicht bij het aanzicht. De teugels haalde hij over haar nek en op een rustig tempo liep hij terug naar de stallen. De polostick borg hij zorgvuldig op in de daarvoor bestemde locker, nadat hij Pearl afgetuigd op stal had gezet. Normaal gesproken hadden ze een stuk of tien grooms, of hoe zijn vader ze noemt 'stalknechten,' rondlopen die voor de paarden zorgde, maar als hij met zijn eigen paarden bezig was dan deed Joseph liever alles zelf. Onderweg terug naar het stallencomplex werp ik een blik op de klok. 15:02. Deze namiddag was hij, net zoals voorgaande jaren, uitgenodigd op het beruchte tuinfeest van Ophelia George. Met zijn linkerhand wreef hij eens in zijn nek terwijl hij om zich heen keek. Een zwak glimlachje verscheen op zijn gezicht als hij de wel bekende geur in zich op nam — wat was het lang geleden dat hij hier zo van genoot. De bruinharige jongen liep wat verder het terrein op, richting het landhuis waar hij moest zijn. Eenmaal binnen begroet hij zijn broertjes die languit op de bank een Netflix serie aan het kijken zijn. "Mam heeft nog een restje gerookte zalm voor je in de oven staan." Hij geeft hen een zwak glimlachje terwijl hij zijn weg vervolgde naar boven. In gedachten bedankte hij haar waarna hij snel zijn kamer in liep om zich om te kleden. De deur viel met een zachte bons dicht en hij liet even zijn ogen door zijn kamer heen glijden. De kamer zag er netjes uit dus je hoorde hem niet klagen, hij hield van een nette en onderhouden kamer. Net als hij zijn nette kleren voor het feest aangetrokken heeft, krijgt hij een appje van zijn vader die vraagt of hij zijn andere paard nog beweging kon geven. In eerste instantie wilde hij vragen of één van de zogeheette stalknechten dat niet kon doen maar herrinerde zichzelf al snel aan zijn eigen gemaakte belofte met zichzelf dat hij zijn eigen paarden altijd zelf zou doen. Hoofdschuddend gaat hij terug naar het stallencomplex, soms zat hij zichzelf enorm in de weg met al zijn beloftes rondom zijn passie voor de paarden, iets waar hij zich regelmatig in verliest. Hij besloot er toch maar het beste van te maken en nam een selfie van zijn nette kleding met de vieze stal op de achtergrond en stuurde deze naar Kars en Diego, die hier de humor waarschijnlijk wel van konden inzien. Om het nog wat dramatischer te maken, trok hij er een trieste blik bij, al was dat niet zo moeilijk met de gedachten dat zijn nette kleding straks zou stinken naar paarden en mest.

[ bericht aangepast op 25 maart 2020 - 22:19 ]

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

25 maart 2020 - 22:17 Smiths is offline

Smiths 5032

Fashionably late MT

How far is far

26 maart 2020 - 1:13 Naird is offline

Naird 10646

─ Elizabeth Morland ─

Geconcentreerd ging Elizabeth met de tattoo naald over de kleine deeltjes die al wat waren weggesleten tijdens het genezingsproces. Zo nu en dan keek ze op naar Madeleine om te checken of alles nog wel goed ging qua pijn, Liz had namelijk wel eens klanten gehad die om die reden zeker tijdens het zetten van de hele tattoo maar zelfs ook tijdens check-ups in tranen uitbarstten. Zodoende dat Liz te allen tijde een oog hield op degene met wie ze bezig was, zodat ze, als een dergelijke situatie zich voordeed ze direct zou kunnen stoppen, immers was de welzijn van haar klanten haar nummer één prioriteit. In Madeleine's geval vermoedde Liz dat deze voorzorgsmaatregel waarschijnlijk nogal overbodig zou zijn, tijdens de paar consults die ze met haar heeft gehad, heeft Liz ondervonden dat Madeleine wel thick-skinned was, maar goed, alsnog better to be safe than sorry. Toen het laatste lijntje weer was bijgewerkt, deed ze de naald weg.
'Ziezo, hij is nu echt helemaal af.' Ze wreef even kort over de tattoo heen met haar hand om te checken of er enige onregelmatigheden waren, maar dat was niet het geval. 'En hij is bovendien ook mooi genezen, je hebt er goed voor gezorgd.' Ze schonk Madeleine een glimlach en stond op van haar stoel om aan te geven dat de sessie voorbij was, gooide de rubberen handschoenen uit die ze aanhad en keerde zich toen weer tot Madeleine. 'Ik weet niet of ik dit mag zeggen, maar in mijn totaal niet unbiased opinion is hij heel gaaf geworden.' Tevreden keek Liz naar het eindresultaat van de tattoo en begon haar studio wat te fatsoeneren. 'Je kunt je weer aankleden...' Liz stopte even met waar ze mee bezig was en blikte toen vragend naar Madeleine. '... Dat herinnert mij eraan, ga jij eigenlijk naar dat tuinfeest toe van Ophelia?'

Big girls don't cry
🔪
22 — Femme Fatale — Madeleine

[ bericht aangepast op 26 maart 2020 - 1:26 ]

I just caught the wave in your eyes

26 maart 2020 - 3:37 Aelin_Jackson is offline

Aelin_Jackson 580

Diego Garcia Martinez

22 | outfit | Alone at home

"I've never been the most important thing to anybody - not even myself."

Diego Diego Diegooo. Zijn zusje haar stem had te dof en ver weg geklonken om hem echt te kunnen wekken. Het beste wat hij voor haar kon doen was een kleine onverstaanbare mompel tussen zijn neus en lippen door duwen. De pittige jongedame nam hier geen genoegen mee en schoof de gordijnen ruw opzij. Het felle licht scheen irriterend op de jongeman zijn gezicht. Alsof dat nog niet genoeg torture was rukte zijn zusje in een vlotte beweging het zijde dekbed van hem af. Gefrustreerd maar nog te moe om dit accuraat te kunnen uiten opende Diego kalm zijn ogen. ”Fuck.. Jada…?” rolde er vragend over zijn tong terwijl hij zichzelf overeind duwde. Na een paar keer knipperen kreeg hij zijn omgeving helder en zag hij zijn zusje met haar armen over elkaar heen gevouwen voor het bed staan. ”Ik doe dit niet voor mijn plezier. Ik heb betere dingen te doen, Dieg. Pap stond erop. Het is half drie, over een halfuur moet je opgeknapt bij Ophelia George zijn.” Een nonchalante rol met de ogen maakte haar boodschap af waarna ze zijn kamer uitliep. Pff, het bekende tuinfeest van Ophelia George was wel het laatste waar hij na deze nacht zin in had. Goed, het beste om een kater mee te verdrijven was meer drank. De jongen reikte hoopvol naar het nachtkastje en werd beloond. Een klein laagje cognac lag op hem te wachten. In een vloeiende beweging gooide Dieg de drank achterover. ”Aaah.” Hij zette het glas terug en liep naar de badkamer waar hij een lange en veel te hete douche nam. Als herboren kwam hij de badkamer weer uit, trok de outfit die hij gisteren door Kars had laten goedkeuren aan en waande zich een weg naar beneden. Uitgestrekt over de lange houten tafel liep hij een prachtig ogende brunch tegemoet. Hij kon alles wel op. De tijd liet dat echter niet geheel toe –het was al drie uur- dus pakte Dieg alleen het hoognodige. Zo bracht hij een glas prosecco naar zijn lippen, maar nog voor hij de vloeistof kon proeven werd het glas weggetrokken. ”Eerst eten.” Een kleine grijns vormde zich op de jongen zijn gezicht. Het was Kate –hoofd van het huishouden en zijn vroegere kindermeisje en grappig genoeg ondanks al zijn streken een van de weinige die binnen het huis nog haar best voor hem deed. Ach, ze werd daarvoor betaald. Dieg pakte een sneetje toast en bulkte wat happen naar binnen waarna hij het glas prosecco opnieuw van de tafel pakte. Hij haalde bij het zien van haar strenge blik onschuldig zijn schouders op waarna hij richting de voordeur liep. Technisch gezien had hij gedaan wat ze van hem vroeg. Nog voor hij de deur kon opentrekken galmde Kate haar strenge stem door de hal. "Diego, neem de wijnen mee. Het is goede reclame volgens je vader.” Tuurlijk zag zijn vader er een bussenis kans in. Hij knikte en liet de budler met de nieuwe editie flessen hem volgen om ze vervolgens in de achterbak van zijn mustang te zetten. Terwijl hij de auto in stapte ging zijn telefoon af. Hij unlockte zijn scherm en opende het bericht van zijn beste vriend. Een veel te net voor de stinkende stallen geklede Joseph lichtte zijn scherm op. Die jongen wist qua werk echt van geen ophouden. Hij besloot een snel berichtje terug te typen.

To Joseph
Niets boven de geur van paarden en mest op een high elite cocktail feestje! Laat me niet te lang wachten (;

Send. Een kleine glimlach vormde zich rondom Dieg zijn lippen terwijl hij instapte. Hij had zin om zijn vrienden te zien. Let’s go.

26 maart 2020 - 9:01 Kefe is offline

Kefe 5051

Tinsley Ranger
⊱ Wrestler ||| Partygirl ||| Outfit ||| @ Ophelia's house w/ Kars ⊰

Tinsley staat alweer enkele uren voor de kast, en twijfelt nog altijd over de kleding die ze aan wil gaan doen voor Ophelia’s feest. Na haar vriendinnen meerdere keren lastiggevallen te hebben over wat ze nu precies moet dragen, kiest ze uiteindelijk voor een wat donkerdere jurk met een grote split en een stel hakken. Het liefst had ze voor iets gekozen dat haar middenrif laat zien, maar de blauwe plek die er te vinden was maakte haar alles behalve gelukkig over dat idee.
Zoals altijd laat ze haar haren lekker hun gang gaan, waardoor haar blonde, weelderige krullen lekker eigenwijs hun ding doen. Haar make up laat Tinsley minimaal, waarna ze zuchtend richting haar woonkamer loopt. Ze heeft er onwijs veel zin in, maar ze was vannacht pas laat thuis na een opname in New York, waardoor slaapgebrek een ding was. Dit betekend voor Tinsley dan ook gelijk dat ze echt op haar alcoholinname moet denken, gezien ze dit niet uit de hand wil laten lopen. Gelukkig is Kars erbij, waardoor het haar allemaal wat soepeler af zal gaan.

✮ ✮ ✮ ✮ ✮

In de auto richting het feest zit Tinsley al lichtjes te dansen op de muziek die er speelt, terwijl ze haar hoofd wat heen en weer beweegt op de maat ervan. Met een gelukkige blik staart ze even naar het aantrekkelijke wezen naast haar — degene die ze haar beste vriend én vriend kan noemen sinds drie gelukkige maanden. ‘Heb je er zin in?’ Klinkt er vervolgens onschuldig en lieflijk uit haar mond. Jaren heeft ze geoefend om haar volume omhoog te brengen in haar stem, en inmiddels zit ze gelukkig op een normaal niveau in plaats van een halve fluistering.
Haar linkerhand glijdt naar een plekje net boven zijn knie, waar haar duim soepel over de plooien van zijn broek glijden. Het is geen vreemde handeling voor deze tactiele dame, en in de meeste gevallen is het dan ook geheel onbewust. Dit keer echter niet, al dreigt ze ditmaal niet haar weg naar boven te maken. ‘Ik ben benieuwd wat Ophelia er weer van heeft weten te maken.’ Iedereen weet inmiddels wel dat haar feesten legendarisch zijn, dus zorgen maakt Tinsley zich er niet over.
Wanneer Kars de auto dan ook tot stilstand brengt voor Ophelia’s prachtige villa kijkt Tinsley er kort naar, voor deze weer naar Kars glijdt. ‘Let’s have some fun.’ Met een tevreden glimlach gaat ze naar voren hangen, en drukt ze een onschuldige kus op zijn lippen voor ze haar gordel losmaakt en haarzelf uit de auto werkt. Geduldig wacht ze op Kars, terwijl haar blik nogmaals over het gigantische huis glijdt.
Wanneer hij aan komt wandelen glijdt deze echter tevreden over hem heen. ‘Had ik al gezegd dat je er weer goed uitziet?’ Niet dat dat vernieuwend was, want Kars ziet er letterlijk altijd op en top uit, het is één van de redenen waarom ze zo gek op hem is. Voor haar eigen imago moet ze dat namelijk zelf ook, en het is fijn iemand aan haar zijde te hebben die deze mening deelt.

A l t a i r D u n n
⊱ Ex male stripper ||| Mysterious stranger ||| Outfit ||| @ Noé's house w/ Noé ⊰

Wanneer Altair een blik op de klok werpt ziet hij dat het alweer tijd is om te gaan, waardoor hij zijn kostuumjasje van de stoel grijpt en deze soepeltjes over zijn schouder laat glijden bekijkt hij even of alles wel goed zit. Er is nog een lichte twijfel of hij wel een stropdas wil dragen, maar deze laat hij achterwegen — puur om het toch wat luchtiger te houden. Zijn hand glijdt nog even door zijn haren heen, waarna deze naar zijn sleutels grijpen en hij zijn weg naar buiten maakt.
Op een rustig tempo maakt hij zijn weg naar zijn auto, terwijl hij met de sleutels in zijn handen draait. Kalm stapt hij in, sluit hij de deur en binnen luttele secondes rijdt hij natuurlijk weg. De radio speelt een of ander popliedje, terwijl hij zijn weg maakt richting het gegeven adres. Heatherville is hem al aardig bekend geworden in de laatste week, juist omdat hij al een aantal keren de weg kwijt is geraakt dankzij de belachelijke manieren waarop de straten voor hem lopen.
Zijn vingers tikken op het zachte leer van het stuur, terwijl hij de laatste straat in rijdt. Hij parkeert zijn wagen dan ook netjes, voordat hij zijn weg naar de deur maakt. Hij recht zijn rug wat, voor hij uiteindelijk aanbelt. Geduldig wacht hij dan ook op enige vorm van antwoord. Noé had hem al ingelicht dat ze met haar ouders en jongere broertje woonde, waardoor hij op alles voorbereid was. Wanneer er een jochie — niet ouder dan achttien jaar — de deur opent en hem even bekijkt draait hij zich zonder wat te zeggen om en roept hij zijn oudere zus. De stem galmt door het huis, alsof de buitenkant nog niet genoeg indiceerde hoe groots deze was geweest. Met een glimlach op zijn gezicht knikt Altair dan ook naar hem.
'Bedankt. Jij moet Solomon zijn?' vraagt hij dan geïnteresseerd. Een korte voorstelling volgt, maar al gauw draait Solomon zich om bij het horen van hakken. Ook Altair's blik glijdt richting Noé, die aangelopen komt. Een charmante glimlacht glijdt er dan ook over Altair's gezicht, terwijl hij toch eventjes zijn blik over haar laat glijden. 'You look good.'
Wanneer ze hem eenmaal benaderd drukt hij een zachte kus op haar wang ter begroeting, gezien het wel zo beleefd is. Het is niet zozeer dat hij zich ermee opdringt, maar om haar nu een hand te gaan geven vindt hij ook weer zo belachelijk. 'Je hebt een goed gevoel voor stijl.'
Opnieuw krullen zijn mondhoeken wat op, waarna hij even naar Solomon kijkt, wiens interesse al half op zijn telefoon gericht is. 'Ze zal op tijd thuis zijn... Nice to meet you.' Grijnzend kijkt hij het broertje na, voor hij zijn aandacht opnieuw op Noé richt. 'Milady.' Met een iets wat dramatische beweging gebaard hij richting zijn auto, voor hij zelf zijn weg begint te maken en daarbij haar tempo aanneemt. Eenmaal daar opent hij haar deur beleefd, en wacht hij geduldig af tot ze zit en hij deze weer kan sluiten.

[ bericht aangepast op 26 maart 2020 - 9:03 ]

I'm your little ray of pitch black.

26 maart 2020 - 9:50 DevIce is offline

DevIce 195

Sebastian Justus Mcgawyer

Sebastian kon niet blijer zijn met een vriendin als haar. Zoals altijd had ze hem binnen enkele seconden iets fijner laten voelen. Leo had altijd dat effect, in ieder geval op hem. Toen hij haar de eerste week een app had gestuurd om af te spreken was ze er als de kippen bij. Heel even was hij bang geweest dat het, ondanks hun eindeloze skype- en telefoongesprekken, ongemakkelijk zou zijn. Niets was echter minder waar, binnen een halve minuut zaten ze weer te lachen als vanouds. Alsof hij niet weg was geweest... Alsof er niets was veranderd. Hij struikelde bijna over zijn voeten terwijl Leo hem mee naar binnen trok. Binnen keek Seb om zich heen, hij liet zijn blik door de kamer dwalen. Het was écht geen spat veranderd. Er stonden al enkele mensen binnen, maar niemand die hij zo snel herkende. Wel zwaaide hij kort naar Ophelia die hem een warme glimlach schonk. Hij had haar eerder deze week al even kort gesproken.

Seb had de bar eerder gespot dan Leo en trok haar lichtjes mee, waarna hij haar hand losliet en twee glazen prosecco pakte. Hij duwde het glas in haar handen en tikte er even tegenaan. "Proost... dat het maar een heerlijk rustige avond mag worden." Zei hij vervolgens met een knipoog. Als er iets was wat hij wel gemist had de afgelopen jaren waren het de legendarische feesten van Ophelia waarop heel Heatherville afkwam. Dit was een van de avonden waarop iedereen zichzelf leek te verliezen, er was dan ook volop drank en drugs in het spel. Drugs... Daar zou hij zich, voor de eerste keer in Heatherville eens niet aan wagen. Iets waar hij zelf ook nog aan moest wennen. Hij trok zijn blauwe jasje recht en schoof zijn donkere zonnebril door de boord van zijn overhemd. Toen nam hij een flinke slok van zijn prosecco. "God, ik heb dit gemist Leo." Zei hij, waarna hij haar kort tegen zich aantrok.

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

26 maart 2020 - 10:54 LordJohn is online

LordJohn 10836

Leonora Paige Booth

19 — actress — at Ophelia's w/ Sebastian — outfit

Zowel Sebas als Leo zwaaiden naar Ophelia, die iedereen begroette maar nu in gesprek was met iemand anders uit Heatherville. Sebastian trok Leo toen mee richting de bar en gaf haar al snel een glas prosecco.
'Proost... dat het maar een heerlijk rustige avond mag worden,' merkte hij op en Leo grijnsde. Ze wisten beiden even goed dat het in Heatherville nooit rustig was, laat staan op een feest in de achtertuin van de legendarische Ophelia George.
Leo nam een slok van de prosecco en zette het halflege glas even terug op de bar. Ze voelde Sebas' arm om zich heen en ze legde haar armen ook even om zijn middel.
'God, ik heb dit gemist, Leo,' zei hij. Leo glimlachte naar hem en drukte nog een kusje op zijn wang, waarna ze de prosecco weer oppakte en weer een slok nam.
'We hebben je allemaal gemist,' reageerde ze eerlijk. Het was waar. Hoewel zij en Tinsley al die jaren later nog steeds ontzettend close waren, was het toch nooit helemaal hetzelfde geweest toen Lee en Sebastian uit elkaar waren gegaan en hij vervolgens weg was gegaan. Nu voelde het gewoon als vanouds, alsof hij gewoon nooit was vertrokken. 'Ik ben benieuwd wanneer Lee komt,' mompelde ze toen voorzichtig, zijn reactie peilend.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

26 maart 2020 - 11:03 Ziegler is offline

Ziegler 20534

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

FITZGERALD BENJAMIN JONATHAN YOUNG

❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄

20 • The Ice Prince • Alone • @ Ophelia's • Outfit

Fitz had een gruwelijke hekel aan alle feestjes waar hij verplicht van zijn ouders heen moest gaan. Het was goed om te netwerken volgens hen, terwijl iedereen goed wist dat de tuinfeestjes van Ophelia de perfecte dekmantel waren om je eens flink te misdragen. Zelfs ouders met de meest serieuze beroepen konden het niet laten om zich eens in de zoveel tijd flink te gedragen als losgeslagen pubers.
Toch had hij zich weer keurig netjes in een veel te duur pak gehezen. In Heatherville was het niet meer dan normaal dan minderjarige alcohol dronken. Fitz zelf daarentegen niet. Niemand keek ergens van op en daar werd maar al te graag gebruik van gemaakt. In het openbaar wist Fitz zich goed als de perfecte zoon te gedragen. Hij begroette iedereen vriendelijk, ging oersaai gesprekken met bekende van zijn ouders aan en deed alsof hij het naar zijn zin had - alles om ervoor te zorgen dat zijn ouders laten die dag niet zouden gaan klagen dat hun zoon hen voor schut zette.
'Oh, Fitz. Lieverd', hoorde de jongen. Hij keek om en zag de vrouw van een zakenpartner van zijn vader staan. Hij perste een geforceerde lach op zijn gezicht. 'Wat zie je er toch weer fantastisch uit', lachte de vrouw vrolijk. Ze drukte een kus op de wang van Fitz. 'Ben je hier met je vriendinnetje?' vroeg ze. Fitz kreeg dat soort vragen standaard op dit soort evenementen. 'Nee', antwoordde hij neutraal. De vrouw verontschuldigde zich ongemakkelijk en wandelde op haar torenhoge hakken weg.

[ bericht aangepast op 26 maart 2020 - 22:10 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

26 maart 2020 - 13:08 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1015

⋯ Madeleine Avery Florence ⋯

21 ━ Tattoo studio van Elizabeth ━ Elizabeth ━ outfit

Madeleine bestuurde rustig de muur dat tegenover haar stond terwijl Elizabeth nog bezig was met haar tattoo. Ze voelde de tattoo naald wel wat onaangenaam prikken tegen haar huid, maar verder deed het niet echt pijn. Ze zat zelfs te glimlachen toen ze eerder deze week de reactie van haar ouders herinnerde een paar dagen nadat ze de tattoo had laten zetten. Beide haar moeder en vader hadden haar verbaasd met open mond aangekeken en ‘’Madeleine!’’ geroepen. Ze keurden haar tattoo aan het begin wel af, maar dat was voornamelijk omdat ze hen er niet vooraf over geïnformeerd had. Ook hadden ze twijfels over wat de pers erover zou vinden, maar stiekem vonden ze haar tattoo wel heel sierlijk. Ze lieten het gewoon niet zo snel merken. Ach ja, ze moesten er maar eenmaal aan wennen, want die tattoo ging dus nergens heen en zou voor altijd op haar schouder blijven.
Madeleine draaide haar hoofd naar Elizabeth toen ze klaar was en glimlachte tevreden nadat ze haar tattoo even bekeek in de spiegel. Haar glimlach werd zelfs groter toen de jongedame haar mening deelde. ‘’All thanks to you. Nogmaals, heel erg bedankt. Ik ben er ontzettend blij mee.’’ Merkte Madeleine enthousiast op en ging met een klein sprongetje opstaan toen ze weer mocht gaan aankleden, beter gezegd omkleden. Want hierna zou Madeleine naar het grandioze feest van Madam Ophelia gaan. De dag van Madeleine was vrij druk geweest. Ze was in de ochtend gaan hardlopen, vervolgens douchen, ontbijten, opmaken en nu zat ze bij Elizatbeth voor een check up. Madeleine had dan ook haar jurk meegenomen om hier snel te kunnen omkleden en gelijk door naar het feest te kunnen gaan. ‘’Ja, jij niet dan?’’ Antwoorde en vroeg Madeleine tegelijkertijd aan de brunette terwijl ze naar het scherm achterin de studio liep om te gaan omkleden. ‘’Voor het geval dat je antwoord nee is..’’ Begon ze terwijl ze ging hurken om haar netjes gevouwen jurk uit een grote tas te halen. ‘’..dan moet ik je toch echt wel vragen om me straks te vergezellen, want je avond zal er alleen maar gezelliger van worden, vooral als het een feest van Ophelia is.’’ Zei ze en stak haar hoofd even achter het scherm vandaan om Elizabeth aan te kijken met een glimlach en opgetrokken wenkbrauwen. ‘’Tenzij je andere dringende plannen had voor vanavond.’’

26 maart 2020 - 13:31 Perseid is offline

Perseid 8184

Nikita Henderson
23 • Noam • Home • Outfit + Heels

Nikita schuift een laatste spelt tussen de krullen die ze zojuist heeft gecreëerd met een krultang voor ze achteruit stapt om het geheel te bekijken. Haar lichtbruine kijkers glijden keurend over haar spiegelbeeld, zichzelf van top tot teen opnemend. Ophelia George's feestjes zijn roemrucht bekend, en hoewel ze zich van de laatste weinig meer herinnerd behalve de champagne fontein, staat deze datum al enige tijd roodomrand in haar agenda.
Het is de uitgelezen gelegenheid om haar nieuwste aanwinst te showen: de jurk om haar lijf is een exclusief cadeautje van een opkomende designer en het is aan Nikita om ervoor te zorgen dat hij onder de aandacht komt.
Ze voelt haar glimmende lippen onbewust omhoog krullen. Aan belangstelling geen gebrek — de jongedame heeft namelijk ook nog eens haar favoriete killerheels uit de kast getrokken.
Vlak nadat ze een geurtje over haar hals heeft gespoten, ziet ze een onbekende wagen de oprijlaan oprijden. Ze hoeft niet naar de telefoon te kijken die ze al heeft weggestopt in een clutch — ze weet dat het Noam is, die nog nooit een minuut te laat is geweest om haar op te halen. Andersom is dat nog wel eens anders.
De brunette beklimt de trap naar de woonkamer, waar Evgenia met haar vriendje op de bank zit. Meneer en mevrouw Henderson zijn op dit moment in Rusland — hun moeder voor balletzaken en hun vader voor onroerend goed.
‘Geen seks op de bank, Eve,’ grijnst ze het tweetal toe, de jongen hierbij een knipoog schenkend. Deze was al rood, maar weet nu niet hoe snel hij een kussen over zijn schoot moet trekken. Evgenia geeft haar enkel de welbekende middelvinger, waardoor Nikita haar een kushandje toewerpt voor ze zich naar buiten waagt.

Ze neemt de zwart geasfalteerde oprijlaan natuurlijk als haar persoonlijke catwalk, waarbij ze zich al heupwiegend richting Noam begeeft, welke haar buiten de auto opwacht. Ze laat haar ogen schaamteloos over elke centimeter van zijn knappe voorkomen glijden, waarna ze een goedkeurend fluitje tussen haar tanden door laat horen. Mannen en pakken is iets, maar hij in een perfecte outfit laat haar knieën elke keer weer week worden.
Wanneer ze voor zijn neus tot stilstand is gekomen, draait ze een extra gracieuze ronde om haar as — een beweging waarvan alleen ballerina's die met zoveel souplesse kunnen uitoefenen — waarna ze haar lippen tegen zijn wang drukt ter begroeting, haar linkerhand daarbij om zijn schouder gekruld.
Nikita blijft iets langer plakken, zoals ze vaker doet, genietend van de geur die haar neus binnenkomt en voor een moment haar eigen parfum overstemt.
‘We hebben vandaag iets te vieren, moya lyubov,’ zegt ze, wanneer ze hem heeft losgelaten en wacht tot hij het portier voor haar opent. Haar ogen glinsteren wanneer ze hem een zelfgenoegzame blik toespeelt. ‘De Medvedova deal is rond.’ Nog meer reden om schandalig dronken te worden en te genieten van hun stille succes.
De bestuurder vangt haar blik in de spiegel, waarop de roofachtige glimlach op haar gezicht enkel iets groter wordt.

[ bericht aangepast op 26 maart 2020 - 13:31 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Index RPG Actieve Topics Zoek