• Experium




    • • Experium High is een school, afgelegen in de Amerikaanse woestijnen. Het is een school voor jongeren tussen 15 en 25 jaar, met ieder een bijzondere gave. Op deze school kunnen ze lessen volgen om hun gaven te optimaliseren, en vanuit daar een gezamenlijk doel te bereiken:
    Het scheppen van de ultieme mens. • •






    Je personage komt terecht op een vrij normale high school, met uitzondering van het feit dat je dagelijks verschillende onderzoeken moet ondergaan om te zien hoe je je gaves ontwikkelen. Ook zijn er bijzondere vakken voor de verschillende gaves, zoals bijvoorbeeld een zintuigenles voor studieobjecten met supergehoor.
    Er heerst een competitieve sfeer tussen de leerlingen, want elke leerling weet; mocht je gave niet genoeg ontwikkelen (of zich niet laten zien) dan verdwijn je op mysterieuze wijze.


    Nodige informatie
    * Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
    * Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdiend heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
    * Een leerkracht spreek je aan met dokter of professor. Er wordt les gegeven op school door de verschillende wetenschappers.
    *Elk personage heeft een strict dieet dat speciaal afgestemd is op jou personage en zijn gave
    * Je hebt je gave vanaf je geboorte of is op een bepaalde leeftijd ingespoten via een injectie.
    (Wordt evt. nog verder aangevuld).

    Rollentopic: Klik hier



    Personages

          • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User
    Onyx. 23 Muziek en dromen Maneur Croweater
    (studieobject) 8175 (Adam) 17 Tijdreizen Margeaux Croweater
    Jester Madcap 20 Overtuiging Cackle ProngsPotter
    (studieobject) 7223 (Michiel) 16 Gedaanteverwisseling Moreau Slughorn

    Vienna 20 Telekinese Williams Slughorn
    Fayr Fixfault 19 Repareren Navkar ProngsPotter
    (studieobject) 8102 15 Helderziend Mentor? ProngsPotter
    Dezi 20 Samenvloeien met draak Naam Croweater
    Fersephone 19 Slopen Gates Slughorn

    Kamerindeling
    Er zijn vijf houses: Panthers, Lions, Elephants, Buffalow and Rhino's. Onze experimenten zitten in het Panthers house.


    Panthers:
    Jongens
    • Onyx en Jester
    • 7223 en 8175

    Meisjes:
    • Vienna en Fayr
    • Dezi en 8102

    Rooster


    Directeur Dubois
    Maandag
    * Geschiedenis      Sogat
    * Muziek /Creatief      Wish
    * Les rondom je gave      Eigen Mentor
    * Lunch
    * Wiskunde     
    * Engels     

    Dinsdag
    * Sociale training     
    * Gymnastiek     
    * Onderzoeken
    * Lunch
    * Aardrijkskunde     
    * Natuur/scheikunde     

    Woensdag
    * Engels     
    * Maatschappijleer     
    * Gave training      Eigen mentor
    * Lunch
    Vrije tijd

    Donderdag
    * Biologie (Blokuur)     
    * Biologie (Blokuur)     
    * Wiskunde     
    * Lunch
    * Muziek/ Creatief       Wish
    * Geschiedenis       Sogat

    Vrijdag
    * Aardrijkskunde     
    * Natuur/scheikunde     
    * Gave training      Eigen Mentor
    * Lunch
    Vrije tijd.


    We beginnen 's ochtends vroeg bij het ontwaken van de campus. De studieobjecten hebben hun eigen kamers op de campus, meiden en jongens apart.

    [ bericht aangepast op 25 feb 2020 - 23:47 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Vienna

    Ze had op het punt gestaan de blauwe jurk uit de kast te trekken, maar week uiteindelijk toch af naar de spijkerbroek op de plank ernaast en het zwarte t-shirt met de afbeelding van een vleermuis erop. "Of ik me nog vliegerig voel? Je weet dat ik zelf daar geen controle over heb, Fayr!" Ze trok het grijze shirt over haar hoofd heen en haalde haar bril tevoorschijn van het nachtkastje. "Maar goed, ik denk dat je vast wel even bij je zus langs kan. Ik heb al een tijdje niet gevlogen, dus het zal vast niet zo snel gebeuren." Vienna gooide haar rugtas over haar schouder heen en keek even achterom bij de deur naar haar vriendin. "Ik ga wel vast naar de ontbijtzaal, mocht ik gaan vliegen, dan ben ik in ieder geval al daar. Zie ik je straks?"

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 14:18 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Fayr Fixfault

    Fayr keek met samengeknepen ogen toe hoe Vienna het shirt uit de kast trok en bij de blauwe stof vandaan bleef. Ze wuifde vaag met haar hand als reactie op Vienna's vraag.
          'Hmm, zeker. Fer is vast al wakker. Houd maar een plek voor ons vrij.' Zelf pakte ze de jurk in kwestie van de hanger en trok een la open om de juiste bh eruit te vissen. Belangrijke details om op te letten, want Fersephone kon nog kritischer zijn dan sommige professoren die hier rondliepen. Fayr vroeg zich plotseling af hoe hun ouders geweest zouden zijn. Ze had geen idee natuurlijk.
          Ze schudde de gedachte van zich af en trok het lichte katoen over haar hoofd terwijl Vienna's voetstappen wegstierven. 'Als het al een tijdje niet gebeurd is, dan is de kans toch juist groter?' mompelde ze door de stof heen. Haar linkerhand bonsde pijnlijk en ze trok een gezicht.
          Fucking Jester.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 21:46 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Adam

    'Ik ben 8175,' antwoordde Adam. Hij keek even naar de uitgestoken hand van de jongen. Die moest hij schudden, toch? Hij kon zich niet zo goed herinneren wanneer hij voor het laatste iemand had aangeraakt en toen hij de hand van de jongen uitpakte, voelde hij zijn vingers tintelen. Er kroop een blos naar zijn wangen terwijl hij de jongen aankeek en opeens wist hij niet meer wat hij moest zeggen.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 15:08 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Onyx

    'Is ie oud?' Onyx trok een wenkbrauw op. 'Like - vijftig ofzo? Misschien is zijn gave wel dat hij snel veroudert,' grinnikte hij.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



          'Nee man, ouder dan vijftien. Hij heeft zijn gave verborgen kunnen houden ofzo. Of het liet zich pas laat zien. Weetikhet. Mijn afluistertalenten gaan maar tot zover.' Jester pakte een zwart shirt van onder zijn bed vandaan en hield het open. Veel te groot. Hij gooide het geval over zijn schouder. 'En houd je zooi bij je.'

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 20:45 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Vienna

    Rustig liep Vienna in de richting van de ontbijtzaal. Er aangekomen zag het meisje dat ze een van de eerste was. Er zaten enkele leerlingen al in de banken, maar het was voor nu nogal rustig. Vienna liep naar de linkerkant van de zaal, waar de counter was waar je je eten kon halen. Van de stapel pakte ze haar dienblad, waarna ze doorliep naar de kantinejuffrouw. "4965," noemde ze verveeld haar nummer op. Het was een vervelende gewoonte van de professoren en ander personeel dat ze je nog altijd aanspraken met het nummer, ondanks het feit dat je je eigen naam verdiend had. De vrouw achter de balie keek haar met net zo verveelde blik aan, terwijl ze op de lijst zocht naar wat Vienna deze ochtend mocht eten. De school had een strikt dieet voor elke student hier op de campus, je mocht niet meer eten en niet minder. Luste je iets niet? Dan had je dikke pech, je at gewoon wat de pot schafte. Gelukkig kon Vienna er deze ochtend vanaf komen met wat Yoghurt met vers fruit en opgelucht zocht het meisje een plekje aan één van de lange tafels.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 16:03 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Studieobject 7223

    "Heb je al gegeten? Ik kan je laten zien waar de ontbijtzaal is? Of moet je nog bij iemand langs?" 7223 voelde hoe zijn maag begon te rommelen. Het werd tijd dat hij ging ontbijten, anders ging zijn lichaam ook nog eens reageren op zijn honger. En hij wilde 8175 niet confronteren met het feit dat straks er alleen nog huid zat over zijn ribben, omdat hij zo'n honger had. Het was nogal luguber om te zien hoe zijn lichaam reageerde als hij echte trek had. Het was een lange tijd terug, maar eens had hij zijn honger zo ver laten komen dat het alleen nog vel over been was. Het had ook niet lang geduurd voor hij was flauw gevallen en sindsdien keken de doktoren er elke keer streng op dat hij echt genoeg at.


    It's never gonna happen, Guys.

    Onyx

    'Je kan alleen maar opknappen van mijn kleding,' antwoordde Onyx. Hij kwam overeind. 'Kom op, laten we gaan eten.'

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 16:27 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Adam

    'Ik weet eigenlijk niet of ik me nog ergens moet melden,' antwoordde hij. 'Ze hadden gezegd dat er spullen op mijn kamer zouden liggen, maar ik weet niet waar die is.'
    Hij voelde zich een beetje in het diepe gegooid, maar gelukkig had hij nu al snel iemand gevonden die aardig was. 'Maar ik mag vast wel eerst eten, denk ik,' zei hij vlug toen hij de maag van de jongen hoorde rommelen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



          'Als ik de ambitie heb er als een zwerver bij te lopen wel, ja.' Jester griste een donkergroen shirt uit de kast en trok het over zijn hoofd voordat hij achter Onyx aanliep richting de eetzaal. De meeste mensen hadden het niet zo op Onyx, hoewel ze graag deden alsof. De gozer kon dromen beïnvloeden met zijn muziek en vaak niet op een gezellige manier. Zorgde voor wat leven in de brouwerij, als je het aan Jester vroeg. Hoewel, to be fair, had hij zelf nog nooit de resultaten ervan te hoeven ervaren. De twee hadden al een tijdje een stille afspraak dat ze uit elkaars hoofd zouden blijven. Geen nachtmerries voor Jester en honderd procent zijn eigen vrije wil voor Onyx.
          Ze sloten aan bij de balie en hij zond de vrouw erachter een vrolijke glimlach. Yara heette ze, en ze was een heks. Verrassend bestendig tegen zijn gave, zo bleek helaas. Ze staarde hem met een effen blik aan, vrolijk als altijd. Jester rolde met zijn ogen en noemde zijn nummer.
          Yara verdween achter een deur en kwam terug met een dienblad met twee boterhammen met kaas. En boter. Geweldig. Jester trok een gezicht en pakte het dienblad van haar aan. Achter hem begon zich al een rij te vormen en om nu voor een heel publiek de vrouw ervan te overtuigen dat hij toch echt wat anders behoorde te krijgen, was dé manier om bij Gerrit terecht te komen met bonkende koppijn. Met een glas melk was het rattenmaal compleet. Hij slaakte een zucht en ging opzoek naar een tafel. Aan de linkerkant zag hij Vienna al zitten, met haar eigen dienblad. Yoghurt met vers fruit.
          En ze was alleen.
          'Zo terug,' mompelde hij tegen Onyx. Hij wisselde van koers en slenterde rustig op het meisje af. 'Hé, Vienna, goeiemorgen.' Hij zette zijn dienblad naast haar neer en sloeg een been over de bank. Met een laatste blik over zijn schouder, leunde hij voorzichtig een beetje naar voren en duwde zijn gave zachtjes naar de oppervlakte. 'Het lijkt erop alsof er een vergissing is gemaakt. Het dienblad dat voor je staat, is van mij. Dat heb ik er net neergezet, weet je nog?' Hij hield haar blik zorgvuldig vast en bleef langzaam knikken om zijn eigen woorden te onderstrepen. 'Dit is jouw ontbijt vandaag,' zei hij, en wees naar de boterhammen met kaas. 'Dit heb je gekregen van de kantinejuffrouw vanochtend, toch?'

    [ bericht aangepast op 24 feb 2020 - 11:31 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Studieobject 7223

    "Ik wel," zei 7223 met een glimlach. Zodra hij het nummer van de jongen had gehoord, knaagde er iets aan zijn geweten. Hij had dit getal eerder gehoord, maar waar. Opeens leek hij het weer te beseffen. De directeur had hem gister het nummer verteld, zijn nieuwe kamergenoot. "De directeur had me verteld dat ik een nieuw kamergenoot kreeg, dus straks na het ontbijt zal ik je laten zien waar het is, oké?" 7223 knipoogde even naar de jongen naast hem. Zijn maag rommelde voor de tweede keer en nu voelde hij de huid rondom zijn buik al iets strak begon te trekken. Het werd echt tijd voor eten. Grappend maakte hij een lichte buiging in de richting van 8175. "Volgt u mij maar, vanaf dit moment begint de toer van Experium High school, beginnend met de befaamde ontbijtzaal."


    It's never gonna happen, Guys.

    Vienna

    "Met jou is het nooit een goedemorgen," kaatste het meisje terug. Zodra ze Jester zag, had ze de bui al zien hangen. Even keek ze hem met een glimlach aan. Met het moment dat ze in zijn bruine ogen keek, verloor ze zichzelf voor luttele seconden. "Ja, natuurlijk is dit van jou. Ik heb het bewaakt, zoals je vroeg." Vienna schoof haar dienblad met de Yoghurt in de richting van Jester. "Jij heb echt geluk by the way, ik wou dat mijn ontbijt net zo lekker was. In plaats daarvan heb ik een paar droge broodjes kaas gekregen." Het was niet dat Vienna kaas nu heel erg smerig vond of zoiets, maar het ontbijt van Jester zag er een stuk beter uit. "Zeg Jes..." Vienna schoof iets dichter naar hem toe. "Kun jij straks niet professor Sugat overtuigen dat hij echt nog even een keer bij zijn zieke kat moet kijken, of zoiets? Ik heb echt zo geen zin in geschiedenis." Het meisje pakte het broodje kaas van het bord af en stak het in haar mond. Oh! Yara had dit keer het brood ietwat geroosterd, wel dat was al een stuk beter dan het kleffe ding wat ze gisteren had gekregen.


    It's never gonna happen, Guys.

    Jester Madcap



          Jester grijnsde. "Zeg dat wel. Ik heb een hekel aan brood op de vroege ochtend." Tijdens het praten pakte hij het bakje fruit en kieperde het in het kommetje yoghurt. Zijn hoofd bleef kalm. Geen kloppend gevoel achter zijn ogen. Nu nog, in ieder geval. Het gebeurde zelden dat hij zonder hoofdpijn ging slapen, hoewel dat meestal zijn eigen schuld was.
          "Geschiedenis blijft afschuwelijk. Alleen 7223 vindt die lessen echt leuk en hij is een idioot." Jester schudde zijn hoofd. "Ik zou het graag gedaan hebben, maar Sogat is een taaie. Fucking stoffig in alles wat 'ie doet, niet doorheen te komen." Met een schaapachtige glimlach nam hij een hap. "Misschien volgende week. Dan heb ik wat tijd om het voor te bereiden." Hij zwaaide zijn been weer over de bank en duwde zichzelf overeind. "Volgens Cackle draait alles om fundering, fundering fundering. Sogat is een goed doelwit om die theorie eens op de testen," zei Jester en hij gaf haar een knipoog. "Ik ga Onyx weer eens opzoeken. Thanks voor het letten op m'n ontbijt. Ik wist wel dat ik op je kon rekenen."

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 20:46 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Vienna

    "Graag gedaan," fluisterde ze met een blos. Snel keek ze weer naar haar eigen ontbijt en nam nog een hap van haar broodje kaas. Ze wist wel hoe anderen altijd klaagden over Jester, maar om een of andere reden kon ze het niet voorkomen dat hij elke keer weer een blos op haar wangen toverde. Vienna vroeg zich wel eens af of dit ook deel uitmaakte van zijn gave, het feit dat ze elke keer een kriebel door haar maag voelde als ze hem zag. Net op het moment dat ze weer een hap van haar broodje nam, voelde Vienna hoe ze loskwam van de bank. Haar knieën botsten pijnlijk tegen de tafel aan. Gehaast gooide het meisje haar brood terug op het bord en pakte met haar rechterhand de tafel stevig vast. Hoewel het meisje in een zittende houding probeerde te blijven zitten, merkte ze al gauw dat ze dat niet vol ging houden. Terwijl ze haar benen strekte, bevrijdden deze zich van onder de tafel. Uiteindelijk zweefden haar voeten zo omhoog, dat ze boven de ontbijttafel op zijn kop hing. Fijn.... Paniekerig keek Vienna om zich heen, het duurde wel lang voor Fayr eraan kwam. Haar oog viel op de jongen die van haar wegliep, en hoewel ze hem liever niet wilde roepen, wist ze dat ze geen keuze had. "Uhm, Jes... Een beetje hulp, alsjeblieft?"


    It's never gonna happen, Guys.

    Jester Madcap



    Hij draaide zich vragend om. Vienna hing ondersteboven in de lucht, met haar vingers krampachtig om de rand van de tafel geklemd. Een grijns trok zijn mondhoeken omhoog en hij maakte rechtsomkeert. Kalm zette hij het dienblad naast het hare- de zijne- het andere dienblad, en nam nog eens een hap. Heerlijk, die yoghurt. Oprecht, twintig keer beter dan die miezerige boterhammen. Hij duwde het donkerbruine haar van Vienna aan de kant om haar gezicht te kunnen zien.
          'Alles goed daarzo?'

    [ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 20:47 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.