[RPG • 0] Experium || 01 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 25 feb 2020 - 23:47 ]

It's never gonna happen, Guys.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

Vienna pakte Fayr vast bij de band van haar rugzak en liet haar benen los van onder de tafel. Vrijwel direct voelde ze hoe haar benen weer de lucht in zweefden, maar gelukkig bleven ze nu wel naast haar zweven en niet boven haar hoofd. Het betekende dat de bijwerking al iets aan het afnemen was. Hopelijk was het na geschiedenis wel afgelopen. "Hee, ik ben wel een leuke ballon! Ik praat ook terug," zei Vienna lachend. Terwijl ze achter Fayr aanzweefde door de gangen liet het meisje even een diepe zucht vrij. Het zweven was niet altijd even leuk, maar het voordeel was dat het nu tijdens geschiedenis gebeurde. Het zweven was een goed excuus om wat minder op te letten in de les, de professoren keken namelijk niet vaak omhoog. Ondanks haar zweefbuien bekent waren, waren de professoren er niet aan gewend dat ze door de klas zweefde en vergaten haar vaak. Al waren er een aantal leerkrachten die er daadwerkelijk voor zorgde dat ze letterlijk aan haar stoel vastgebonden zat. Gelukkig was Sogat daar niet één van. "Zeg Fayr, zullen we na de lessen weer in de richting van het hockeyveld? Ik heb wel zin om een balletje te slaan!"

[ bericht aangepast op 24 feb 2020 - 12:50 ]

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam had vol verwondering gekeken naar alle dingen die Michiel kon doen. Het zag er heel gaaf uit, en ingewikkeld ook! Hij wilde graag vragen hoe het precies werkte, maar toen kregen ze opeens gezelschap van een meisje en Adam merkte dat hij het jammer vond. Het was alsof er iemand in hun persoonlijke bubble gestapt was. Hij kroop een beetje terug in zijn schulp toen 8102 tegen hem begon te praten.
'Hallo. Ik ben 8175,' antwoordde hij.

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

7223 voelde zijn tong even dik worden, toen hij nerveus naar het meisje voor hem keek. Ze had goedemorgen tegen hem gezegd, dat was al de tweede vandaag! Natuurlijk had hij 8102 wel gespot afgelopen weken, ook wel iets gesproken met haar, maar niet schokkend. Zij was nieuw, net iets minder nieuw dan Adam. Maar dat ze zijn nummer wist, kon of iets goeds betekenen. Of niet.. "G- Goedemorgen," stotterde hij eruit. Waarom was tegen meisjes praten zo lastig? Met Adam praten was veel makkelijker! Ergens vond hij het jammer dat hij Adam nu niet kon vragen wat hij van zijn gave vond, maar hij herinnerde zichzelf eraan het later te vragen. Even slikte de jongen de brok in zijn keel weg. Hij zou een gewoon gesprek voeren, dat kon hij! Michiel keek 8102 aan, nadat ze zich voorgesteld had aan Adam. "Lekker geslapen?"

It's never gonna happen, Guys.

Experiment 8102

      ''Jahoor, prima,'' zei ze. ''Waar hadden jullie het over?'' Ze wist zelf ook wel dat ze inbrak in het gesprek. Maar misschien dat de jongens wat zouden opwarmen als ze liet zien dat zij ook best gezellig kon zijn. ''Leuk je te ontmoeten, 8175. Ben je ook nieuw hier?'' Ze groef haar boek op uit haar tas en legde het alvast open op tafel.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'Het is mijn eerste dag hier,' vertelde Adam. Hij wisselde even een blik met Michiel, hij had gemerkt dat hij snel was terugveranderd zodra er iemand was binnengekomen dus hij wist niet of hij het gespreksonderwerp weer op gang wilde brengen. 'Mich- ehm, hij,' hij seinde met mijn ogen opzij, 'heeft me al een beetje rondgeleid en wat dingen over de school verteld.'

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

Michiel kon het ontzettend waarderen dat Adam niet zomaar zijn gave in het gesprek gooide. Het was en bleef iets waar hij onzeker over bleef, en dat was vooral de schuld van Jester om heel eerlijk te zijn. Heel even keek hij Adam dankbaar aan, waarna hij verder aansloot bij wat zijn vriend vertelde. "Ja, ik heb hem al een beetje de school laten zien. Ik vertelde hem waar we nu waren met geschiedenis. Je weet wel, vorige week zijn we gestart aan de ontdekkingsreizen van Columbus." 7223 haalde snel zijn huiswerk tevoorschijn uit zijn tas en legde het voor hun neus neer. "Ik heb al een goede start voor ons gemaakt. Ik neem aan dat we nu namelijk een groepje zijn voor onze presentatie." Vanuit zijn ooghoeken zag 7223 Fayr binnenkomen met Vienna, die nog steeds machteloos achter haar aanzweefde. 7223 had ietwat medelijden met haar, maar het meisje zelf leek er al niet meer mee te zitten. Gauw keek hij weer naar zijn vriend Adam naast hem, in de hoop dat niemand hem had zien staren.

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam werd gelijk enthousiast, hij keek er naar uit om ergens samen met Michiel aan te gaan werken. 'Wat moeten we precies doen?' vroeg hij.

Every villain is a hero in his own mind.

Experiment 8102

Mich? Wat bedoelde 8175 daarmee? 8102 schudde haar hoofd en zette het van zich af. Vast verkeerd gehoord. Langzaamaan stroomde de klas steeds verder vol. Ook de professor was ondertussen al gearriveerd en volgens de klok hadden ze nog twee minuten voor de les begon. En Experium High was altijd super strak op schema, dus ze kon nog wel even praten.
      ''Eigenlijk was Columbus echt een schoft, wisten jullie dat?''

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam schudde zijn hoofd. 'Nee... Wat dan?'

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone

Chagrijnig liep Ferse achter haar zus het lokaal in. Zonder op of om te kijken naar haar zus of haar ballon draaide het meisje zich om. Achterin de hoek hadden de losers helaas al plaats genomen, waardoor zij de andere kant uitkoos. Ze liet zich ploffen op haar stoel, haar bui nog steeds op onweer. Ze moest gewoon iets slopen, iets zou deze saaie geschiedenisles moeten verpesten. Vlakbij de ingang zat er een wastafel en Phone voelde een idee in haar hoofd opkomen. Ze wist dat ze waarschijnlijk een enorm probleem zou hebben, maar goed. Ze kon altijd zeggen dat de wastafel 'per ongeluk' ontplofte. Met een grijnzende blik keek het meisje naar de wastafel, en dwong met haar hoofd voor de pijpleiding om vast te gaan scheuren. Geduldig keek Phone naar de deur. De eerstvolgende die binnen zou komen, zou een natte douche krijgen.

It's never gonna happen, Guys.

Studieobject 7223

"We moeten een presentatie maken over Columbus en dit presenteren aan de ouderen uit onze klas. Volgende week moet het af zijn. We mogen een poster maken of een presentatie, dat mogen we zelf weten." 7223 keek even verstoord op van zijn uitleg naar 8102. "Hoe bedoel je hij was een schoft?" 7223 had al wel verschillende informatie opgezocht, maar dat hij een schoft was, had hij nog niet gevonden in zijn notities. "Ik weet alleen dat Columbus eigenlijk helemaal niet Amerika heeft ontdekt, maar dat die eer een ander toebehoort. Columbus was niet verder gekomen dan Caribisch gebied. Wist je dat de indianen hun naam hebben gekregen, omdat Columbus dacht dat hij Indie ontdekt had? Tot aan zijn dood heeft hij nooit geweten dat hij een nieuw continent ontdekt had."

It's never gonna happen, Guys.

Dezi

Vlak voordat de les begon, stonden Onyx en Dezi op en liepen naar het geschiedenislokaal toe. Dezi vond er nooit zo veel aan, ze begreep niet echt wat ze ermee moest. Mensen leerden toch nooit van hun fouten. Het had geen zin om daar veel tijd aan te verspillen. Onyx ging haar voor de deur door. Plotseling klonk er een krakend geluid, daarna viel er een bak water naar beneden. Dezi sprong onmiddellijk achter uit; Azumi siste geschrokken.
Onyx was te laat, het was alsof iemand een emmer water over zijn hoofd had gekieperd. Hij sprak geen woord, maar ze zag zag zijn schouders verstijven. Zijn zwarte haren plakten aan zijn gezicht, water drupte naar beneden. Dezi hield haar adem in, Onyx was nou niet iemand die zij graag tegen zich in het harnas wilde jagen.

Every villain is a hero in his own mind.

[ bericht aangepast op 24 feb 2020 - 18:24 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fersephone

Ietwat geschrokken keek het meisje naar de deur. Oh shit, ze zat diep in de problemen. In de gauwigheid had ze gezien dat het Dezi niet was, dus Ferse wist dat ze niet haar vriendin met een bak water zou onderdompelen. Wat ze niet goed gezien had, was dat het Onyx was geweest die binnen was gestapt. Als ze iemand verkeerd uit had kunnen pikken om onder te dompelen in water, dan was hij het. Ze had gehoopt Jester te grazen te nemen, aangezien ze hem nog niet in het lokaal gespot had. Ze durfde dus ook niet naar Onyx te kijken en deed net alsof haar neus bloedde. Het was een doodse stilte in het lokaal, niemand durfde daadwerkelijk te lachen. Niemand zei ook maar een woord, niemand keek naar naar hem. Phone voelde de blik van Onyx wel branden en ze hoopte tot het diepste van haar ziel dat ze die nacht geen nachtmerries zou hebben. "Is het normaal dat de waterleidingen springen in dit lokaal?" Ferse voelde de woede van Onyx tot haar huid prikken en dit was het moment dat ze wel op durfde te kijken. Gelukkig was de woede niet tegen haar bestemd, maar voor de leerkracht. Voor heel even blikte de leerkracht in haar richting, waarop Phone heel strak naar hem terugkeek. "Het is maar een beetje water, jongen. Je bent niet van suiker. Hop hop, loop even door. Je houdt mijn les op." Er ging een siddering door het lokaal, waarna Onyx zonder iets te zeggen pontificaal zich omdraaide en het lokaal weer uitstampte. Dezi volgde vlak na Onyx naar binnen en ging naast Ferse zitten. "Was dat jou schuld?" fluisterde ze naar Phone. Ietwat verontschuldigend haalde het meisje haar schouders op. Oeps...

[ bericht aangepast op 24 feb 2020 - 18:23 ]

It's never gonna happen, Guys.