Lucien Étienne Richard
Son of Gaston | 22 years | Ira |
Outfit | At the party |With Larsen
'Hmm, als jij goed je best doet Lucien, waarom niet?' zei Larsen, nadat Lucien naar zijn favoriete activiteit met de blonde prins had gehint, Lucien was dan ook zeker wel van plan om zijn best te doen voor Larsen, maar blijkbaar werd hem dat niet bepaald gegund. Eerst door Lisea die net op het verkeerde moment zijn aandacht nodig leek te hebben, maar niet veel later door Lillian die hem ook wist te storen. Lucien hield van Lillian, maar blijkbaar had de brunette niet helemaal door wanneer er niet om haar aanwezigheid werd gevraagd. Lucien hield zijn arm toch wel strak om Larsen, voor het geval dat Lillian hem van Lucien af wou pikken, maar deels ook omdat Lucien niet honderd procent zeker wist of hij op zijn eigen benen kon staan. Larsen was toch wel handig om zichzelf in balans mee te houden.
Lucien probeerde zijn beste vriendin nog als een hond af te roepen, maar luisteren deed ze natuurlijk niet. Echt opletten deed Lucien niet toen de twee begonnen te bekvechten, want hij hoorde iemand zijn naam roepen. “Lucien Étienne Richard,” een tikkeltje verbaasd keek Lucien om zich heen hij kon duidelijk niet meteen plaatsen waar de stem vandaan kwam, maar het klonk dichtbij. Niet dat iemand anders het leek op te merken, want Larsen en Lillian hadden duidelijk nog altijd meer aandacht voor elkaar. Het geluid van de muziek werd langzaam overtroffen door het geluid van een paar voetstappen die Lucien zijn richting opkwamen, iets wat Lucien niet helemaal begreep. Hoe kon iemand zo luid stampen dat je zelf luiden dan de muziek klonk, die persoon moest wel lood in zijn schoenen hebben. Toen wisten zijn ogen plots die van Seth te vinden die zijn kant op liep, een kleine rilling liep over Lucien zijn rug, hij had Seth nooit echt leuk gevonden. Je zou zeggen dat als je op een school vol villains zat je niet snel bang meer van iets zou worden, Seth deed Lucien wel echt angst. Helaas had hij dan ook het voorrecht een kamer met de jongen te delen.
“Je laatste levensuur heeft geslagen —ik ben klaar om je ziel op te eisen en je naar het vagevuur te sturen. Enige laatste woorden voor ik je van je fysieke lichaam bevrijdt?” sprak Seth ineens, waarna Lucien hem alleen maar verward aankeek. Met elk woord die Seth sprak en elke stap die de jongen verder in Lucien zijn richting zette leek het alsof er een stuk houd van Seth zijn gezicht af viel. Dat kon nooit goed aanvoelen, Lucien hoopte maar voor hem dat het weer heelde, want Lucien kon zich niet voorstellen dat hij er straks veel knapper uit zou zien. Lucien werd lichtelijk misselijk van het beeld van Seth die naar hem toe liep, maar wist eigenlijk niet meer echt wat echt was of niet. Was het de drank die hem dit deed geloven, of was het de drank die zijn einde zou zijn, misschien was het wel alcohol vergiftiging.
Lucien had nog nooit gehallucineerd van de alcohol, alcohol had veel effecten, maar hij wist ook bijna wel zeker dat dat niet kon gebeuren door alcohol. Dan moest het bijna wel echt zijn, Lucien keek naar Seth of de gedaante die eens Seth was, die nu met een enorme zeis voor hem stond. Lucien zijn maaginhoud stond hem inmiddels ergens in zijn keel, maar dat zou niet veel uitmaken, want ook de zeis stond aan Lucien zijn keel. Tenminste dat dacht Lucien, want het moordwapen wist nooit Lucien zijn keel echt te bereiken. Plots was Seth weg, verward keek Lucien om zich heen, maar de kans om iets te zeggen kreeg hij niet, want toen keerde zijn maag zich echt om en viel Lucien zijn avondeten in een klein plasje op de grond. Waarbij tot zijn 'geluk' iedereen nog net wist te ontwijken, op zijn eigen schoen na. Mooi, nu dacht iedereen dat hij echt te veel drank op had.
Finnley 'Finn' Arthur Holm
Son of Ariel and Eric| 21 years | Metonia|
Outfit | His room | With Beau
'Oké, ik weet het goed gemaakt,' begon Beau, Finnley draaide zich verwachtingsvol om naar zijn beste vriend, hoe zou Beau dit goed weten te maken voor hem? 'Ik speel met jou een spelletje Zeeslag als we terug komen, oké? Dan hebben we beiden onze zin, soort van.' voegde Beau aan zijn vorige woorden toe, een kleine grijns verscheen op Finnley zijn lippen duidelijk tevreden met Bea zijn woorden. 'Oké deal,' zei hij enthousiast. 'Ik was sowieso al van plan om te gaan, maar potje zeeslag erbij, maakt het alleen maar beter.' Finnley wist niet zeker wat zijn kamergenoot er van zou vinden als Beau en hij nog een heftig duel zeeslag zouden gaan houden, maar dat zagen ze dan wel. Desnoods zou Finnley hen wel verhuizen naar de gang, maar aan de andere kant had hij het vage vermoeden dat hij en Beau echt wel eerder thuis zouden zijn dan Orev met wie Finnley zijn kamer deelde.
'Oh, maar Finn, dat ben ik ook.' zei Beau nadat Finnley had gesuggereerd dat Beau met hem aan het flirten was. 'Ieuw,' zei Finnley grinnikend. 'Dat is basically incest.' Beau voelde als Finnley zijn broer die hij nooit had gehad, Finnley had alleen een oudere zus, als Beau met hem begon te flirten was dat toch wel een beetje raar, maar deze complimenten zag Finnley inderdaad niet als flirten. Gewoon Beau die erg lief voor hem was, maar Finnley was niet heel anders gewend. Het was dat of Beau plaagde hem aan de lopende band, met beide had Finnley niet echt een probleem.
'Ah jawel joh, zo'n heerlijke groene, glibberige, schubbige staart.' plaagde Beau hem dan ook over de zeemeerminnen staart waar ze het net over hadden gehad. 'Nee, maar weet je hoe snel je dan kan zwemmen. Mij lijkt het wel vet hoor.' Finnley schudde lichtelijk zijn hoofd. 'Hou op,' zei hij grinnikend. 'Ik kan trouwens al heel snel zwemmen, onderschat dat niet.' zei Finnley waarna hij zijn wenkbrauw even naar Beau optrok. Hij moest toegeven dat het waarschijnlijk nog sneller zou gaan met een staart, maar Finnley zou Beau er met een redelijk gemak uit kunnen zwemmen.
'Maar bespeur ik nu zowaar een kleine crush op een zekere piraat?' vroeg Beau, Finnley keek even naar Beau terwijl hij op zijn lip beet. Finnley wist het zelf ook niet precies, een crush was wellicht nog een groot woord, want zo goed kende hij Percy nog helemaal niet. 'Ik kan het je ook niet kwalijk nemen, piraten zijn natuurlijk ook gewoon enorm aantrekkelijk. Ik bedoel, wie kan de papegaai, het ooglapje en de houten poot nou weerstaan? Niemand.' zei Beau, terwijl hij Finnley in zijn zij porde. Finnley schrok een beetje op door Beau zijn vinger die in zijn zij boorde. 'Ik ben zo blij dat jij er niet zo uitziet, ik zou je niet meer aan kunnen kijken,' zei Finnley lachend. 'Maar in ieder geval, een crush zou ik het nog niet willen noemen, maar hij is niet oninteressant.' zei Finnley nog vrij cryptisch, maar Beau zou vast wel begrijpen wat hij daar mee bedoelde. Hij kende Finnley zijn taal gebruik als geen ander.
Finnley stond inmiddels zijn bruine haar weer in model te drukken, hij zou willen dat het van nature ene beetje netjes zat of gewoon leuk wild zoals dat van Beau. Finnley zijn haar zag er echter uit alsof ver net een vogel in had zitten te broeden als hij er niet iets aan deed. 'Wil je zeggen dat er iets mis is met mijn kapsel? Oh, Finn, je begeeft je op glad ijs. Nog even en ik moet bijn maatregelen gaan nemen...' zei Beau nadat Finnley Beau er juist op had gewezen dat hij gelukkig voor hem nooit iets aan zijn haar hoefde te doen. 'Wat, ik was je alleen een compliment aan het geven over je leuke krulletjes.' zei Finnley. 'I would kill for those.' Finnley keek even naar Beau terwijl er een grijns op zijn gezicht verscheen. 'Kietelkill, natuurlijk.'
Uiteindelijk zei Finnley dat hij er klaar voor was, want hij had het idee dat hij er nu toch maa reens aan moest geloven. Beau sprong natuurlijk direct enthousiast van het bed af. 'Zo te zien ben je er helemaal klaar voor.' zei de jongen terwijl hij in Finnley zijn schouder kneep. Finnley keek de jongen nog eens via de spiegel aan. 'Dank je.' zei hij terwijl zijn hand in die van Beau gleed. 'Kom, laten we gaan. We willen natuurlijk wel dat er nog iets te snacken over is.' zei Beau vervolgens opgewekt, waarna hij Finnley letterlijk uit zijn kamer sleepte, waarbij Finnley nog net de kans kreeg om de deur van zijn kamer achter zich dicht te gooien en veilig op slot te draaien.
I could be your perfect disaster, you could be my ever after.