• ''I only live for the music.''

    Rule number one, we don’t talk about feelings, we sing them
    Het is de droom van iedere debuterende band, een wereld tour. Optreden voor mensen over de hele wereld, jouw fans. Je doet waar je hart ligt en ziet tegelijkertijd de hele wereld. Een ware droom voor de meeste. Voor velen blijft dit ook enkel een droom maar voor de bands die we in deze rpg gaan volgen werd deze droom waarheid.
    De hoofd act heeft al enige ervaring met touren en zit ook al een paar jaar in het vak maar dit is zeker hun grootste tour te noemen.
    Voor de support act is dit hun aller eerste tour. Ze zijn ontdekt door de leden van de hoofd act en zijn meegevraagd op tour om hun bekendheid een boost te geven.
    De twee groepen kennen elkaar nog maar net maar lijken al erg goed met elkaar op te kunnen schieten, iets wat funest is als je dagen lang met elkaar onderweg bent. Toch blijkt de tour niet voor iedereen zo geweldig als ze in eerste instantie misschien dachten. Er zitten zo ook zijn keerzijden aan het rocksterren leventje.
    Je bent maanden lang ver van huis, van je geliefden en hebt ook niet de optie om even terug te vliegen. Ook zitten er voorwaarden verbonden aan het contract. Het is verboden voor de leden om onderling een andere relatie te hebben dan vrienden en ook niet met buitenstaanders, dingen te doen die hun kwaliteit van perfomance kunnen verminderen en ga zo maar door.
    Maar wie houd zich eraan, met zoveel verleidingen onderweg. Als er van alles je aangeboden wordt? Er duizenden knappe fans zijn die je aandacht willen? Men zegt weleens dat het vlees zwak is en dat zal blijken op deze tour. Zo ontstaat er natuurlijk ook wrijving onderling en dreigt de tour stukje bij beetje steeds iets meer in de soep te lopen. Zal het de leden lukken om de vrede te bewaren en hun droom verder uit te laten komen? Of zal het avontuur hier eindigen omdat een leven in de showbizz net iets heftiger leek te zijn dan gedacht...



    DRINK X SEX X PLAY X REPEAT





    ''Even magic shouldn't help to make the ugliest bitch pretty.''

    BUSRULES

    HIER KOMEN ENKELE REGELS

    .


    ROLES





    Band 1 Arcanum Hoofdprogramma VOL

    Gabriel Laurant Lavois|| Leadsinger || FC: Luke Hemmings || Easier || 1.4
    Tristan Moxley || Drummer ||FC: || Highgarden || 1.2
    Nash Sebastian Pierce || Bassist ||FC: Robert Sheehan || Hargreeves || 1.3
    Zeus Grayson Lee || Gitarist 1 ||FC: Troye Sivan || nesber ||1.3
    Dilara Harley Rose || Gitarist 2 ||FC: Zendaya || Riccardo || 1.3

    Band 2 Hellbound Voorprogramma

    Havana Sofía Suarez|| Leadsinger1 || FC: Kailyn De Los Rios || Lizzo || 1.3
    Amey Claudelle Hughes|| Leadsinger2 || FC: Jade Thirlwall ||nesber || 1.2
    Frances 'Franky' Valentine || Drummer ||FC: Aston Irwin || Forky || 1.3
    Billy Jameson || Bassist ||FC: Harry Richardson || Klaus || 1.2
    Bodhi Julian Smith || Gitarist 1 ||FC: || Venustic || 1.4
    Ruari Hayes || Gitarist 2 ||FC: || Aspromavro || 1.3


    Crewmembers/Roadies

    Lilith Pierce|| Roadie, zusje van Nash || FC: Adelaide Kane || Highgarden || 1.2
    Emilia Christina Foreman || Videographer ||FC: || Venustic || 1.4
    Jody Angelina De Lacour || backing vocal ||FC: || Sombre ||1.2


    The Start



    De band gaat op tour en is net aangekomen in hun luxehotel te tokyo waar ze overmorgen gaan optreden. Momenteel moeten ze nog even binnenblijven en word alles geïnstalleerd. Onze personages hebben dan maar besloten al een preparty te houden in hun kamers vooraller ze de okay krijgen om Tokyo te verkennen. Dus haal je beste drank maar al boven en laat de pillen rollen, Arcanum en Hellbound is here to party.




    RULES








    o In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
    o Je schrijft minstens 150 woorden
    o Maximum 2 personages (Met overleg van mij en Forky kan evt een derde rol voorzien worden, mits deze tot de crew behoort)
    o Minstens 1 keer per week posten. Het is voor mij ook een drukke periode, maar het zou wel fijn zijn om dit topic actief te houden.
    o Reservaties blijven 72 uur. (48 uur voor een basisopzetje, daarna nog 24 uur voor het meeste in te vullen) . Ik verwacht ook geen boek, maar op zijn minst een kort uitlegje van hoe je personage in elkaar zit zou fijn zijn.
    o OOC in praattopic!
    o Lees iedereen zijn posts! Ik weet dat het soms moeilijk is, maar ik zal mijn best doen ervoor te zorgen dat het geen sneltrein word. In iedereen zijn post kan er nuttige info staan omtrent de omgeving, zijn/haar personage of zelfs jou personage! So my beoble pls read.
    o Heb respect voor elkaar! Dit betekend niet zomaar andere hun personages besturen zonder vragen, iemand negeren, achter elkaars rug om klagen etc. I am an positive thinker en dit hoort een leuke rpg te zijn. So be nice people en als er problemen zijn, kom aub eerst naar mij voordat je iets plaats in het praattopic Also no fighting in my topic !
    o Geen Mary sue’s, Gary sue’s , Orpg’s, … (Ik zal je vriendelijk erop wijzen als het die kant uitslaat. Ben je het niet met me eens? Gelieve me dan in mijn gastenboek te contacteren en me te overtuigen dat het niet zo is. )
    o +16 mag, maar duid het dan ook aan en onder een spoiler !
    o Ik heb het recht je uit mijn rpg te schoppen als je 1) de regels niet waardeert, 2) Niet post 3) Niet op mijn waarschuwingen antwoord
    o Alleen ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik er iemand anders voor aanwijs.
    o Vragen? Shoot at me! Ik ben er om te helpen en de rpg in goede banen te leiden!
    o Hopelijk schrikt jullie dit niet af, het zijn voornamelijk de basisregels van iedere rpg, but just with my quircky toughts erbij hehe.






    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    NASH SEBASTIAN PIERCE

    Bassist of Arcanum With Ruari


    Trots dat ik Ruari vol in zijn domme gezicht geslagen had, begon ik met de jongen nog meer te gaan treiteren. Wat de impact van de klap niet minder erg maakte. 'In elk geval niet alsof ik een gebroken en bloedende neus heb,' spoog de jongen naar me terug waardoor de grijns op mijn gezicht meteen weer weg trok. In deze omstandigheid zou ik mijn neus even pissig optrekken, maar op dit moment had de adrenaline -en de volle dosis alcohol in mijn bloed- ervoor gezorgd dat de pijn wat verdoofd was, en ik geen gevoel had. Naast de razende harstlag die ik wel voelde bonzen in mijn neus.... 'Al heb ik wel eens comfortabeler gelegen en hoef ik je echt niet zo dicht bij me te zien.' sprak de jongen vervolgens uitdagend waardoor ik hem weer een dodelijke blik schonk, nogsteeds mijn beste beentje voorzettend om het hem zo moeilijk mogelijk te maken. Echter eens ik zijn vuist in mijn middenrif voelde stompen meermaals op snel tempo krom ik wat ineen en gezien ik niet wist hoe ik dit moest gaan ontwijken rolde ik voor mijn eigen bescherming van de jongen af. Niet zonder hem ook nog een stomp proberend te verkopen een ik op mijn zij beland was. De stompen in mijn maag hadden me niet veel goed gedaan, gezien ik mijn maag voelde toeren draaien. "Fucking eikel!" riep ik dan ook nog terwijl ik wat overeind krabbelde en richting een plant liep in uiterste spoed, vooralleer ik mijn maaginhoud in de plantenbak dumpte. Misschien had ik die laatste flask alcohol toch niet zo snel moeten opsalamanderen. Hoestend en proestend ging ik boven de bak, even de eikel Ruari vergetend gezien ikzelf even belangrijker was en niet veel zin om mijn eigen braaksel op mijn broek te hebben.
    "Ik haat je zo fucking erg!" sneerde ik de jongen nog ziekjes toe. en veegde met de rug van mijn hand mijn mond ruw af, hierbij ook ruw tegen mijn neus aan schuren waardoor een jammerde "aauwh" ook mijn lippen verliet. "Allemaal jou fout." vervolgde ik nog grommend, vooralleer ik nog een lading voelde bovenkomen en opnieuw moest braken. Sinds wanneer had ik fruit loops gegeten? Het maakte mijn braaksel akelig vibrant. "Ik had beter op jou liggen kotsen!" sneerde ik de jongen nog mompelend toe. "Gaaaabee!" kwam er luid en klagerig over mijn lippen. "Liiliiiithhhhh! Ruari is weer een eikeeel!" kwam er vervolgens als een kleine verdrietige kleuter uit mijn keel


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    F R A N C E S      "F R A N K I E"      V A L E N T I N E

    25            Drummer Hellbound            On her balcony            With Wednesday Addams




    Frankie was even zijn apropo gebracht door het plotselinge veranderen van het onderwerp. Frankie was erdoor in de war gebracht. Het feit dat Jody over gevoelens wilde praten met hem had hem weer aan zijn daadwerkelijke gevoelens doen denken, iets wat hij had willen ontwijken. Gelukkig leek ook Jody door te hebben dat het een absolute mood kill was om aan het praten proberen te krijgen dus veranderde ze het onderwerp weer naar iets waar Frankie wel vrolijk aan mee deed.
    Terwijl Jody bezig was met het jointje had Frankie haar naar het balkon getild en haar daar op een stoel geparkeerd.
    Hij keek toe hoe ze het jointje inwijdde en beet even op zijn lip. Ze was zelfs sexy als ze een jointje aan het roken was. Ze had de rook uitdagend zijn richting uit geblazen gevolgd door een vraag. 'Blijf je bij mij slapen vanavond of ga je aan het eind naar je eigen bedje?' een speelse grijns vormde zich rond Frankie zijn lippen. "Hmm, ik heb wel graag dat je me onderdekt en me een verhaaltje voorleest voor het slapen gaan," zei hij met een klein pruillipje. "Maar het is aan jou. Kan jij het aan om in een groot leeg bed te liggen in deze grote boze stad." grijnsde hij ondeugend.
    Frankie was erg gericht op zijn privacy, en normaal gesproken zou hij waarschijnlijk ook voor de tweede optie gekozen hebben. Echter had hij nu zo'n gebrek aan affectie gehad dat hij Jody voorlopig niet los wilde laten, ook al zou hij dit natuurlijk ontkennen mocht ze er naar vragen. Frankie zijn lichtelijk hongerige blik schoot naar het jointje waar ze klaar mee leek te zijn en pakte deze maar al te graag van haar aan. "Dank je, schat." grijnsde hij en hield zijn hoofd iets schuin bij deze woorden. Hij zette zijn lippen aan het uiteinde van de joint en nam een grote hijs. Fuck wat had hij dit gemist. Niet alleen de drugs maar ook de tijd die hij met Jody spendeerde, gewoon met zijn tweeën zonder de anderen erbij. Na de hijs die hij van de joint had genomen blies hij de rook genoeglijk uit en er was weer een permanente tevreden grijns rond zijn lippen te vinden. Het leven was goed zo.
    'Raad eens welk boek in aan het lezen ben...' Frankie zijn ogen schoten naar de van Jody met een speelse twinkeling er in. "Het zou me niets verbazen als het Twilight zou zijn..." lachte hij en hield zich vervolgens weer bezig met de welverdiende joint.


    How far is far

    ✮      JODY      ✮
    Hi fuckface.

    jody ─ 21 ─ background vocal ─ stoned ─ balcony with Frankie ─ outfit
          Zonder oogcontact met Frankie te verbreken nam ik een hijs van de joint, waarna ik de rook zijn kant op blies. Waarschijnlijk stonden er echt vlammen in mijn ogen, zo speels was ik op dit moment.
          'Blijf je bij mij slapen vanavond of ga je aan het eind naar je eigen bedje?' vroeg ik dan ook met een brede glimlach. Hij keek dan ook een beetje ondeugend terug mijn kant op.
          'Hmm, ik heb wel graag dat je me onderdekt en me een verhaaltje voorleest voor het slapen gaan,' zei hij met een klein pruillipje. 'Maar het is aan jou. Kan jij het aan om in een groot leeg bed te liggen in deze grote boze stad.' Frankie daagde me ontzettend uit. Ik kon het niet laten om even te lachen. Ik nam nog een hijs en gaf de joint door aan Frankie.
          'Dank je, schat.' Grijnsde Frankie mijn kant op terwijl hij de joint aan nam. Die ondeugende blik van hem kon niet veel goeds betekenen. Waarschijnlijk was ik zometeen dus echt zwaar de lul als we eenmaal in bed zouden liggen. De laatste keer dat ik intiem was met iemand was met Frankie en dat was al weer een flinke tijd terug. Andere mannen spraken me toch niet zo aan als hij. Niet genoeg om er het bed mee te delen in ieder geval. Frankie nam een flinke hijs van de joint en blies de rook mijn kant op. Met gesloten ogen ademde ik zijn rook weer in.
          'Raad eens welk boek ik aan het lezen ben?' vroeg ik Frankie speels. Ik zag Frankie even kort nadenken. Hij ging het toch verkeerd raden.
          'Het zou me niets verbazen als het Twilight zou zijn...' grinnikte hij waarna hij weer een hijs van de joint nam. Snel maakte ik al een afkeurend geluidje. Twilight, gadverdamme. Glitterende vampieren waren niks voor mij, ik had ze liever wat meer in de horror stijl.
          'Nee nee... ik ben Fifty Shades Darker aan het lezen.' Zei ik uitdagend met wederom die speelse grijns op mijn gezicht. Ik wist niet of Frankie wist waar dit boek over ging, maar ik dacht dat het wel algemeen bekend was. Die boeken zijn echt fantastisch en met alle respect... gewoon bloedgeil.


    - thank you for existing -

    Ruari Hayes

    22 ~ 2th guitarist Hellbound ~ hotellobby ~ with Nash


    Nash rolde van Ruari af en probeerde hem nog een stomp te verkopen eenmaal hij op zijn zij beland was. 'Fucking eikel!" riep hij nog terwijl hij wat overeind kwam en richting de planten toe liep.
    Ruari was door de stomp geraakt, waardoor hij iets langzamer dan normaal ook overeind kwam. Hij zag dat de arme planten het te verduren kregen met kots van Nash. Die nog stond te hoesten en proesten boven de plantenbak van de planten. De "Ik haat je zo fucking erg!" kon zo terug gezegd worden. Iets war ze het over eens waren. "aauwh" bracht Nash daarna nog uit. "Allemaal jou fout." Daarna moest hij weer overgeven. Dat zijn maag erg zwak leek te zijn, had ruari ook niet aan kunnen zien komen. Al was het in de staat van Nash misschien ook niet compleet onverwachts of raar meer.. "Ik had beter op jou liggen kotsen!" kreeg Ruari weer als sneer te horen, met "Gaaaabee. Liiliiiithhhhh! Ruari is weer een eikeeel!" erna.
    'Gast,' zei Ruari daarop. 'Fijn dat je mij je spuug bespaard, maar je bent toch echt geen klein kind meer. Je vrienden en familie kunnen niet alles voor je oplossen.'
    Daarop keek hij even om zich heen. Het was op dit moment vrij rustig, wellicht de reden dat niemand het gevecht had onderbroken. Zodra de rest hier achter zou komen, zou het trouwens nog leuk worden. Niet iets waar hij echt naar uitkeek, maar zonder foto's zou het misschien nog mee kunnen vallen. Als Nash het niet zou gaan omdraaien tenminste.. Ruari keek Nash weer aan. 'Jij viel mij aan trouwens' zei hij nog tegen Nash. 'dus wie is hier eigenlijk de eikel?'


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    SKIP !

    Het is een zwoele avond te Tokyio , de twee bands zijn op stap door de kleurrijke stad. Ze mogen doen wat ze willen maar moeten voor 2 uur s'nachts terug in hun hotelkamer paraat staan. Morgen is het concert namelijk en ze moeten toch een beetje slaap hebben geabsorbeerd om zo goed mogelijk te gaan rocken!


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Billy Jameson
    23 • Bassist Hellbound • Karaoke bar • Boys will be Boys • Alone

    We mochten uiteindelijk de stad in en dat was echt heel fijn. Er was zo veel te ontdekken. Ik keek mijn ogen uit. Ik was nog nooit het land uit geweest, dus voor mij was het een hele grote cultuurshock. Dat was het touren door Amerika al geweest, en dit al helemaal. Ik had bij elk straatkraampje wel wat te eten gekocht, met wisselende resultaten. Een deel was echt heerlijk, sommige dingen waren verrassend en hadden smaken die ik nog nooit had geproefd, maar ze waren wel lekker, maar er waren ook dingen waar ik echt moeite mee had om ze binnen te houden. Ik was goed opgevoed, dus ik zal nooit de kok beledigen of iets uitspugen, maar sommige dingen waren echt niet te eten. Ik had nog wat kleine souvenirtjes gekocht voor mezelf en mijn familie. Uiteindelijk, na een echt avondmaal, had ik een karaokebar weten te vinden met Engelstalige nummers. Niet iedereen hield van karaoke, maar ik wel. Daarbij mocht ik nooit zingen, dus dit was wel een beetje mijn uitlaatklep.
    Ik had een booth weten te huren en had vast een budweiser besteld. Ik wist dat velen het niet als echt bier zagen, maar ze zagen me toch al als een hillbilly en dan was mijn eerste drankje in elk geval geen teleurstelling, of te sterk om later nog te functioneren. Ik pakte de microfoon en typte een nummer in wat ik kende: Coat of Many Colors van Dolly Parton. Dit keer maakte hopelijk niemand grappen over mijn accent. Country was een van de weinige stijlen die met mijn accent goed te zingen was. Elvis ging soms ook wel, maar niet als ik vermoeid was, want dan was mijn accent gewoon te dik. Nu maakte het me echt niet uit, dus ik ging er vol voor. Ik was met vrienden in een vreemd land en ik ging er van genieten.


    Bowties were never Cooler