|
L I L I T H
" c h i p m u n k "
P I E R C E
"Try to be a rainbow in someones cloud."
☀ 24 ☀ Roadie ☀
☀ In their hotelroom ☀ Gabriel ☀
☀ Outfit ☀
|
Lilith probeerde het weg te drukken om simpelweg te genieten van het feit dat ze in Tokyo was... ondanks dat ze er zelf helemaal niets voor had hoeven doen. Ze hoefde niet een avond te zweten op het podium of met zwaar gereedschap te sjouwen. De kleine brunette prees haarzelf dan ook echt gelukkig en wist dat ze gezegend was met haar leven. Ze had haar droomman naast haar, reisde de wereld over en was ook nog een dichtbij haar broer. Daar bovenop had ze echt een familie gevonden in de gekken en wist ze dat ze daarmee vriendschappen voor het leven had.
Nadat ze Gabriel vroeg of hij jaloers was, al was het een grap geweest, knikte hij gulzig, wat haar op haar beurt weer hoofdschuddend liet lachen. Zijn jaloezie leek er wel te zijn, maar ze had er nog nooit iets van gemerkt of gehoord, in ieder geval niet zo erg dat het een last was geworden of hij haar ermee lastig leek te vallen. Zij was immers degene die met een rockster aan het daten was die bergen dames achter zich aan had, die zich soms letterlijk op hem gooiden. Lilith kon daarbij ook wel jaloers zijn, maar begreep in wat voor wereldje ze gestapt was, en bovenal met wie ze een relatie begonnen was. Ergens vond ze het wel fijn te weten dat hij zo begeerd was, het betekende dat ze altijd haar beste zelf zou blijven al leek Lilith daar toch al geen problemen mee te hebben.
'Niet zo goed als toen jij nog bij me lag..' zei hij met nog een grijns op zijn gezicht, waardoor Lilith toch lichtjes begon te blozen. Waar had ze dit aan verdiend? Hij was veel te perfect. Om haar gebloos dan ook te verbergen hield ze haar gauw bezig met de Nash pose. 'Yes Queen!' Het was akelig hoe goed de jongen haar broer na kon doen, waardoor ze al gauw krom stond van het lachen. Het was maar goed dat hij gestopt was met fotograferen, gezien het geen charmante pose was geweest. Langzaamaan kwam ze dan ook weer overeind, al droeg ze nog altijd een tevreden glimlach rondom haar lippen.
'Oh, wacht maar,' zei hij grijnzend, waardoor haar ogen direct vergrootte. 'Nee... dat zou je niet doen.' Ze schudde gehaast haar hoofd, gezien ze zijn woorden niet geloofde. 'Ik ga wel op zoektocht, dan staan we eindelijk quite, met die lelijke foto op die achtergrond van je...' Lilith's mond viel nu open, al droeg ze een speelse twinkeling in haar ogen. 'Ik wens je veel succes.' Al gauw verscheen er dan ook een uitdagende grijns op haar gezicht. Zelf vond ze de foto helemaal geweldig, gezien hij net wakker schrok, en gezien er een lens in zijn gezicht werd geduwd was hij haast overeind gekomen. Lilith had verrassend genoeg snel weten te reageren, waardoor zijn hoofd de lens net niet had geraakt. Het resulteerde er echter wel in dat de foto wel erg close up was, en eigenlijk vooral een zoom in was geweest van zijn rechteroog, tot zijn donkerblonde krullen. Misschien was het voor Lilith ook gewoon meer het moment geweest, al vond ze de foto nou juist wel leuk, gezien hij prachtige ogen had waar ze toch al wel in kon verdrinken.
Bij binnenkomst leek Gabriel al snel het vertrouwen verloren te hebben dat hij bezat, waardoor Lilith nog net een lach binnen wist te houden. 'Oké, wij hebben kamer... eh...' Natuurlijk kon Lilith hem helpen, maar hem zo zien onhandig zien wezen was ook gewoon veel te geweldig om mee te maken. '301, makkie.' Lilith hield zijn hand nog altijd rustig vast, en bleef met haar duim over de rug van zijn hand strelen, haast om hem aan te moedigen. Een aangename geur begon haar neus binnen te dringen, waardoor haar ogen zochten naar de afkomst. Gabe leek echter al sneller te zijn. 'Oké, eerst de hotelkamer of eerst het buffet?' Hij begon dan ook te grijnzen, en Lilith volgde. 'Ik heb wel echt honger gekregen.'
'Al kunnen we natuurlijk ook misbruik maken van de roomservice,' deze woorden klonken haar veel beter, en Gabe leek hetzelfde idee te hebben, gezien hij haar alweer mee trok naar de volgende hal. Lilith volgde braafjes, en probeerde zelf de borden ook wat te begrijpen, al was het onmogelijk in haar ogen. 'Ik ook, ik kan niet wachten om de toerist uit te hangen samen.' Gabe drukte een kus op haar lippen, die ze beantwoordde door eerst tegen zijn lippen aan te glimlachen. Hoe kon haar hart nou niet smelten door dat soort uitspraken?
De twee guppen stopte dan ook voor een bord, waar Lilith even naar staarde alsof het haar echt elk moment kon gaan vertellen welke kant ze op moesten. Ze had haar hoofd lichtelijk gekanteld, terwijl ze probeerde wijs uit de teksten te maken. 'Het enige wat ik nu weet is dat we zo'n vier verdiepingen naar boven moeten...' Lilith keek even verward van het bord naar Gabe, die op zijn lip leek te bijten. 'Hoe? Wat? Waar haal je dat vandaan?' Grijnzend schudde ze haar hoofd. 'Oké, jij wint. Jij bent beter, want dat krijg ik er niet eens uit...' Ze stak haar handen de lucht in, bij wijzen van overgave.
Lilith werd ineens zonder pardon opgetild, waardoor er opnieuw een idiote glimlach op haar gezicht verscheen, terwijl ze haar armen dan ook om zijn nek heen hing. Ze staarde naar hem vanuit deze positie en kon het dan ook niet laten de idiote glimlach aan te houden. Het was echt akelig hoe gelukkig hij haar maakte, en doch op andere momenten zo onzeker kon laten voelen. Gabe liep dan ook, al had ze echt geen interesse meer in de weg. Ze legde haar hoofd zacht tegen zijn borst aan, en snoof zijn geur even lekker op. 'Ik heb je vanavond nog nodig.' Een goedkeurend geluidje klonk vanuit Lilith, waarna ze haar ogen weer even opende om zijn gezicht even te bestuderen.
Ze merkte hoe hij tot stilstand kwam, waardoor ze haar blik uiteindelijk richtte op het nummer op een deur niet ver van hen verwijderd. 'Gabey, het is je gelukt!' Ze kon de verbazing in haar stem niet verbergen, evenals de grijns die rondom haar lippen begon te spelen. Ze liet zich wat onhandig uit zijn armen vallen met enige samenwerkerking, drukte haarzelf tegen hem aan om hem een trotse kus te geven vooral gezien ze anders niet bij zijn lippen kon komen en opende vervolgens vol enthousiasme de hotelkamer met de sleutel die ze ondertussen uit zijn kontzak had gevist.
Ze wandelde rustig de kamer binnen, maar toen ze het bed zag nam ze een klein sprintje en liet ze haarzelf erop vallen op haar rug. Ze kon nu al zeggen dat het stukken lekkerder lag dan het zogenaamde bed in de tourbus. Een tevreden kreun schoot tussen haar lippen vandaan. 'Oh, dit is een van de lekkerste matrassen die ik ooit gevoeld heb...' Ze holde haar rug even om de stijfheid eruit te krijgen, en trapte vervolgens dan ook haar schoenen uit, waarmee ze niet op het bed had gelegen. Ze staarde even naar het plafond, wat een vreemd motief had, al interesseerde het haar geen meter.
Lilith liet haar hazelkleurige kijkers echter even op de felblauwe ogen van Gabriel vallen. 'Hoe laat wilde je Tokyo gaan verkennen?' Het was nu echt een moeilijke keuze tussen slapen, eten of wakker blijven. Het hing allemaal af van de tijd van vertrek af. Al was Lilith normaal niet zo van de powernapjes, had ze het idee dat dat een beter idee was. 'Oh, dit bed is veel te lekker. Ik ga hem meenemen in de bus I swear. En ik eis hem op voor mezelf alleen.' Ze stak plagerig haar tong uit naar Gabriel, voordat ze haar ogen sloot en een goedkeurend geluidje liet horen. Ja, het lag echt te lekker en als ze nog langer haar ogen gesloten zou houden zou ze echt niet meer overeind komen, waardoor ze ze toch met tegenzin weer opende. Overeind komen deed ze echter niet, het voelde niet goed om het bed in de steek te laten. 'Wat hebben ze eigenlijk te eten, Gabey? En koffie, I need coffee.' Ze had oprecht teveel zin om Tokyo te gaan rondwandelen, waardoor ze oprecht haar best wilde doen om wakker te blijven, al was het maar omdat Gabriel er zelf ook erg veel zin in had gehad, het was namelijk zo dat ze hem gisteren nog op zijn telefoon had zien zoeken naar locaties.
|
Phlegethon
