• BRIARWOOD HIGH


                      BEGINNING                        

    Het is dinsdag 18 september. De nieuwe directeur heeft net in zijn ochtendpraatje vermeld dat er komende vrijdag een gala zal zijn. Dit is het allereerste gala sinds jaren, dus iedereen is acuut in rep en roer. Daarna kwam hij ook nog met een schokkende mededeling aan: iedereen is verplicht met een date te komen en een jongen dient een meisje te vragen. Het gala is verplicht. Ben je niet aanwezig? Een week nablijven. Heb je geen moeite gedaan voor een date? Twee weken nablijven. Het schoolhoofd hoopt hiermee te bereiken dat jongens en meisjes elkaar met respect behandelen.
    Tijd: 15:15u (de school is net klaar voor die dag)
    Temperatuur: ☼ 20 ºc
    Thema: Fall

    * Als een personage iemand op date gaat vragen, vermeld dat even in het praattopic. Dan houd ik een lijstje bij.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Sydney Cox
    17 — ex-slut (now baby momma) — outside the school — Roman — outfit

    Ik leun tegen Romans auto aan en ik kijk even op mijn wat versleten telefoon om te zien hoe laat het is. De lessen zijn net afgelopen en ik wacht nu op Roman zodat hij me naar huis kan rijden, want hij wil ook wel een middagje doorbrengen met Lexi. Net als ik mijn telefoon weer op wil bergen, zie ik mama's nummer in beeld verschijnen en neem ik snel op.
          'Ik kom zo naar huis,' zeg ik meteen en ik haal mijn hand door mijn haar. 'Ik wacht op Roman.'
          'Goed zo, lieverd,' zegt mam meteen en ik glimlach. Op de achtergrond hoor ik Lexi's gebrabbel en ik kan het niet laten breed te glimlachen. Ondertussen is ze al een jaar en drie maanden oud en de tijd vliegt. Ze kan zelfs al een beetje lopen! 'Lexi vraagt al de hele dag om je. En ze krijgt last van haar tanden, er komen er nog een paar door, denk ik,' legt ze uit. Ik haal mijn hand door mijn haar.
          'Ja, ik ben er snel,' zeg ik weer. Dan zie ik in de verte de bekende gestalte van Roman en ik steek mijn hand al even naar hem op. We zijn officieel exen, maar ik ben zo blij dat we in ieder geval wel goed met elkaar om kunnen gaan. En hij is echt een goede vader voor Lexi, waar ik ook van kan genieten. 'Ik zie jullie straks!' Dan hang ik op en stop ik de telefoon weer in mijn broekzak. 'Hé,' begroet ik Roman met een glimlach als hij bij me staat.

    For all things my hands have held, the best thing might be you.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    EZRA • NICOLAS • ROSE



    17 • The Golden Boy • Outfit • Hallway • Amani

    De eerste paar weken op school waren erg wennen geweest voor Ezra. Het leven op Briarwood High, oftewel de verkeerde kant van de stad, was compleet anders. Toch voelde hij zich vanaf dag één al meer thuis in deze "achterbuurt" dan hij ooit had gedaan op zijn eliteschool van vroeger. Ezra schoot echter wel lichtelijk in paniek toen hij hoorde dat hij verplicht was om naar het gala te gaan mét een date. Hij was nooit goed geweest met meisjes en dat zou hij in een week ook zeker niet worden. Daarnaast kon hij het zich amper voorstellen dat een meisje interesse had in de stille, nieuwe jongen op school.
          Rustig wandelde Ezra door de gangen, een tijdje nadat de bel was gegaan. Hij hield niet van drukte en bleef daarom vaak langer hangen in het lokaal na school zodat hij de horde aan gehaaste, zwetende pubers kon ontwijken. Hij keek wat om zich heen en wandelde op zijn gemak richting zijn kluisje. Hier haalde hij wat boeken uit zijn tas en greep hij naar zijn jas, ondanks dat hij die toch niet zou gaan dragen. Hij liep weg van zijn kluisje en zag een klasgenootje van hem staan. Hij was vergeten wat haar naam was en dat vond hij eigenlijk al kwalijk genoeg. Gelukkig voor hem had hij een oprechte vraag dus dat was een goede manier om contact te leggen met iemand uit zijn klas.
          'Sorry, mag ik even storen?' vroeg hij voorzichtig. Hij zag dat ze druk bezig was op haar telefoon. 'Ik ben op zoek naar het kantoor van Mr. Harris en ik heb eerlijk gezegd geen idee welke kant ik op zou moeten.' Er rustte een vriendelijk en oprechte glimlach op zijn gezicht. Daarmee hoopte hij dat hij niet onbeleefd overkwam op het meisje.

    I THINK A LOT, I JUST DON'T TALK THAT MUCH

    [ bericht aangepast op 26 mei 2018 - 17:16 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    PHOENIX SHAFFER
    18 – Pronouns: she/her – Genderfluid – The innocent puppy

    Every day isn’t the same, so why should I be?



    “Hey J!” Zonder waarschuwing stormde Phoenix de hide-out van Jules binnen om zich uitgebreid op de grond te laten vallen, als een soort zeester. De vloer was iets harder dan ze had gewild, maar het lag nog steeds wel lekker.
    Het was een lange schooldag geweest met een aankondiging die de hele tijd door de gangen gegonsd had. Een schoolbal, verplicht met date. En de jongen moest het meisje vragen. Over een heteronormatieve maatschappij gesproken…
    “Al plannen voor de jurk?” vroeg ze Jules. Ze viste haar mobiel uit haar zak en maakte een mislukte selfie met Jules op de achtergrond. Die stuurde ze door naar Reese.
    To: Reese.
    You know where to find us ;)

    Toen ze haar mobiel had weggestopt, sloot ze haar ogen en luisterde naar het geluid van de spuitbus van Jules. De jongen die het meisje moest vragen… Waar zou dat haar plaatsen? Het was niet alsof ze nu alvast kon voorspellen hoe ze zich tegen die tijd zou voelen en dus een date van het andere geslacht mee zou kunnen vragen. En ze schatte de kans dat zijzelf gevraagd zou worden niet al te groot in. Want wie zou dat nu doen?
    Het was wel een goede reden om te gaan shoppen natuurlijk. Bij die gedachte klaarde haar humeur spontaan op. Een beetje winkels afstruinen met vrienden, hoe leuk was dat? Zelfs terwijl driekwart te duur zou zijn om überhaupt een optie te zijn. Gewoon a night out, lekker samen op stap.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Theodore 'Theo' Sawyer Everton


    Unexpected Sweetheart | 18 Years | Outside | With Joëlle, Vincent en Boyd

    Toen de laatste bel van de dag door het klaslokaal klonk duurde het niet heel lang voordat Theodore al zijn spullen bij elkaar had gegrepen en op zijn weg het lokaal uit was. Echter werd hij gestopt voordat hij werkelijk het wiskunde lokaal uit kon lopen, het was zijn wiskunde leraar die besloot dat hij nog niet klaar was met Theo en vond dat hij nog net iets langer moest blijven. Pas toen iedereen het lokaal had verlaten besloot de man dat het 'veilig' genoeg was om Theodore te vertellen wat er nou werkelijk aan de hand was. Niet dat er veel aan de hand was, niet veel waarvan Theo nog niets van wist in ieder geval. De wiskunde leraar begon namelijk over Theodore zijn wiskunde cijfers en over hoe die nou niet bepaald geweldig waren. Theodore knikte enkel braafjes bij het horen van de woorden van de man, want wat moest hij zeggen? Dat hij het niet door had? Dat had hij wel dus veel meer was er niet te melden.
    De man had dan ook wel door dat het niet veel zin had om nog uren tegen Theodore te blijven praten en liet de jongen uiteindelijk toch het lokaal verlaten. Een tevreden zucht rolde over Theodore zijn lippen heen, wat was hij blij dat hij eindelijk van school verlost was. Voor de dag dan. Voordat Theodore naar buiten toe liep maakt hij nog een snelle stop bij zijn kluisje, waar hij zijn jas uit haalde en een paar boeken in zijn tas duwde. Hierna liep hij echter naar buiten, waar hij zijn jas ook al weer snel uit deed, toen hij tot de conclusie kwam dat het veel te warm was voor een jas.
    Kort liet Theodore zijn ogen over het schoolplein glijden opzoek naar bekende gezichten. Uiteindelijk vond hij deze bij Boyd, Vincent en - de persoon van wie Theo het enthousiast werd - Joëlle. Een glimlach ontstond op Theo zijn lippen terwijl hij het drietal besloop om uiteindelijk onverwacht zijn hand om Joëlle haar schouder te leggen in een poging de blondine te laten schrikken. 'Hey, bestie,' zei Theo op een overdreven manier als of hij één van die tutjes was die je altijd terug zat in televisie series. Hierna liet hij zijn oog op de andere twee jongens vallen. 'Ook leuk jullie te zien natuurlijk,' zei hij waarna hij naar ze lachte. Hierna liep hij om het bankje waar het drietal opzat heen zodat hij voor ze kwam te staan en niet langer tegen hun ruggen aan hoefde te praten. 'Dus wat zijn jullie plannen vandaag?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Roman Angél DeSantos
    19 | The King | Outfit | With Syd



    Ik vond het hele idee van het gala al onzin, een leuke avond kon je ook hebben in een club. Daarnaast waren de woorden die onze nieuwe directeur vervolgens had gezegd nog grotere onzin. Nablijven? Dat kwam ook zo dreigend over voor mensen zoals ik, ahum. En daarnaast, dit was om respect te creëren tussen de dames en heren? Dat is dan nog het toppunt. Als je respect verdiend dan krijg je het en anders niet. Een dom gala gaat dat echt niet veranderen. Maar. Maar, ik zeg nog nee tegen een feestje naar mijn hand zetten.
    De gedachte alleen al laat me grijnzen en ik loop de school uit, waar ik Syd al bij mijn auto zie staan. Ze steekt haar hand op en bijna meteen veranderd mijn grijns in een glimlach. Ongemerkt versnelt mijn pas wat tot ik bij haar sta. 'Hé,' begroet ze me glimlachend en ik glimlach terug. 'Hi mami,' zeg ik plagend, sinds het een voor mijn favoriete bijnamen voor haar was als het tussen ons was, en voor een kort moment sla ik een arm om haar heen om vervolgens een kus op haar hoofd te drukken. 'Kan je die onzin geloven trouwens?' lach ik en geef een licht knikje richting de school, voor ik mijn auto open. Ik houd de deur voor haar open en stap dan ook zelf in. 'Niet komen opdagen is een week nablijven, wauw. Volgens mij moet ik in totaal sowieso nog een aantal maanden nablijven.' mompel ik en laat ondertussen mijn ramen zakken, waarna ik een sigaret opsteek. Zeer slechte gewoonte maar er vanaf blijven kon ik nog niet. Ik rookte nooit bij Lexi in de buurt, maar echt stoppen was toch wat moeilijker dan ik had verwacht.
    Ik rij weg van schoolterrein en zet zachtjes muziek op, al was het meer achtergrondvolume sinds het geluid zo laag stond. 'Dus hoe gaat het met onze babygirl?' vraag ik haar glimlachend, al liet ze me altijd weten als er iets groots aan de hand was. 'Trouwens, wanneer maakt je ma weer die lasagna. Because damn, I need that sometime again.' grijns ik en geef haar een speelse knipoog.



    El Diablo.

    MERIALL OGLESBY


    Of dit nieuwe schoolhoofd een klap voor zijn hoofd had gekregen tijdens de zomervakantie wist Meriall niet, maar ze zou het in ieder geval gelijk geloven. Een gala. Hier. Op deze school. Dat was in alle drie de jaren die ze op deze school had doorgebracht nog nooit gebeurd. Ze wist dan ook niet goed of ze hier blij mee moest zijn, of dat ze bang moest zijn.
          Allereerst was deze school niet echt gekwalificeerd om een gala in te houden. Niet omdat het gebouw een gevaar voor de studenten, want dan zouden ze immers geen lessen hebben hier, maar omdat de school over het algemeen een enorme puinzooi was. De meesten hadden de moeite om het schoon te houden dan ook allang opgegeven. Het interesseerde hun haast niks meer. Eerlijk, het verbaasde Meriall haast dat deze school niet helemaal vol hing met graffiti.
          Naast het gala had de directeur namelijk ook nog besloten dat alleen jongens de eerste zet mochten zetten en ze daarnaast ook alleen meisjes mochten vragen. Dit maakte Meriall tenminste op uit zijn speech. Als dit foute informatie was, dan had ze graag gehad dat iemand haar hier op verbeterde.
          Het enige wat Meriall eigenlijk echt zorgen baarde was dat dit wel eens de eerste keer moeten nablijven in al haar High School jaren kon worden. Ze was er immers vrij zeker van dat geen van de jongens op deze school genoeg interesse had in haar, om haar als date te hebben naar dit zogezegde gala. Daarnaast was ze heel benieuwd hoeveel leerlingen haar zouden vergezellen, gezien alcohol en drugs voor de meesten hier een gewoonte waren en dat niet zouden opgeven omdat een nieuw schoolhoofd hun dat verbood.
          Meriall liep de hal door en zocht naar een gezicht dat vriendelijk genoeg (en die ze herkende) om mee te praten. Uiteindelijk stuitte ze op Valerie. Vol goede moed liep het meisje op Valerie af.
          ”Heya,” zei ze vrolijk tegen haar, waarna ze het dichtstbijzijnde stevige voorwerp als leunpaal gebruikte. “Hoe was jouw ochtend?” vroeg ze daarna, oprecht geïnteresseerd.
          ”Oh, en wat vind je eigenlijk van de speech van het nieuwe schoolhoofd? Ik moet zeggen dat ik het een leuk idee vind, ik betwijfel ten zeerste of het gaat opleveren wat de schoolhoofd er mee wilt bereiken helaas,” ging ze daarna aan een stuk verder, Val nauwelijks de kans gevend om wat terug te zeggen.
          ”Wat dat ook mag zijn.”

    17 – The Good Girl – with Val – neutral


    That is a perfect copy of reality.

    Sydney Cox
    17 — ex-slut (now baby momma) — outside the school — Roman — outfit

    'Hi mami,' zegt hij en ik schud mijn hoofd even glimlachend. 'Kan je die onzin geloven, trouwens? Niet komen opdagen is een week nablijven, wauw. Volgen mij moet ik in totaal sowieso nog een aantal maanden nablijven.'
          Weer lach ik. Hij steekt een sigaret op en ik kijk hem even aan, maar haal dan mijn schouders op. 'Ergens is het wel leuk dat ze ons laatste jaar op school tenminste nog een beetje leuk willen maken. En het is romantisch,' grijns ik en ik geef hem een stootje. Roman kan ik niet direct zeer romantisch noemen, al hebben we heel leuke tijden gehad samen. Als hij naar Lexi vraagt, lach ik weer. 'Ze wordt groot,' pruil ik. Het lijkt nog wel gisteren dat ze nog zo'n kleine hummeltje was. 'Ze wordt steeds beter in lopen en we moeten haar echt in de gaten houden zodat ze geen hete thee om laat vallen.'
          'Trouwens, wanneer maakt je ma weer die lasagne? Because damn, I need that some time again.' Ik gniffel geamuseerd.
          'Wel, misschien kan je haar overtuigen als je me thuis afzet,' zeg ik en ik lach. 'Lexi zou het geweldig vinden weer even met haar vader te knuffelen. Ze vraagt om de haverklap naar je.' Ik leun tegen het raam aan en gaap. Een kind opvoeden en naar school gaan is echt zwaar, maar het is het waard. Ik wil het beste voor Lexi en ik wil zeker niet dat ze zoals ik eindigt. Ik ben heel blij met haar en nu kan ik me niet voorstellen dat ze niet in mijn leven zou zijn, maar ik wil niet dat zij ook een tienermoeder wordt. Studeren vind ik verschrikkelijk en ik wil niet nóg een jaar op high school rondlopen, maar voor haar doe ik mijn best.

    For all things my hands have held, the best thing might be you.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.


    AZIZ "AZ" SATI NANE

    • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
    22 ∾ the lover boy ∾ kantine ∾ arden


    Being the person I am, zou je denken dat ik goed ga op de mededeling voor een feest. Wrong. Als het iets is waar ik een hekel aan heb zijn het statische dansfeestjes waar waarschijnlijk geen alcohol geschonken wordt en de wildste muziek Katty Perry is. Ze worden nog erger als ze verplicht zijn. En al helemaal door school. Ik gooi mijn tas lomp op een bank in de kantine en plof ernaast neer. Mijn dienbland, bedekt met de nieuwste dingen uit de kantine, zogenaamd "eetbaar" genoemd, zet ik voor me neer. Laat het maar weer aan Briarwood over om een feest te organiseren wat alleen al saai klinkt als het beschreven wordt in twee woorden. Ik schud mijn hoofd en stort me op mijn voedsel. Daarnaast hebben we ook nog het deel waarbij je persé een date moet hebben. Natuurlijk gaat dat voor mij geen probleem worden, want het is sowieso duidelijk dat elk meisje hier zich prima zou vermaken met mij aan haar zijde. Het ding is dat ik nog wel iemand moet vinden die ik waardig vind om die plaats in te nemen.
          Ik ben halverwege mijn eten als er een meisje plaatsneemt op de bank een stukje van me vandaan. Ze lijkt compleet in gedachten verzonken. Ik laat mijn bruine ogen even over haar lichaam gaan. Relatief knap, goed figuur, ik denk dat ze ook wel prima zou zijn in bed, misschien iets te voorzichtig, maar dat kan juist wel lekker zijn. Ik leun wat voorover en vouw mijn armen onder me neer op de tafel. Ik kijk haar aan met een nonchalante, maar charismatische glimlach en spreek haar aan met mijn zware, warme stem.
          'Hey, het is leuk dat je erbij komt zitten, maar ik heb een regel: als je besluit bij me te komen zitten met lunch, moet je verplicht een conversatie met me aan gaan. Anders wordt het ook maar zo saai.' Ik knipoog en steek mijn hand naar haar uit. 'Ik ben Aziz. Ik heb je geloof ik wel langs zien lopen in de gangen, maar ik denk niet dat we ooit echt gesproken hebben. Hoe gaat het?'

    Aan Amani:
    Je hebt van die magnetron popcorn, ik denk dat je er daar wel en paar van in je tas krijgt. We'll probably need a lot.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2018 - 23:36 ]


    The soul is like an appendix: I literally don’t even use it.

    AMANI IKANDE
    status is coming || seventeen || alone --> with Ezra|| hallway somewhere idk || outfit

    Wanneer een stem mijn oren bereikt, heb ik de grote neiging om mijn koptelefoon, die om mijn nek bungelt, op te pleuren. Een koptelefoon is een erg fijn ding voor als je geen zin hebt om met mensen te praten. Of als je wilt dat mensen denken dat je naar muziek luistert, terwijl je stiekem eigenlijk gewoon naar hun gesprek luistert, dat heb ik ook vaak genoeg gedaan. Ook een paar keer met als gevolg dat ik moest lachen om een grapje dat gemaakt werd, wat behoorlijk awkward is.
          De stem behoort echter toe aan de nieuwe jongen. Ezra, zoals die creepy leraar uit Pretty Little Liars ook heet. Hij ziet er een beetje verloren uit, wat er voor zorgt dat ik mijn koptelefoon toch maar niet opzet.
          "Sorry, mag ik even storen? Ik ben op zoek naar het kantoor van Mr. Harris en ik heb eerlijk gezegd geen idee welke kant ik op zou moeten."
          Ik klak met mijn tong. "Ga je heel toevallig bij hem klagen over het gala-idee?" vraag ik, "want in dat geval ga ik zeker met je mee." Ik maak rechtsomkeert en gebaar de jongen om mee te lopen. "Ik heb er tot nu toe nog niemand echt positief over horen zijn, ouderwets gedoe," merk ik. Zelf ben ik nog steeds niet erg gecharmeerd door het idee, maar het geeft wel een goed excuus om popcorn te eten. Niet dat daar een excuus voor hoeft te zijn, maar goed, dat is een ander verhaal. "Je bent nieuw toch? Wat dat betreft lijkt het me nog kutter om iemand te vragen. Misschien kunnen wel met de hele school het gala boycotten, ze zullen vast niet iedereen na laten blijven." En alsof mensen hier überhaupt opdagen voor het nablijven. Soms is de supervisende leraar er niet eens, go figure.

    To: Boyd
    not yet, why? are you offering to be my victim?

    To: Aziz
    Sounds like a plan. Moeten we alleen wel inbreken in de schoolkantine, shouldn't be a problem tho.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2018 - 0:13 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Roman Angél DeSantos
    19 | The King | Outfit | With Syd



    'Ergens is het wel leuk dat ze ons laatste jaar op school tenminste nog een beetje leuk willen maken. En het is romantisch,' grijnst Syd waarna ze me een stootje geeft, ik haal even mijn wenkbrauw op. Ik zie weinig romantisch in slechte muziek en kartonnen bomen, maar goed. 'Romantisch? Als je iets romantisch wilt weet ik zelfs betere opties.' mompel ik dan ook. 'Ze wordt groot,' pruilt ze als ik vraag naar Lexi. Een lichte glimlach vormt zich op mijn lippen en voor een kort moment kijk ik naar de achtergrond op mijn telefoon, wat natuurlijk van haar. 'Dat zeker..' zeg ik. 'Ze wordt steeds beter in lopen en we moeten haar echt in de gaten houden zodat ze geen hete thee om laat vallen.' Ik lach even en knik. 'True true, of bij de wasmiddelen komt.' zeg ik en knik dan weer.
    Als ik vraag naar de overheerlijke lasagne van haar moeder gniffelt ze geamuseerd en ik kijk haar lachend aan. Ik meende het wel hoor. Toen we nog samen waren en ik bijna elke dag daar was, was het feest als lasagne op het menu stond. Meestal kreeg ik zelfs nog wat mee van haar. Leuke vrouw. 'Wel, misschien kan je haar overtuigen als je me thuis afzet,' zegt ze en ik grijns licht. 'Dat klinkt wel heel goed,' geef ik toe. 'Lexi zou het geweldig vinden weer even met haar vader te knuffelen. Ze vraagt om de haverklap naar je.' Bij die woorden glimlach ik weer en even ben ik stil. 'Nou, daar kan ik zeker geen nee tegen zeggen.' zeg ik en kijk haar aan. Ik lach zachtjes bij het zien van haar gapen en streel kort door haar haar. 'Je moet even rusten straks, orders of the king.' plaag ik haar.
    Het duurt niet heel lang voor ik voor haar deur parkeer en ik volg haar naar binnen. Lexi hoor ik al brabbelen in de woonkamer en ook de stem van Syd's moeder hoor ik zacht. Ik glimlach even naar Syd en loop dan naar de woonkamer. 'Daar is mijn favoriete meisje op deze wereld.' zeg ik lachend en kijk naar Lexi die dan ook opkijkt. 'En natuurlijk goedemiddag,' glimlach ik dan naar mama Cox.



    El Diablo.

    Sydney Cox
    17 — ex-slut (now baby momma) — outside the school — Roman — outfit

    'Je moet even rusten straks, orders of the king,' merkt Roman met een grijns op als hij door mijn haar streelt en ik lach.
          'Rusten? Met een eenjarige thuis?' plaag ik net zo hard terug en ik geef hem een zetje. Onmogelijk.
          Roman was altijd al en is nog steeds te paaien met lasagne, geloof ik, en dat zie ik ook meteen aan zijn gezichtsuitdrukking. We staan al snel stil voor het huis waarin ik met mijn familie woon en Roman volgt me naar binnen. Hij begroet mijn moeder en Lexi en ik glimlach als ik een kus op mama's wang druk en op de bank plaatsneem en de peuter van de grond optil. Het was moeilijk toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, zeker omdat ik vijftien was, Roman en ik een prille relatie hadden en we allebei nog op school zaten, maar eigenlijk voelt het nu best wel goed. Het is ontspannen en Roman doet wat hij kan om bij zijn dochter te zijn.
          'Papa!' kraait Lexi en ze steekt haar armen naar haar vader uit. Ik til haar lachend op en geef haar aan Roman, waarna ik achterover zak op de bank en mijn ogen weer even sluit. Nog maar één jaar en dan kan ik echt gaan werken. Ik weet niet eens of ik wel wil gaan studeren, want daar hebben we het geld gewoonweg niet voor. Ik ben niet slim genoeg voor een beurs en ik kan ook wel vergeten dat mijn ouders ook maar een dollar bij kunnen dragen aan mijn vervolgopleiding. Het is soms al lastig genoeg met Lexi. Dan open ik mijn ogen weer en met een glimlach kijk ik naar de koning van de school met zijn dochter. Ik ken Roman heel anders dan het merendeel van de leerlingen, wat ik ergens ook wel leuk vind. Hij heeft een zachte kant, zeker met Lexi.
          'Mam, Roman wil héél graag lasagne,' zeg ik als ik naar mijn moeder kijk en ze lacht meteen.
          'Volgens mij heb ik de ingrediënten wel thuis,' knipoogt ze naar Roman.

    For all things my hands have held, the best thing might be you.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Roman Angél DeSantos
    19 | The King | Outfit | With Syd



    Uiteindelijk neem ik plaats naast Syd op de bank en glimlachend kijk ik toe hoe ze Lexi optilt. 'Papa!' kraait het kleine meisje in haar armen en ik lach als ik zie hoe ze haar kleine armpjes naar me uitsteekt. Ze had gelijk, ze wordt echt groot. Het lijkt als de dag van gister dat ze geboren was. Die hele dag was trouwens raar. Ik was net weer eens vrij gelaten toen ik te horen kreeg dat het zover was, ik had het nog net kunnen redden. Maar wat een chaos. Ik neem Lexi over van haar en kijk voor een kort moment toe hoe ze terug zakt in de bank en haar ogen sluit. Ik schud glimlachend mijn hoofd maar besluit haar dan maar even met rust te laten. Ze heeft het zwaar genoeg met Lexi, zeker sinds ik er niet altijd ben.
    'Hey baby,' glimlach ik als ik me op mijn dochter richt. Ik plaats haar op mijn schoot en kijk toe hoe ze vrolijk kirt, waardoor er weer een lach over mijn lippen rolt. 'Je bent nog wel lief voor mam hmh?' grijns ik. Ik hoor haar lachen en ik schud mijn hoofd, waarna ik haar wat dichter naar me toe trek. 'Mam, Roman wil héél graag lasagne,' hoor ik Syd zeggen gevolgd door de lach van haar moeder. Ik knik. 'Dat is stiekem de enige reden dat ik hier ben,' zeg ik nonchalant. Ik kijk naar Lexi die naar me opkijkt. 'Grapje babygirl.' lach ik en streel langzaam door haar haar. 'Volgens mij heb ik de ingrediënten wel thuis,' knipoogt ze naar me en even lichten mijn ogen op. 'I am a very lucky man,' grijns ik en er zat zeker een kern van waarheid in. Toen ik het nieuws hoorde had ik niet verwacht dat we er zo'n anderhalf jaar later er zo ontspannen bij zouden zitten. Het is bijna alsof ik alles heb wat ik zou willen, al zou wat extra cash niet mis zijn natuurlijk. Niet alleen voor mij, maar ook voor Syd en Lexi.
    Ik kijk naar Syd. 'Maar serieus, je vind dat idee van een gala echt romantisch?' vraag ik haar en laat mijn blik kort op haar branden voor ik me weer op Lexi richt. 'Wat vind jij? Moet ik haar even lenen voor zoiets?' vraag ik aan het meisje al heeft ze geen idee waar het over gaat en een antwoord verwacht ik al helemaal niet.



    El Diablo.

    LUCIAN LUX YOUNG


    18 • The Dealer • @ Hallway • & Amani, Ezra • Outfit


          Lux stapt met grote passen door de gangen van Briarwood — oftewel, de Hel. Vandaag zijn de lessen gelukkig voorbij, maar morgen begint het weer opnieuw. Lux knikt wat medestudenten toe, maar maakt met niemand een klein praatje. Natuurlijk is het overgrote gedeelte van de populatie een verschrikking op zich — Lux heeft nooit de moeite genomen daar ook maar een deel van uit te maken. Alleen voor zijn handel zijn zijn medestudenten van waarde — van grote waarde. Zelfs nu klapt Lux her en der zijn hand tegen de handen van grijnzende studenten, waardoor kleine pakketjes drugs doorgegeven worden.
          Lux is diep van binnen aan het nadenken over het aanstaande gala vrijdag — fucking onzin. Lux vraagt geen meisjes uit op bevel van de directeur van de school. Wat heeft Briarwood überhaupt aan een gala?
          '. . . ze zullen vast niet iedereen na laten blijven.'
          Lux kijkt en ziet zijn ex staan, samen met een jongeman die hem onbekend is. Grijnzend stapt hij dichterbij en slaat zijn arm rondom Amani's tengere schouders terwijl zijn kijkers keurend over het gestalte van de jongeman glijden. Wellicht XTC. Alhoewel het eveneens wel een persoon lijkt voor een good old fashioned joint. Lux haalt een sigaret uit zijn zak en steekt hem achter zijn oor.
          'Ga jij ook niet?'
          Lux verplaatst zijn kijkers al snel naar Amani, niet geïnteresseerd in de nieuwe. Amani zal ook wel een verschrikkelijke hekel hebben aan het gehele gala idee, waardoor Lux het prettige idee heeft dat hij niet alleen staat in zijn argumentatie. Want eerlijk — Lux blijft liever twee weken na dan gedwongen een date te zoeken. Nog maar een jaar te gaan, dan is hij van Briarwood af.
          'Want ik ga dus niet gedwongen een date zoeken voor die fucking nieuwe. Wat is z'n naam ook alweer? Harrold? Asshole.'

    Yes, darling ——— drugs may kill you,
    but they will never break your heart.


    •

    ARDEN • EVERLY • SCHULTZ


    17 • The Fuck-up • Outfit • Cafeteria • Aziz

    'Hey, het is leuk dat je erbij komt zitten, maar ik heb een regel: als je besluit bij me te komen zitten met lunch, moet je verplicht een conversatie met me aan gaan. Anders wordt het ook maar zo saai.' Arden schrok op van een onverwachte stem. Acuut vormde haar gezicht zich tot een geïrriteerde uitdrukking. Ze keek naast zich en zag een jongen zitten die alleen van naam kende. 'Ik ben Aziz. Ik heb je geloof ik wel langs zien lopen in de gangen, maar ik denk niet dat we ooit echt gesproken hebben. Hoe gaat het?' stelde de jongen zich voor. Ietwat twijfelachtig nam Arden zijn hand aan. 'Arden,' zei ze rustig. Ze bekeek hem kort en kon meteen concluderen dat hij wel haar cup of tea was.
          'Aziz,' zei ze zacht op een vragende toon. 'Waar komt je naam vandaan? Het klinkt niet bepaald Amerikaans.' Die conclusie trok ze aangezien zijn uiterlijk ook niet bepaald American white boy was. Arden lachte kort bij haar eigen gedachtes. 'Dat gala wordt sowieso één grote ellende,' zei ze vervolgens. Ze zag zichzelf al lopen in een lange galajurk met haar haren opgestoken. Dat ging absoluut niet gebeuren - zelfs niet als ze er wél het geld voor had. Ze hield nog niet bijna van vrouwelijke kleding. Jurken en hakken waren dan ook geen uitzondering voor haar. 'No offense, maar volgens mij is geen één jongen hier gentleman genoeg om een meisje te vragen. Dates zijn hier behoorlijk not done.' Arden was nog nooit meegevraagd op date en dat had haar eigenlijk nooit geïnteresseerd. Ze vond het eerder sneu voor de meisjes die wel verwachtten dat een jongen op zijn knieën om hen te vragen - met corsage en al.

    OH, FUCK OFF


    Big girls cry when their hearts are breaking

    EZRA • NICOLAS • ROSE



    17 • The Golden Boy • Outfit • Hallway • Amani & Lux

    "Ga je heel toevallig bij hem klagen over het gala-idee?" vraag het meisje van wie de naam voor Ezra nog steeds een raadsel is. Hij probeert zich te herinneren of hij op haar naam kan komen, maar bij zijn weten hadden ze elkaar überhaupt nog niet gesproken dus hij hoopte dat ze hem data niet kwalijk zou nemen. "want in dat geval ga ik zeker met je mee. Ik heb er tot nu toe nog niemand echt positief over horen zijn, ouderwets gedoe,"
          Ezra schudde onmiddellijk zijn hoofd. Ze zou hem waarschijnlijk meteen uitmaken voor ouderwets, maar hij hield wel van het idee van gala met verplichte dates. Hij hoopte ergens de moed bij elkaar te rapen om een meisje te benaderen. Toch wilde hij het meisje niet meteen afschrikken, dus zijn nee-schudden veranderde langzaam in een soort ja-knik. 'Dat is niet per se waarom ik naar hem toeging,' zei Ezra vervolgens. 'Maar wellicht kan ik het wel even laten vallen als ik er toch ben.' Hij lachte kort.
          "Je bent nieuw toch? Wat dat betreft lijkt het me nog kutter om iemand te vragen. Misschien kunnen wel met de hele school het gala boycotten, ze zullen vast niet iedereen na laten blijven." zei het meisje. Ezra knikte instemmend. 'Ik ben nieuw ja,' antwoordde hij met een uitgestoken hand. 'Ezra is de naam.'
          'Ga jij ook niet?' klonk er plots een stem. Een jongen voegde zich bij Ezra en het meisje. Ezra voelde direct dat de jongen status had - of tenminste dat vond hij waarschijnlijk vooral van zichzelf. 'Want ik ga dus niet gedwongen een date zoeken voor die fucking nieuwe. Wat is z'n naam ook alweer? Harrold? Asshole.'
          Ezra keek kort naar de jongeman. Het liefste slikte hij zijn woorden in, maar helaas kon Ezra het niet laten om altijd zijn mening te verkondigen. 'Wat is er zo mis met een date? Het kan heel romantisch zijn. Het mag wat meer terugkomen dat jongens moeite doen voor meisjes.' Meteen had hij spijt van zijn woorden, vooral omdat hij wist dat waarschijnlijk slecht 1% het met hem eens zou zijn en de twee voor hem zagen er niet alsof zij die kleine percentage zouden zijn.

    I THINK A LOT, I JUST DON'T TALK THAT MUCH


    Big girls cry when their hearts are breaking