• • Riverdale •

    Our story is about a town, a small town, and the people who live in the town.
    From a distance, it presents itself like so many other small towns all over the world Safe.
    Decent.
    Innocent.
    Get closer, though, and you start seeing the shadows underneath.
    The name of our town is Riverdale.

    Na de ontmaskering van de Black Hood en het einde van de rellen lijkt de rust eindelijk terug gekeerd in Riverdale. De ouders gaan naar werk, de kinderen gaan naar school en in de vrije tijd valt er nog altijd te genieten van een milkshake bij Pop's. Maar is de rust wel terug gekeerd naar het kleine stadje of is het simpelweg weer een van de vele façades waar Riverdale ook bekend om staat. Van buiten mag alles dan weer vredig en onschuldig lijken, maar vergis je niet. De spanningen tussen de Northside en de Southside lijken soms hoger dan ooit. Natuurlijk wil iedereen voorkomen dat de gebeurtenissen elkaar herhalen, maar tegelijk zit iedereen te wachten tot een laatste druppel weer de emmer laat overlopen...
    • • • • • • • • • • •
    Maar zover zijn we gelukkig nog niet. Dus neem je vrienden mee naar Pop's voor een heerlijke burger en laten we de milkshakes niet vergeten.
    Voor nu kunnen we ons nog wel gedragen alsof er niks aan de hand is, toch?

    Deze RPG speelt zich dus af na de rellen aan het einde van seizoen twee, waar iedereen zijn eigen leven weer probeert op te pakken. Feel free to see it as an alternative ending, in case our hearts get broken once again. Het leek me dan ook leuk om naast onze eigen personages, ook de bestaande personages van de show te betrekken. Wil je een personage die nog niet in de lijst staat of heb je een geweldig idee voor je eigen personage? Feel free to ask, I don't bite that hard
    So... Everyone ready? If so, grab your french fries and let's play....

    Bestaande personages:
    Archie Andrews: Sombre 1.6
    Jughead Jones: Jug 1.6
    Veronica Lodge:
    Betty Cooper: McTier 1.2
    Cheryl Blossom: Ashryver 1.2
    Josie McCoy:
    Kevin Keller: IrisWestAllen 1.3
    Reggie Mantle:
    Toni Topaz: Phorthos 1.3
    Sweet Pea: Solmeron 1.4
    Fangs Fogarty: Forgarty 1.2
    Joaquin DeSantos:
    FP Jones: Forgarty 1.6
    Alice Cooper: Locomotief
    Fred Andrews: IrisWestAllen 1.6
    Hermione Lodge:
    Hiram Lodge:
    And many more.... If you ask


    Verzonnen personages:
    ~ Forsythia "Jellybean" Jones - Fonollosa 1.1
    ~ Daffodil 'Dee' Doherty - Wildfowls 1.2
    ~ Ivy Danvers - Ashryver 1.6
    ~ Cleo "Puma" Perez - Sombre 1.3
    ~ Sunmi Bae - Trishanakru 1.4
    ~ Axel Bodhi Gardner - Solmeron 1.3
    ~ Blake Jetty - EiIonwy 1.2
    ~ Domhnall " The Dom" Doherty - Wildfowls 1.4
    ~ Ashryver



    • REGELS •

    • Minimaal 200 woorden per post, dit is makkelijk te doen
    • Reageer minimaal een keer per week, als dit echt niet kan geef het dan gerust door
    • We sluiten niemand buiten!
    • Ruzie in de RPG zelf is prima, maar vecht het OOC maar uit in PB's (;
    • OOC in het praattopic
    • Je mag meerdere personages hebben. Let echter wel op wat je zelf aan kan en dat er een balans is tussen je personages (bijvoorbeeld niet 3 vrouwen)
    • 16+ is toegestaan
    • Niemand is perfect!
    • Verzonnen rollen mogen natuurlijk familie zijn van, maar liever niet iedereen.
    • Bestaande personages hoeven niet persé meer dezelfde relaties te hebben als in de show, dit mag natuurlijk wel. Be creative c:
    • Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

    • CURRENT •

    De uren in het kleine stadje zijn voorbijgevlogen. De laatste dingen regelen voor de grote opening, een hapje en drankje bij Pop's of misschien een doodnormale werkdag. Iedereen had wel wat te doen, maar nu is het eindelijk tijd. Het is bijna acht uur en dat betekent dat het tijd is voor de grote opening van de speakeasy. Alles staat klaar en iedereen is klaar voor een groot feest na alle ellende van slechts een paar maanden geleden. Dit kan een avond worden om nooit te vergeten. Op welke manier? Well, that's up to you.

    Dag: Vrijdag 15 juni
    Tijd: +/- 20:00
    Weer: De lucht is nog altijd helder en heeft doordat de zon langzaamaan ondergaat een oranje-rode gloed gekregen. Het briesje van eerder die dag is wat sterker geworden, maar niks extreems. Het is enkel wat frisser, dus het is een idee om een jasje mee te nemen voor na het feest. De temperatuur staat nog altijd op een mooie 19 graden.


    [ bericht aangepast op 10 juni 2018 - 10:48 ]


    El Diablo.

    Hiya


    Bowties were never Cooler

    MT


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    MT (:


    We were the forever that didn't last

    Mt


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    m - fucking - t


    - thank you for existing -

    MT


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Mt!


    Spinning around, I'm weightless.

    Sunmi Bae || A girl who just tries || With nobody




    Sunmi zit op het grasvlakte nadat ze in haar ogen eindelijk klaar was met de korte lesdag. Normaal hoor je haar niet ontzettend erg klagen over school. Echter is het in haar ogen perfect weer en zit ze dus liever buiten te genieten van het weer dan dat ze in de schoolbanken zit. Na een tijdje met haar ogen dicht te hebben genoten van de zon, besefte ze dat ze nog moest lunchen. Normaal zou ze het overslaan, maar doordat ze kampt met ondergewicht, besluit ze om maar toch in haar tas te graaien naar haar lunchbox, waarin haar favoriete lunch zat; kimbap. Ook al is het niet je standaard lunch in Amerika, dit is tenminste iets wat haar doet denken aan haar leven vroeger, waar iedereen massaal dit at. Wanneer ze een hapje neemt, moet ze meteen glimlachen. Haar moeder blijft in haar ogen een goede kokin die haar nooit teleurstelt met eten. Na 3 stukjes naar binnen te hebben gewerkt, sluit ze de lunchbox om het weer in haar tas te gooien. Alhoewel ze nu wel luncht, eet ze alsnog niet veel omdat ze naar eigen zeggen een hele, kleine maag te hebben.
    Opeens voelt ze haar telefoon trillen. Licht vloekend graait ze haar telefoon uit haar broekzak, waarna ze vervolgens ziet dat haar moeder haar geappt heeft met het verzoek (eigenlijk wordt ze gedwongen) om naar de opening van de speakeasy bij Pops te gaan. Ze kan zichzelf wel voor het hoofd slaan. Ze dacht namelijk dat het nog veel langer zou duren en dat ze daarom vanavond thuis kon blijven onder genot van heel veel ijs en heel veel series kijken. Spijtig genoeg kan ze geen nee zeggen tegen haar moeder omdat ze anders een schuld gevoel van hier naar Tokio zou krijgen. Daarom besloot ze om haar moeder een berichtje terug te sturen waarin ze zegt dat ze het niet zal vergeten. Voordat ze haar telefoon weg legt, kijkt ze hoe laat het is en besloot ze nadat ze vond dat het nog vroeg genoeg was, om nog een rondje door Riverdale te lopen. Ze heeft namelijk nooit de moeite genomen om het stadje eens goed te zien, wat waarschijnlijk kwam wegens de afkeer die ze had en soms nog steeds heeft. Ze staat op, om vervolgens de restjes gras van haar zwarte, korte broek af te vegen en daarna maar eens te beginnen aan een wandeling.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2018 - 21:02 ]


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Fred Andrews
    48 || Riverdale's Angel || General Contractor || The Speak Easy || I hope this will heal the town just a little bit || Alone


    Ik had weken gewerkt aan de nieuwe speak easy, die Archie's vriendinnetje wilde openen in de kelder van Pop's. Ik had hier goede herinneringen aan. FP en ik hadden op het oude podiumpje gespeelt met ons enorm slechte bandje. Ik had Hermione versiert aan de bar, terwijl Alice en FP waarschijnlijk ergens in een donker hoekje hadden gezeten op het randje van elkaar letterlijk uitkleden. De plek waar ik Mary had leren kennen en waar ik haar, het feest voor de sluiting, ten huwelijk had gevraagd. Het was een goede zorgeloze tijd geweest, maar die was nu lang en breed voorbij. Vanavond was de opening van de speak easy en ik had mijn uiterste best gedaan om die in z'n oude glorie te herstellen, maar met nieuwe moderne elementen, zoals een nieuw stevig podium, compleet nieuwe zitjes en tafels, een vaatwasser, en nog wat details waar Archie en zijn vrienden mee waren gekomen. Ook had ik een aantal dingen van zowel de Bulldogs als de Serpents verwerkt in zowel de bar als de decoraties. Zo waren in de houten palen naast de bar een bulldog en een slang gekerft, en waren de kleuren van de bekleding van ze barkrukken, stoelen, en bankjes groen en blauw. Voor de rest had het nog wel de sfeer van vroeger maar het was allemaal veel lichter, schoner, en moderner.
    Ik controleerde nog een aantal bouten, tapte vast de eerste twee biertjes van de tap, gezien niemand die over het algemeen wilde hebben, en poetste nog wat spiegels op. Ik was trots op het werd wat ik had geleverd en ik hoopte heel erg dat de rest het ook kon waarderen. Ik pakte een van de biertjes en nam een slok, voor ik verder ging met de laatste kleine dingetjes. Ik draaide nog wat lampjes in en hing met wat moeite de slingers op. Ik hoopte enorm dat dit een grote stap zou zijn naar het verenigen van de Northside en de Southside. Nu Hiram de gehele Southside in handen had, was het onze taak om de Southsiders een thuis te geven aan deze kant van het spoor. Als dat een bar, caravans aan Sweetwater River, en slapen op de bank betekende, dan was dat voor mij een simpele keuze. Ik sliep liever de rest van mijn leven op de bank, dan dat ik mijn medemensen de rug toe keerde, zeker nu ze het zo hard nodig hadden. Ze vonden wel een plek, maar dat kostte tijd, zeker gezien veel van de plekken in de Northside te duur waren voor Southsiders, zeker de jongste Serpents die nog niet eens hun High School hadden afgemaakt. Als we allemaal samenwerkten, kwamen we hier als dorp sterker uit, maar met iemand als Hiram aan het roer, konden we dat alleen als burgers van de Northside doen, gezien de ambtenaren niets voor de Southsiders gingen betekenen.


    Whatever you decide, be confident enough in it that you don’t have to lie.

    [ bericht aangepast op 22 mei 2018 - 20:44 ]


    Bowties were never Cooler

    Forsythia "Jellybean" Jones
    Southside Princess|16|With Sweet Pea|Outfit


    Hoewel dit werd beschouwd als een korte schooldag en ik ook zeker langere schooldagen kende, had ik toch het gevoel dat het een eeuwigheid had geduurd voor ik mijn vrijheid voor die dag weer tegemoet kon lopen. Wow. Voor iemand die redelijk chill is, kan ik in mijn gedachten behoorlijk goed de dramaqueen uithangen. Ik lach even en loop langzaamaan naar mijn kluisje. Ik kijk kort om me heen maar mijn vrienden zie ik nog niet, al weet ik dat ze nog niet ver kunnen zijn. Lang had het niet geduurd, ik moest even wat vragen stellen aan mijn natuurkunde leraar. Hoogstwaarschijnlijk mijn ergste vak van allemaal, maar je moet je best doen als je een beurs wilt. Geloof het of niet, ik heb nog ergens ambities zitten. Ik wil mijn familie later een beter leven kunnen bieden en mezelf kunnen onderhouden. Maar een universiteit kost geld en dat is hier niet in overvloed, dus moet je je best maar doen. Niet?
    Ik stop mijn natuurkundeboek in mijn kluisje en kijk dan even naar mijn notitieboek. Ik knik even als ik nog snel over de verse tekst ga, waarna ik het boekje dicht klap en die in mijn tas stop. Ik zag mezelf niet als een nerd en het was ook zeker geen reputatie die ik had, maar ik had wel geleerd dat notities je een stuk verder hielpen dan een groot boek. Tenminste, het werkt voor mij. Ik sla mijn kluisje dicht en als ik om me heen kijk zie ik nog steeds geen spoor van een bekende. Oh well. Langzaam loop ik dan ook de school uit, waar ik dan toch echt eindelijk iemand zie. En het was ook gelijk een heel goed iemand. Een brede glimlach vormt zich dan ook op mijn lippen en mijn ogen lichten wat op, terwijl ik naar de jongen toe loop. 'Heya sweets,' grijns ik en leg een hand op zijn arm, waarna ik naar hem toe draai. Een ondeugende lach op mijn lippen als de woorden mijn mond hebben verlaten, wetend dat alleen ik met "Sweets" weet weg te komen. 'Ik dacht bijna dat ik achtergelaten was hier,' zeg ik en pruil kort, voor er weer een lach over mijn lippen rolt. Het was goed om terug te zijn..

    [ bericht aangepast op 20 mei 2018 - 21:20 ]


    El Diablo.

    MT


    How far is far

    Kevin Keller
    17 || The Gay™ || Junior || Outside Pop's || Dear God, please let the peace and quiet return to Riverdale || Alone


    Het was een onmogelijk heerlijke dag hier in Riverdale. Na school had ik mijn vader lunch gebracht en was vervolgens op de stoep voor Pop's gaan zitten met Frankie aan zijn lange riep op mijn school. De zon voelde heerlijk warm op mijn huid en het maakte me weinig uit dat ik zou verbranden. Ik genoot van de zon en zat was hersenloos te swipen op tinder en grindr. Misschien zou ik vanavond nog wel afspreken in Fox Forest. Nu de Black Hood was gevangen, shocker, was het in elk geval iets minder gevaarlijk om daar rond te hangen, en voorheen liet ik me daar ook niet door stoppen. Het waren rare tijden geweest, natuurlijk door de moordenaar zooi, maar ook door het feit dat er nu niet één, niet twee, maar drie jongens waren die door mijn hoofd spookten. Ik had altijd gedacht dat ik alleen zou eindigen met 16 katten en alleen actie als een jonge knaapje me zielig vond. Nu was de situatie compleet anders en ik had geen idee wat ik ermee moest. Mijn Serpent ex, die me had ingepalmd onder instructies van FP, maar die zei dat hij echt gevoelens voor me had gekregen, was terug in het dorp, een andere Serpent, dit keer van mijn leeftijd, bleef met mij flirten, en dan was er ook nog Moose. Ik had geen enkel idee wat te doen. Ik wist dat dit echt een luxeprobleem was, maar ik wist het echt niet. Voor het eerst in mijn leven had ik een keuze waarvan ik nooit had gedacht dat ik hem zou hebben. Ik had zelfs minder keuze als het op mijn toekomstige baan aan kwam. Dat was het leger of theaterschool, en op dit moment had die eerste keus de overhand. Ik zuchtte zacht en ging verder met swipen. De korte nachtelijke avontuurtjes hielden mijn gedachten even van de drie donkerharige jongens die door mijn hoofd dwalen. Ik kon namelijk zeggen wat ik wilde, maar ze waren een voor een speciaal voor mij en hadden een voor een geweldige en minder fijne kwaliteiten. Ik was een homoseksueel met een keuzeprobleem, maar om eerlijk te zijn was ik blij dat dit nu het enige was waar ik me zorgen om hoefde te maken op dit moment.


    Isn't there a nice gay kid at your school?

    Yes, there is. Me.


    [ bericht aangepast op 22 mei 2018 - 20:44 ]


    Bowties were never Cooler

    Blake Jetty


    23 (21) | Southside Serpent | Getting ready & picking up Cleo | Bullet

    Het was een korte werkdag, maar daarom niet minder vermoeiend, geweest. Er waren drie Serpents die vandaag hun motor nog wilden terug hebben, waarvan ik er eentje zo goed als volledig uit elkaar moest halen om het probleem te vinden. Uiteindelijk had ik er eentje van aan Big Dee moeten doorspelen, want ik had Fred belooft ook nog bij Pop's te gaan helpen. Veel was er echter niet te doen, enkel wat voorbereidend werk zodat de lading voor Fred een beetje verlicht werd maar hij nog steeds alles onder controle kon houden. Bovendien had ik ook gezegd het gratis te willen doen, tenslotte ben ik al tevreden dat hij in de eerste plaats zo vriendelijk was me werk aan te bieden, en ik vermoed dat hij het geld zelf goed kan gebruiken, waardoor ik de indruk kreeg dat hij me niet teveel wilde belasten.
    Zo'n half uurtje geleden was ik dan ook klaar met mijn taakjes, waardoor ik nog snel naar de caravan kon om me even op te frissen. Het lauwe water van de douche, dat momenteel langs mijn rug stroomt, is heerlijk verkwikkend. Met mijn spons en showergel was ik alle sporen van motorolie, smeersel en man glitter van me af. Nadat ik mijn haar ook twee keer ingewreven met shampoo en uitgespoeld heb draai ik de kraan dicht en stap onder de sproeikop vandaan. Met een handdoek wrijf ik eerst mijn lichaam droog, waarna ik hem vluchtig ook even over mijn haren haal. Ik spuit wat deodorant onder mijn oksels en trek de kleren aan die ik voor het douchen had klaar gelegd. Als laatste doe ik wat mousse door mijn haren en kam deze in model.
    Bij de deur trek ik mijn lederen jack aan en stap naar buiten, waar Bullet reeds op me staat te wachten. Het gevoel van de motor onder me weet me altijd een vredig gevoel te geven, alsof ik ben waar ik hoor te zijn. Ver hoef ik echter niet te rijden, want zoals afgesproken pik ik eerst Cleo nog op.
    Wanneer ik bij haar gearriveerd ben geef ik een aantal keer gas met mijn motor, om haar op de hoogte te brengen van mijn aanwezigheid.
    "Here, Kitten Kitten, here, Kitten Kitten," roep ik boven het gesnor van Bullet uit, haar plagend met haar bijnaam binnen de Serpents. Met elke seconde die ik wacht tot ze naar buiten komt gaat mijn hart een beetje sneller slaan.




    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Mt


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    F O R S Y T H E      "J U G H E A D"      P E N D L E T O N      J O N E S      I I I

    Serpent king - 17 - With Kevin and Fangs



    Dit was één van de eerste vrijdagen in Riverdale waarop er écht niets gaande was. Oké, de grand opening van de speakeasy onder Pop's zou vanavond plaatsvinden, maar dat was niks in vergelijking waar de bewoners van Riverdale zich de afgelopen maanden mee bezig hebben gehouden. Een feest is toch wel iets anders dan een serie moordenaar ontmaskeren. Zo was er op school ook niet veel meer te doen aan het einde van het jaar en was iedereen nu al uit. Niet dat dat zo erg was, het was enorm lekker weer en ik moest toegeven dat ik mijn aandacht ook niet meer zo goed bij school kon houden de laatste tijd. Er was nou eenmaal veel gebeurt in ons kleine dorpje, zo ook voor de Serpents. Ik zat met mijn gedachten dan ook meer bij hun dan bij school. Ik zat nog best wel eens over hun in en vroeg me af of ik alles wel goed deed. Het leek voor nu goed te gaan, maar in Riverdale wist je nooit voor hoe lang dat zou duren.
    Maar goed, ik kon hier wel mijn hoofd gaan zitten breken over zaken die nog helemaal niet aan bod waren, of ik kon buiten gaan genieten van het weer en gaan kijken bij Pop's of ik daar mezelf nuttig kon gaan maken. Gelukkig besefte ik al snel dat dat eerste totaal geen zin had en koos ik voor het tweede.
    Ik trok mijn Serpent jasje van mijn middel, welke ik even uit had gedaan omdat dat leer niet bepaald fijn was met deze hitte, en trok deze weer aan om zo op pad te gaan naar Pop's. Echter kwam ik iemand tegen onderweg, een vertrouwd gezicht. Fangs was ook vast net uit en dwaalde ook nog wat rond op het schoolterrein. 'Hey, stranger.' zei ik met een glimlach terwijl ik me bij hem aansloot. 'Gaat het?' vroeg ik hem. Ook Fangs had het zwaar te verduren gehad tijdens de rellen. Erg zwaar. 'Zin om mee te gaan naar Pop's?' vroeg ik hem om het onderwerp toch een beetje te verlichten. Na al die tijd ellende gehad te hebben had niemand meer zin er echt over te praten met elkaar, wat volkomen begrijpelijk was.
    Het was rond dit tijdstip nog best rustig en zag enkel Kevin op de stoep zitten vergezeld door zijn hondje. Er verscheen een kleine glimlach op mijn gezicht bij het aanzicht. Drie keer raden wat Kevin op zijn telefoon aan het doen was. Ik liep zo sneaky mogelijk om hem heen, Fangs me mee trekkend, om zo achter hem verschijnen en mijn ogen even op het scherm van zijn telefoon te richten. Niet dat ik daadwerkelijk zo voorzichtig had hoeven doen, hij had op het moment toch nergens anders aandacht voor dan voor zijn telefoon. Het enige wat hij eventueel op had kunnen merken was Frankie die vrolijk kwispelend naar ons toe was gekomen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om het beestje niet even te aaien, daarmee riskerend dat Kevin ons door zou krijgen. Wat kon ik zeggen, ik hou nou eenmaal van honden.
    'Hmm, The Ghost...' las ik hardop voor vanaf zijn scherm. 'Klinkt... interessant.' grijnsde ik en nam plaats naast de jongen. 'Vertel me eens, werken die apps nou echt?' vroeg ik met één opgetrokken wenkbrauw, Fangs naast me neer trekkend. Ik zelf snapte maar niets van al dat date gedoe. Naar mijn idee bespaarde niet daten je alleen maar een hele hoop gezeik. Maar goed, iedereen dacht daar natuurlijk anders over. En daarmee bedoel ik eigenlijk bijna iedereen wel...
    'Any luck?' vroeg ik. Ik mocht er dan zelf niet veel interesse in tonen op het moment, ik was wel nieuwsgierig naar wat mijn vrienden er van bakten.
    'Oké, maar, even serieus. Hoe gaat het nou met je, Kev?' vroeg ik de jongen en keek hem aan toen hij zijn blik even van zijn telefoon kon verwijderen. De afgelopen maanden waren voor niemand makkelijk geweest zowel Southside als Northside en aangezien ik Kevin al een tijdje niet echt meer gesproken had, was ik best wel benieuwd naar hoe het nou echt met de jongen ging.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2018 - 16:51 ]


    How far is far